دعا کنین

اگه کسیو دارین که ازتون عکسای قشنگ بگیره ببوسینش.

مای باردِ مکعبی ، پلوی دم نکشیده، غذاهای عجیب غریب، قیمه نجفی خوشمزه، شایِ عراقیِ تلخ، پاهای تاول زده، یخمک های رنگی‌رنگی، چفیه‌ی خیسِ روی سر، عمود شماره‌ی ۳۱۱، تشک های گل‌گلی، مبیت، کبوترِ حرم امام حسین، آب پاش‌های بین‌الحرمین، دختر کوچولوی خادمِ موکب، استرسِ'حالِ مامان کی خوب میشه؟'، ساندویچ فلافل+دوغ پشتِ مسافرخونه، سوسک‌های مسافرخونه، نه خودم ساکو میارم، کتفِ بسته، شربتِ زغفرون، موتور سه‌چرخ، کاروانای شبیه خونی، له شدنِ ورودی حرم، بین الحرمین، ماهِ شبِ چهارده و آقای امام حسین عزیز> امسال ولی سهم من شده دیدن همه‌ی اینا از یه صفحه‌ی چند اینچی. دلتنگم.

پارسال همین موقعا تو بین الحرمین داشتم سعی میکردم ماه زمین و آسمونو تو یه قاب جا بدم حالا الان و این لحظه ها دارن چجوری میگذرن؟

اینکه اربعین باشه و تو کربلا نباشی خیلی عجیبه اصلا همچین چیزی نباید وجود داشته باشه

★تابلو زحل🪐 ★ابعاد: ۱۵*۱۵ سانتی‌متر، اکرولیک ☆قیمت با احترام ۱۳۰ تومان 🪐🪄 . . ثبت سفارش @lm_parimah [پری‌ماه، هنری الهام گرفته از آسمان پر مهر شب🌙]

غم و خابالو بودن رابطه‌ی مستقیم دارن.

بعضی وقتا نیست، من یه آدم دلگیرم که بعضی وقتا کمتر دلگیره. چون توی گذشته گیر میکنم، هی بهش فکر میکنم هی مرورش میکنم انقدر توی خاطراتم دست و پا میزنم که لحظه هارو از دست میدم. نمیتونم از روابط و آدما موآن کنم و این باعث میشه اکثر اوقات دلگیر باشم.

کاش چشم‌هام دروغگو بود.

بزار خودم همه‌ی سختیا رو بکشم.

پایان.