eitaa logo
آموزه های دینی شامل احکام-اخلاق_اذکارومعارف دین N_Ashrafi
435 دنبال‌کننده
7.7هزار عکس
5.7هزار ویدیو
64 فایل
بیان تفسیر آیه به آیه قرآن -احکام -سخنرانی های کوتاه -بیان احادیث وادعیه ومطالب ارزشمنددیگر @a_s_h_2 کپی مطالب مجاز @n20011
مشاهده در ایتا
دانلود
❓چرا نام حضرت علی علیه السلام مثل دیگر انبیاء و پیامبر ص در قرآن نیامده است تا بر سر امامت اختلاف نشود؟ 🔰پاسخ 1⃣ اولا؛ در قرآن آیاتی وجود دارد که به گفته شیعه و اهل سنت ، جز بر علی(علیه السلام) و برخی دیگر از امامان(علیهم السلام)بر هیچ کس دیگری قابل انطباق نیست ، همچون آیه ولایت (مائده ، ۵۵) ، آیه مباهله (آل عمران ، ۶۱) و.. . 2⃣ ثانیا یکی از دلیل های نیامدن نام امامان(علیهم السلام) در قرآن ، این است که قرآن تنها کلیات مسایل را بیان کرده و تبیین جزییات آن ، به پیامبر(صلی الله علیه وآله) واگذار شده است. شخصی به نام ابی بصیر می گوید : از امام صادق (علیه السلام)پرسیدم : «مردم می گویند چرا از حضرت علی(علیه السلام) و اهل بیت او نامی در قرآن کریم نیامده است ؟» امام (علیه السلام)فرمودند : «به کسانی که چنین اعتراضی می کنند بگویید : همان گونه که نماز در قرآن آمده ، ولی سه یا چهار ]رکعت [ بودن آن مشخص نشده و پیامبر(صلی الله علیه وآله) آن را برای مردم تفسیر کرده ، همچنین زکات ]در قرآن[ نازل شده ، ولی مقدار آن مشخص نشده و رسول خدا(صلی الله علیه وآله)آن را برای مردم تفسیر کرده و... ، همین طور در قرآن آمده است که «أطیعوا اللّه و أطیعوا الرسول و أُولی الأمر منکم ; (نساء ، ۵۹) از خدا و رسولش و اولی الامر اطاعت کنید .» این آیه درباره علی و حسن و حسین (علیهم السلام)نازل شده و پیامبر(صلی الله علیه وآله)فرمود : «هر که من مولای اویم پس علی مولای اوست .» ]یعنی همان گونه که تفسیر جزییات نماز ، زکات و حج به پیامبر(صلی الله علیه وآله)واگذار شده که دستورهای الهی را به مردم برسانند ، معرفی أولی الامر نیز به ایشان واگذار شده تا آنها را به مردم معرفی کنند . [سپس امام صادق(علیه السلام) سایر آیات و روایاتی را که در این باره آمده فرموده است .۱ 3⃣ یکی دیگر از حکمتهای نیامدن نام علی و اهل بیت(علیهم السلام) در قرآن ، این است که در این کتاب الهی آیاتی درباره اهل بیت (علیهم السلام)نازل شده که بسان تصریح به نام آنان و بهتر از تصریح است ; مانند آیه ۵۵ سوره مائده که می فرماید : «ولیّ و سرپرست شما تنها خداوند و پیامبرش و افراد مؤمن هستند ; افراد مؤمنی که نماز برپای داشته و در حال رکوع زکات می دهند .» دانشمندان شیعه و اهل سنت نقل کرده اند که فقط حضرت علی(علیه السلام) در حال رکوع انگشتر خود را به فقیر داد .۲ ; در نتیجه ، تفاوتی نداشت که خداوند متعال بفرماید : «سرپرست شما خداوند و رسولش و حضرت علی(علیه السلام)هستند یا اینکه صفاتی از آن حضرت نقل کند که منحصر به فرد بوده و تنها بر حضرت علی(علیه السلام) منطبق باشد .» کسی که به دنبال حقیقت باشد ، از هر دو گفتار یک مطلب را می فهمد. 4⃣ اگر نام حضرت علی(علیه السلام)بصراحت در قرآن می آمد ، به احتمال نزدیک به یقین ، نااهلان قرآن را تحریف می کردند و به خاطر خصومت با آن حضرت و محو و حذف نام ایشان از قرآن ، در قرآن دست می بردند ; چنانکه تا مدتی تدوین احادیث پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله) را به همین منظور ممنوع کردند ; ولی در صورتی که با ذکر اوصاف گفته شود ، دیگر افراد نااهل دست به تحریف آیات قرآن نزده و ولایت امیرمؤمنان علی(علیه السلام)نیز برای حقیقت جویان روشن می شود. شیعه و اهل سنت متفقند که پیامبر(صلی الله علیه وآله)فرمود : «من از میان شما می روم ; ولی دو چیز گرانبها بین شما به یادگار می گذارم که اگر به آن دو متمسک شوید ، هیچ گاه گمراه نمی شوید . کتاب خدا و اهل بیتم ، خداوند دانا به من خبر داده که این دو ، هیچ گاه از یکدیگر جدا نمی شوند تا در حوض کوثر بر من وارد شوند .»۳ ________________________ ۱.غایه‏ المرام، محدّث بحرینی، ص ۲۶۵، چاپ سنگی ۲. پیام قرآن، ج ۹، ص ۲۰۱ ـ ۲۱۳ ۳. تنها در غایه‏ المرام، ص ۲۱۱ - ۲۳۵، ۸۲ منبع از اهل‏سنت و ۳۹ منبع شیعه
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
سـ🌸ـلام میلاد امام هادی (ع) مبارک💐 امروز دوشنبه ☀️ ۴ مرداد ١۴٠٠ ه. ش 🌙 ١۵ ذیحجه ١۴۴٢ ه.ق 🌲 ٢۶ جولای ٢٠٢١ ميلادی
سخنرانی حجت‌ الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره آل عمران آیه ۷ هُوَ الَّذِى أَنزَلَ عَلَیْکَ الْکِتَبَ مِنْهُ ءَایَتٌ مُّحْکَمَتٌ هُنَّ أُمُّ الْکِتَبِ وَ أُخَرُ مُتَشَبِهَاتٌ فَأَمَّا الَّذِینَ فِى قُلُوبِهِمْ زَیْغٌ فَیَتَّبِعُونَ مَا تَشَبَهَ مِنْهُ ابْتِغَآءَ الْفِتْنَةِ وَابْتِغَآءَ تَأْوِیلِهِ وَمَا یَعْلَمُ تَأْوِیلَهُ إِلَّا اللَّهُ وَالرَّ سِخُونَ فِى الْعِلْمِ یَقُولُونَ ءَاَمَنَّا بِهِ کُلٌّ مِّنْ عِنْدِ رَبِّنَا وَمَا یَذَّکَّرُ إِلَّآ أُوْلُواْ الْأَلْبَبِ ترجمه او کسى است که این کتاب را بر تو نازل کرد. بخشى از آن، آیات محکم (روشن و صریح) است که اصل و اساس این کتاب را تشکیل مى ‏دهد. (و هرگونه ابهامى در آیات دیگر، با مراجعه به این محکمات روشن مى‏شود) و بخشى از آن، آیات متشابه است (که احتمالات مختلفى در معناى آیه مى ‏رود،ولى با توجه به آیات محکم، تفسیر آنها روشن مى‏ شود.) امّا کسانى که در دلهایشان انحراف است، به جهت ایجاد فتنه (و گمراه کردن مردم) و نیز به جهت تفسیر آیه به دلخواه خود، به سراغ آیات متشابه مى‏روند، در حالى که تفسیر این آیات را جز خداوند و راسخان در علم نمى‏دانند. آنان که مى ‏گویند: ما به آن ایمان آورده ‏ایم همه‏ ى آیات از طرف پروردگار ماست (خواه محکم باشد یا متشابه) و جز خردمندان پند نگیرند. در این آیه، چند سؤال مطرح است: سؤال: قرآن در یک جا همه‏ آیات خود را محکم دانسته و فرموده: «کتاب اُحکمت آیاته» و در جاى دیگر همه را متشابه دانسته و فرموده: «کتاباً متشابهاً» ولى در این آیه بعضى را محکم و بعضى را متشابه معرّفى نموده است، مسأله چیست؟ پاسخ: آنجا که فرمود: تمام آیاتِ قرآن محکم است، یعنى سخن سست و بى اساس در هیچ آیه‏ اى نیست و آنجا که فرمود: همه آیات متشابه هستند، یعنى سیستم و آهنگ آیات قرآن، هماهنگ، یکنواخت و شبیه بهم است. اما با این حال، از نظر فهم مردم همه‏ آیات یکسان نیستند، بعضى صریح و روشن و همه کس فهم، ولى بعضى داراى معانى بلند و پیچیده ‏اند که همین امر موجب شبهه و اشتباه آنان مى‏ گردد. سؤال: چرا در قرآن آیات متشابه به کار رفته است؟ پاسخ: وجود آیات متشابه زمینه‏ ى فکر و تدّبر در آیات است. موجب رجوع مردم به رهبران آسمانى مى‏ شود. آرى، اگر همه‏ درس آسان باشد، شاگرد احساس نیاز به استاد نمى‏ کند. متشابهات وسیله آزمایش مردم است. گروهى کژاندیش، از لابه لاى آنها به سراغ اهداف شوم خود مى‏ روند و گروهى اندیشمند، به فرموده امام رضا (ع) با مراجعه به محکمات، معناى صحیح آیات را کشف مى نمایند. سؤال: نمونه آیات متشابه کدام است؟ پاسخ: در قرآن مى‏ خوانیم: «الى ربّها ناظرة» در قیامت، چشم‏ ها به پروردگارشان مى ‏نگرند. چون عقل سلیم، جسم بودن را براى خداوند محال مى ‏داند و در آیات دیگر قرآن نیز مى‏ خوانیم: «لاتدرکه الابصار» چشم ها او را درک نمى‏ کنند، لذا مى‏ فهمیم که مراد از نگاه به پروردگار، نگاه به لطف و پاداش او در قیامت است. همچنین مراد از «دست خدا» در آیه‏ «یداللّه فوق ایدیهم» قدرت اوست، چنانکه در فارسى نیز مى‏ گوییم: فلانى در فلان شهر یا اداره دست دارد، یعنى قدرت دارد. وگرنه خداوند که جسم نیست تا دست و پا داشته باشد. قرآن نیز مى‏فرماید: «لیس کمثله شى‏ء» او همانندى ندارد. این گونه آیات، سبب انحراف ساده اندیشانى شده که به آیات دیگر توجّه ندارند و از مفسّران واقعى یعنى اهل ‏بیت پیامبرجدا افتاده ‏اند و شاید به جهت همین خطرات باشد که قرآن، خود به ما سفارش نموده است هنگام قرائت قرآن از شرّ شیطان به خداوند پناه ببرید. «فاذا قرأت القرآن فاستعذ باللّه من الشیطان الرجیم» سؤال: تأویل قرآن به چه معناست؟ پاسخ: مراد از تأویل، اهداف و معارف و اسرار پشت پرده‏ اى است که بعد روشن می‏شود. نظیر تعبیر خوابى که حضرت یوسف دید و بعد روشن شد و یا اسرارى که در شکستن کشتى توسط خضر و موسى بود که بعد روشن شد. در روایات مى ‏خوانیم: آیات ناسخ، از محکمات و آیات منسوخ از متشابهات قرآن است و ائمه معصومین مصداق بارز راسخون در علم هستند. همچنان که خروج کنندگان بر حاکم اسلامى، کج اندیشانى هستند که به دنبال آیات متشابه مى‏ روند. حضرت على (ع) در نهج‏ البلاغه از راسخان در علم ستایش مى‏ کند. آنان که به عجز علمى خود اعتراف دارند و از تعمق در چیزى که ضرورتى ندارد دست باز مى‏ دارند. پیام ها ۱- هر کس همه‏ آیات را نمى‏ فهمد. «و اُخر متشابهات» ۲- قلب‏هاى منحرف، منشأ فساد و فتنه است. «فى قلوبهم زیغ فیتّبعون ما تشابه منه ابتغاء الفتنة» ۳- فتنه، تنها آشوب نظامى و فیزیکى نیست، تفسیر به رأى و تحریفِ فرهنگ و معانى آیات، نیز فتنه است. «ابتغاء الفتنة» ۴- گاهى حقّ دستاویز باطل مى‏ شود. «ابتغاء الفتنة» ۵ - هدف نهایى و مقصد اعلاى آیات الهى را تنها خدا و راسخان در علم مى‏ دانند. «ومایعلم تأویله الا اللّه و الراسخون فى العلم»
۶-نام راسخان در علم در کنار نام مقدّس خداوند آمده و مقامشان بعد از مقام الهى است. «ومایعلم تأویله الا اللّه و الراسخون فى العلم» ۷- علم، درجاتى دارد که بالاترین آن آشنا شدن به تأویل و رسیدن به هدف نهایى است. «ومایعلم تأویله الا اللّه و الراسخون فى العلم» ۸ - عالمان واقعى بى‏ تکبّرند. «والراسخون فى العلم یقولون امنّا به» ۹- گرایش به باطل، مانع از رسوخ علم است. «الراسخون فى العلم» در برابر «فى قلوبهم زیغ» قرار داده شده است. ۱۰- هر چه را نمى‏ فهمیم انکار نکنیم. «کل من عند ربّنا» ۱۱- نزول آیات محکم و متشابه، در مسیر تربیت است. «کل من عند ربّنا» منبع: پایگاه درس هایی از قرآن @n20011🌷
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🌸🍃🌸 🍃🌸 🌸  🌷صلوات خاصه امام هادی(ع)🌷 🌹 اللّهُمَّ صَلِّ عَلی عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ، وَصِیِّ الْأَوْصِیآءِ، وَاِمامِ الْأَتْقِیآءِ،وَخَلَفِ اَئِمَّةِ الدّینِ، وَالْحُجَّةِ عَلَی الْخَلائِقِ اَجْمَعینَ، 🌹 اَللّهُمَّ کَماجَعَلْتَهُ نوُراً یَسْتَضیی ُ بِهِ الْمُؤْمِنوُنَ فَبَشَّرَ بِالْجَزیلِ مِنْ ثَوابِکَ،وَاَنْذَرَ بِالْأَلیمِ مِنْ عِقابِکَ، وَحَذَّرَ بَاْسَکَ، وَذَکَّرَ بِآیاتِکَ، وَاَحَلَّ حَلالَکَ، وَحَرَّمَ حَرامَکَ، 🌹 وَبَیَّنَ شَرایِعَکَ وَفَرایِضَکَ،وَحَضَّ عَلی عِبادَتِکَ، وَاَمَرَ بِطاعَتِکَ، وَنَهی عَنْ مَعْصِیَتِکَ،فَصَلِّ عَلَیْهِ اَفْضَلَ ما صَلَّیْتَ عَلی اَحَدٍ مِنْ اَوْلِیآئِکَ، وَذُرِّیَّةِ اَنْبِیآئِکَ، یا اِلهَ الْعالَمینَ. 🌺 التماس دعا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
مختصری از زندگینامه امام هادی علیه السلام🔰🔰🔰 ولادت حضرت امام هادی(ع) در سال 212 هجری قمری در شهر صریا (نزدیک مدینه) دیده به جهان گشود،پدر ایشان حضرت امام محمدتقی جوادالائمه (ع) و مادرشان بانویی فاضله و عفیفه به نام سمانه بود. نام مبارک ایشان علی از القابشان نقی، هادی و نجیب؛ و کنیه‌شان ابوالحسن است . همسر و فرزندان همسر امام هادی(ع) حُدیث یا سلیل نام داشت، او کنیزی از اهالی «نوبه» بود و او مادر امام حسن عسکری(ع) است. اکثر علمای شیعه چهار فرزند پسر برای امام هادی(ع) ذکر کرده‌اند، اما در تعداد دختران او اختلاف است. خصیبی می‌نویسد: فرزندان امام هادی(ع) عبارتند از: امام حسن عسکری(ع)، محمد، حسین و جعفر (مدّعی امامت و معروف به جعفر کذاب ) شیخ مفید در مورد فرزندان او می‌نویسد: جانشین آن حضرت ابامحمد حسن (ع) است که امام بعد از اوست و حسین و محمد و جعفر و دختری به نام عایشه، و این شهرآشوب دختری به نام علیه برای او نام می‌برد. البته با توجه به قرائن و شواهد امکان دارد امام هادی(ع) فقط دارای یک دختر بوده باشد که نام‌های متفاوتی داشته است. از سخنان علمای اهل سنّت نیز برمی‌آید که وی چهار فرزند پسر و یک دختر داشته است . اوضاع سیاسی زمان امام هادی(ع) امام علی النقی الهادی (ع) در سال 220 هجری قمری در مدینه به امامت رسیدند. او از ۲۲۰ تا ۲۵۴ق به مدت ۳۳ سال، امامت را به عهده داشت .حضرت 13 سال اول امامت خود را در آن شهر سپری نمود و ضمن بهره‌رسانی معنوی و علمی به شیعیان، به امور آّنان رسیدگی می‌کردند تا این که متوکل (خلیفه ی وقت) که در دشمنی با ائمه اطهار مشهور بود؛ به خاطر هراسی که از نفوذ و محبوبیت امام در جامعه داشت ایشان را از مدینه به سامرا فراخواند زیرا احساس می‌کرد که باید امام را از نزدیک تحت نظر بگیرد. پس از آمدن امام به سامرا، اگرچه ایشان ظاهرا آزاد بود اما «متوکل» منزلشان را طوری انتخاب کرده بود که همواره تحت نظر باشند. او به طور مرتب دستور تفتیش منزل ایشان را صادر می‌کرد و تمام دیدارها و رفت و آمدها توسط نیروهای حکومتی کنترل می شد . او جو بسیار خفقان آمیزی را بر جامعه حکمفرما کرده بود و سختگیری و فشار زیادی را بر شیعیان اعمال می‌کرد: او علویان را در محاصره اقتصادی قرار داده بود. به شاعران درباری مال فراوانی می‌داد تا در اشعار خود به ائمه بی احترامی کنند. او اکثر سادات جلیل القدر آن زمان را دستگیر و زندانی کرده بود. از هولناکترین اقدامات او در دوره حکومتش، انهدام و تخریب مرقد امام حسین (ع) بود. اوضاع معیشتی مردم و به خصوص علویان در زمان خلفای عباسی به خصوص متوکل و بقیه ی خلفای هم عصر امام هادی (ع) بسیار دشوار بود زیرا آنان بیت المال مسلمین را صرف خوشگذرانی‌هایی می‌کردند که به گواهی تاریخ، هزینه های مربوط به آ نها بی‌سابقه بوده است . از امام هادی(ع) احادیثی در امور اعتقادی، تفسیر، فقه و اخلاق روایت شده و بخشی از آنها درباره مباحث کلامی همچون تشبیه و تنزیه و جبر و اختیار است. زیارت جامعه کبیره و غدیریه از امام دهم شیعیان نقل شده است. شهادت آن حضرت در شهر سامرا به شهادت رسیدند و در مورد شهادت ایشان و قاتل آن حضرت اختلاف است، برخی معتمد عباسی را قاتل آن حضرت می‌دانند (یعنی این واقعه در زمان خلافت معتمد رخ داده است) و به عقیده برخی دیگر معتز عباسی، فرمان قتل آن بزرگوار را صادر و معتمد آن را اجرا کرد. (یعنی این واقعه در زمان خلافت معتز روی داده است . ) گفتنی است؛‌ پس از شهادت امام هادی(ع)، امام حسن عسکری (ع) بر پیکر مطهر پدر خویش نماز گزارد و پس از تشییع جنازه، ایشان را در منزل خویش به خاک سپردند . @n20011🌹
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
شک در صحت قرائت صیغه ازدواج 😒 🔻سؤال: اگر زن و مردي خود را خوانده باشند اما در صحت عربي خواندن آن شك داشته باشند حكم چيست؟ ✅جواب: بنا بر احتیاط واجب باید به عربی صحیح خوانده شود و در صورت توجه به این مسأله، اگر بعد از عقد شک در صحت شود، عقد محکوم به صحت است. 🍃🍂🍃🍂🍃 🍁💎کانال احکام استاد صالحی💎 •┈┈••✾••┈┈•
سـ🌸ـلام روزتون پراز خیر و برکت💐 امروز سه شنبه ☀️ ۵ مرداد ١۴٠٠ ه. ش 🌙 ١٦ ذیحجه ١۴۴٢ ه.ق 🌲 ٢٧ جولای ٢٠٢١ ميلادى