eitaa logo
نهج البلاغه
397 دنبال‌کننده
151 عکس
190 ویدیو
24 فایل
گام دوم انقلاب...سبک درست نگرش به زندگی انسان در بیان امام امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب علیهما السلام. ارتباط با ما @mohsenehabibi ابراهیم لشنی زند
مشاهده در ایتا
دانلود
1_4498899138.pdf
546.4K
🔴 پی دی اف (توضیح مفصل) 🔵 از حکمت ۱ تا ۲۱ 🔷 کاری از حجة الاسلام و المسلمین احمد هاشمی مجد ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ @baradaraneemamali @nahjolbalaghealiali @rayatalhedayat @aminallah_ali @alasfar ┗━━━🍂━
🟢 می خواهم در ، تمام اذکار را درک کنم و بفهمم و ببینم تا با آن نور حرکت کنم؟ 🔵 آیت الله بهجت رحمة الله علیه: ✍🏼 با شرایط حضور قلب، اعمالتان را انجام بدهید؛ در پاداش چه خواهند کرد، به ما مربوط نیست! در اول نماز، توسل حقیقی به امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف بکنید که عمل را به طور کامل انجام بدهید. ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ @baradaraneemamali @nahjolbalaghealiali @rayatalhedayat @aminallah_ali @alasfar ┗━━━🍂━
📚 در محضر آیت الله بهجت ص١١١ ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ @baradaraneemamali @nahjolbalaghealiali @rayatalhedayat @aminallah_ali @alasfar ┗━━━🍂━
پای درس نهج‌ البلاغه، نامه ۳۱ قسمت بیست و سوم «...غَیْرَ أَنِّی حَیْثُ تَفَرَّدَ بِی دُونَ هُمُومِ النَّاسِ هَمُّ نَفْسِی...» ...جز اینکه مرا، همّ (و غم) خودم جدا (تک و تنها) کرده است نه هموم (و غم های) مردم... توضیح کوتاه: من با غم و غصه ی دیگران (مردم) کاری ندارم، من توجهی به دیگران ندارم، توجه من تنها به خودم است. معلوم می شود همت حضرت در تمام لحظاتش، حتی زمانی که حکومت داری می کردند، نجات خودش بوده است، در واقع چون تکلیف او، این بوده است این کار را می کرده است و اگر آن کار را نمی کرد در حقیقت به هَمّ خودش نمی رسید؛ به عبارت دیگر: حضرت تنها متوجه تکالیف خودش بود، خطبه می خواند چون تکلیفش بود، چاه می کَند و وقف می کرد چون تکلیفش بود، به ایتام رسیدگی می کرد چون تکلیفش بود، می جنگید چون تکلیفش بود، نماز می خواند، روزه می گرفت، حج می رفت، خمس، زکات، و حکومت داری و ... چون تکلیفش بود. ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ @nahjolbalaghealiali ┗━━━🍂━
توضیح بیشتر: لازم است آن فضایی را (که حضرت در آن موقعیت) وصیت فرمودند و ما در مقدمه ی این نامه به آن اشاره کردیم فراموش نشود؛ چون بریده نگاه کردن به کلمات حضرت، موجب می شود از حضرت و کلمات ایشان برای خودمان تصویر دیگری درست کنیم یعنی او را شخصی گوشه نشین (دور از اجتماع) که فقط کار او خواندن قرآن و انجیل و تورات بوده است بعد می خواهد به پسرش وصیت کند و بعد در ضمن وصیت به پسرش بگوید: پسرکم، من توجه به هیچ کس ندارم تو هم اینچنین باش و کاری با کسی نداشته باش (نمازت را بخوان، عبادتت را بکن)!!! حضرت می فرماید: هر کاری که انجام می دهم برای نجات خودم است (چون روز قیامت از خود من می پرسند و کاری با دیگران در مورد من ندارند) یعنی وظیفه ی من هر چه هست همان را انجام می دهم، اگر وظیفه من جنگیدن است می جنگم و اگر صلح است صلح می کنم و اگر کمک به فقراء است مشغول به آن کار می شوم و اگر حکومت داری است این کار را می کنم و هر تکلیف دیگری که از جانب خداوند تبارک و تعالی به سوی من بیاید انجام می دهم. پس نباید بریده و به دور از فضای زمانه ای که حضرت در آن بوده است و موقعیتی که ایشان داشته اند این نامه ترجمه بشود. ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ @nahjolbalaghealiali ┗━━━🍂━
پای درس نهج‌ البلاغه، نامه ۳۱ قسمت بیست و چهارم «...فَصَدَفَنِی رَأْیِی...» ...پس (این) هَمّ نفس مرا از رأی (و نظر) باز داشت... توضیح کوتاه: این همّت نفس مانع هر رأی و نظر دیگری می شود، اینکه من همّ و غمم خودم باشم موجب می شود که وقت نداشته باشم در امور دیگری که به من مرتبط نیست رأی و نظر بدهم. ما از صبح تا شب و احیاناً از شب تا صبح به کارهایی می پردازیم که به ما مربوط نیست غافل از اینکه اول کسی که مکلف است خودمان هستیم. «يَا أَيُّهَا النَّاسُ، طُوبَى لِمَنْ شَغَلَهُ عَيْبُهُ عَنْ عُيُوبِ النَّاسِ»؛ ای مردم! خوشا به حال کسی که عیب خودش او را از عیوب مردم رویگردان کند (نهج‌البلاغه، خطبه ۱۷۶). ما شب و روز در تحلیل دیگران هستیم ولی کوچک ترین توجهی به خودمان نداریم. حضرت می فرماید: همّ نفسم موجب شده است که از نظرات پراکنده دوری کنم، همان چیزی نوعاً مردم به آن مبتلا هستند. ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ @nahjolbalaghealiali ┗━━━🍂━
بسم الله الرحمن الرحیم شروع در کانال در بیان امام امیرالمومنین علی ابن ابی طالب علیهما السلام، (فکری، اعتقادی)، (اخلاقی)، (عضوی) در موضوعات فردی و اجتماعی. آدرس کانال 👇👇👇👇👇👇👇👇 ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ @baradaraneemamali ┗━━━🍂━
شهر حکمت علوی.pdf
36.48M
🟢 شرح کوتاه از تمام های نهج البلاغه 🔴 اصل ها و ی دقیق با کوتاه که موجب وضوح بیشتر کلام حضرت می شود. 🟡 کاری از اسلام آقایان و مجد حفظهما الله تعالی 🟪 و است. ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ @baradaraneemamali @nahjolbalaghealiali @rayatalhedayat @aminallah_ali @alasfar ┗━━━🍂━
🟢 میلاد حضرت المعصومة سلام الله علیها بر عارفان طریق ولایت و عاشقان مسیر امامت مبارک باد. ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ @baradaraneemamali @nahjolbalaghealiali @rayatalhedayat @aminallah_ali @alasfar ┗━━━🍂━
پای درس نهج البلاغه، نامه ۳۱ قسمت بیست و پنجم «...وَ صَرَفَنِی عَنْ هَوَایَ...» ...و (این) همّ نفس مرا از میلم رویگردان کرد... توضیح کوتاه: همّ نفس از مکارم اخلاق است و هر کسی توفیق رسیدن به آن را ندارد. رسیدن به چنین صفتی جز با مراقبه در روز و محاسبه در شب دست یافتنی نیست. همّ نفس موجب می شود که انسان به این نتیجه برسد که خودم گرفتارتر از همه ی ملت هستم و خودم سزاوارتر به دیگران هستم یعنی شایسته است خودم را نجات بدهم و آن کسی که باید نجات پیدا کند خودم هستم. همّ نفس باعث می شود که انسان، در میل ها و رغبت های پراکنده ای که دارد منع بشود. توجه کردن به اینکه چه چیزی من را نجات می دهد. همّ از همت می آید. یک همتی از جان باید بجوشد تا موجب نجات بشود. ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ @nahjolbalaghealiali ┗━━━🍂━
پای درس نهج‌البلاغه، نامه ۳۱ قسمت بیست و ششم «...وَ صَرَّحَ لِی مَحْضُ أَمْرِی فَأَفْضَى بِي إِلَى جِدٍّ لاَ يَكُونُ فِيهِ لَعِبٌ وَ صِدْقٍ لاَ يَشُوبُهُ كَذِبٌ...» ...و خالص کار من، برای من آشکار شده است پس آن خالص کار، مرا به تلاشی (و کوششی) کشاند که در آن هیچگونه بازی نمی باشد و در آن هیچگونه دروغی نمی باشد... توضیح کوتاه: انسان تا محض و خالصِ در کارش نشود همّ نفس پیدا نمی کند. تا انسان در کارش خالص و وحید نشود (یعنی کار برایش همین باشد و بس)، رشد نمی کند، همّ نفس پیدا نمی کند. حضرت می فرماید: برای من خالص کارم آشکار شد، من می دانم کارم چیست؟ برای من آشکار شده است که کار خالص برای من و وظیفه ی خالص برای من چیست؟ اگر شخص وظایف و تکالیف خود را نداند مانع برای او درست می شود، موانع رشد برای او پیدا می شود. اگر برای ما معلوم نباشد که تکلیفمان چیست و در چه کاری باید خالص بشویم هر کاری که دیدیم می گوییم: این هم خوب است، آن هم خوب است و ... بعد همین مشاغل و پراکندگی ها و پرداختن به امور متفاوت، ما را خوار می کنند و برای تکامل ما، موانع ایجاد می شود. ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ @nahjolbalaghealiali ┗━━━🍂━
پای درس نهج البلاغه، نامه ۳۱ قسمت بیست و هفتم «...وَ وَجَدْتُكَ بَعْضِي بَلْ وَجَدْتُكَ كُلِّي حَتَّى كَأَنَّ شَيْئاً لَوْ أَصَابَكَ أَصَابَنِي وَ كَأَنَّ اَلْمَوْتَ لَوْ أَتَاكَ أَتَانِي فَعَنَانِي مِنْ أَمْرِكَ مَا يَعْنِينِي مِنْ أَمْرِ نَفْسِي...» ...و (ای حسن) تو را قسمتی از خودم یافتم بلکه تو را همه ی خودم یافتم تا اینکه گویا اگر چیزی به تو اصابت کند مرا اصابت کرده است و گویا اگر مرگ تو را بگیرد مرا گرفته است پس آن گونه که کار خودم مرا به زحمت می اندازد کار تو هم مرا به زحمت می اندازد... توضیح کوتاه: فرزند وجود پدرِ خودش است، تجلّی وجود پدر خودش است. حضرت می فرماید: تو همه ی من هستی، همه ی وجود من هستی تا جایی که چیزی اگر به تو برسد انگار به من رسیده است، هر مصیبتی به تو برسد به من رسیده است، وقتی تو اذیت بشوی من اذیت می شوم و گویا اگر مرگ تو را بگیرد مرا گرفته است، همانطوری که من از گرفتاری های خودم، ناراحت می شوم و به زحمت می افتم همانگونه از گرفتاری های تو ناراحت می شوم و به زحمت می افتم. والدین اینگونه هستند، اگر اتفاقی برای فرزندشان بیافتد انگار که این اتفاق برای خودشان افتاده است. ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ @nahjolbalaghealiali ┗━━━🍂━
پای درس نهج البلاغه، نامه ۳۱ قسمت بیست و هشتم «...فَكَتَبْتُ إِلَيْكَ كِتَابِي مُسْتَظْهِراً بِهِ إِنْ أَنَا بَقِيتُ لَكَ أَوْ فَنِيتُ...» ...پس نامه ام را به سمت تو نوشتم در حالی که به واسطه ی آن نامه کمک می گیرم (برای اصلاح امور تو، فرقی هم نمی کند) اگرچه من، برای تو باقی بمانم یا فانی بشوم... توضیح کوتاه: فرقی نمی کند من زنده باشم یا بمیرم بعد از این جنگ که در حال برگشت از آن هستیم؛ این نامه بماند و شما از آن استفاده کنید... ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ @nahjolbalaghealiali ┗━━━🍂━
پای درس نهج البلاغه، نامه ۳۱ قسمت بیست و نهم موضوع: ضرورت تقوا (پرهیزگاری) «...فَإِنِّي أُوصِيكَ بِتَقْوَى اَللَّهِ...» ...پس بی تردید من تو را به تقوای الهی سفارش می کنم... توضیح کوتاه: این عبارت، اولین دستور حکومتی و غیر حکومتی حضرت است. در نامه ۵۳ هم حضرت، نامه را همینگونه به مالک اشتر نوشت؛ فرمود: «أَمَرَهُ بِتَقْوَى اَللَّهِ»؛ او را به تقوای الهی امر می کند. این، یعنی تقوا هم در امور فردی و در امور حکومتی و اجتماعی. تقوا، مهمترین عنصر در بین عناصری است که باعث رشد انسان می شود. تقوا یعنی خویشتن داری در مقابل شکمبارگی و در مقابل امور دیگری که انسان را به نابودی و تباهی می کشاند. حضرت فرمودند: «اِتَّقِ اللّهَ بَعْضَ التُّقَى وَإِنْ قَلَّ، وَاجْعَلْ بَيْنَکَ وَبَيْنَ اللّهِ سِتْراً وَإِنْ رَقَّ»؛ خدا را پروا کن برخی پروا نمودن را گرچه کم باشد و میان خود و خدا پرده ای قرار ده گرچه نازک باشد (حکمت ۲۴۲). ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ @nahjolbalaghealiali ┗━━━🍂━
پای درس نهج البلاغه، نامه ۳۱ قسمت سیم موضوع: رابطه ی عاطفی بین پدر و فرزند «...أَیْ بُنَیَّ...» ...ای پسرکم... توضیح کوتاه: این کلمه ی «بُنَیَّ» در ادبیات عرب به آن مصغّر می گویند یعنی پسر کوچکم یا پسرکم. این، همان رابطه ی عاطفی است که بین پدر و فرزند وجود دارد. این رابطه در اهل بیت علیهم السلام خیلی قوی تر از دیگران است چون وصف کمال است. در واقع عاطفه ی هر کسی به اندازه ی خودش است امّا اهل بیت علیهم السلام چون کامل علی الاطلاق هستند عاطفه ی آنها هم علی القاعده کامل است و از دیگران بیشتر ظهور می کند. ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ @nahjolbalaghealiali ┗━━━🍂━
نکته: نهایت عاطفه در این کلمه‌ی «بُنَيَّ» موجود است. امام حسن علیه السلام حدود ۳۵ سال سن دارد، در جنگ رفته و در جنگ شرکت داشته است. حالا امام امیرالمومنین علیه السلام به ایشان می فرماید: ای پسرکم! این عبارت، نهایت آن عاطفه ای است که بین دو امام موجود است و این عاطفه بی نهایت است همانطوری که زیبایی یوسف علیه السلام بی نهایت است. اگر این عاطفه را با عالم تقسیم کنند ظرفیت تحمّلش موجود نیست. ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ @nahjolbalaghealiali ┗━━━🍂━
پای درس نهج البلاغه، نامه ۳۱ قسمت سی و یکم موضوع: «...وَ لُزُومِ أَمْرِهِ...» ...و (ای پسرکم! تو را سفارش می کنم به) ملازم بودن امر خدا... توضیح کوتاه: ملازم به اصطلاح عامیانه، به چیزی گفته می شود که «ول کن نباشد» یعنی عبارت حضرت، به اصطلاح عوام اگر بخواهد ترجمه شود یعنی «ول کن امر خدا نباش»، هر جا امر خدا بود آنجا حاضر باش. ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ @nahjolbalaghealiali ┗━━━🍂━
پای درس نهج البلاغه، نامه ۳۱ قسمت سی و دوم موضوع: یاد خدا «...وَ عِمَارَةِ قَلْبِكَ بِذِكْرِهِ...» ... و (تو را سفارش می کنم به) آباد کردنِ قلب خودت با یاد کردن خدا... توضیح کوتاه: این سومین سفارش و دستور حضرت به امام حسن مجتبی علیه السلام و تمامی کسانی است که به دنبال اصلاح خویش هستند. انسان باید بیشتر به آباد کردن قلب خودش بپردازد. این امر، متأسفانه در بین ما کم دیده می شود یا اصلاً دیده نمی شود. ظاهر زندگی ما، گواه چنین ادعایی است. چقدر دیده می شود که برخی آنقدر که به در و دیوار اهمیت می دهند به قلب خود چنین اهمیتی ندارند. به در و دیوار توجه دارند، خطی می کشند و رنگ آمیزی و نقاشی ها و گچ بری های سقف و ستون (اضافی و بیهوده) و تزییناتی که در خانه ها به کار برده می شوند. هر چه تزیینات خانه بیشتر باشد بیشتر دلالت بر بی عقلی صاحب خانه می کند؛ منظورمان تزیینات خانه است، نه محکم کاری خانه که امری ضروری است. زینت دنیا، درست نقطه ی مقابل عقل است «وَ زَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطَانُ أَعْمَالَهُمْ» (سوره ی نمل آیه ی ۲۴). ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ @nahjolbalaghealiali ┗━━━🍂━
نکته اول: نگاه ها با هم فرق می کنند. نگاه معصوم با نگاه غیر معصوم بسیار متفاوت است. معصوم، هر چه زینت دنیا بالا می رود مخالفتش بیشتر می شود و مشمئزتر می شود، درست نقطه ی مقابل نگاه ما. در نهج البلاغه ی شریف حضرت می فرماید: «وَ لَوْ لَمْ يَكُنْ فِينَا إِلاَّ حُبُّنَا مَا أَبْغَضَ اَللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ تَعْظِيمُنَا مَا صَغَّرَ اَللَّهُ وَ رَسُولُهُ لَكَفَى بِهِ شِقَاقاً لِلَّهِ وَ مُحَادَّةً عَنْ أَمْرِ اَللَّهِ»؛ و اگر در ما نبود جز دوست داشتن آنچه خدا و رسول، آن را دشمن مى‌دارند، و بزرگ ديدن آنچه خدا و رسول، آن را خرد (و کوچک) مى‌شمارند براى نشان دادن مخالفت (و دشمنی) ما با خدا هر آینه كافى بود و سرپيچى ما را از فرمانی هاى او آشكارا مى‌نمود (خطبه ۱۶۰). منظور حضرت، دنیا است چون در آنجا از دنیا سخن می گویند. در جای دیگر حضرت، داستان منزل پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم را نقل می فرماید که یکی از زن های ایشان، بر در خانه، پرده ای آویزان می کند که نقش و نگاری داشت، پیامبر صلی الله علیه و آله به او فرمود: «يَا فُلاَنَةُ لِإِحْدَى أَزْوَاجِهِ غَيِّبِيهِ عَنِّي فَإِنِّي إِذَا نَظَرْتُ إِلَيْهِ ذَكَرْتُ اَلدُّنْيَا وَ زَخَارِفَهَا»؛ به یکی از ازواجش، ای فلانی! آن را از جلوی من بردار، پس بی تردید وقتی به آن نگاه می کنم دنیا و زخارف دنیا را یاد می کنم (و به یاد دنیا می افتم)، بعد در ادامه حضرت امیرالمومنین علیه السلام در مورد نبی اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) می فرماید: «فَأَعْرَضَ عَنِ اَلدُّنْيَا بِقَلْبِهِ وَ أَمَاتَ ذِكْرَهَا مِنْ نَفْسِهِ وَ أَحَبَّ أَنْ تَغِيبَ زِينَتُهَا عَنْ عَيْنِهِ....»؛ پس با قلبش از دنیا رویگردان بود و یاد کردن دنیا را از جانب خودش میراند و دوست می داشت که زینت دنیا از چشمش پنهان باشد... (خطبه ۱۶۰). هر چیزی در زندگی ما باید به قدر کفایت باشد، غذا خوردن، آشامیدن، خوابیدن، و آراستن خود و منزل که مورد طعنه ی دیگران واقع نشویم و آبرویمان محفوظ بماند. ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ @nahjolbalaghealiali ┗━━━🍂━