گفتم مه من از چه تو در دام نیوفتی
گفتا چه کنم دام شما دانه ندارد
#پژمان_بختیاری
@nabestaan
اگرچه در دل آن سنگ، جای ما نشدهست
خوشا به من که دلم کاروانسرا نشدهست
#سجاد_سامانی
@nabestaan
چای داغ صبح را پُر بوسهباید دَم کنی
با لب تو، تا خود شب روبهراهم، روبهراه
#محمد_بزاز
@nabestaan
سنگفرش کوچهها از ردپای من پُر است
کیستم؟ در شهر خود آوارهای ناآشنا
#احسان_انصاری
@nabestaan
بگذار سر به سينه من تا كه بشنوی
آهنگ اشتياق دلی دردمند را
#فریدون_مشیری
@nabestaan
ای دلزده از سردی آغوش زمانه
ما این همه آغوش گشودیم و ندیدی
#سجاد_سامانی
@nabestaan
صبحم بخیر میشود از مهربانیات
خورشید قلبِ خستهی من روز و شب بتاب
#معصومه_صابر
@nabestaan
منم آن شاعر درمانده ی خودکار به دست
که نداند به چه تشبیه کند دردش را
#مسعودطالبیان
@nabestaan
حسِ من بی تو!به خود،نفرتِ دانشجوییست
از همان درس که در آن دو سه بارافتادهست
#سیدسعید_صاحبعلم
@nabestaan
بوسیدمش ز دور و چنین مستم از غرور
گر بوسه بر لبش بگذارم چهها کنم
#سجاد_سامانی
@nabestaan
شاعر نیَم و شعر ندانم که چه باشد
من مرثیه خوان دل دیوانهی خویشم
#مهدی_اخوان_ثالث
@nabestaan
هر کس صدایم زد بهجز تو ؛ پاسخش "هان" بود
اصلاً تلفظ کردنِ "جان" با تو میچسبد
#اسماعیل_علیخانی
@nabestaan