از لحاظ روحی به یک هفته دور شدن از همه ی آدما، آنلاین نشدن، درس نخوندن، کسیو ندیدن و قطع رابطه ی محض با همه ام. تا روی مبل جلوی یک کلبهی چوبی وسط یک جای سرسبز پتو رو بپیچم دورم لم بدم، کتاب بخونم، به موزیکام گوش بدم و واسه یکبارم که شده حس کنم دارم زندگی می کنم.⊹ ָ࣪ ˓