eitaa logo
ٖؒ﷽‌ کانال رسمے ختم نهج‌البلاغـہ ıllıllı
252 دنبال‌کننده
1.7هزار عکس
259 ویدیو
9 فایل
یار بی پرده از در ودیوار در تجلی است یا اولی الابصار ✨✨✨🌌🌌🌌 انتقادات و پیشنهادات @nehzati_14 کپی با ذکر منبع آزاد. ✅ تاسیس کانال ۱۳۹۹/۱۲/۲ در این کانال ختم دور چهارم نهج‌البلاغه شروع شد.
مشاهده در ایتا
دانلود
🌳شجره آشوب« قسمت صد و پنجاه و یکم » 📌بررسی نفوذی های بنی امیه در حکومت امیرالمومنین علیه السلام 🔻خلاصه سیاست های نفوذی های حکومت امام علی: 🔹 توطئه و نفوذ در جامعه اسلامی 🔹 تخریب چهره رهبر اسلامی نزد مردم 🔹 تحمیل سیاست های دشمن به امام جامعه به بهانه خاموش کردن شعله جنگ و بهبود اوضاع مسلمانان 🔹 هزینه های شکست در سیاست های خود را به گردن امام و رهبر جامعه می انداختند. از این طریق مردم را نسبت به رهبر جامعه بدبین می کردند و کینه او را در دل ها می کاشتند. 🔹تقدس زدایی از امام و رهبر جامعه اسلامی 🔹تلاش برای گسترش نفاق در میان مردم با ایجاد نمادهای اسلامی مثل مساجد 🔹 تغییر مواضع خود در هرکجا که منافع آن ها اقتضا کند؛ مانند ابوموسی که ابتدا خود را مطیع امام علی می دانست و بعد در حکمیت، تلاش کرد تا خلافت از امام گرفته شود و به عبدالله بن عمر برسد تا از این منظر، سیره خلفا احیا شود. 🔹سکونت در سرزمین های کفار در زمان های لازم 🔹 داشتن سابقه در رفاقت با جبهه کفار و سران آن ها 🔹پنهان کردن چهره خود ذیل لباس خیرخواهی برای امام جامعه و مسلمانان 🔹 ایجاد تفرقه و فتنه در جامعه اسلامی و انداختن هزینه های این اختلافات به عهده امام 🔹ایجاد روحیه عافیت طلبی در سپاه اسلام 🔹خریدن فرصت برای جبهه کفر با تحریک امام جامعه به صلح با سران کفر در پایان این مبحث شایان یادآوری است که ما در این نوشتار، تنها به نفوذی های شاخص و مشهور در حکومت امام علی پرداختیم. وگرنه تعداد جاسوس هایی که معاویه در سپاه امام داشت، بیش از اینها بودند. چنانکه در مورد جاسوس های او در هنگام نبرد صفین سخن گفتیم. به عنوان مثال ابوبرده بن عوف با معاویه به صورت پنهانی مکاتبه داشت و او کسی بود که در جمل نیز به دلیل ضعف اراده و نیت، امام را یاری نکرد. 📚 کتاب شجره آشوب 💬 نویسندگان: آقایان یوسفی و آقامیری ↩️ ادامه دارد... https://eitaa.com/joinchat/989069416C879b5d64bd
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨بسم الله الرحمن الرحیم ✨ 🌹شرح ( 1 ) 🔹معیار صداقت و شجاعت و عفّت 💠 در حکمت ۴۷ نهج البلاغه، امیرالمؤمنین (علیه السلام) اقدام به بیان حقیقتی کردند که سالهای سال است اندیشمندان جهان، مخصوصاً انسان شناس ها و روان شناس ها در پاسخش ماندند و آن عبارت است از شاخص دادن برای کمّی سازی یا کیفی سازی صفات انسانی. یکی از مشکلاتی که امروز هنوز هم در فضای علم باقی است، این است که ما صفات اخلاقی و ارزشی را بیان می کنیم، اما میزان و شاخص و معیاری برای اندازه گیری آن نداریم. 🔰 حضرت علی (علیه السلام) در جای جای نهج البلاغه، هزار و چهارصد سال قبل این مشکل را به راحتی حل کردند. 🔻 از جمله در حکمت ۴۷ ؛ مولا علی (علیه السلام) ارزش انسان، میزان صداقت انسان، میزان شجاعت انسان و میزان عفّت انسان ها را با شاخص هایی بسیار دقیق و کوتاه و روشن تبیین می فرمایند؛ می فرمایند: ارزش هر انسانی به مقدار همّتی است که دارد (یعنی باید ببینیم برای چه چیزی همه هم و غمش را متمرکز کرده تا به آن برسد؛ همان هدف و همان مایهٔ همت تعیین کننده ارزش یک انسان است.)، ارزش صداقت هر انسانی به اندازه جوانمردی و مروّت اوست، شجاعت هر انسانی به اندازه احساس ننگی است که از آثار و عواقب ترس دارد (یعنی وقتی می فهمد که در مقابل شجاعت، ترس بی جاست و ترس انسان را محروم می کند، انسان را خوار و ذلیل می کند، انسان را اسیر و تسلیم می کند، به هر مقداری که خفّت و خواری و ننگ این اسارت از ترس را درک کند، شجاعتش در او بیشتر است.) 🔻و آخری هم اینکه، چه مقدار انسانها عفّت دارند؟ حضرت علی (علیه السلام) می فرماید: همان قدری که غیرت دارند. پس هر چه انسان با غیرت تر می شود نسبت به ناموس خودش، نسبت به میهن خودش، با عفت تر می شود. لذا حضرت در همین حکمت های نهج البلاغه ( حکمت ۳۰۵ ) فرمودند: « مَا زَنَى غَيُورٌ قَطُّ » "هیچ وقت انسان با غیرت زنا نمی کند." 🔻و در مورد مباحث دیگر هم مثل همّت و صداقت و شجاعت و غیره هم نکات بسیار زیادی در نهج البلاغه هست که ان شاءالله در بخش های بعدی تقدیم خواهد شد. 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع ↩️ ادامه دارد... https://eitaa.com/joinchat/989069416C879b5d64bd
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🌹ختم نهج البلاغه در ۲۷۰ روز. سهم روز صد و پنجاه و دوم ┄┄┅┅✿❀🌿🌸🌿❀✿┅┅┄┄ 📜 : این سخنرانی را در روزهای نخست خلافت خود در سال٣٥ هجری در مدینه ایراد فرمودند. 1⃣ ضرورت اطاعت از دستورات الهی 🔻مردم! از آنچه خداوند بيان داشته بهره گيريد و از پند و اندرزهای خدا پند پذيريد و نصيحت های او را قبول کنيد، زيرا خداوند با دليل های روشن راه عذر را به روی شما بسته و حجّت را بر شما تمام کرده است و اعمالی که دوست دارد بيان فرموده و از آنچه کراهت دارد معرّفی کرده تا از خوبی ها پيروی و از بدی ها دوری گزينيد. همانا رسول خدا(صلی الله علیه و آله) همواره می فرمود: «گرداگرد بهشت را دشواری ها (مکاره) و گرداگرد آتش جهنّم را هوس ها و شهوات گرفته است». آگاه باشيد، چيزی از طاعت خدا نيست جز آن که با کراهت انجام می گيرد و چيزی از معصيت خدا نيست، جز اينکه با ميل و رغبت عمل می شود. پس رحمتِ خداوند بر کسی که شهوت خود را مغلوب و هوای نفس را سرکوب کند، زيرا کار مشکل بازداشتن نفس از شهوت بوده که پيوسته خواهان نافرمانی و معصيت است. بندگان خدا! بدانيد که انسانِ با ايمان شب را به روز و روز را به شب نمی رساند، جز آنکه نفس خويش را متّهم می داند، همواره نفس را سرزنش می کند و گناهکارش می شمارد. پس در دنيا چونان پيشينيانِ صالحِ خود باشيد که در پيش روی شما درگذشتند و همانند مسافران خيمه خويش را از جا در آوردند و به راه خود رفتند. 2⃣ ويژگيهای قرآن 🔻 آگاه باشيد! همانا اين قرآن پند دهنده ای است که نمی فريبد و هدايت کننده ای است که گمراه نمی سازد و سخنگويی است که هرگز دروغ نمی گويد. کسی با قرآن همنشين نشد مگر آن که بر او افزود يا از او کاست، در هدايت او افزود و از کوردلی و گمراهی اش کاست. آگاه باشيد! کسی با داشتن قرآن نيازی ندارد و بدون قرآن بی نياز نخواهد بود. پس درمان خود را از قرآن بخواهيد و در سختی ها از قرآن ياری بطلبيد که در قرآن درمان بزرگ ترين بيماری ها، يعنی کفر و نفاق و سرکشی و گمراهی است. پس به وسيله قرآن خواسته های خود را از خدا بخواهيد و با دوستی قرآن به خدا روی آوريد و به وسيله قرآن از خلق خدا چيزی نخواهيد، زيرا وسيله ای برای تقرّب بندگان به خدا، بهتر از قرآن وجود ندارد. آگاه باشيد! که شفاعت قرآن پذيرفته و سخنش تصديق می گردد. آن کس که در قيامت قرآن شفاعتش کند، بخشوده می شود و آن کس که قرآن از او شکايت کند محکوم است. در روز قيامت ندا دهنده ای بانگ می زند که: «آگاه باشيد! امروز هر کس گرفتار بذری است که کاشته و عملی است که انجام داده، جز اعمال منطبق با قرآن». پس شما در شمار عمل کنندگان به قرآن باشيد، از قرآن پيروی کنيد، با قرآن خدا را بشناسيد و خويشتن را با قرآن اندرز دهيد و رأی و نظر خود را در برابر قرآن متّهم کنيد و خواسته های خود را با قرآن نادرست بشماريد. 3⃣ تشويق به اعمال نيكو 🔻 عمل صالح! عمل صالح! سپس آينده نگری! آينده نگری! و استقامت! استقامت! آنگاه، بردباری! بردباری! و پرهيزکاری! پرهيزکاری! برای هر کدام از شما عاقبت و پايان مهلتی تعيين شده، با نيکوکاری بدانجا برسيد. همانا پرچم هدايتی برای شما برافراشتند، با آن هدايت شويد و برای اسلام نيز هدف و نتيجه ای است، به آن دسترسی پيدا کنيد و با انجام واجبات، حقوق الهی را ادا کنيد که وظايف شما را آشکارا بيان کرده و من گواه اعمال شما بوده و در روز قيامت از شما دفاع می کنم و به سود شما گواهی می دهم. آگاه باشيد! آنچه از پيش مقرّر شده بود، به وقوع پيوست و خواسته های گذشته الهی انجام شد و همانا من با تکيه به وعده های الهی و براهين روشن او سخن می گويم که فرمود: «کسانی که گفتند پروردگار ما خداست، سپس استقامت ورزيدند، فرشتگان بر آنها فرود می آيند و می گويند: نترسيد و محزون نباشيد که بشارت باد بر شما بهشتی که به شما وعده داده اند.» و همانا شما گفتيد: پروردگار ما خداست. پس در عمل به دستورات کتابِ خدا و در ادامه راهی که فرمان داد و بر روشِ درستِ پرستشِ بندگانِ او، استقامت داشته باشيد و پايدار مانيد و از دستورات خدا سرپيچی نکنيد و در آن بدعت گذار مباشيد و از آن منحرف نگرديد؛ زيرا خارج شوندگان از دستورات الهی در روز قيامت از رحمت خدا دورند. ┄┄┅┅✿❀🌿🌸🌿❀✿┅┅┄┄ https://eitaa.com/joinchat/989069416C879b5d64bd
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🌳شجره آشوب« قسمت صد و پنجاه و دوم » 📌بررسی نفوذی های بنی امیه در حکومت امیرالمومنین علیه السلام 🔻پیش از این گفتیم، ابوالاعور اسلمی به معاویه توصیه کرد برای اینکه از خطرات بعد از حکمیت، در امان بماند، باید در سپاه امام و اصحاب ایشان، اختلاف و تفرقه بیندازد. 🔻 همین امر، نقطه ای برای آغاز اعتراضات رسمی خوارج علیه امام بود. معاویه از فرصت به دست آمده از شورش خوارج و جرئت پیدا کردن مردم علیه امام نهایت استفاده را کرد. همزمان، گروهی نیز در اهواز و فارس شورش کردند و خریت بن راشد در آن مناطق ناامنی هایی به وجود آورد. 🔻 آری نتیجه جنگ نهروان، جری شدن مردم علیه امام جامعه بود که آب گل آلودی را برای دشمن درست کرد و دشمن نیز تا می توانست از این آب، ماهی گرفت. معاویه در این مدت، هم جان خود و هم جان اهل شام و بنی امیه را نجات داد و توانست به تجدید قوا بپردازد. به محض درگیری امام با خوارج و شروع به طغیان این گروه، معاویه برای ایجاد ناامنی در سرزمینهای اسلامی و بی کفایت نشان دادن امام در عرصه مدیریتی، فتنه ای دیگر را در سال آخر حکومت امام، کلید زد. 🔻او با فرستادن سپاهیان خود در دسته های مختلف به شهرهای کوچک و هم چنین شهرهایی که پیش از این، مخالفت هایی با امام داشتند مانند مکه و شهرهایی که مهد گسترش اسلام مانند مدینه بود، تلاش کرد امید را در افرادی که اندکی به نظام اسلامی امیرالمومنین، دلخوش بودند،، از بین ببرد. از سویی با این کار توانست، سپاهیان امام را درگیر چنین شورش هایی کند تا بتواند خود در شام، با خیال آسوده به سلطنت ادامه دهد. 🔻 امام در این فتنه، تمام تلاش خود را کرد تا سپاهیان خود را برای نبرد با بنی امیه، بسیج کند. اما متأسفانه افراد کمی به این فرمان امام، لبیک می گفتند. 🔻نتیجه تفرقه افکنی معاویه، از بین بردن آرزوهای مردمی بود که در جامعه اسلامی، هنوز امید به اصلاحات اساسی داشتند. 📚 کتاب شجره آشوب 💬 نویسندگان: آقایان یوسفی و آقامیری ↩️ ادامه دارد... https://eitaa.com/joinchat/989069416C879b5d64bd
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨بسم الله الرحمن الرحیم ✨ 🌹شرح ( 2 ) 🔹 معیار صداقت و شجاعت و عفّت 🔰 اولین نکته بسیار مهم و جذابی که در حکمت ۴۷ به چشم می خورد؛ عبارت است از ارائه میزان ، معیار و شاخص برای اندازه پذیر کردن امور اخلاقی . مستحضرید که امروز یکی از جدیدترین تئوری ها و دانش ها در شاخه روانشناسی غربی، کمّی سازی امور کیفی است ؛ یعنی به اندازه کشیدن مسائل اخلاقی و معنوی. در حالیکه این دانش به شهادت نهج البلاغه، اوّلین بار در هزار و چهارصد سال قبل و توسط امیرالمؤمنین (علیه السلام) ارائه شده است. امروز و در این جلسه، ما می خواهیم مصادیق اندازه گیری و روش اندازه پذیر کردن امور اخلاقی را ارائه کنیم . 🔸۱. اندازه جزا و پاداش هر انسانی به اندازه بلایی است که در آن صبر کرده ( خطبه ۱۹۲) 🔸۲. ارزش و اندازه هر انسانی به اندازه همّتی است که دارد. ( حکمت ۴۷ ) 🔸۳. اندازه سختی مصیبتِ مصیبت زده به قدر ارزش آن چیزی است که در این مصیبت از دست می رود. ( حکمت ۲۷۵ ) 🔸۴. اندازه تفاوت مردم در رفتارهایشان بر اساس قدر اختلاف طینت آنهاست. ( خطبه ۹۱ ) 🔸۵. اندازه حسن ظنّ یک عبد به پروردگارش به مقدار خوفی است که از پروردگارش دارد.( نامه ۲۷) 🔸۶. میزان عطیه و عطای الهی، به قدر نیّت انسان است. ( نامه ۳۱) 🔸۷. اندازه صداقت هر انسان بستگی به اندازه مروّت و جوانمردی او دارد. ( حکمت ۴۷ ) 🔸۸. اندازه و قدر شجاعت هر کسی به مقدار احساس ننگ و عاری است که از ترسیدن میکند. ( حکمت ۴۷) 🔸۹. اندازه عفّت هر انسانی به مقدار غیرت اوست. ( حکمت ۴۷) 🔸۱۰. اندازه معونه و کمک و یاری خدا ، به قدر معونه و کمک و هزینه هایی است که انسان در زندگی لازم دارد. 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع ↩️ ادامه دارد... https://eitaa.com/joinchat/989069416C879b5d64bd
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🌹ختم نهج البلاغه در ۲۷۰ روز. سهم روز صد و پنجاه و سوم ┄┄┅┅✿❀🌿🌸🌿❀✿┅┅┄┄ 📜 4⃣ ضرورت كنترل زبان 🔻 سپس مواظب باشيد که اخلاق نيکو را در هم نشکنيد و به رفتار ناپسند مبدّل نسازيد. زبان و دل را هماهنگ کنيد. انسان بايد زبانش را حفظ کند، زيرا همانا اين زبان سرکش صاحب خود را به هلاکت می اندازد. به خدا سوگند! پرهيزکاری رانديده ام که تقوا برای او سودمند باشد، مگر آنکه زبان خويش را حفظ کرده بود و همانا زبان مؤمن در پسِ قلب او و قلب منافق از پَسِ زبانِ اوست. زيرا مؤمن هرگاه بخواهد سخنی گويد، نخست می انديشد، اگر نيک بود اظهار می دارد و چنانچه ناپسند بود، پنهانش می کند، در حالیکه منافق آنچه بر زبانش آمد می گويد و نمی داند چه به سود او و چه حرفی بر ضرر اوست؟ و پيامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) فرمود: «ايمان بنده ای استوار نگردد تا دل او استوار شود و دل استوار نشود تا زبان استوار گردد.» پس هرکس از شما بتواند خدا را در حالی ملاقات کند که دستش از خون و اموال مسلمانان پاک و زبانش از عِرض و آبروی مردم سالم ماند، بايد چنين کند. 5⃣ پرهيز از بدعتها ای بندگان خدا! آگاه باشيد! مؤمن کسی است که حلال خدا را هم اکنون حلال و حرام خدا را هم اکنون حرام بشمارد و آنچه را مردم با بدعت ها تغيير دادند، چيزی از حرام را حلال نمی کند زيرا حلال همان است که خدا حلال کرده و حرام همان چيزی است که خدا حرام شمرده است. پس شما در امور و حوادث روزگار تجربه آموختيد و از تاريخ گذشتگان پند گرفتيد، مَثَل ها برای شما زده اند و به امری آشکار دعوت شده ايد، جز ناشنوايان کسی ادّعای نشنيدن حق را ندارد و جز کوران و کوردلان کسی ادّعای نديدن واقعيّت ها را نمی کند. آن کس که از آزمايش ها و تجربه های خدادادی سودی نبرد، از هيچ پند و اندرزی سود نخواهد برد و کوته فکری دامنگير او خواهد شد، تا آنجا که بد را خوب و خوب را بد می نگرد. و همانا مردم دو دسته اند: گروهی پيرو شريعت و دين و برخی بدعت گذارند که از طرف خدا دليلی از سنّت پيامبر(صلی الله علیه و آله) و نوری از براهين حق ندارند. 6⃣ ويژگيهای قرآن 🔻همانا خداوند سبحان کسی را به چيزی چون قرآن پند نداده است که قرآن ريسمان استوار خدا و وسيله ايمنی بخش است. در قرآن بهار دل و چشمه های دانش است؛ برای قلب جلايی جز قرآن نتوان يافت، به خصوص در جامعه ای که بيداردلان در گذشته و غافلان و تغافل کنندگان حضور دارند. پس هرجا کار نيکی ديديد، ياری کنيد و هرگاه چيز بد و ناروايی مشاهده کرديد، دوری گزينيد، زيرا پيامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) همواره می فرمود: «ای فرزند آدم! کار نيک را انجام ده و کار بد را واگذار، اگر چنين کنی در راه راست الهی قرار خواهی داشت.» 7⃣ اقسام ظلم و ستم 🔻آگاه باشيد! که ظلم بر سه قسم است: ظلمی که نابخشودنی است و ظلمی که بدون مجازات نمی ماند و ظلمی که بخشودنی و جبران شدنی است؛ امّا ظلمی که نابخشودنی است، شرک به خدای سبحان است که فرمود: «خداوند هيچ گاه از شرک به خود در نمی گذرد.» و امّا ظلمی که بخشودنی است، ستمی است که بنده با گناهان بر خويشتن روا داشته است؛ و ظلمی که بدون مجازات نيست، ستمگریِ بعضی از بندگان بر بعض ديگر است که قصاص در آنجا سخت است؛ مجروح کردن با کارد يا تازيانه زدن نيست، بلکه اينها در برابرش کوچک است! پس مبادا در دين دورويی ورزيد، که همبستگی و وحدت در راه حق گرچه کراهت داشته باشيد از پراکندگی در راه باطل گرچه مورد علاقه شما باشد بهتر است، زيرا خداوند سبحان نه به گذشتگان و نه آيندگان، چيزی را با تفرقه عطا نفرموده است. 8⃣ ضرورت خودسازی ♦️ای مردم! خوشا به حال کسی که عيب شناسی نفس، او را از عيب جويی ديگران باز دارد و خوشا به حال کسی که به خانه و خانواده خود پردازد و غذای حلال خود را بخورد و به اطاعت پروردگار مشغول باشد و بر خطاهای خويش بگريد، همواره به خويشتنِ خويش مشغول باشد و مردم از او در امان باشند. ┄┄┅┅✿❀🌿🌸🌿❀✿┅┅┄┄ https://eitaa.com/joinchat/989069416C879b5d64bd
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🌳شجره آشوب« قسمت صد و پنجاه و سوم » 📌بررسی نفوذی های بنی امیه در حکومت امیرالمومنین علیه السلام 🔻نتیجه این اقدام نیز، ایجاد روحیه عدم همراهی با امام برای نبرد با معاویه بود؛ زیرا مردم از جنگ خسته شده بودند. معاویه نیز از این فرصت، استفاده کرد و توانست با این اقدامات ایذایی، فرصت نبرد دوباره و ابتکار عمل را از دست امام بگیرد. یک گزارش تاریخی می گوید به معاویه خبر رسید که عده ای از قاریان قرآن، حکمیت را قبول نکرده و به امام اعتراض دارند. 🔻 امام نیز برای کنترل اوضاع، نبرد با معاویه را به تأخیر انداخته است. هنگامی که این خبر را معاویه و یارانش شنیدند بسیار خوشحال شدند. این گزارش بیانگر، ثمربخش بودن سیاست اختلاف افکنی در جامعه و ایجاد درگیری های داخلی برای رهبر اسلام و در نهایت، به تأخیر انداختن جنگ و رهایی جبهه کفر از نابودی است. 🔻ذیلا به برخی از موارد در فتنه غارات اشاره می کنیم: 1.هنگامی که معاویه، خبر شروع اختلافات در قلمروی حکومت امام و خوارج را شنید، ضحاک بن قیس را با چهار هزار نفر برای نهب و غارت به ثعلبیه فرستاد. آن ها در این حمله، عمرو بن عمیس و جمعی دیگر از یاران رسول خدا را به شهادت رساندند و به غارت اموال مردم پرداختند. امام که این خبر را شنید، اصحاب خود را مورد مشورت قرار داد اما آن ها برای رویارویی با دشمن، اظهار سستی کردند. 🔻2. معاویه به ابوالکنود ضمن سفارش برای حمله به سرزمینهای اسلامی می گفت به استان الانبار و مدائن حمله کند و از کوفه دوری جوید. وی به ابوالکنود گفت این غارت ها، موجب ترس اهل عراق و تحریک کسانی می شود که نسبت به بنی امیه، تمایل دارند. 🔻 معاویه با این کار، از عناصری که نسبت به امام و حکومت او، دل خوشی نداشتند یا اصولا با حضرت مخالف بودند، برای برهم ریختن اوضاع و جذب آن ها به سوی خود استفاده کرد. دقیقا سپاه دشمن، می خواست از طریق عناصر داخلی حکومت امام، ضربات خود را به حکومت حضرت وارد کند و از این منظر، ایشان را شخصی بی کفایت در امور اداره جامعه جلوه دهد. 📚 کتاب شجره آشوب 💬 نویسندگان: آقایان یوسفی و آقامیری ↩️ ادامه دارد... https://eitaa.com/joinchat/989069416C879b5d64bd
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨بسم الله الرحمن الرحیم ✨ 🌹شرح ( 3 ) 🔹 معیار صداقت و شجاعت و عفّت 🔰 اوّلین مسأله ای که در حکمت ۴۷ نهج البلاغه ؛ ارزش و میزان اندازه گیری آن مشخص شده است ، ارزش شخصیّت هر انسانی است. 🔻حضرت علی علیه السلام می فرماید : « قَدْرُ الرَّجُلِ عَلَى قَدْرِ هِمَّتِهِ » " ارزش هر انسان به اندازه همّتی است که دارد." همت یعنی متمرکز کردن ، به خدمت گرفتن ، بسیج کردن همه توان و امکانات برای یک هدف ، یک مقصود و یک خواسته مهم . 🔵 در بحث همّت در نهج البلاغه، شش نکته مهم ارائه شده است که به ترتیب عبارت اند از : 🔸 ۱. ارتباط همّت با طینت 🔻امیرالمؤمنین (علیه السلام) در خطبه ۲۳۴ نهج البلاغه، وقتی که رابطه صفات اخلاقی با سرشت و گِل انسان ها را بیان می کنند ، در بخشی از آن فرمایش می فرمایند : « وَ بَعضُ النّاسِ مَادُّ الْقَامَةِ قَصِیرُ الْهِمَّةِ» ؛ " بعضی از انسان ها قد بلند کم همّت اند. " 🔸 ۲. نکته دوم آثار بلند همتی است. 🔻در حکمت ۴۶۰ امیرالمؤمنین (علیه السلام) حلم و اَنات را که همیشه همراه هم هستند دو نتیجه بلند همتی می دانند . حلم یعنی بردباری ، اَنات یعنی درنگ ؛ در مقابل عجله کردن. کسی که همّت بلند دارد ، عجله ندارد. کسی که همّت بلند دارد ، در مقابل مشکلات و ناملایمات ها و اذیت و آزارها ، حلم و بردباری دارد. 🔻 در حکمت ۴۶۰ می فرماید : « الْحِلْمُ وَ الْأَنَاةُ تَوْأَمَانِ، يُنْتِجُهُمَا عُلُوُّ الْهِمَّة » " حلم و انات با هم هستند ، که این حلم و اَنات را بلند همتی نتیجه می دهد ، یعنی اینها از نتایج بلند همّتی هستند. " 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع ↩️ ادامه دارد... https://eitaa.com/joinchat/989069416C879b5d64bd
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا