eitaa logo
آرامش
1.2هزار دنبال‌کننده
1.6هزار عکس
983 ویدیو
53 فایل
یادداشتها و تجارب دکتر رضامنتظر در بحث آرامش و سایر مطالب کاربردی مفید در این موضوع آرامش که لازمه سعادت دنیا و آخرت است، نیاز به آموزش دارد لطفا ۱۶ فایل اصلی را از منشی مجازی به آی دی ذیل دریافت و مطالعه و نظرات خود را ارسال کنید @visitmontazer
مشاهده در ایتا
دانلود
مراجعات ما به علت بی خوابی بدخوابی و خوابهای آشفته و کسالت و رخوت در میان جوانان و حتی دانش آموزان رو به افزایش است. ریشه مشکل هم شب بیداری است. معمولا تا ساعت یک و دو بامداد و در مواردی حتی تا صبح بیدارند و بعد تا ظهر می خوابند. علت این شب بیداری هم تلفن همراه یا مشاهده فیلم‌های مختلف است که در پلتفرم هایی مانند فیلیمو و فیلم نت و ...ارائه می شود. همین یک هفته اخیر دو تا دختر خانم از خانواده ای مذهبی داشتیم که والدین شان از بی خوابی و عصبی بودن آنها شکایت داشتند و گفتند اینها تا صبح می نشینند و فیلم‌ می بینند آن هم فیلم‌های ترسناک !!!!! دختر چادری در خانواده مذهبی یک ذره فکر نمی کند که من برای چه در این عالم متولد شده ام؟ سبک زندگی ام باید چگونه باشد تا سالم بمانم؟ خواب و آرامش شب را که تضمین کننده نشاط و موفقیت روز است دارم خرج چه چیز می کنم؟ واقعا پزشک چه می تواند بکند وقتی بیمارش از عقل بی بهره است؟ یاد این آیه از قرآن کریم افتادم : وَ يَجْعَلُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِينَ لَا يَعْقِلُونَ (یونس ۱۰۰) و خدا پلیدی را بر كسانی قرار می‌دهد كه تعقل نمی کنند مرز دینداری و بی دینی عقلانیت است نه ظاهر مذهبی داشتن. انسان اگر فکر نکند و در کار خود، در لقمه خود و در نحوه گذران زندگی دقت نکند، آن ظاهر مذهبی هم به درد او نخواهد خورد و به مرور از بین می رود. بارها گفته ام‌: - خواب روز جبران کننده خواب شب نیست. شما اگر شب بیدار باشید و دو برابر آن را روز بخوابید، جبران نمی شود و باز هم احساس کسالت و سنگینی خواهید داشت. - ساعات ۱۰ تا ۲ بامداد بهترین و تاثیرگذارترین زمان برای بهره گرفتن از خواب است. هرکس هر مقدار از این ساعات را می تواند باید بخوابد. - از حداقل یک ساعت قبل از خواب باید گوشی خود و تلویزیون را خاموش کنید تا مغز آماده برای استراحت شود. و چه بهتر که قبل از خواب کتاب خوانده شود. خالق هستی شب را برای آرامش و روز را برای فعالیت قرار داده است: وَ هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ لِبَاسًا وَالنَّوْمَ سُبَاتًا وَ جَعَلَ النَّهَارَ نُشُورًا اوست كه شب را برای شما پوشش، و خواب را مایه استراحت و آرامش، و روز را [زمان‌] پراكنده شدن [جهت فعالیت و كوشش‌] قرار داد. (فرقان ۴۷) باور کنیم که حرکت بر خلاف طبیعت و نظام هستی آرامش ما را بر هم زده سعادت مان را در معرض تهدید قرار می دهد. جوان و نوجوان ما شب را به بطالت بیدار می نشیند بعد صبح نمی تواند از جای خود بلند شود. آنگاه هر روز صبح قهوه می خورد تا مثلا سر حال شود. که این قهوه هم ماجراهای خودش را دارد. رجس علی الذین لایعقلون https://eitaa.com/drezamontazer
بسیار دیده می شود که افراد و مراکز برای رساندن افراد به آرامش با آنها همدردی می کنند یا به آنها القاء می کنند که مثبت اندیش باشند. کار بدی نیست ولی ناقص است و بیشتر حکم مسکن را دارد. تا مدتی محدود فرد را آرام می کند. معالجه نمی کند. به نظر بنده در خیلی از موارد به جای تلقین که مثبت اندیش باشید، می بایست دیدگاه واقع گرایانه را در آنها ایجاد کرد. عالم هستی را درست و کامل ببینند و واقعیت های آن را بپذیرند. باید از راهبرد حمله به جای دفاع استفاده کرد. مثال اول: مادر مضطرب - شما چرا اضطراب داری؟ - نگران هستم مبادا برای بچه ام طوریش شود و او را از دست بدهم. بچه من؟ کی گفته بچه مال شماست؟ بچه مال خداست یا شما؟ خودت به دست آوردی یا خالق هستی به تو امانت داده؟ ین امانت را برای مدتی به شما داده. به بعضی ها هم امانت را نمی دهد لذا بچه دار نمی شوند. نه آن کسی که فرزند ندارد باید غصه بخورد و نه شما حق داری نسبت به فرزندت حس مالکیت داشته باشی. واقعا ممکن است یک روزی خدا امانتش را از ما بگیرد. آن وقت شما می خواهی مثل خیلی از افراد جاهل جیغ و داد بزنی و در بخش اعصاب و روان بستری شوی؟ اگر نگاه خودت را به فرزند اصلاح کنی نه نگران از دست دادنش خواهی شد و نه اگر روزی خدا تو را امتحان کرد و اتفاقی برایش افتاد غصه خواهی خورد. آدم عاقل دنبال فرصت است که امانت را سالم به صاحبش برگرداند نه این که آن را تصاحب کند. به جای این افکار واهی در درجه اول به فکر عاقبت بخیری خودت باش. نگران روزی باش که عظمت آن موجب می شود، از همین مادر و پدر و فرزند و برادر که این قدر به آنها وابسته شده ای فرار کنی. سوره عبس: يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ وَ أُمِّهِ وَ أَبِيهِ وَ صَاحِبَتِهِ وَ بَنِيهِ لِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ آن روزی است كه آدمی فرار می‌كند، از برادرش‌ و از مادر و پدرش‌ و از همسر و فرزندانش‌. در آن روز هركسی از آنان را كاری است كه او را به خود مشغول می‌كند [تا جایی كه نمی‌گذارد به چیز دیگری بپردازد.] خداوند مهربان با بندگانش با تعارف سخن نمی گوید. واقعیتهای عالم هستی را می گوید. هرکس بفهمد و بپذیرد آرام می شود. ان شاء الله ادامه دارد https://eitaa.com/nafsemotmaen