هدیه به پیشگاه ملکوتی حضرت #حجت عج الله فرجه ✳️گفتار حکيمانه حضرت امیرعلیه السلام      💥حکمت شماره 3    "الْبُخْلُ عَارٌ، وَالْجُبْنُ مَنْقَصَةٌ " #بخل ننگ است و #ترس مايه نقصان 💥"وَالْفَقْرُ يُخْرِسُ الْفَطِنَ  عَنْ  حُجَّتِهِ، وَالْمُقِلُّ غَرِيبٌ فِي بَلْدَتِهِ." #فقر شخص زيرک را از بيان دليلش گنگ مى سازد و آن کس که فقير و تنگدست است حتى در شهر خود غريب است» http://eitaa.com/joinchat/1114374154C3a90a19db7

🌸شرح حکمت 3 🅾 نقطه ضعف ☘بخل آن است که انسان حاضر نباشد چيزى از مواهب خداداد را در اختيار ديگران  بگذارد،  هرچند امکانات او بسيار بيش از نيازهایش باشد و نقطه مقابل آن #سخاوت و کرم است که  گاه سبب مى شود انسان حتى وسائل مورد نياز خود را به ديگران ببخشد و خود به کمترين مواهب حيات قناعت کند.  💢عار بودن بخل و افتخار بودن کرم و سخاوت بر کسى پوشيده نيست، زيرا اولاً  بخل سبب نفرت مردم از بخيل و سبب سنگدلى و قساوت می شود، زيرا ناله مستمند را می شنود اما کاری نمی کند 💢 ثالثا افراد بخيل به  سبب دلبستگى فوق العاده غير منطقى به مال و ثروتشان از نظر تفکر اجتماعى بسيار ضعيف و ناتوانند لذا برای مشورت مناسب نیستند. و این ننگ و عار دیگری است 💢افراد #ترسو هرگز نمى توانند از قابليت ها، شايستگى ها و استعدادهاى خود استفاده  کنند و نتيجه آن عقب ماندگى در زندگى است. 💢هرگز هيچ  آدم ترسويى به مقامى نرسيده; نه کشف مهمى کرده نه پيروزى چشمگيرى به دست آورده و نه به قله هاى کمال رسيده است. 💢از اين رو در حديثى از امام باقر(عليه السلام) مى خوانيم: هيچ يک از کسانى که داراى بخل و حسد و جبن باشند  به حقیقت ايمان نمى رسند و مؤمن ترسو و بخيل و حريص نخواهد بود». والسلام

《و لا يأثمُ فِيمَن يُحِبُّ...!》 و بخاطر آنکه دوستش دارد مرتکب گناه نمی شود...❤️ #نهج_البلاغه #در_عاشقی http://eitaa.com/joinchat/1114374154C3a90a19db7

🌸از پدری مهربان 💥مِنَ الْوَالِدِ الْفَانِ، الْمُقِرِّ لِلزَّمَانِ، الْمُدْبِرِ  الْعُمُرِ، الْمُسْتَسْلِمِ لِلدُّنْيَا، السَّاکِنِ مَسَاکِنَ الْمَوْتَى،  وَالظَّاعِنِ عَنْهَا غَداً; إِلَى الْمَوْلُودِ الْمُؤَمِّلِ مَا لاَ يُدْرِکُ،  السَّالِکِ سَبِيلَ مَنْ قَدْ هَلَکَ، غَرَضِ الاَْسْقَامِ، وَرَهِينَةِ  الاَْيَّامِ، وَرَمِيَّةِ الْمَصَائِبِ، وَعَبْدِ الدُّنْيَا، وَتَاجِرِ  الْغُرُورِ، وَغَرِيمِ الْمَنَايَا، وَأَسِيرِ الْمَوْتِ، وَحَلِيفِ الْهُمُومِ،  وَقَرِينِ الاَْحْزَانِ، وَنُصُبِ الاْفَاتِ، وَصَرِيعِ الشَّهَوَاتِ، وَخَلِيفَةِ  الاَْمْوَاتِ. ✍اين نامه از سوى پدرى (دلسوز و مهربان) است که عمرش رو به پايان است، 💥او به سخت گيرى زمان معترف و آفتاب زندگيش رو به غروب 💥(و خواه ناخواه) تسليم گذشت دنيا (و  مشکلات آن) است، 💥 همان کسى که در منزلگاه پيشينيان که از دنيا چشم پوشيده اند سکنى گزيده و فردا از آن کوچ خواهد کرد. 🌼اين نامه به فرزندى است آرزومند، آرزومند چيزهايى که هرگز دست يافتنى نيست 🌼و در راهى گام نهاده است که ديگران در آن گام  نهادند و هلاک شدند (و چشم از جهان فرو بستند) 🌼کسى که هدف بيمارى ها و گروگان  روزگار، 🌼در تيررس مصائب، بنده دنيا، بازرگان غرور، بدهکار و اسير مرگ، 🌼هم پيمان اندوه ها، قرين غم ها، آماج آفات و بلاها، 🌼مغلوب شهوات و جانشين مردگان است. #نامه_31 #نهج_البلاغه  http://eitaa.com/joinchat/1114374154C3a90a19db7 #با_ما_نهج_البلاغه_را_ختم_کنید

دل من تنگ همین یک لبخند و تو در خنده مستانه خود میگذری! نوش جانت اما...گاه گاهی... بــه دل خستــه مــا هــم نظـــری..! #انتقام_سخت با انتخاب درست #مرگ_ب_آمریکا #سردار_سلیمانی

🍃🍃🍃🍃 #آفات_زبان تهمت قسمت اول (۱): تعریف تهمت ((تهمت )) از ریشه ((وهم ))، به معناى اظهار گمان بدى است که به دل انسان راه یافته است . هر رفتارى از مجموعه رفتارهاى انسان که در جامعه پدیدار مى شود، به دو گونه قابل تفسیر و برداشت است : برداشتى((خوب و مثبت ))، و برداشتى ((بد و منفى )). در تهمت ، انسان از رفتار، گفتار یا حالت دیگرى ، برداشت ((بد و منفى ))مى کند که البته این برداشت ، گاه به خود رفتار باز مى گردد به این معنا که خود رفتار، ناپسند و ناشایست تلقى مى شود، و گاه از آن رفتار، صفات درونى و ویژگى هاى ناپسند برداشت مى شود بى آن که خود رفتار بد و ناپسند باشد که در این صورت ، رفتار، فقط به منزله آینه و نماى آن صفت درونى گرفته مى شود؛ یعنى گاه ((تهمت )) درباره زشتى ذات عمل و خود رفتار است ، و گاه عمل و رفتار پلى قرار داده مى شود تا برخى از زشتى هاى درونى به شخص نسبت داده شود. تفاوت سوءظن با تهمت هر گاه کسى از رفتار، گفتار یا حالات دیگران برداشت بدى داشته باشد، ولى این برداشت ، فقط در درونش پنهان بماند و آشکار نشود، به ((سوءظن )) (بدگمانى ) مبتلا شده است ؛ ولى اگر برداشت ناشایستش را اظهار کرد، به رفتار او((تهمت )) گفته مى شود؛ پس ‍ تفاوت ((سوءظن )) و ((تهمت )) در آشکار کردن گمانى است که از رفتار دیگرى برداشت شده است. تفاوت بهتان با تهمت در ((بهتان )) انسان مى داند کسى که به او نسبت ناروا مى دهد، کار نادرستى انجام نداده است ؛ ولى از روى اغراض و خواسته هاى نفسانى ، همانند دشمنى ، کینه و حسد، صفت یا رفتار ناشایستى را به او نسبت مى دهد؛ اما در تهمت ، انسان برداشت خویش از رفتار دیگرى را مدنظر قرار مى دهد و او را متهم مى سازد؛ در حالى که نمى داند این رفتار از او سر نزده است ؛ براى نمونه اگر انسان ، شخصى را با سلاح گرم در کنار مقتولى مشاهده کند و به او نسبت قتل بدهد؛ در حالى که مى داند قاتل نیست ، رفتارش ((بهتان )) نامیده مى شود و اگر نداند او قاتل نیست ، به رفتار او((تهمت )) گفته مى شود. سرچشمه تهمت ، ((سوءظن )) است . بدگمانى به کردار، گفتار یا حالات دیگران ممکن است موجب شود شخص چه در حضور و چه در غیاب ایشان تهمت بزند؛ پس سوءظن مى تواند به تهمت بینجامد؛ به این گونه که در سوءظن ، برداشت انسان از عمل ، سخن یا حالت دیگرى ، برداشتى بد در درون خود او است و ممکن است به سبب عواملى از درون انسان به بیرون تراوش کند؛ یعنى به دیگران اظهار شود که در این صورت به تهمت تبدیل مى شود. اخلاق الاهی جلد چهارم ، آفات زبان//استاد آیت الله مجتبى تهرانى #آیت_الله_مجتبی_تهرانی #تهمت 🔵 #ادامه دارد...... 🍃🍃🍃➖➖➖🍃🍃🍃 🌹 درس اخلاق🌹

[رأی می دهم به بچه های رنج به بچه های کربلای چار و پنج] #انتخابات #انتخاب_اصلح #مجلس_قوی @hojre_name

🌷 مردى نزد پيامبراکرم (صلي الله عليه و آله) آمد و عرض کرد : ✍ به من كارى بياموز كه خداوند ، به سبب آن ، مرا دوست بدارد و مردم نيز دوستم بدارند، و خدا دارايى ام را فزون گرداند و تندرستم بدارد و عمرم را طولانى گرداند و مرا با تو محشور كند. ☘ حضرت فرمودند : «اينها يى كه گفتى شش چيز است كه به شش چيز ، نياز دارد: ❶ اگر مى خواهى خدا تو را دوست بدارد ، از او بترس و تقوا داشته باش. ❷ اگر مى خواهى مردم دوستت بدارند ، به آنان نيكى كن و به آنچه دارند ، چشم مدوز. ❸ اگر مى خواهى خدا دارايى ات را فزونى بخشد ، زكات آن را بپرداز. ❹ اگر مى خواهى خدا بدنت را سالم بدارد ، صدقه بسيار بده. ❺ اگر مى خواهى خداوند عمرت را طولانى گرداند ، به خويشاوندانت رسيدگى كن ؛ ❻ و اگر مى خواهى خداوند تو را با من محشور كند ، در پيشگاه خداى يگانه قهّار ، سجده طولانى كن. 📖 أعلام الدين ص 268 📖 بحار الأنوار ج 85 ص 164 ح 12

🌸توضیح مختصر: 🔰امام(عليه السلام) با ذکر اين اوصاف براى خود  اهداف مختلفى را دنبال مى کند; 💠نخست اينکه به فرزندش مى فهماند من با کوله بار عظيمى از تجربه که با گذشت زمان برايم حاصل شده اين نامه را مى نويسم. 💠ديگر اينکه گوينده اندرزها اگر تواضع به خرج دهد و از موضع بالا و آمرانه سخن نگويد، سخنانش بسيار اثربخش تر خواهد بود. 💠سوم اينکه پسرش بداند به زودى پدر مى رود و بايد جاى  پدر بنشيند و درک اين حقيقت او را براى پذيرش اندرزها آماده تر مى سازد. 🔰تعبير به این هفت وصف يعنى من با آگاهى از تمام اين ويژگى ها قلم به دست گرفتم و مشغول نوشتن اين نامه ام. 🔰آن گاه امام(عليه السلام) مخاطب خود را بدون ذکر نام با چهارده وصف توصيف مى فرماید 💠نخستين وصفى که امام(عليه السلام) براى فرزندش ـ و براى همه انسان ها ـ ذکر مى کند اين که او در اين جهان به دنبال امورى مى رود که قابل وصول نيست، 🔰زيرا انسان, دنيايى خالى از هرگونه مشکلات و ناراحتى ها و ناکامى ها مى خواهد در حالى که طبيعت دنيا آميخته با مشکلات و  رنج ها و مصائب است 🔰همان گونه که امام(عليه  السلام) مى فرمايد: دنيا سرايى است که در لابه لاى بلاها پيچيده شده و به بى وفايى معروف است».

🌸اوصاف جوان  💠«وَعَبْدِ الدُّنْيَا وَتَاجِرِ الْغُرُورِ» اشاره به اين که انسان همچون برده اى در چنگال هوا و هوسها و زرق و برق دنيا گرفتار است و اين امور او را به هر سو مى برند 💠و تاجر غرور بودنش یعنی او سرمايه هايى را با تلاش در اين دنيا به دست مى آورد که سرابى بيش نيست و مجموعه اى از مکر و فريب است. سرمايه هايى که به زودى از دست مى رود و ديگران هميشه به آن چشم دوخته اند.  💠«غَرِيمِ الْمَنَايَا» انسان را به شخص بدهکارى تشبيه مى کند که طلبکار او مرگ است; مرگى که جان او را مى گيرد و جسمش را در خاک پنهان مى سازد   💠«أَسِيرِ الْموت یعنی اسیر مرگ است و از آن رهایی ندارد. 💠 «حَلِيفِ الْهُمُومِ; هم پيمان اندوه ها» و 💠«قَرِينِ الاَْحْزَانِ; قرين غم ها»  یعنی سراسر زندگى آميخته با انواع غم و اندوه است; غم روزى، غم بيمارى، غم از دست دادن فرصت ها، غم خيانت هاى بعضى از دوستان و غم توطئه هاى دشمنان. آيا مى توان کسى را  پيدا کرد که در طول عمر اسير اين غم ها نباشد.  💠«نُصُبِ الاْفَاتِ وَصَرِيعِ الشَّهَوَاتِ» اشاره به آفات مختلفى است که از هر سو انسان را هدف گيرى مى کند و شهواتى که او را به زانو در آورده تاب مقاومت در برابر آن  ندارد. 💠 «خَلِيفَةِ الاَْمْوَاتِ» اشاره به اینکه اى انسان فراموش نکن تو جانشين مردگانى و در آينده به آنها خواهى پيوست و کسان ديگرى جانشين تو مى شوند و اين رشته همچنان سر دراز دارد. #نامه_31 #نهج_البلاغه http://eitaa.com/joinchat/1114374154C3a90a19db7 #با_ما_نهج_البلاغه_را_ختم_کنید