eitaa logo
آموزه های دینی شامل احکام-اخلاق_اذکارومعارف دین N_Ashrafi
447 دنبال‌کننده
7.6هزار عکس
5.5هزار ویدیو
64 فایل
بیان تفسیر آیه به آیه قرآن -احکام -سخنرانی های کوتاه -بیان احادیث وادعیه ومطالب ارزشمنددیگر @a_s_h_2 کپی مطالب مجاز @n20011
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
Mah e Emshab.mp3
11.35M
🌹 🌹 🎤مداح :حاج حسین سازور ناز لیلا کشیدن داره ماه امشب چه دیدن داره حسنو هِی می بوسه زهرا میگه بچه م بوسیدن داره . روی دست زهرا حسن آروم خوابیده . بس که زیباست ماهو به خجالت کشیده . تو مدینه امشب رفت و آمد زیاده آخه امشب مولا به همه عیدی میده . ایولا ایولا شب ، شب بابا شدن حیدر شد ایولا ایولا گل بریزید که فاطمه مادر شد . شب عشقه ، شب دلداره بارون لطف حق می باره . واسه مستا حسن جان امشب رطب سفره ی افطاره . سبزه سبزه سبزه جامه ی سایه دارش مثل باباش کوهه قامت استوارش . تو کرامت توی دو عالم شد زبونزد دست خالی سائل نمیره از کنارش . ای آقام ای آقام امام حسن عشق منی یا مولا ای آقام ای آقام گداهاتو پس نزنی یا مولا . ناز لیلا کشیدن داره ماه امشب چه دیدن داره حسنو هِی می بوسه زهرا میگه بچه م بوسیدن داره . عاشقایی که اهل دینن خدا رو با حسن می بینن . گدا و شاه گداشن والله سر سفره ش همه می شینن . گرد و خاک قبرش سرمه ی چشم حوره . الهی قربونش مهربون و صبوره . اسم نازش شیرینه به روی لب می شینه . برای سرمستی بهترین ذکر شوره . یا الله یا الله زندگی مو من به حسن مدیونم یا الله یا الله امشبو تا سحر حسن می خونم 💫💫💫💫💫💫💫
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 درباره امام مجتبی علیه السلام ⚡️ حسن بن علی نخستین فرزند امام علی(ع) و فاطمه زهرا(س) و نخستین نوه پیامبر(ص) است. بنابر گزارش‌های تاریخی، نام «حسن» را پیامبر(ص) برای او برگزید و او را بسیار دوست داشت. او هفت سال از عمر خود را با پیامبر(ص) همراه بود و در بیعت رضوان و ماجرای مباهله با مسیحیان نجران حضور داشت. فضایل امام حسن(ع) در منابع شیعه و اهل سنت آمده است. او یکی از اصحاب کسا است که آیه تطهیر درباره آنان نازل شد و شیعیان آنان را معصوم می‌دانند. آیه اطعام و آیه مودت و آیه مباهله نیز درباره او و پدر و مادر و برادرش نازل شده است. او دو بار تمام دارایی‌اش را در راه خدا بخشید و سه بار نیمی از اموالش را به نیازمندان داد. گفته‌اند به سبب همین بخشندگی‌ها، او را «کریم اهل بیت» خوانده‌اند. او ۲۰ یا ۲۵ بار پیاده به حج رفت. از زندگی او در دوران خلیفه اول و دوم خبر چندانی در دسترس نیست. به دستور خلیفه دوم به عنوان شاهد، در شورای شش نفره تعیین خلیفه سوم حاضر بود. گزارش‌هایی نیز از شرکت او در برخی جنگ‌ها در دوره خلیفه سوم وجود دارد. او در شورش‌های اواخر خلافت عثمان، به دستور امام علی(ع) به محافظت از خانه خلیفه پرداخت. در دوره خلافت امام علی(ع) همراه او به کوفه رفت و در جنگ‌های جمل و صفین از فرماندهان سپاه بود. حسن بن علی در ۲۱ رمضان سال ۴۰ قمری، و پس از شهادت امام علی(ع)، به امامت رسید و در همان روز، بیش از چهل هزار نفر با او برای خلافت بیعت کردند. معاویه، خلافت او را نپذیرفت و با لشکری از شام به سوی عراق حرکت کرد. امام مجتبی(ع) سپاهی به فرماندهی عبید الله بن عباس به سمت معاویه فرستاد و خود به همراه یک گروه دیگر به ساباط رفت. معاویه تلاش کرد با طرح شایعاتی میان سپاهیان امام حسن(ع)، زمینه را برای برقراری صلح فراهم کند. در این شرایط، امام حسن(ع) مورد سوءقصد یکی از خوارج قرار گرفت و زخمی شد و برای مداوا به مدائن انتقال یافت. همزمان، گروهی از سران کوفه به معاویه نامه نوشتند و قول دادند حسن بن علی را به وی تسلیم کنند یا به قتل برسانند. معاویه نیز نامه‌های کوفیان را برای حسن بن علی(ع) فرستاد و به او پیشنهاد صلح داد. امام مجتبی(ع) صلح و واگذاری خلافت به معاویه را پذیرفت به این شرط که معاویه بر اساس کتاب خدا و سنت پیامبر(ص) عمل نماید و برای خود جانشین تعیین نکند و همه مردم از جمله شیعیان علی(ع) در امنیت باشند. بعدها معاویه به هیچ‌یک از این شرط‌ها عمل نکرد. صلح با معاویه، نارضایتی شماری از یاران امام حسن(ع) را در پی داشت و حتی برخی، او را «مُذلّ المؤمنین» (خوار کننده مومنان) خواندند. او پس از ماجرای صلح در سال ۴۱ قمری، به مدینه بازگشت و تا پایان عمر در آنجا ماند. او در مدینه مرجعیت علمی را بر عهده داشت و بنابر برخی گزارش‌ها از جایگاه اجتماعی بالایی برخوردار بود. وقتی معاویه تصمیم گرفت برای ولایتعهدی پسرش یزید بیعت بگیرد، صد هزار درهم برای جعده (همسر امام حسن(ع)) فرستاد تا امام را مسموم کند. گفته‌اند حسن بن علی(ع) ۴۰ روز پس از مسموم شدن به شهادت رسید. بنابر نقلی، او وصیت کرده بود کنار قبر پیامبر(ص) دفن شود ولی مروان بن حکم و عده‌ای از بنی امیه مانع این کار شدند. پیکر او در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد. منبع:ویکی شيعه @n20011⚡️
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
4_5852737004952880327.mp3
28.15M
[فایل صوتی دعای مجیر 🎧 برای اهلِ دل ...✨🦋] سُبْحَانَكَ يَا شَفِيقُ، تَعَالَيْتَ يَا رَفِيقُ♥️، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ :)🌱 💠از پیامبراکرم(ص) نقل شده است: هر که دعای مجیر را درایام البیض (روزهاى سیزدهم و چهارهم و پانزدهم) ماه رمضان بخواند گناهش آمرزیده می‌شود هرچند به عدد دانه‌هاى باران و برگهاى درختان و ریگ‌هاى بیابان باشد.
سـ🌸ـلام میلاد امام حسن مجتبی (ع) مبارک💐 🗓 امروز  پنجشنبه ☀️  ١٧   فروردین   ١۴٠٢   ه. ش   🌙 ١۵   رمضان    ١۴۴۴  ه.ق 🌲   ٦    آوریل   ٢٠٢٣    ميلادی
تحدیر(تندخوانی)جزء۱۵ قرآن‌کریم - <unknown>.mp3
4.15M
💠 تلاوت تحدیر (تندخوانی) 💠 ⚜ ⚜ 📥توسط استاد معتز آقایی ⏲ «در ۳۰ دقیقه یک جزء تلاوت کنید» 📩 به دوستان خود هدیه دهید.
روز پانزدهم.Mp3
9.36M
💠 شرح دعای روز پانزدهم ماه 🔸 مرحوم استاد تهرانی
دعای روز پانردهم ماه مبارک رمضان از منظر آیت الله مکارم شیرازی دعای روز پانزدهم ماه مبارک رمضان «اللهُمَّ ارْزُقْنى‏ فيهِ‏ طاعَةَ الْخاشِعينَ، وَاشْرَحْ فيهِ صَدْرى‏ بِانابَةِ الْمُخْبِتينَ، بِامانِكَ يا امانَ‏ الْخآئِفين؛ خدايا در اين ماه اطاعتى همانند فروتگنان را روزيم كن، و با توبه خاضعانه سينه‏ام را گشاده‏دار، به ايمنيت اى ايمنى‏بخش ترسيدگان». ‏[1] ابعاد روزی معنوی، معناشناسی خشوع؛ ویژگی های متواضعان ، حقیقت خشوع و بندگی، آداب و احکام عذرخواهی و عذرپذیری و نقش سازنده خوف در بازدارندگی از جمله نکات کلیدی است که در دعای روز پانزدهم ماه مبارک رمضان مورد توجه قرار گرفته است. روزى تنها به معنى مواهب مادى نيست روزى معنى وسيعى دارد كه روزي­هاى معنوى را نيز در بر مى‏گيرد، بلكه روزى اصلى همين روزى معنوى است، در دعاها تعبير به رزق در مورد روزي هاى معنوى بسيار به كار رفته است،به عنوان نمونه در مورد حج مى‏گوئيم: « اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي حَجَّ بَيْتِكَ الْحَرَامِ؛ خدايا مرا روزى كن حج بيت الحرام را».[2] خشوع در قرآن «خشوع‏» به معناى حالت تواضع و ادب جسمى و روحى است كه در برابر شخص بزرگ يا حقيقت مهمى در انسان پيدا مى‏شود، و آثارش در بدن ظاهر مى‏گردد.[3]،[4] خداوند در قرآن لفظ خشوع‏ را براى زمين­هاى بى‏گياه و خشك كه فاقد حيات هستند، اطلاق كرده، يعنى‏ انسان خاشع هم در برابر خداوند و عظمت او، مرده و فاقد تحرك است.[5] صفات و نشانه های خاشعین در کلام وحی در قرآن کریم آمده است:« وَ كانُوا لَنا خاشِعِينَ[6]‏؛و آنها همواره در برابر ما خشوع داشتند»؛ خضوعى آميخته با ادب و احترام و ترس آميخته با احساس مسؤوليت‏ که نشان می دهد خاشعین به هنگام رسيدن به نعمت گرفتار غفلت ها و غرورهايى كه دامن افراد كم ظرفيت و ضعيف الايمان را به هنگام وصول به نعمت مى‏گيرد نمى‏شدند، آنها در همه حال نيازمندان را فراموش نمى‏كردند، و در خيرات، سرعت داشتند، آنها در حال نياز و بى‏نيازى، فقر و غنا، بيمارى و سلامت، همواره متوجه خدا بودند، و بالآخره آنها به خاطر اقبال نعمت گرفتار كبر و غرور نمى‏شدند، بلكه همواره خاشع و خاضع بودند.[7] حقیقت بندگی از صفات ديگر پرهيزگاران خشوع در عبادت است ؛[8] که نشان می دهد عبادت‏ آنها سرسرى و بى‏روح نيست، بلكه حالت خضوع و خشوع‏ و حضور قلب كه روح عبادات است در اعمال عبادى آنها موج مى‏زند و هرنمازى از آنها نردبانى است براى صعود به اوج قرب خدا.[9] مفهوم «مخبتين» به معناى متواضعان است كه خداوند آنها را به عنوان كسانى كه به هنگام ياد خدا، دل‏هايشان ترسان مى‏شود و در برابر مصائب، صابر و شكيبا و برپادارنده نماز، و انفاق كننده از همه مواهب هستند، تفسير مى‏نمايد.[10]،[11] ، سعه صدر می خواهد بسيارند كسانى كه اعمال خلافى را مرتكب مى‏شوند، امّا گويى عارشان مى‏آيد كه عذر بخواهند و آن را عيب مى‏دانند، بلكه طلبكارند. اين عيب بسيار بزرگى است. چه اشكالى دارد اگر انسان خلافى را مرتكب شد، همان‏گونه كه پشيمان شده ، در پيشگاه خداوند توبه و استغفار مى‏كند، و حتی در پيشگاه خلق هم عذر بخواهد. اگر مردم واقعاً سعه‏ صدر، شجاعت و شهامت عذرخواهى را داشته باشند بسيارى از مشكلات در همان مراحل اوّليّه پايان مى‏پذيرد.[12] بنابراين اگر در كارها منصف باشيم و عذرخواهى كنيم اين خود، كليد زندگى سالم است، پس اعتذار (پوزش طلبيدن) از ارزش‏هاى اخلاقى است.[13] سخن آخر:(نقش سازنده خوف در بازدارندگی) خوف‏ عامل بازدارنده در برابر طغيان‏ها و حركات بى‏رويه است. همان گونه كه وسيله نقليه فاقد موتور، از حركت باز مى‏ماند و فاقد ترمز در برابر پرتگاه‏ها و جاده‏هاى خطرناك ايمنى‏ ندارد، اين مولفه در وجود هر انسانى بايد به صورت متعادل باشند تا هم به سوى طاعات حركت كند و هم از معاصى خوددارى نمايد؛[14] اینگونه است که حضرت علی (ع)می فرماید:«كسى كه (از خدا) بترسد ايمنى‏ مى‏يابد»،[15] [1] كليات مفاتيح نوين ؛ ص815. [2] تفسير نمونه ؛ ج‏20 ؛ ص374. [3] سورۀ مؤمنون؛ آيه 2؛تفسیر نمونه؛ ج 14، ص 213. [4] لغات در تفسير نمونه ؛ ص204. [5] اخلاق اسلامى در نهج البلاغه (خطبه متقين) ؛ ج‏2 ؛ ص178. [6] سورۀ انبیاء؛آیۀ90. [7] همان ؛ ج‏3 ؛ ص187. [8] اخلاق اسلامى در نهج البلاغه (خطبه متقين) ؛ ج‏2 ؛ ص175. [9] پيام امام امير المومنين عليه السلام ؛ ج‏7 ؛ ص568. [10] سورۀ حجّ، آيات 34- 41، تفسیر نمونه، ج 14؛ ص 117 – 136. [11] لغات در تفسير نمونه ؛ ص512. [12] انوار هدايت، مجموعه مباحث اخلاقى ؛ ص242. [13] همان. [14] پيام امام امير المومنين عليه السلام ؛ ج‏9 ؛ ص363. [15] نهج البلاغه با ترجمه فارسى روان ؛ ترجمه ؛ ص785
نور (محسن قرائتی) فَكُلُوا مِمَّا ذُكِرَ اسْمُ اللَّهِ عَلَيْهِ إِنْ كُنْتُمْ بِآياتِهِ مُؤْمِنِينَ « انعام آیه 118» پس اگر به آيات الهى ايمان داريد (تنها از) آنچه نام خداوند (هنگام ذبح) بر آن برده شد بخوريد. نکته ها از نشانه‌هاى جامعيّت مكتب اسلام اين است كه در يك مسئله‌ى جزيى مانند ذبح، همه‌ى جوانب آن را مطرح كرده است: هم مكتب (نام خدا)، هم وسيله (آهن)، هم شيوه‌ى بريدن رگ‌ها، هم امّت (مسلمان بودن كسى كه ذبح مى‌كند) و هم جهت (قبله) و هم موارد مصرف. «فَكُلُوا مِمَّا ذُكِرَ اسْمُ اللَّهِ» جلد 2 - صفحه 541 پیام ها 1- غذا و خوراك مؤمن بايد جهت الهى داشته باشد. «فَكُلُوا مِمَّا ذُكِرَ اسْمُ اللَّهِ» 2- نام خداوند، مُهر جواز مصرف و پروانه‌ى استفاده از گوشت حيوانات قابل مصرف است. فَكُلُوا مِمَّا ذُكِرَ اسْمُ اللَّهِ عَلَيْهِ‌ ... 3- براى تحكيم پايه‌هاى توحيد، از هر فرصتى، حتّى ذبح حيوان بايد استفاده كرد. آرى؛ توحيد، تنها يك مسأله‌ى ذهنى نيست. «فَكُلُوا مِمَّا ذُكِرَ اسْمُ اللَّهِ عَلَيْهِ» 4- تغذيه‌ى حلال و التزام به احكام، شرط ايمان است. «إِنْ كُنْتُمْ بِآياتِهِ مُؤْمِنِينَ» @n20011🌷💧
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
❓🎥❓🎥❓ 💢 ⭕️پرسش: اگر مسواک بزنیم و مزه خمیر دندان باقی بماند ، روزه باطل می شود..!؟
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 استفاده از رُژ لب و پماد لب در حال روزه 💬 سؤال: استفاده از رُژ لب و پمادهایی مانند «ویتامین آ» روی لب‌ها برای روزه‌دار چه حکمی دارد؟ ✅ پاسخ: 🔹 استفاده از رُژ لب هنگام روزه‌داری، آن را باطل نمی‌کند، مگر آن که وارد دهان شده و فرو داده شود. 🔸 همچنین استفاده از پماد، چنانچه با آب دهان مخلوط نشود و از گلو پایین نرود، اشکال ندارد. 📚 پی‌نوشت: آموزش مصوّر احکام آیت‌الله خامنه‌ای، ص 360. احکام استاد صالحی💎