#تلاوت قرآن کریم #بقره آیه ۱۴۰ @n20011✨✨✨

#تفسیر قطره ای قرآن کریم #بقره آیه ۱۴۰ #محسن‌قرائتی @n20011💧

#تفسیر نور (محسن قرائتی)✨💧 أَمْ تَقُولُونَ إِنَّ إِبْراهِيمَ وَ إِسْماعِيلَ وَ إِسْحاقَ وَ يَعْقُوبَ وَ الْأَسْباطَ كانُوا هُوداً أَوْ نَصارى‌ قُلْ أَ أَنْتُمْ أَعْلَمُ أَمِ اللَّهُ وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ كَتَمَ شَهادَةً عِنْدَهُ مِنَ اللَّهِ وَ مَا اللَّهُ بِغافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ‌ يا مى‌گوييد كه ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و اسباط، يهودى يا نصرانى بودند؟ بگو: شما بهتر مى‌دانيد يا خدا؟ (چرا حقيقت را كتمان مى‌كنيد؟) و چه كسى ستمكارتر است از آن كس كه گواهى و شهادت الهى را (درباره‌ى پيامبران) كه نزد اوست، كتمان كند و خدا از اعمال شما غافل نيست.( بقره آیه ۱۴۰) نکته ها اين آيه، خطابى ديگر به اهل كتاب است، كه شما آن قدر به يهودى يا نصرانى بودن خود مباهات مى‌كنيد كه حتّى حاضريد بزرگترين افتراها را به بهترين اولياى خدا نسبت دهيد؟! آيا مى‌گوييد: ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و پيامبران ديگر از نسل يعقوب «اسباط»، با آنكه قبل از نزول تورات و انجيل بوده‌اند، يهودى و نصرانى هستند؟ آيا اين ستمگرى نيست كه واقعيّتى را كه بدان واقفيد بپوشانيد و اين حقيقت روشن تاريخى را بر عامّه مردم كتمان كنيد و چنين وانمود كنيد كه همه پيامبران، تابع يهوديّت يا نصرانيّت بوده‌اند؟ ولى بدانيد كه خداوند از آنچه شما انجام مى‌دهيد غافل نيست. پیام ها 1- گاهى تعصّب به جايى مى‌رسد كه شخص حاضر مى‌شود واقعيّت‌هاى روشن تاريخى را تحريف و يا انكار كند. «أَمْ تَقُولُونَ ...» 2- بزرگترين ظلم‌ها، ظلم فرهنگى و كتمانِ حقايق است. «وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ كَتَمَ» 3- علم خداوند به كتمان وظلم‌ها، بايد براى ما هشدار باشد. «وَ مَا اللَّهُ بِغافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ» تفسير نور(10جلدى)، ج‌1، ص: 216 @n20011💧

نماز روزهای جمعه ماه رجب، بین نماز ظهر و عصر نماز هزار حسنه 🌀سيّد بن طاووس از حضرت رسول اکرم صلّی الله عليه و آله و سلّم روایت کرده است كه هر كه در روز جمعه ماه رجب، چهار ركعت نماز بين نماز ظهر و عصر بخواند هر دو رکعت به یک سلام و در هر ركعت: ▪سوره «حمد» ۱ مرتبه ▪« آية الكرسی» (تا هوالعلی العظیم) ۷ مرتبه ▪سوره «توحيد» ۵ مرتبه ▫و پس از چهار ركعت ده مرتبه بگويد: 🍃اَسْتَغْفِرُ اللهَ الَّذی لا اِلـهَ اِلاّ هُوَ وَ اَسْئَلُهُ التَّوْبَة ▫آمرزش می‌‏خواهم از خدایی كه معبودی جز او نيست و از او درخواست توبه دارم. 🔅 بنويسد حقّ تعالی برای او از روزی كه اين نماز را خوانده تا روزی كه بميرد هر روزی هزار حسنه و عطا فرمايد او را به هر آيه‌ای كه خوانده شهری در بهشت از ياقوت سرخ و به هر حرفی قصری در بهشت از دُرّ سفيد و تزويج فرمايد او را حورالعين و راضی شود از او به غير سخط و نوشته شود از عابدين و ختم فرمايد برای او به سعادت و مغفرت.

#شهید امیر امیرگان و عنایت امام زمان(عج)✨✨ بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم از همان سن کودکی و نوجوانی علاقه خاصی به امام زمان(عج) داشت. می گفت: من دوست دارم امام زمانم (عج ) از من راضی باشد. نماز امام زمان(عج) را همیشه می خواند. صورت امیر را زنبور نیش زده بود. به حالت بدی متورم شده بود، اما اصرار داشت در مراسم تشییع شهید نوژه شرکت کند. وقتی از مراسم برگشت دیدم جای نیش زنبور خوب شده است. ازش پرسیدم چه شده: گفت: وقتی تابوت شهید نوژه تشییع می شد مردی نورانی را دیدم که سوار بر اسب در میان جمعیت بود. آن آقا شمشیری بر کمرش بود و روی شمشیرش نوشته بود: یا مهدی-عج، یکباره امام به سراغم آمدند و پرسیدند: «صورتت چرا ورم کرده؟» بعد آقا دستی به صورتم کشید و گفت خوب می شود. باورش برای خیلی ها سخت بود. اما نشانه ای که نشان از بهبودی امیر بود مرا به تعجب وا داشت. من حرف امیر را باور کردم. من که پدرش بودم از او گناهی ندیدم. بارها[او را] در حال خواندن نماز امام زمان(عج) دیده بودم. برای کسی از این ماجرا چیزی نگفتم چون باورش سخت بود. شهید امیر امیرگان در سال 1366 به شهادت رسید. همه بدنش سوخته بود. ولی تعجب کردم. فقط گونه سمت راست صورت امیر همان جایی که آقا دست کشیده اند سالم مانده بود؛ حالا مطمئن شدم که فرزند پاک و مؤمن من در نوجوانی به خدمت امام-زمان-عج مشرف شده است. کیهان فرهنگی به نقل از کتاب وصال، صفحه 166 الی 169 @n20011✨🌹

#ویدیو #استاد_علی_تقوی 🍀بهترین مردم چه کسانی هستند؟ ╔═💎💫═══╗ @aamerin_ir ╚═══💫💎═╝ 📡به کانال آمرین بپیوندید👆

⏯ #مناجات با خدا 🍃یا الله باز به تو رو زده عبد رو سیاه 🍃یا الله بعد عفو تو آوردم اشتباه 🎤حاج #محمدرضا_طاهری

✳️ برداشتن مهر توسط کودک ❓ اگر مُهر هنگام نماز، گُم شود یا کودک آن را بردارد، تکلیف چیست؟ ✅ جواب: 🔹 #امام_خامنه_ای: اگر چیزی که سجده بر آن صحیح است (مانند خاک، سنگ، چوب) در دسترس باشد، باید بر همان سجده کند، در غیر این صورت، اگر وقت وسعت دارد، باید نماز را بشکند و دوباره با چیزی که می توان بر آن سجده کرد نماز بخواند. @n20011🍒

⚘هر جا اثر شهید باشد دل همسفر شهید باشد ⚘جاری به فضای محفل ما عطر #پدرشهید باشد ⚘در بزم غم پدر نشستیم بر ما نظر شهید باشد ⚘اشک است که آمده به پرواز یا بال و پر شهید باشد ⚘در سینه نشسته شعله غم در دل شرر شهید باشد ⚘گردد چو شهید جاودانه این هم ثمر شهید باشد 🌱دارد به بهشت مُلک جاوید هرکس #پدرشهید باشد "خاک پای پدر شهیدان" #محمود_تاری @n20011✨

#نماهنگ حضرت زینب کبری سلام الله علیهم @n20011♣️

تفسیر قطره ای قرآن کریم #بقره آیه ۱۴۱ #محسن‌‌قرائتی @n20011💧

#تفسیر نور (محسن قرائتی) تِلْكَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ لَها ما كَسَبَتْ وَ لَكُمْ ما كَسَبْتُمْ وَ لا تُسْئَلُونَ عَمَّا كانُوا يَعْمَلُونَ‌ (به هر حال) آن امّت بگذشت، آنچه آنان بدست آوردند براى خودشان است و آنچه شما بدست آورديد براى خودتان است و شما از آنچه آنان كرده‌اند، سؤال نخواهيد شد.( بقره آیه ۱۴۱) پیام ها 1- در كسب خوشبختى، تكيه به گذشتگان و تاريخ پدران، چاره‌ساز نيست. «لَها ما كَسَبَتْ وَ لَكُمْ ما كَسَبْتُمْ» گيرم پدر تو بود فاضل‌ از فضل پدر، تو را چه حاصل‌ 2- هر امّتى، تنها مسئول عمل خويش است. «لا تُسْئَلُونَ عَمَّا كانُوا يَعْمَلُونَ» جلد 1 - صفحه 217 جزء «2» @n20011💧

🔳 #وفات_حضرت_زینب(س) 🌴این دل دوباره داره 🌴حال و هوای زینب 🎤 #سید_مهدی_میرداماد ⏯ #زمینه 🔸🔹 @n20011♣️

#شرح‌مختصری‌از‌زندگینامه‌زینب سلام الله علیها✨✨✨✨ حضرت زینب كبرى (س) در روز پنجم جمادى الاولى سال پنجم یا ششم هجرى قمرى در شهر مدینه به دنیا آمد. بر اساس روایات متعدد، نام‌گذاری حضرت زینب (س)، توسط پیامبر اسلام (ص) صورت گرفت. گفته شده است که جبرییل از سوی خداوند این نام را به پیامبر (ص) رسانده است. معروف‌ترین نام ایشان زینب است که در لغت، به معنای «درخت نیکو منظر وخوشبو» آمده و معنای دیگر آن «زینت پدر» است. كنیه گرامی شان ام الحسن و ام كلثوم و القاب آن حضرت عبارتند از: عالمه غیر معلمه،نائبة الزهرا، نائبة الحسین، ملیکة النساء، عقیلة النساء، عدیلة الخامس من اهل الکساء، شریکة الشهداء، سیدة العقایل، سرابیهاو... حضرت زینب (س) را به سبب سختی‌های بسیاری که در زندگی دید (درگذشت جدش پیامبر(ص)، درگذشت و سختی‌های مادرش، شهادت پدرش امیرالمؤمنین(ع)، شهادت برادرش امام مجتبی(ع)، فاجعه کربلا و شهادت برادرش امام حسین(ع) و دو فرزندش و دیگر بستگان و سایر شهدا، و به اسارت رفتن در کوفه و شام) ام المصائب نیز لقب داده‌اند. پدر بزرگوار آن حضرت، اوّلین پیشواى شیعیان حضرت امیرالمؤمنین على بن ابیطالب (ع) و مادر گرامى آن بزرگوار، حضرت فاطمه زهرا (س) می باشد. همسر گرامى حضرت زینب (س)، عبداللّه فرزند جعفر بن ابیطالب بود. در كتاب اعلام الورى براى آن بانوى بزرگوار سه پسر به نام هاى على، عون و جعفر و یك دختر به نام ام كلثوم ذكر شده است. عون و محمد در واقعه کربلا به شهادت رسیدند. سخنان و خطبه‌های حضرت زینب (س) در کوفه و همچنین در دربار یزید، که همراه با استدلال به آیات قرآن بود، بیانگر دانش اوست. وی احادیثی از حضرت علی (ع) و مادرش حضرت زهرا (س) نقل کرده است. محمّد بن عمرو، عطاء بن سائب، فاطمه بنت الحسین و دیگران از وی حدیث نقل کرده‌اند. زینب هنگام حضور امیرالمؤمنین (ع) در کوفه برای زنان آنجا تفسیر قرآن ارائه می‌داد. سخنوری وی برای شنوندگان یادآور خطبه‌های پدرش امیرالمؤمنین (ع) بوده است. سخنانش در کوفه و مجلس یزید و نیز گفتگوهای وی با عبیدالله بن زیاد، بی‌شباهت به خطبه‌های امام علی (ع) و خطبه فدکیه مادرش زهرا (س) نیست. حضرت زینب کبری (س) شب‌ها به عبادت می‌پرداخت و در دوران زندگی، هیچ‌گاه تهجّد را ترک نکرد. آنچنان به عبادت اشتغال ورزید که ملقّب به «عابده آل علی» شد. در روز عاشورا، هنگام دیدن پیکر خونین برادرش چنین گفت: «بار خدایا! این اندک قربانی و کشته در راه خودت را از ما (خاندان پیامبر) بپذیر.» وی بارها جان امام سجّاد (ع) را از مرگ نجات داد؛ از جمله در مجلس ابن زیاد، پس از احتجاج امام سجاد (ع) با ابن زیاد، وی دستور کشتن امام را صادر کرد. در این هنگام حضرت زینب (س) دست در گردن فرزند برادر انداخت و فرمود: «تا زنده‌ام، نخواهم گذاشت او را بکشید.» اوج عظمت حضرت زینب (س) در جریان قیام امام حسین (ع) و به خصوص زمان اسارت حضرت بوده است، عـظـمـت ایـن كـار بزرگ آن وقت آشكار شد كه نبرد عاشورا به پایان رسید و اهـل بـیـت امام حسین (ع) اسیر شدند و با پایان یافتن جنگ مسلحانه در میدان كربلا، رسالت و مسئولیت زینب كبرى (س) و دیگر اسیران، شروع شد و حركت فرهنگى آنان علیه سپاه ظلمت، آغاز گردید. اگر قیام ارزنده حسینى همچنان در طول تاریخ براى همیشه تازه و سازنده باقى مانده اسـت، یـكـى از عـوامل آن وجود حضرت زینب و خطبه های غراء آن حضرت است. هنوز شهادت سیدالشهدا به سال نیامده بود كه در مدینه قحطی سختی رخ داد. عبدالله بن جعفر به دلیل اینكه دستش از سرمایه دنیا خالی شده بود به همراه حضرت زینب (س) راهی شام شد و به كار زراعت مشغول گردید. پس از مدتی حضرت زینب (س) گرفتار تب شد و هر لحظه بیماری او شدت یافت. روزی حضرت زینب (س) به همسر خود عبدالله فرمود: «بستر مرا به زیر آفتاب در حیاط قرار بده!» عبدالله می‌گوید: «به این وصیت عمل كرده و او را در حیاط جای دادم كه متوجّه شدم چیزی را روی سینه خویش قرار داده و مدام زیر لب حرفی می‌زند. پس به او نزدیك شدم، دیدم پیراهنی پاره پاره و خونین كه یادگاری از برادرش حسین (ع) بود روی سینه نهاده ناله می کند و همینطور بود كه بر حریم اهل بیت پیامبر وارد گشت و جان به جان آفرین تسلیم نمود. @n20011♣️