یکی از موارد قبولی استغفار:
اِحیا و برگرداندن و برپا ساختن آن حقوقِ مردم که زیر پا نهاده، به گونه ای که گویی از ابتدا حق کُشی نکرده.
📚 نهج البلاغه -- حکمت ۴۱۸
@nahjjj97
دستم به شنبههای خیالت نمیرسد
مشغولِ عصرِ جمعهیِ دلتنگیِ توام...
على نجاتى
🍃 #اللهم_عجل_لولیڪ_الفرج
@nahjjj97
⭕️حکایتی جالب از ماه رمضان در زمانه قاجار
🔹به جز مقدسینی که قبل از افطار راهی مسجد میشدند و آنها که دم صبح هم همین کار را میکردند، دسته سومی هم بودند که شب را به قمار صبح میکردند و میگفتند اگر به این سرگرمی مشغول نشوند، ناچارند بخوابند و روز دیگر خواب نمیروند و روزه برای آنها مشکل خواهد شد.
🔸این دسته بیشتر اعیان زادگان بودند ولی در هر حال روزه را می گرفتند، چون اگر نمیگرفتند،درخانه خودشان هم، جا نداشتند.
🔹 مرحوم «احمد منشور» میگفت با «برادرم موقر»در مجلس قمار تا صبح مشغول شدیم چون به سحری نرسیدیم روزه را خورده بعد به منزل آمدیم خبر روزه خوری ما زودتر از خودمان به منزل رسیده بود همینکه وارد شدیم مادرم از ما رو گرفت. چند روز با ما مثل جذامیها رفتار میکردند قدغن شده بود نوکرها به ما نزدیک شوند. غذایی اگر میآوردند، در اتاق میگذاشتد و فرار میکردند. ظرفهای غذای مارا علی حده در حضور ما کنار حوض، خاکمال میکردند تا بالاخره با وساطت برادر بزرگتر مارا توبه دادند و دوباره به عضویت خانه پذیرفتند.
🔸برای خوردن روزه نیاز بود که طبیبی تصدیق مرض بدهد، اطبای آن دوره حتا اطبای یهودی ولو برای روزه خوری هم احترام تصدیق خود را داشتند و تصدیق دروغ نمیدادند.
🔹..محال بود وقت افطار صدای فقیری از کوچه بلند شود و چندین نفر داوطلب به سمتش نروند. ...دراین ماه کار تعطیل میشد و مردم به عبادت مشغول میشدند . طلبکار، سر وقت بدهکار نمیرفت . ادارات دولتی باز بود اما کسی مراجعه نمیکرد. مرافعه شرعی در دفتر علما متوقف میشد . محصلین دیوانی به سراغ مطالبه بدهکاری نمیرفتند.
🔸 در خانهها کسی به نوکرها امر و نهی نمیکرد. اگر بنایی نیمهتمام بود صاحب کار، بیش از نصفِ روز کار نمیکشید اما اجرت روز کامل را میداد . خلاصه اینکه مردم در همه چیز رعایت یکدیگر را میکردند.
📚: شرح زندگانی من
تاریخ اجتماعی و اداری دوره قاجاریه جلد اول/ نشر هرمس
عبدالله مستوفی
@nahjjj97
#خطاب-امیربیان
🌺 ولكِنَّ اللّه َ يَختَبِرُ عِبادَهُ بِأنواعِ الشَّدائدِ ، ويَتَعَبَّدُهُم بِأنواعِ المَجاهِدِ ، ويَبتَليهِم بِضُروبِ المَكارِهِ ؛ إخراجا لِلتَّكَبُّرِ مِن قُلوبِهِم ، وإسكانا لِلتَّذَلُّلِ في نُفوسِهِم ، ولِيَجعَلَ ذلكَ أبوابا فُتُحا إلى فَضلِهِ ، وأسبابا ذُلُلاً لِعَفوِهِ .
امام على عليه السلام فرمودند:
🌺 ليكن خداوند بندگان خود را به انواع سختيها مى آزمايد و به واسطه كوششهاى گوناگون به بندگيشان مى كشد و به اقسام ناخوشايندها و ناملايمات مبتلايشان مى كند تا بدين وسيله كبر را از دلهايشان بيرون بَرد و فروتنى را در جانهايشان جاى دهد و آن را درهايى گشوده به سوى فضل خود و وسايل آسانى براى بخشش خويش قرار دهد.
« نهج البلاغة : الخطبة 192.
@nahjjj97
#کلام-امیربیان
🌴با دل و دست خدا را ياري كن!🌴
🌺و ان ينصر الله سبحانه بقلبه و يده و لسانه؛ فانه جل اسمه قد تكفل بنصر من نصره، و اعزاز من اعزه
امام علی علیه السلام در نامهاش به مالك اشتر ميفرمايد:
🌹خداي سبحان را با دل و دست و زبان خود ياري رسان؛ زيرا خداوند - جل اسمه - متعهد شده است كه ياري كننده خود را ياري رساند و ارجمند دارندهاش را ارجمند دارد.
«نهج البلاغه ،نامه۵۳»
@nahjjj97
حاج آقا قرهی:
آیتالله قاضی تمثیل زده و فرموده بودند: وجود مقدس آقاجانمان، حضرت حجتبنالحسنالمهدی(صلوات الله و سلامه علیه)، به عنوان آخرین مهره الهی برای هدایت بشر، موقعی ظهور پیدا میکند که حداقل محبین، انتظار واقعی بکشند.
بعد توضیح داده و فرموده بودند: نشانه انتظار، این است: یعنی من از وجودم همه رذائل را پاک کردم و منتظر قدوم مبارک تو هستم. این هم نکته بسیار بکر و عالی است.
پس اتفاقاً آنهایی که در اخلاق رشد میکنند، به حقیقت منتظرین واقعی هستند. معلوم است آن کسی که دچار رذائل باشد، اصلاً انتظار آقا را نمیکشد. انتظار وجود نازنین آقا را کسی میکشد که درون خودش را از رذائل پاک کرده باشد، به خصوص مثلث وجودی انسان. مثلث وجودی انسان، چشم، گوش و دهان است که باید این مثلث وجودی را کنترل کند و از همه رذائل پاک کند.
یعنی این چشم نبیند، جز خدا. این چشم، گناه نکند، چون معلوم است چشم گناهبین، امامزمانبین نمیشود. مگر میشود گناه بکند، امام زمان را هم ببیند؟!
گوشی که سخن اغیار را بشنود، معلوم است سخن یار را نخواهد شنید. اصلاً معلوم است که یار او، همان اغیار هستند. اگر کسی، یار داشت، فقط سخن یار میشنود و لاغیر. گوشی که به غیبت، تهمت، غنا و موسیقیهای کذا و کذا باز شد، معلوم است دیگر انتظار آوای ملکوتی «أنا بقیةالله» را نخواهد داشت. آن کسی منتظر حقیقی آقاجان است که یک زمانی حضرت به کعبه تکیه کند و اعلام کند: «أنا بقیةالله»؛ که گوشش از رذائل پک شود.
زمانی انسان میتواند به حقیقت «یابنالحسن» بگوید، یا وقتی اسم آقا را بر زبان میآورد؛ بالجد روحش پرواز کند و چنان با لذت و طعم شیرین، اسم آقا را بر زبان آورد که حالش، منقلب شود؛ که این زبان به دروغ، غیبت، تهمت، فحاشی، حرف لغو و ... باز نشود. از این دهان، لقمه شبههناک (نه لقمه حرام) وارد بطن و جوفش نگردد و ... .
اما اگر این فضای دهان، آزاد، یله و رها بود و هرچه خواست خورد و هر لقمهای از این دهان در درون انسان فرو رفت و این زبان، هر چه دلش خواست از غیبت، تهمت، دروغ، فحش و ... گفت؛ معلوم است که دیگر «یابنالحسن» نمیگوید و اگر هم بگوید، لقلقه زبان است.
✍️خبرگزاری فارس
@nahjjj97
برنامه تلاوت روزانه | صفحه بیست و دوم، سوره مبارکه بقره
@nahjjj97
حاج آقا قرهی:
در روایات هم میگویند: بهترین عمل، آن عملی است که ولو کوتاه باشد، امّا مستمر باشد و بتوانی همیشه آن را انجام بدهی. مثلاً یک ذکر یا یک عمل عبادی هر چند کوتاه که بتوانی آن را ادامه بدهی و منقطع نشود و دائم باشد، از بهترین اعمال است و اگر این حال را داشتی، معلوم است که موفّق خواهی بود.
✍️خبرگزاری فارس
@nahjjj97
امام صادق ع:
شیطان گفته پنج گروه از مردم را نمیتوانم گمراه کنم:
- توکل کننده ای که نیت خالص دارد
-کسی که دایم ذکر خداوند میگوید
-کسی که هرچه برای خود می پسندد برای دیگران هم بپسندد
-کسی که هنگام مصیبت ناله و بی قراری نمی کند
-کسی که راضی است به تقدیر الهی ست
الخصال، ج 1، ص 285
@nahjjj97