خطبه054-در مساله بیعت وصف روز بیعت مردم همانند شتران تشنه ای كه به آب نزدیك شده، و ساربان رهاشان كرده، و عقال (پای بند) از آنها گرفته، بر من هجوم آوردند و به یكدیگر پهلو می زدند، فشار می آوردند، چنان كه گمان كردم مرا خواهند كشت، یا بعضی به وسیله بعض دیگر می میرند و پایمال می گردند. پس از بیعت عمومی مردم، مسئله جنگ با معاویه را ارزیابی كردم، همه جهات آن را سنجیدم تا آن كه مانع خواب من شد، دیدم چاره ای جز یكی از این دو راه ندارم. یا با آنان مبارزه كنم، و یا آنچه را كه محمد (ص) آورده، انكار نمایم، پس به این نتیجه رسیدم كه، تن به جنگ دادن آسانتر از تن به كیفر پروردگار دادن است، و از دست دادن دنیا آسانتر از رها كردن آخرت است. @nahjolbalaghe5

خطبه 055-درباره تاخیر جنگ توضیحاتی پیرامون جنگ صفین اینكه می گویید، خویشتن داری از ترس مرگ است، به خدا سوگند! باكی ندارم كه من به سوی مرگ روم یا مرگ به سوی من آید، و اگر تصور می كنید در جنگ با شامیان تردید دارم، به خدا سوگند! هر روزی كه جنگ را به تاخیر می اندازم برای آن است كه آرزو دارم عده ای از آنها به ما ملحق شوند و هدایت گردند. و در لابلای تاریكیها، نور مرا نگریسته به سوی من بشتابند، كه این برای من از كشتار آنان در راه گمراهی بهتر است، گرچه در این صورت نیز به جرم گناهانشان گرفتار می گردند. @nahjolbalaghe5

🍃🌼 #یا_مهدی کاش بر خیمه ی سبزت گذرم می افتاد کاش بر صورت ماهت نظرم می افتاد کاش هر جمعه که می شد فقط از عشق خودت فکر دنبال تو گشتن به سرم می افتاد ⚜اللهم عجل لولیک الفرج ⚜ @nahjolbalaghe5

حکمت ۳۶۱ علی (ع) فرمود : هر گاه از خداوند سبحان حاجتى داری پس حاجت خود را با درود بر پیامبر آغاز کن درور خدا بر او و خاندان او باد سپس حاجت خود را بخواه كه خدا بزرگوارتر از آن است كه از دو حاجت، يكى را برآورد و ديگرى را باز دارد. الحکمة ۳۶۱ وقال عليه السلام : إِذَا كَانَتْ لَكَ إِلَى اللهِ سُبْحَانَهُ حَاجَةٌ فَابْدَأْ بِمَسْأَلَةِ الصَّلاَةِ عَلَى النَّبِيّ صلى الله عليه وآله ، ثُمَّ سَلْ حَاجَتَكَ، فَإِنَّ اللهَ أَكْرَمُ مِنْ أَنْ يُسْأَلَ حَاجَتَيْنِ فَيَقْضِيَ إِحْدَاهُمَا وَيَمْنَعَ الاُخْرَى. saying 361 Imam Ali ibn Abu Talib (PBUH) said: If you have a need from Allah, the Glorified One, then begin by seeking Allah’s blessing on His Messenger, may Allah bless him and his descendants, then ask your need, because Allah is too generous to accept one (seeking His blessing on His Messenger) of the two requests made to Him while denying the other @nahjolbalaghe5

حکمت ۶۲ على (ع) فرمود: چون تو را سلام کردند به نیکوتر از آن پاسخ گویید چون به تو احسانی کنند فزون‌تر از آن پاداش ده با این وجود برتری از آن آغاز‌کننده نیکی است. @nahjolbalaghe5

♦️♦️اقسام دانش پژوهان 🌹🌹امیرالمومنین على علیه السلام خطاب به کمیل: 🔷🔹بدان كه در اينجا (اشاره به سينه مبارك كرد) دانش فراواني انباشته است، اي كاش كساني را مي يافتم كه مي توانستند آن را بياموزند ◀️ آري #تيزهوشاني مي يابم اما #مورد_اعتماد نمي باشند ✅ دين را وسيله دنيا قرار داده ✅ و با نعمتهاي خدا بر بندگان و با برهانهاي الهي بر دوستان خدا فخر مي فروشند. ◀️ يا گروهي كه #تسليم_حاملان_حق مي باشند اما #ژرف_انديشي لازم را در شناخت حقيقت #ندارند كه با اول شبهه اي، شك و ترديد در دلشان ريشه مي زند، پس نه آنها، و نه اينها، سزاوار آموختن دانشهاي فراوان من نيستند. ◀️ يا ديگري كه سخت در #پي_لذت بوده، و اختيار خود را به #شهوت داده است ◀️ يا آن كه در #ثروت_اندوزي_حرص مي ورزد ♦️♦️ هيچكدام از آنان نمي توانند از دين پاسداري كنند و بيشتر به چهارپايان چرنده شباهت دارند و چنين است كه دانش با مرگ دارندگان دانش مي ميرد. 📚 نهج البلاغه، قسمتی از حکمت 147 @nahjolbalaghe5

و درود خدا بر او فرمود: دلهارا روی آوردن و پشت كردنی است، پس دلها را آنگاه به كار وادارید كه خواهشی دارند و روی آوردنی، زیرا اگر دل را به اجبار بكاری واداری كور می گردد. @nahjolbalaghe5

⭕️اجتناب از گناه، مثل یک کوه در چشم انسان جلوه می‌کند؛ اما با تصمیم، مثل یک زمین هموار می‌شود 🔸رهبر انقلاب اسلامی: 🔹مرحله‌ی بالای روزه، پرهیز از گناه است؛ یعنی نگاهداری گوش و چشم و زبان و دل. ماه رمضان، فرصت مغتنمی است که انسان تمرین اجتناب از گناه کند. باید تصمیم بگیرید که گناه نکنید و وقتی تصمیم گرفتید، این کار بسیار آسانی خواهد شد. اجتناب از گناه، چیزی است که مثل یک کوه در چشم انسان جلوه می‌کند؛ اما با تصمیم، مثل یک زمین هموار می‌شود. ۷۸/۹/۲۶ 🆔 @nahjolbalaghe5

شکر خدا که عبد خدای خدیجه ایم ما بنده ایم و زیر لوای خدیجه ایم ما عاقبت به خیرِ دعای خدیجه ایم سینه کبودهای عزای خدیجه ایم 🏴 سالروز وفات حضرت خدیجه کبری(س) تسلیت باد. @nahjolbalaghe5

خطبه 151-فتنه های آینده ارزش شهادتین خدای را می ستایم، و در راندن شیطان، و دور ساختن و نجات پیدا كردن از دامها و فریبهای آن، از خدا یاری می طلبم، و گواهی می دهم كه جز خدای یگانه معبودی نیست، و شهادت می دهم، كه حضرت محمد (ص) بنده و فرستاده برگزیده و انتخاب شده او است، كه در فضل و برتری، همتایی ندارد و هرگز فقدان او جبران نگردد، شهرهایی به وجود او روشن گشت، پس از آنكه گمراهی وحشتناكی همه جا را فرا گرفته بود، و جهل و نادانی بر اندیشه ها غالب و قساوت و سنگدلی بر دلها مسلط بود، و مردم حرام را حلال می شمردند، و دانشمندان را تحقیر می كردند، و جدای از دین الهی زندگی كرده و در حال كفر و بی دینی جان می سپردند. نكوهش مردم گمراه شما ای عربها، هدف تیرهای بلا هستید كه نزدیك است، از مستیهای نعمت بپرهیزید، و از سختیهای عذاب بترسید و بگریزید، و در فتنه های درهم پیچیده، به هنگام پیدایش نوزاد فتنه ها و آشكار شدن باطن آنها، و برقرار شدن قطب و مدار آسیای آن، با آگاهی قدم بردارید. فتنه هایی كه به رهگذرهای ناپیدا درآید، و به زشتی و رسوایی گراید، آغازش چون دوران جوانی خوش و دلربا، و آثارش چون آثار باقیمانده بر سنگ خارا زشت و دیرپاست، كه ستمكاران آن را با عهدی كه با یكدیگر دارند، به ارث می برند، نخستین آنان پیشوای آخرین و آخرین گمراهان اقتداكننده به اولین می باشند، آنان در به دست آوردن دنیای پست بر هم سبقت می گیرند، و چونان سگهای گرسنه، این مردار را از دست یكدیگر می ربایند، طولی نمی كشد كه پیرو از رهبر، و رهبر از پیرو، بیزاری می جویند، و با بغض و كینه از هم جدا می شوند، و به هنگام ملاقات، همدیگر را نفرین می كنند. خبر از آینده خونین عرب سپس فتنه ای سر برآورد كه سخت لرزاننده، درهم كوبنده و نابودكننده است، و قلبهایی پس از استواری می لغزند، و مردانی پس از درستی و سلامت، گمراه می گردند، و افكار و اندیشه ها به هنگام هجوم این فتنه ها پراكنده و عقاید پس از آشكار شدنشان به شك و تردید دچار می گردد، آن كس كه به مقابله با فتنه ها برخیزد كمرش را می شكند، و كسی كه در فرو نشاندن آن تلاش می كند، او را درهم می كوبد، در این میان فتنه جویان چونان گورخران، یكدیگر را گاز می گیرند، و رشته های سعادت و آیین محكم شده شان لرزان می گردد، و حقیقت امر پنهان می ماند، حكمت و دانش كاهش می یابد، ستمگران به سخن می آیند، و بیابان نشینها را درهم می كوبند، و با سینه مركبهای ستم، آنها را خرد می نمایند، تكروان در غبار آن فتنه ها نابود گردند، و سواران باقدرت در آن به هلاكت می رسند، فتنه ها با تلخی خواسته ها وارد می شود، و خونهای تازه را می دوشد، نشانه های دین را خراب، و یقین را از بین می برد، فتنه هایی كه افراد زیرك از آن بگریزند، و افراد پلید در تدبیر آن بكوشند، آن فتنه ها پررعد و برق و پرزحمت است. در آن پیوندهای خویشاوندی قطع می گردد و از اسلام جدا می گردند، فتنه ها چنان ویرانگرند كه تندرستها بیمار، و مسكن گزیدگان كوچ می كنند، در آن میان كشته ای است كه خونش به رایگان ریخته، و افراد ترسویی كه طالب امانند، با سوگندها آنان را فریب می دهند، و با تظاهر به ایمان آنها را گمراه می كنند. رهنمودها در مقابله با فتنه ها پس سعی كنید شما پرچم فتنه ها و نشانه های بدعتها نباشید، و آنچه را كه پیوند امت اسلامی بدان استوار است، و پایه های طاعت بر آن پایدار بر خود لازم شمارید، و بر خدا، ستمدیده وارد شوید نه ستمگر، از درافتادن درون دامهای شیطان، و قرار گرفتن در وادی دشمنیها بپرهیزید، و لقمه های حرام به شكم خود راه ندهید، شما در برابر دیدگان خداوندی قرار دارید كه گناهان را حرام كرد و راه اطاعت و بندگی را آسان فرمود. @nahjolbalaghe5

خطبه 027-در فضیلت جهاد ارزش جهاد در راه خدا (پس از ستایش پروردگار،) جهاد در راه خدا، دری از درهای بهشت است، كه خدا آن را به روی دوستان مخصوص خود گشوده است، جهاد، لباس تقوا، و زره محكم، و سپر مطمئن خداوند است، كسی كه جهاد را ناخوشایند دانسته و ترك كند، خدا لباس ذلت و خواری بر او می پوشاند، و دچار بلا و مصیبت می شود، و كوچك و ذلیل می گردد، دل او در پرده گمراهی مانده، و حق از او روی می گرداند، به جهت ترك جهاد، به خواری محكوم و از عدالت محروم است دعوت به مبارزه و نكوهش از نافرمانی كوفیان آگاه باشید! من شب و روز، پنهان و آشكار، شما را به مبارزه با شامیان، دعوت كردم و گفتم پیش از آن كه، آنها با شما بجنگند با آنان نبرد كنید، به خدا سوگند، هر ملتی كه درون خانه خود مورد هجوم قرار گیرد، ذلیل خواهد شد، اما شما سستی بخرج دادید، و خواری و ذلت پذیرفتید، تا آنجا كه دشمن پی در پی به شما حمله كرد و سرزمینهای شما را تصرف نمود، و اینك، فرمانده معاویه، (مرد غامدی) با لشگرش وارد شهر انبارشده و فرماندار من، (حسان بن حسان بكری) را كشته و سربازان شما را از مواضع مرزی بیرون رانده است. به من خبر رسید كه مردی از لشگر شام به خانه زن مسلمان و غیر مسلمان كه در پناه حكومت اسلام بود وارد شد، و خلخال و دستبند و گردنبند و گوشواره های آنها را به غارت برد، در حالی كه هیچ وسیله ای برای دفاع، جز گریه و التماس كردن، نداشتند، لشگریان شام با غنیمت فراوان رفتند بدون اینكه حتی یك نفر آنان، زخمی بردارد، و یا قطره خونی از او ریخته شود، اگر برای این حادثه تلخ، مسلمانی از روی تاسف بمیرد، ملامت نخواهد شد، و از نظر من سزاوار است. شگفتا، شگفتا!! به خدا سوگند، این واقعیت قلب انسان را می میراند و دچار غم و اندوه می كند كه شامیان در باطل خود وحدت دارند، و شما در حق خود متفرقید. زشت باد روی شما و از اندوه رهایی نیابید كه آماج تیر بلا شدید. به شما حمله می كنند، شما حمله نمی كنید؟ با شما می جنگند، شما نمی جنگید؟ اینگونه معصیت خدا می شود و شما رضایت می دهید؟ وقتی در تابستان فرمان حركت به سوی دشمن می دهم، می گویید هوا گرم است مهلت ده تا سوز گرما بگذرد، و آنگاه كه در زمستان فرمان جنگ می دهم، می گویید هوا خیلی سرد است بگذار سرما برود، همه این بهانه ها برای فرار از سرما و گرما بود؟ وقتی شما از گرما و سرما فرار می كنید، به خدا سوگند كه از شمشیر بیشتر گریزانید. مظلومیت امام (ع) و علل شكست كوفیان ای مرد نمایان نامرد! ای كودك صفتان بی خرد، كه عقلهای شما به عروسان حجله آرای، شباهت دارد، چقدر دوست داشتم كه شما را هرگز نمی دیدم و هرگز نمی شناختم، شناسایی شما سوگند به خدا كه جز پشیمانی حاصلی نداشت، و اندوهی غم بار سرانجام آن شد خدا شما را بكشد كه دل من از دست شما پرخون، و سینه ام از خشم شما مالامال است، كاسه های غم و اندوه را، جرعه جرعه به من نوشاندید، و با نافرمانی و ذلت پذیری، رای و تدبیر مرا تباه كردید، تا آنجا كه قریش در حق من گفت: (بی تردید پسر ابیطالب مردی دلیر است ولی دانش نظامی ندارد) خدا پدرانشان را مزد دهد، آیا یكی از آنها تجربه های جنگی سخت و دشوار مرا دارد؟ یا در پیكار توانست از من پیشی گیرد؟ هنوز بیست ساله نشده، كه در میدان نبرد حاضر بودم، هم اكنون كه از شصت سال گذشته ام. اما دریغ، آن كس كه فرمانش را اجراء نكنند، رایی نخواهد داشت. @nahjolbalaghe5

حکمت ۳۳۵ علی (ع) فرمود : هر انسانى در اموالش دو شريك دارد وارث و حوادث. الحکمة ۳۳۵ وقال عليه السلام : لِكِّل امْرِىءٍ فِي مَالِهِ شَريِكَانِ: الْوَارِثُ، وَالْحَوَادِثُ saying 335 Imam Ali ibn Abu Talib (PBUH) said: There are two shares in the property of every person: heirs and accidents. @nahjolbalaghe5