eitaa logo
آموزه های دینی شامل احکام-اخلاق_اذکارومعارف دین N_Ashrafi
446 دنبال‌کننده
7.4هزار عکس
5.4هزار ویدیو
64 فایل
بیان تفسیر آیه به آیه قرآن -احکام -سخنرانی های کوتاه -بیان احادیث وادعیه ومطالب ارزشمنددیگر @a_s_h_2 کپی مطالب مجاز @n20011
مشاهده در ایتا
دانلود
پایگاه اطلاع رسانی بلاغ - حضرت قاسم.mp3
6.91M
🏴ویژه ♨️حضرت قاسم 🎤حجت الاسلام 📡حداقل برای☝️نفر ارسال کنید. 🔴بهترین های روز
بن الحسن علیه سلام ✨✨✨✨💧💧💧 قاسم نام یکی از فرزندان امام حسن مجتبی(ع) و یکی از شهدای کربلا است که به همراه برادرانش در روز عاشورا و در رکاب عمویش امام حسین(ع) به مقام والای شهادت نائل آمد.[۱] مادر ایشان ام‌ ولد بود.[۲] بنابر نقلی نام مادرش «نفیله»،[۳] و بنابر نقل دیگر، «رَملَه»[۴]بود. روز عاشورا و بعد از شهادت علی اکبر(ع)،[۵] حضرت قاسم(ع) در حالی‌که صورتش مانند پاره ماه می‌درخشید،[۶] با در لب‌داشتن این شعرهای حماسی، پا به صحنه نبرد گذاشت: «لَا تَجْزَعِی نَفْسِی فَکلٌّ فَانٍ الْیوْمَ تَلْقَینَ ذُرَى الْجِنَان‏»؛[۷] (اى نفس من! نگران نباش؛ زیرا هر کسى در نهایت طعم مرگ را خواهد چشید. امروز تو به درجات بالای بهشت راه خواهی یافت). بعد از مدتی نبرد، سرانجام ابن فضیل ازدى ضربتى بر سر مبارک ایشان فرود آورده و آن‌را شکافت و قاسم با صورت به زمین خورد و عمویش را به کمک طلبید. امام حسین(ع) نیز با ضربت شمشیرى دست ابن فضیل را قطع نمود، اما دیگر دشمنان با اسب‌های خود بر بدن قاسم(ع) تاختند تا او را به شهادت رساندند و امام حسین(ع) وقتی به نزد پیکر قاسم رسید، خطاب به او فرمود: آنان که تو را کشتند، از رحمت خدا دور باشند و جدت(پیامبر اسلام) در روز قیامت دشمن آنها خواهد بود. سپس فرمود: بر عمویت ناگوار است ‌که او را بخوانى و او نتواند پاسخ دهد و یا پاسخش سودى برایت نداشته باشد! سپس امام(ع) قاسم را به سینه‌‏اش گرفت و بلند کرد و در میان شهداى اهل‌بیت(ع) قرارش داد.[۸] در زیارت ناحیه این‌گونه از ایشان تجلیل شده است: «السَّلَامُ عَلَى الْقَاسِمِ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِی الْمَضْرُوبِ هَامَتُهُ‏ الْمَسْلُوبِ لَامَتُهُ‏ حِینَ نَادَى الْحُسَینَ عَمَّهُ فَجَلَى‏ عَلَیهِ عَمُّهُ کالصَّقْرِ وَ هُوَ یفْحَصُ‏ بِرِجْلِهِ التُّرَابَ وَ الْحُسَینُ یقُولُ: بُعْداً لِقَوْمٍ قَتَلُوک وَ مَنْ خَصْمُهُمْ یوْمَ الْقِیامَةِ جَدُّک وَ أَبُوک ثُمَّ قَالَ: عَزَّ وَ اللَّهِ عَلَى‏ عَمِّک أَنْ تَدْعُوَهُ فَلَا یجِیبَک أَوْ یجِیبَک وَ أَنْتَ قَتِیلٌ جَدِیلٌ فَلَا ینْفَعَک هَذَا وَ اللَّهِ یوْمٌ کثُرَ وَاتِرُهُ‏ وَ قَلَّ نَاصِرُهُ، جَعَلَنِی اللَّهُ مَعَکمَا یوْمَ جَمْعِکمَا، وَ بَوَّأَنِی مُبَوَّأَکمَا، وَ لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَک عُمَرَ بْنَ سَعْدِ بْنِ نُفَیلٍ الْأَزْدِی، وَ أَصْلَاهُ جَحِیماً، وَ أَعَدَّ لَهُ عَذَاباً أَلِیماً»؛[۹] سلام بر قاسم، فرزند حسن بن علی(ع) که بر سرش ضربت خورد و زره‌اش کنده شد. هنگامی که عمویش حسین(ع) را صدا زد، عمویش مانند بازی شکاری خود را بر بالای سرش رساند، در حالی‌که او پاهایش را به خاک می‌سایید. و حسین(ع) می‌فرمود: «قاتلان تو (از رحمت خدا) دور باشند؛ کسانی که روز قیامت جد و پدر تو دشمن آنها هستند.سپس فرمود: به خدا سوگند بر عمویت گران است که او را بخوانی و پاسخت را ندهد یا پاسخت را بدهد ولی تو کشته شده بر خاک افتاده باشی و سودی برایت نداشته باشد». به خدا سوگند امروز روزی است که دشمنان فراوان و یاوران اندک‌اند! خداوند روز قیامت مرا با شما دو نفر (قاسم و امام حسین) محشور کند. خداوند قاتل تو عمر بن سعد بن عروة بن نفیل ازدی را لعنت کند و او را به دوزخ برساند و عذابی دردناک برایش آماده سازد. این‌که در این زیارت، عمر بن سعد قاتل قاسم معرفی شده، معنایش آن نیست که قاسم با دستان او کشته شده باشد، بلکه چون او فرمانده سپاه بود و سپاهیانش او را زیر سم اسبان گرفته و به شهادت رساندند؛ از این‌رو نمی‌توان قاتل مشخصی را برای او در نظر گرفت، عمر بن سعد به عنوان فرمانده سپاه به عنوان قاتل اعلام شده است. پیکر قاسم به همراه سایر شهدا در حرم امام حسین(ع) و پایین پای آن‌حضرت(ع) دفن شده است.[۱۰] در مورد آنچه به دامادی قاسم در روز عاشورا مشهور شده است، در پاسخ دیگری بدان پرداخته‌ایم.[۱۱] پی نوشت: [۱]. دینوری، ابو حنیفه احمد بن داود، الاخبار الطوال، ص ۲۵۷، قم، منشورات الرضی، ۱۳۶۸ش. [۲]. شیخ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج ‏۲، ص ۲۰، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق؛ بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، تحقیق، زکار، سهیل، زرکلی، ریاض، ج ‏۳، ص ۷۳، بیروت، دار الفکر، چاپ اول، ۱۴۱۷ق. [۳]. سبط بن جوزی‏، تذکرة الخواص من الأمة فی ذکر خصائص الأئمة، ص ۱۹۵، قم، منشورات الشریف الرضی‏، چاپ اول، ۱۴۱۸ق. [۴]. حسنى‏، هاشم معروف، سیرة الأئمة الاثنی عشر(ع)، ج ‏۲، ص ۵۵۹، نجف، المکتبة الحیدریة، چاپ اوّل‏، ۱۳۸۲ق. [۵]. شیخ صدوق، امالی، اعلمی، ص ۱۶۲ – ۱۶۳، بیروت، چاپ پنجم، ۱۴۰۰ق. [۶]. سید بن طاوس، اللهوف فی قتلی الطفوف، ص ۱۱۵، تهران، نشر جهان، چاپ اول، ۱۳۴۸ش. [۷]. امالی، ص ۱۶۳. [۸]. اللهوف على قتلى الطفوف، ص ۱۱۵. [۹]. ابن مشهدی، محمد بن جعفر، المزار الکبیر، محقق، مصحح، قیومی اصفهانی، جواد، ص ۴۹۰، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، ۱۴۱۹ق.
{۱۰]. طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری بأعلام الهدی، ص ۲۵۵، تهران، دار الکتب الاسلامیة، چاپ سوم، ۱۳۹۰ق. [۱۱]. «عروسی حضرت قاسم (ع)»، ۱۱۴۳۰. بر گرفته از اسلام کوئست @n20011💧🔰
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
پرسش: من می خواهم راجع به تاریخچه مراسم حنا بندان جناب قاسم (ازدواج قاسم (ع)) معلوماتی به دست بیاورم. آیا در این زمینه مستند یا شواهدی وجود دارد؟ پاسخ: در تاریخ درخشان نهضت امام حسین (ع)متأسفانه تحریفاتی صورت گرفته است. یکی از این تحریفات داستان عروسی حضرت قاسم و حجله قاسم است که هیچ پایه و اساسی ندارد و در منابع معتبر اشاره ای به آن نشده است. مضافاً بر این که چنین قضیه ای امکان عقلی نیز ندارد.! زیرا اولاً در جریان عاشورا حضرت قاسم بیش از سیزده سال نداشته و به سن بلوغ نرسیده بودند. ثانیاً شرایط سخت جنگ و محاصره دشمنان و اهمیت امام حسین به انجام وظیفه الهی در مقابله با دشمن غداری همچون بنی امیه و .... امکان چنین امری فراهم نبوده است. بنابر این چنین قضیه ای از نظر محققین شیعه غیر قابل قبول است. در این جا به نظرات برخی از آنان اشاره می کنیم: ۱. محدث نوری صاحب آثاری چون مستدرک الوسائل در اثر معروفی که پیرامون آداب اهل منبر به نگارش درآورده در این باره اظهار داشته است: از اخبار موهونه و کتب غیر معتمده که بزرگان علمای گذشته به آنها اعتنا نکردند و مراجعه ننمودند ... قصه زعفر جنی و عروسی قاسم است که هر دو در روضه کاشفی موجود است و قصه عروسی قبل از روضه، از عصر شیخ مفید تا تألیف کتاب فوق در هیچ کتابی دیده نشده است ، چگونه می‌شود قضیه‌ای به این عظمت و قصه‌ای چنین آشکار محقق و مضبوط باشد و به نظر تمام این جماعت نرسیده باشد.[۱] ۲. محدث بزرگوار شیخ عباس قمی خاطر نشان نموده است: قصه دامادی قاسم در کربلا و تزویج فاطمه بنت الحسین برای او صحّت ندارد.[۲] ۳. شهید آیت الله قاضی طباطبائی داستان عروسی قاسم را فاقد اعتبار می‌داند و می‌افزاید علامۀ مامقانی در کتاب تنقیح المقال می‌گوید: آن چه در کتاب منتخب طریحی از قصه تزویج قاسم نقل شده من و سایر اهل تتبع در کتاب‌های سیره، تاریخ و مقاتل با اعتبار بر آن اطلاع نیافتیم، بسیار دور از اعتبار است که چنین قضیه‌ای روز عاشورا با آن اوضاع و احوال و شدت بلایا اتفاق افتد. به نظر می‌رسد که قصّه عروسی قاسم که هنوز به حد بلوغ نرسیده بود اشتباه شده و داستان عروسی حسن مثنی بدین صورت در افواه اشتهار یافته است.[۳] ۴. شهید آیت الله مرتضی مطهری در این باره می‌گوید: « ... در همان گرماگرم روز عاشورا که می‌دانید مجال نماز خواندن هم نبود، امام نماز خوف خواند و با عجله هم خواند، حتی دو نفر از اصحاب آمدند و خودشان را سپر قرار دادند که امام بتواند این دو رکعت نماز خوف را بخواند ... ولی گفته‌اند در همان وقت امام فرمود: حجلۀ عروسی را بیندازید، من می‌خواهم عروسی قاسم با یکی از دخترهایم را این جا، لااقل شبیه آن هم که شده ببینم ! یکی از چیزهایی که از تعزیه خوان‌های ما هرگز جدا نمی‌شد عروسی قاسم نوکدخدا؛ یعنی نوداماد بود. در صورتی که این در هیچ کتابی از کتاب‌های تاریخی معتبر وجود ندارد ».[۴] پی نوشت: [۱] . لؤلؤ و مرجان، میرزا حسین نوری، ص ۱۹۳. [۲] . منتهی الآمال، حاج شیخ عباس قمی، ج اول، ‌ص ۷۰. [۳] تحقیق دربارۀ اول اربعین حضرت سیدالشهداء شهید قاضی. [۴] . حماسه حسینی، شهید مطهری، ج اول، ص ۲۷ ـ ۲۸؛ نک: گلی زواره، غلامرضا ، قاسم بن حسن ( علیه السلام ) اسوۀ نوجوانان پاسدار اسلام ، ۲۰۹ ، اردیبهشت ۷۸. بر گرفته از اسلام کوئست @n20011🔰
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎞 ؛ روز ششم محرم اَحلَی مِنَ العَسَل زِ لبانِ تو می‌چکد ای گل! زبانزد است بیانِ عقیده‌ات افتادَم از پُشتِ فَرَس عمو به فریادَم بِرَس... 😭 (ع)
سـ🌼ـلام ایام سوگواری امام حسین(ع) تسلیت🏴 امروز دوشنبه ☀️ ٢۵ مرداد ١۴٠٠ ه. ش 🌙 ٧ محرم ١۴۴٣ ه.ق 🌲 ١۶ آگوست ٢٠٢١ میلادی
سخنرانی حجت‌ الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره آل عمران - آیه ۲۸ لا یَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْکَفِرِینَ أَوْلِیَآءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِینَ وَ مَنْ یَفْعَلْ ذَلِکَ فَلَیْسَ مِنَ اللَّهِ فِى شَى‏ءْ إِلَّآ أَنْ تَتَّقُواْ مِنْهُمْ تُقَةً وَ یُحَذِّرُکُمْ اللَّهُ نَفْسَهُ وَإِلَى اللَّهِ الْمَصِیرُ ترجمه نباید اهل ایمان، به جاى مؤمنان، کافران را دوست و سرپرست خود برگزینند و هر کس چنین کند نزد خدا هیچ ارزشى ندارد، مگر آنکه از کفّار پروا و تقیّه کنید (و به خاطر هدف ‏هاى مهم ‏تر، موقّتاً با آنها مدارا کنید) و خداوند شما را از (نافرمانى) خود هشدار مى ‏دهد و بازگشت (شما) به سوى خداوند است. با توجّه به قدرت بى‏ انتهاى الهى در آیات قبل، جایى براى پذیرفتن سلطه کفّار نیست. «بیدک الخیر، تولج اللیل، لایتخذ...» در این آیه سیماى سیاست خارجى، شیوه‏ برخورد با کفّار، شرایط تقیّه و جلوگیرى از سوء استفاده از تقیّه بیان شده است. تقیّه، به معناى کتمان عقیده ‏ى حقّ از ترس آزار مخالفان و ترک مبارزه با آنان به جهت دورى از ضرر یا خطرِ مهم‏ تر است. تقیّه، گاهى واجب و گاهى حرام است. قرآن در آیه ۱۰۶ سوره نحل، درباره‏ تقیّه سخنى گفته که شأن نزول آن عمار یاسر است. پیام ها ۱- پذیرش ولایت کفّار از سوى مؤمنان، ممنوع است. «لایتخذ المؤمنون الکافرین اولیاء» (اگر مسلمانان جهان تنها به این آیه عمل مى‏ کردند الآن وضع کشورهاى اسلامى این چنین نبود.) ۲- در جامعه اسلامى، ایمان شرط اصلى مدیریّت و سرپرستى است. «لایتّخذ المؤمنون الکافرین اولیاء» ۳- ارتباط سیاسى نباید مُنجرّ به سلطه پذیرى یا پیوند قلبى با کفّار شود. «لایتخذ المؤمنون الکافرین اولیاء» ۴- ارتباط یا قطع رابطه باید بر اساس فکر و عقیده باشد، نه بر اساس پیوندهاى فامیلى، قومى و نژادى. «المؤمنین، الکافرین» ۵ - هرکس به سراغ کفّار برود، خداوند او را به حال خود رها و از امدادهاى غیبى خود محروم مى‏ سازد. «و من یفعل ذلک فلیس من اللّه فى شى‏ء» ۶- ارتباط ظاهرى با کفّار براى رسیدن به اهداف والاتر، در مواردى جایز است. «الا ان تتقوا منهم تقیة» ۷- تقیّه، براى حفظ دین است . مبادا به بهانه‏ تقیّه، جذب کفّار شوید و از نام تقیّه سوء استفاده کنید. «یحذّرکم اللّه نفسه» ۸ - در مواردى که اصل دین در خطر باشد، باید همه چیز را فدا کرد و فقط باید از خدا ترسید. «یحذّرکم اللّه نفسه» ۹- یاد معاد، بهترین عامل تقواست. «یحذّرکم اللّه نفسه و الى اللّه المصیر» ۱۰- مبادا بخاطر کامیابى و رفاه چند روز دنیا، سلطه‏ کفّار را بپذیرید که بازگشت همه‏ شما به سوى اوست. «و الى اللّه المصیر» منبع: پایگاه درس هایی از قرآن @n20011🌹💧
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
👇👇👇 💢پرسش: 🔰 آیا حضرت علی اصغر(ع) روی سینه امام حسین(ع) در همان قبر به خاک سپرده شده است؟ ✍️پاسخ: ✅ شهید قاضی طباطبایی(ره) در پاورقی کتاب «تحقیق درباره اول اربعین حضرت سید الشهدا(ع)» در این‌باره چنین می نویسد: این جریان که بر سر زبان‌ها است و برخی منبری‌ها آن‌را نقل می‌کنند که حضرت سجاد(ع) على اصغر(ع) را در موقع دفن بر روى سينه حضرت سيد الشهداء(ع) گذاشت و آن طور دفن فرمود، سند صحیحی ندارد؛ و علاوه بر آن از نظر حکم فقهی نیز اشکال بر آن وارد است؛ زیرا در آداب دفن میّت آمده است که جنازه را در قبر به طرف راست می‌خوابانند که صورتش به طرف قبله باشد و مانند حال احتضار نمی‌خوابانند كه سينه به طرف آسمان باشد تا جنازه طفل روى آن گذاشته شود. ◾️البته ممکن است گفته شود: امام سجاد(ع) در مقابل سينه امام حسین(ع) در زمين به طرف قبله گذاشت، اگر چه چنین چیزی ممکن است؛ اما مدرک و دلیلی بر این گونه دفن شدن علی اصغر نداریم. شاید مقصود این باشد که شهادت علی اصغر(ع) به قدری بر امام حسین(ع) سخت بوده است که قلب مقدس حضرت را سوزانده است و گویا علی اصغر به روی سینه پدر دفن شده است. این گونه تفسیر نوعی مجازگویی است. بنابر این، سخن مشهور همان است که تاریخ نویسان گفته‌اند که: شهدای کربلا از جمله علی اصغر(ع) در زیر پای امام حسین(ع) مدفونند.[۱] 📚پی نوشت: [۱]. قاضى طباطبایى، سيد محمد علی‏، تحقيق در باره اول اربعين حضرت سيد الشهدا (ع)، ص ۹۵،‏ وزارت ارشاد، تهران، ۱۳۸۳ش.‏ 🔴پایگاه اطلاع رسانی بلاغ
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
علیه السلام منابع تاریخی نام این کودک را متفاوت ذکر کرده‌اند، در برخی منابع عبدالله[۱] در برخی منابع علی اصغر[۲] ذکر شده است. و برخی از منابع دو کودک برای حضرت ذکر کرده‌اند به نامهای "عبدالله" و "علی‌اصغر".[۳] "ابن اعثم" (م ۳۱۴هـ)، نخستین مورخی است که از طفل شیرخوار با نام علی یاد کرده و از او با نام (علی فی الرضاع) تعبیر کرده است.[۴] و اولین کسی که نام یکی از فرزندان امام حسین (ع) را افزون بر علی‌اکبر (ع)، امام سجاد (ع)، عبدالله و علی‌اصغر دانسته است، "طبری" شیعی از علمای قرن چهارم است. و پس از وی "ابن خشاب" (م ۵۶۷هـ) و "ابن شهر آشوب" (م ۵۸۸ هـ) نام این طفل را "علی‌اصغر" نگاشته‌اند و پس از آن این نام به منابع متأخرتر راه پیدا کرده است. کودک: سن کودک نیز در منابع مختلف است عده‌ای او را صغیر[۵] و بعضی مثل یعقوبی می‌گوید قد وَلَدَ له فی تلک الساعة فَاذنَ فی اُذُنه وجعل یحنکه[۶] «بچه در آن ساعت به دنیا آمد پس حضرت در گوش او اذان گفت و کام او را برداشت» بعضی نیز مانند محمدبن سعد (م ۲۳۰هـ) و ذهبی از پسری سه ساله برای امام حسین (ع) سخن به میان آورده‌اند که او را با تیری شهید کرده‌اند.[۷] طفل: درباره نام مادر طفل اکثر منابع بر یک عقیده هستند و می‌گویند مادر عبدالله یا علی‌اصغر رباب دختر امری‌القیس بن عدی و از طائفه کلب بوده، و این رباب همان زنی است که حضرت سید‌الشهداء (ع) درباره‌اش فرمود: لعمرک اننی لاحب داراً تکون بها سکینه والرباب احبهما وابخل جل مالی ولیس لعتاب عندی عتاب[۸] به جای تو، که من به راستی دوست دارم خانه‌ای که در آن سکینه و رباب (نام) باشد. من این دو را دوست دارم و مال خودم را در راهشان بذل می‌کنم و سرزنش هم در این باره بر من نیست. اما در بعضی منابع نام همسری دیگر به نام امّ اسحاق برای سیدالشهداء (ع) که در روز عاشورا در کربلا حضور داشته ذکر شده است. و عبدالله نام یکی از فرزندان او می‌باشد. ام اسحاق دختر طلحه بن عبدالله تیمیه است که در ابتدا همسر امام حسن (ع بود. امام حسن (ع) در وقت شهادت فرمودند: برادر، من از این زن راضی هستم نگذارید که او از خانه‌هایتان خارج شود.[۹] حضرت سیدالشهداء (ع با ام‌اسحاق ازدواج کردند و خداوند فاطمه و عبدالله را به ایشان عنایت کرد.[۱۰] پی نوشت ها [۱] .محمدبن حبیب بغدادی. المحبر ص ۴۹۱ – ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج ۷؛ ص ۲۰۹- ابن جوزی، المنتظم، ج۵، ص ۳۴۰. – شیخ مفید، ارشاد- ابوالفرج اصفهانی. مقاتل الطالبین، ص ۹۴۰۹۵ – تاریخ طبری، ج ۵، ص ۴۶۸. [۲] .ابن اعثم کوفی، الفتوح، ص ۹۷ – سید بن طاووس، بحارالانوار، ج ۴۶ ، ص ۴۵ – مقتل خوارزمی، ج ۲، ص ۳۲. [۳] . محمدبن جریر طبری (قرن ۴). دلائل الامامة ص ۷۴. [۴] .ابن اعثم کوفی، الفتوح، ج ۵، ص ۱۱۵. [۵] .ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبین، ص ۹۴. [۶] .تاریخ یعقوبی، ج ۲، ص ۲۴۵. [۷] .محمدبن سعد. ترجمه الحسین و مقتله ، ص ۱۸۲. شمس الدین ذهبی، سید اعلام النبلاء، ج۳، ص ۳۰۲. [۸] .ابوالفرج اصفهنی، مقاتل الطالبین، ص ۹۵ – ۹۴. الکامل فی التاریخ ج ۱۱، ص ۲۰۹. محمدبن جریر طبری، تاریخ طبری، ج ۵، ص ۴۶۸. [۹] .الاغانی، ج ۱۹؛ ص ۱۱۴- منتخب التواریخ ص ۲۴۱. [۱۰] .طریحی. المنتخب، ص ۲۷۶. @n20011🔰
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا