eitaa logo
نهج البلاغه
399 دنبال‌کننده
151 عکس
190 ویدیو
24 فایل
گام دوم انقلاب...سبک درست نگرش به زندگی انسان در بیان امام امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب علیهما السلام. ارتباط با ما @mohsenehabibi ابراهیم لشنی زند
مشاهده در ایتا
دانلود
پای درس نهج‌البلاغه، نامه ۳۱ قسمت صد و نهم موضوع: حقیقت دنیا و صفات آن «...یَا بُنَیَّ إِنِّی قَدْ أَنْبَأْتُکَ عَنِ الدُّنْیَا وَ حَالِهَا، وَ زَوَالِهَا وَ انْتِقَالِهَا...» ...ای پسرکم! بی گمان من تو را از دنیا و حال دنیا و نابودی آن و انتقالش خبر می‌دهم... توضیح کوتاه: حضرت اول امر و نهی می کنند و در خلال موضوع شروع می‌کنند امور قبیح و امور حسن را نشان می‌دهند. شارع اگر به تو امر کرده است حضرت آن را کشف و پرده‌برداری می‌کند. چرا خداوند تو را از دنیا نهی کرده است؟ می‌فرماید: من مقام انباء دارم و به تو خبر می‌دهم. انباء از حقایق تکوینی است. حضرت از حقیقت تکوینی دنیا خبر می‌دهند. در ذیل عبارات گذشته گفتیم: منظور از دنیا خورشید و ماه و کوه‌ نیست وگرنه خداوند که نمی‌فرماید: خورشید و ماه را دوست نداشته باش. کسی که خورشید و ماه را دوست دارد در واقع خداوند را دوست دارد. محبت به خلق خدا محبت به خود خدا است. دنیایی که مورد مذمت است یک معنا بیشتر ندارد و آن علقه ی درونی انسان نسبت به آن چیزی است که حس مالکیت به آن دارد، مثلاً شما نسبت به ماشین بنز همسایه هیچگونه محبت و وابستگی‌ای نداری، اگر تصادف هم کند ناراحت نمی‌شوی چون حس مالکیتی نسبت به آن نداری. در مقابل صاحب یک خودروی فرسوده هستی، با این حال شخصی روی بدنه ی آن در شب خسارتی وارد می‌کند صبح که از خواب بلند می‌شوی عصبانی می‌شوی. این تعلق خاطر و این حس مالکیتی که نسبت به این خودرو داری دنیا می‌شود. صرف لذت بردن و نگاه کردن، دنیا محسوب نمی‌شود بلکه گاهی اوقات نگاه کردن و محبت داشتن خود آخرت است و توصیه شده است که نگاه کنید «إِذَا خَرَجْتُمْ حُجَّاجاً إِلَی بَیْتِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَأَكْثِرُوا النَّظَرَ إِلَی بَیْتِ اللَّهِ...»؛ زمانی که به سمت خانه ی خداوند عز و جل خارج شدید در حالی که حج گذارنده بودید پس زیاد به خانه ی خدا نگاه کنید... (بحارالانوار، ج ۹۶، ص ۵۹، باب الکعبه، ح ۲۱) یا نگاه کردن به سبزه که باعث شادی و نشاط است «...وَ النَّظَرُ إِلَي الْخُضْرَةِ نُشْرَةٌ»؛ و نگاه کردن به سبزه نشاط است (نهج‌البلاغه، حکمت ۴۰۰) بنابراین صرف دوست داشتن و نگاه کردن دنیا محسوب نمی‌شود. 👇👇👇👇👇👇👇 ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ @nahjolbalaghealiali ┗━━━🍂━ شناختی نو از و راهی برای از
توضیح بیشتر: دنیای حلال و دنیای حرام که برخی به آن اشاره می‌کنند تعبیری اشتباه است. دنیا در لغت به معنی پست است. حس مالکیت نسبت به اشیای اطراف یک چیز پستی است چون تو مالک حقیقی نیستی و این تنها خداوند است که مالک حقیقی همه چیز است «وَ لِلَّهِ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ»؛ و مالکیت آسمان‌ها و زمین تنها از آن خدا است (سوره آل عمران، آیه ۱۸۹). پس دنیا یک حس و یک توهم بیشتر نیست یعنی توهم مالکیت اما اگر کسی گفت: «لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِی الْأَرْضِ»؛ برای او است آنچه که در آسمان‌ها و آنچه در زمین است (سوره بقره، آیه ۲۵۵) در نتیجه اگر چیزی از دست او رفت به دلیل اینکه قائل است مالک آسمان ها و زمین و هر آنچه که در آن‌ها است خدای تبارک و تعالی است فقدانش برای او آسان می‌شود. امیرالمؤمنین علیه السلام زمانی که از جنگ صفین برمی‌گشتند به قبرستان پشت کوفه که رسیدند شروع کردند به سخن گفتن با اهل قبور و آن‌ها را مورد خطاب قرار دادند «يَا أَهْلَ الدِّيَارِ الْمُوحِشَةِ وَ الْمَحَالِّ الْمُقْفِرَةِ وَ الْقُبُورِ الْمُظْلِمَةِ»؛ ای خاندان سرزمین های وحشت آور و جایگاه های بی علف و بی ساکن. تا به این عبارت شریف رسیدند که «أَمَّا الدُّورُ فَقَدْ سُكِنَتْ وَ أَمَّا الْأَزْوَاجُ فَقَدْ نُكِحَتْ وَ أَمَّا الْأَمْوَالُ فَقَدْ قُسِمَتْ»؛ اما خانه های شما پس قطعاً مورد سکونت (دیگران) واقع شد و اما زنان شما به یقین به عقد (دیگران) در آورده شد و اما اموال شما پس بی گمان تقسیم شد. در ادامه حضرت خطاب به مردگان فرمودند: «هَذَا خَبَرُ مَا عِنْدَنَا فَمَا خَبَرُ مَا عِنْدَكُمْ ثُمَّ الْتَفَتَ إِلَي أَصْحَابِهِ فَقَالَ أَمَا لَوْ أُذِنَ لَهُمْ فِي الْكَلَامِ لَأَخْبَرُوكُمْ أَنَّ خَيْرَ الزَّادِ التَّقْوَي»؛ این خبرِ چیزهایی است که در نزد ما است پس چیست خبرِ چیزهایی که پیش شما است؟ سپس حضرت به سمت اصحابش رو کردند و فرمودند: آگاه باشید اگر به مردگان اجازه در سخن داده می شد حتماً به شما خبر می دادند که «بی گمان بهترین توشه، تقوی است» (نهج‌البلاغه، حکمت ۱۳۰). بهترین توشه تقوا است وگرنه خانه و اموال و زوج محبوب، همه با مردن به دیگری منتقل می‌شوند. دنیا دارای حال و زوال و انتقال است. خانه و اموال و زوج زائل شدنی است اما نه به این معنا که تو از دنیا که رفتی کره ی زمین نابود می‌شود. زمین تا ابد باقی خواهد بود و روز قیامت هم نابود نمی‌شود «یَوْمَ تُبَدَّلُ الْأَرْضُ غَیْرَ الْأَرْضِ...»؛ روزی که زمین به غیر زمین تبدیل می‌شود (سوره ابراهیم، آیه ۴۸) زمین تبدیل می‌شود نابود نمی‌شود. 👇👇👇👇👇👇👇 ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ @nahjolbalaghealiali ┗━━━🍂━ شناختی نو از و راهی برای از
پای درس نهج‌البلاغه، نامه ۳۱ قسمت صد و دهم موضوع: فرق دنیا و آخرت «...وَ أَنْبَأْتُکَ عَنِ الْآخِرَةِ وَ مَا أُعِدَّ لِأَهْلِهَا فِیهَا...» ...و تو را از آخرت و آنچه که در آن برای اهل آخرت فراهم شده است خبر می دهم... توضیح کوتاه: فرق دنیا و آخرت در این است که ما هرچه که در اینجا احساس می‌کنیم قابل زوال و قابل انتقال است برخلاف آخرت. به تعبیر آقایانی که اهل معنا هستند و در کتاب‌های نظری بحث می‌کنند مقامات بهشت مثل اعضا و جوارح انسان هستند و خارج از او نیستند. اینگونه نیست که کسی فکر کند مقامات و طبقات بهشت از اهل بهشت جدا است و خارج از او است. علت اینکه در روایات مؤمن در آنِ واحد می‌تواند در تمام ملکش تصرف کند چون مانند اعضاء درونی او است همانند حال حاضرِ شما که بر خونی که در بدنتان جاری است تسلط و احاطه دارید و یا مانند علمی که دارید و در هر زمانی که بخواهید می‌توانید از آن بهره مند شوید و این علم خارج از وجود شما نیست. بنابراین اگر مقامات بهشت در آخرت از وجود شما خارج باشد دیگر کمال نیست. کمال آنجایی است که جز ذات شما باشد. توجه: لزوماً آخرت به معنای بهشت نیست و آخرت می‌تواند عذاب و آتش باشد. 👇👇👇👇👇👇👇 ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ @nahjolbalaghealiali ┗━━━🍂━ شناختی نو از و راهی هموار برای از
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🚨 دعای علیه السلام حتماً خوانده خوانده شود 🚨 «...وَ لا تُشْمِتْ بى عَدُوّى وَ لا تُمَكِّنْهُ مِنْ عُنُقى وَ لا تُسَلِّطْهُ عَلَىَّ...» ...(خدایا) و به واسطه ی من دشمنم را مکن و او را گردنم مساز و او را بر من مده... ( ، دعای ۴۸)
🔴 السلام علیک یا 🖤 حلول ماه محرم ماه حزن آل الله علیهم السلام بر امام ناظر غائب الله الکبری ولی الله الاعظم الامم علیه السلام و نائب به حق او امام ای حفظه الله تسلیت باد. 👇👇👇👇👇👇 ┏━━🍃🌺🍃━┓ @baradaraneemamali @nahjolbalaghealiali @madrese_velayat @rayatalhedayat @sajjadiyeh ┗━━━🍂━
پای درس نهج‌البلاغه، نامه ۳۱ قسمت صد و یازدهم موضوع: غایت مَثَل های امام «...وَ ضَرَبْتُ لَکَ فِیهِمَا الْأَمْثَالَ لِتَعْتَبِرَ بِهَا وَ تَحْذُوَ عَلَیْهَا...» ...و برای تو در مورد دنیا و آخرت مَثَل‌هایی زدم تا به واسطه ی آن مَثَل‌ها پند بگیری و و بر آن‌ها قدم بگذاری... توضیح کوتاه: کلمه ی «تَعْتَبِرَ» از کلمه ی «عبور» به معنای گذشتن و رد شدن از چیزی است. به صحنه های پند آموز، عبرت می گویند برای اینکه یاد بگیری و تکرار نکنی و از آن عبور کنی و رد شوی. وقتی کسی مسیری را تجربه کرده و به شما می‌گوید این کار را انجام بده و این کار را انجام نده یعنی من تجربه کردم تو این را تجربه نکن و عبور کن و این داستانی را که به تو گفتم از آن درس بگیر و رد شو. داستان‌هایی که انسان را آگاه می‌کنند از آن جهت به آن عبرت می‌گویند تا تو عمری را که دیگران در غیر جای خودش مصرف کردند هدر ندهی. مَثَل ها را به تو گفتم تا بر آن‌ها قدم بگذاری و تا برای تو جای پایی باشند و تو را حرکت دهند و به واسطه ی آن‌ها عبور کنی و رد شوی، نه اینکه بایستی و خودت هم آن را اختبار و امتحان کنی و عمر خودت را تلف کنی. 👇👇👇👇👇👇👇 ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ @nahjolbalaghealiali ┗━━━🍂━ شناختی نو از و راهی هموار برای از
پای درس نهج‌البلاغه، نامه ۳۱ قسمت صد و دوازدهم موضوع: مَثل کسی که دنیا را آزمود «...إِنَّمَا مَثَلُ مَنْ خَبَرَ الدُّنْیَا کَمَثَلِ قَوْمٍ سَفْرٍ نَبَا بِهِمْ مَنْزِلٌ جَدِیبٌ، فَأَمُّوا مَنْزِلاً خَصِیباً وَ جَنَاباً مَرِیعاً، فَاحْتَمَلُوا وَعْثَاءَ الطَّرِیقِ، وَ فِرَاقَ الصَّدِیقِ، خُشُونَةَ السَّفَرِ، وَ جُشُوبَةَ المَطْعَمِ، لِیَأْتُوا سَعَةَ دَارِهِمْ، وَ مَنْزِلَ قَرَارِهِمْ، فَلَیْسَ یَجِدُونَ لِشَیْءٍ مِنْ ذَلِکَ أَلَماً، وَ لَا یَرَوْنَ نَفَقَةً فِیهِ مَغْرَماً. وَ لَا شَیْءَ أَحَبُّ إِلَیْهِمْ مِمَّا قَرَّبَهُمْ مِنْ مَنْزِلِهِمْ، وَ أَدْنَاهُمْ مِنْ مَحَلَّتِهِمْ...» ...بی تردید مَثَل کسی که دنیا را آزمایش کرده است مانند مَثَل گروه مسافری است که منزل قحطی زده آنان را به حرکت وا می دارد پس منزل سر سبز و مکان پر گیاهی را قصد کردند پس سختی راه و جدا شدن از دوست و خشونت سفر و ناسازگاری غذا را به دوش کشیدند (و به جان خریدند) تا به سرزمین وسیعشان و جایگاه استقرارشان برسند پس برای هیچ چیز از آن (به دوش کشیدن سختی راه و جدایی از دوست و خشونت سفر و ناسازگاری غذا)، هیچگونه دردی نمی یابند و آنچه را که در سفر خرج کرده‌اند زیان نمی بینند و در نزد آن‌ها هیچ چیزی دوست داشتنی تر از آنچه که آنان را به منزلشان و به جایگاه فرودشان نزدیک کند نیست... توضیح کوتاه: این یک مورد از آن مَثل هایی است که حضرت قبلاً فرمود: در مورد دنیا و آخرت برای تو مَثل هایی زدم «ضَرَبْتُ لَکَ فِیهِمَا الْأَمْثَالَ». اهل دنیا مثل کسانی هستند که در یک فضای قحطی زده و خشکسالی گرفتار هستند قصد می‌کنند همه با هم حرکت کنند و به یک جای گسترده سرسبز خرمی بروند که همان آخرت باشد و برای رسیدن به آن سرزمین هرچه زحمت بکشند و هرچه پول خرج کنند این را به ضرر حساب نمی‌کنند و هرچه سختی راه دیده باشند هیچ دردی برای آن‌ نمی‌یابند. حضرت می‌فرماید شما مثل همان عده‌ای هستید که می‌خواهید بروید در یک جای سرسبز پیدا کنید هرچه خرج کنید و هرچه زحمت بکشید ضرر نکرده‌اید. وقتی انسان حس کند در یک جای قحطی‌زده‌ای است مجبور به حرکت می‌شود که برود و یک جای دیگری پیدا کند و این حرکت مشروط بر این است که آدم حس کند در جایی در حال زندگی کردن است که آنجا قحطی زده است. حس کند که این دنیا جایگاه ابدی نیست. وقتی فهمیدی اینجا سرزمین تو نیست قصد حرکت می‌کنی وگرنه اگر دل خوش کردی به این چند صباح، حرکت نمی‌کنی. ما مکلف هستیم. انسان مکلف باید سختی تکلیف را به جان بخرد وگرنه به مقصد خوب نمی‌رسد. کسی که زحمت نکشیده نباید انتظار داشته باشد به منزلی برود که سرسبز و خوش آب و هوا باشد و نباید انتظار داشته باشد که در کنار سلمان فارسی رضوان الله علیه زندگی کند. خشونت سفر کنایه از تکالیف است. کلمه ی تکلیف از کلمه ی کُلفت یعنی سختی است. 👇👇👇👇👇👇👇 ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ @nahjolbalaghealiali ┗━━━🍂━ شناختی نو از و راهی هموار برای از
توضیح بیشتر: باید در این مسیر زحمت کشید. گذر زمان یک امر قهری و اجباری است و چه بخواهی و چه نخواهی می‌گذرد بعد معلوم می‌شود نتیجه این بیست سال چه بوده است. برخی آنقدر خام هستند اگر دستشان برسد خودکشی می‌کنند. امور تکوینی قابل جبران نیست. امور اعتباری قابل جبران هستند. اگر روزی امروز از دستت رفت روزی فردا آن را جبران می‌کند اما آنچه که از عمره کم شد و رفت تا ابد قابل جبران نیست. زمین یک دور به دور خورشید چرخیده است آیا می‌خواهی آن را برگردانی؟ نمی شود! خشونت سفر را باید تحمل کنی منزل خوش آب و هوا و سرسبز و آینده خرم می‌خواهی باید تحمل کنی. ناسازگار بودن غذا و غذاهایی که با طبع تو ناسازگار است را باید تحمل کنی. در سفر همه اش غذای خوب که نمی دهند و گاهی ممکن است گرسنه بمانی و گاهی نان خالی و یا غذای نا مناسب باشد. به آن سرزمین وسیع و جای استراحت که رسیدی آنجا جای خوردن و خوابیدن است. در آنجا دیگر تکالیفی نیست تو قبلاً تکالیف را انجام داده‌ای. آن مسافران برای چیزی از این سختی‌های بین راه، دردی نمی یابند و می‌گویند رسیدیم به جایی که باید می‌رسیدیم خرج کردیم زمان گذاشتیم سختی کشیدیم عمر را صرف کردیم تا برسیم اینجا و رسیدیم و دردی را حس نمی‌کنند و هرچه در این راه خرج کرده‌اند زیان به حساب نمی‌آورند ولی عده‌ای به خاطر کم کاری در آینده زیان می‌بینند. بلکه نه تنها حس درد نمی‌کنند و حس زیان نمی‌کنند و نمی‌گویند چه مسافرت بدی بود و چقدر دردناک بود و چقدر خرج کردیم بلکه محبوب‌تر و دوست داشتنی‌تر از این خرج‌ها و زحمت‌ها پیش آنها چیز دیگری نیست و صرف عمر برای نزدیک شدن به آن منزلگاه برای آن‌ها محبوب ترین چیز است. 👇👇👇👇👇👇👇 ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ @nahjolbalaghealiali ┗━━━🍂━ شناختی نو از و راهی هموار برای از
💔 آه ستمدیدگان سرزمین خدا، دامن ستمگران را می سوزاند و ریشه درخت ناپاک را می خشکاند. 🟢 مسئله ی اول جهان اسلام است (امام خامنه ای حفظه الله تعالی) 🖤............... 🖤................ 👇👇👇👇👇👇 ┏━━🍃🌺🍃━┓ @madrese_velayat @rayatalhedayat @sajjadiyeh ┗━━━🍂━
نکته اول: قرآن می‌فرماید: «هُمْ دَرَجَاتٌ عِندَ اللَّهِ»؛ آن‌ها نزد خدا درجات هستند (سوره آل عمران، آیه ۱۶۳) و نفرمود: «لَهُم درجاتٌ عندالله»؛ برای آن‌ها نزد خدا درجات است بله فرمود: «هُمْ دَرَجَاتٌ»؛ خود آن‌ها درجات هستند. از این عبارت این مطلب استخراج می شود که حالّ و محلّ در بهشت اتحاد دارند و یکی هستند. در قرآن عباراتی هست که دلالت می‌کند که شخص عامل عین عمل خود است مثل آنجایی که حضرت نوح علیه السلام زمانی که پسرش در حال غرق شدن بود پدر به رسم پدر بودن پروردگار خودش را خواند که «...رَبِّ إِنَّ ابْنِی مِنْ أَهْلِی وَ إِنَّ وَعْدَکَ الْحَقُّ وَ أَنتَ أَحْکَمُ الْحَاکِمِینَ»؛ پروردگار من! بی تردید پسر من از اهل من است و همانا وعده ی تو حق است و تو حکم کننده ترین حکم کنندگانی. خداوند در جواب فرمود: «...یَا نُوحُ إِنَّهُ لَیْسَ مِنْ أَهْلِکَ إِنَّهُ عَمَلٌ غَیْرُ صَالِحٍ»؛ ای نوح! بی گمان او از اهل تو نیست همانا او عملی غیر صالح است (سوره هود، آیه ۴۵ و ۴۶). خداوند می‌فرماید: او عمل غیر صالح است و نفرمود: عامل غیر صالح است. از این عبارت ی‌شود فهمید که بین عمل و عامل انفکاک نیست و گرنه جزا اتفاق نمی‌افتاد آن هم «...جَزَاءً بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَ»؛ (سوره سجده، آیه ۱۷) و اصلاً معنا نداشت جزای موافق با اعمال اتفاق بیفتد (سوره نبأ، آیه ۲۶). خود ما هستیم که درجات بهشت و درکات جهنم را العیاذ بالله تشکیل می‌دهیم. اهل بهشت درجات بهشت هستند. محل و جایگاه خودشان هستند. بنابراین بین منزل و نازل فاصله‌ای نیست بلکه بین آن‌ها اتحاد است و بین محلّ و حالّ اتحاد است «هُمْ دَرَجَاتٌ عِندَ اللَّهِ». 👇👇👇👇👇👇👇 ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ @nahjolbalaghealiali ┗━━━🍂━ شناختی نو از و راهی هموار برای از
نکته دوم: محلّه های بهشت طبقات اسماء الله هستند که در آنجا هر کسی جایگاهی دارد. یکی اسم اعظم است مثل وجود مبارک نبی اکرم صلی الله علیه و آله که محله ی زندگی ایشان است، نه به این معنا که خیابانی است پیامبر صلی الله علیه و آله در آنجا زندگی می‌کند، اگر اینگونه باشد پس خیابان ایشان چه فرقی با خیابان ما دارد!؟ مثلاً چند درخت بیشتر دارد آیا این «جَزَاءً بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَ» است!؟ یا مثلاً بگوییم: محله ی ایشان بالا شهر است یا بگوییم: نوک آن کوه است بر اساس درجه ای که دارد و ما هم پایین شهر و پایین کوه بر اساس رتبه ای که داریم. آیا این «جَزَاءً بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَ» است!؟ آیا جزا اینگونه است و درجات به این شکل هستند مثلاً اینکه می‌گویند: مقاماتش بالاتر است یعنی درخت‌هایش بیشتر است!؟ این چه فرقی دارد زمانی که شما یک درخت داشته باشی و تا ابد آن درخت باشد و به همان تک درخت اکتفا کنی و دیگران که مقاماتشان از شما بیشتر است چند درخت داشته باشند. صد درخت با یک درخت چه فرقی می‌کند!؟ بنابراین باید به این قائل شویم که هر کسی درجاتش با خودش است و با او اتحاد دارند و از او جدا نیستند. 👇👇👇👇👇👇👇 ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ @nahjolbalaghealiali ┗━━━🍂━ شناختی نو از و راهی هموار برای از
پای درس نهج‌البلاغه، نامه ۳۱ قسمت صد و سیزدهم موضوع: مثل کسی که به واسطه ی دنیا فریب بخورد «...وَ مَثَلُ مَنِ اغْتَرَّ بِهَا کَمَثَلِ قَوْمٍ کَانُوا بِمَنْزِلٍ خَصِیبٍ، فَنَبَا بِهِمْ إِلَی مَنْزِلٍ جَدِیبٍ، فَلَیْسَ شَیْءٌ أَکْرَهَ إِلَیْهِمْ وَ لَا أَفْظَعَ عِنْدَهُمْ مِنْ مُفَارَقَةِ مَا کَانُوا فِیهِ، إِلَی مَا یَهْجُمُونَ عَلَیْهِ، یَصِیرُونَ إِلَیْهِ...» ...و مَثل کسی که به واسطه ی دنیا فریب بخورد مانند مَثل گروهی است که در جایگاه سر سبزی باشند پس آن جایگاه سر سبز آنان را به سمت جایگاه بی آب و علف می‌کشاند، پس هیچ چیزی نزد آنان ناخوشایندتر و زشت تر از جدا شدن آن جایگاهی که در آن بودند به سمت جایگاهی که ناگهان بر آن هجوم می آورند و به سمت آن دگرگون می شوند نیست... توضیح کوتاه: دنیا مثل سکه ی دورویی است که یک روی آن را حضرت در جملات قبل مطرح فرمود و روی دیگر آن را در این عبارات به ما گوشزد می کنند. یک روی آن برای کسی است که بخواهد از دنیا خبر بگیرد و شناخت پیدا کند اما یک روی دیگر آن برای کسی است که مغرور به دنیا می‌شود و به واسطه ی دنیا فریب می‌خورد. بین غرور و تکبر فرق است. غرور در جایی است که هیچ چیز نیست و به هیچ، دل خوش کنی مثلاً در فلان مسئله هیچگونه علمی نداری و توهّم می کنی که علم داری. به بیان دیگر: حالتی که شخص در مقابل نداشته هایش پیدا می‌کند غرور است، اما تکبر در جایی است که چیزی هست و تو آن را بزرگ ببینی مثلاً ذره ای علم داری ولی آن را بزرگ می بینی. 💔 👇👇👇👇👇👇👇 ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ @nahjolbalaghealiali ┗━━━🍂━ شناختی نو از و راهی هموار برای از
توضیح بیشتر: آنهایی که مغرور به دنیا هستند گویا در یک سرزمین سرسبز هستند که می‌خواهند آنها را به سمت یک سرزمین خشک و بی آب و علف حرکت بدهند، آنان چقدر اذیت می‌شوند!؟ و چه حسی پیدا می‌کنند!؟ شخصی را از یک منزل خوش آب و هوایی بلند کنند و آن را در صحرایی خشک و بی‌آب و علف بیندازند، چه حالتی پیدا می‌کند!؟ کسانی که مغرور به دنیا هستند همین حس را پیدا می‌کنند فکر می‌کنند همین جا منزل است. اهل دنیا خیال می‌کنند که همین جا برایشان سرزمین خوبی است ولی غافل از این که بدترین چیز برایشان همین دنیا است، به همین دلیل است که برخی دم مرگ با خدای متعال به ستیز و دعوا بر می آیند و سر جنگ پیدا می کنند و حاضر نیستند لا اله الا الله بگویند، چون حس می‌کنند به یک جای خشک و بی‌آب و علف و غیرآباد می‌روند در نتیجه در مقابل خداوند تبارک و تعالی می‌مانند. 💔 👇👇👇👇👇👇👇 ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ @nahjolbalaghealiali ┗━━━🍂━ شناختی نو از و راهی هموار برای از
🟢 ضمن عرض سلام و ارادت خدمت دوستان آستان مقدس ⭕️ به عرض می رساند؛ کانال که حاوی معارف عمیق نهج‌البلاغه بر اساس شرح مبسوط نامه های آن کتاب شریف بود متأسفانه حذف شده است لکن تمام های گرانسنگ آن، به کانالی دیگر با نام به آدرس ذیل منتقل شده است. 🌷مراجعه فرمائید... @madrese_velayat
چند نکته: نکته اول: کلمه ی «یَهْجُمُونَ علیه» از ماده هجوم به معنای حمله ناگهانی است یعنی ناگهانی به آخرت حمله ور می‌شوند. مرگ یک دفعه و ناگهانی می‌آید و خبر نمی‌کند و این‌ها به همان چیز که مرگ و گرفتاری‌های بعد از مرگ و مملکت غیر معلوم و ناشناس است هجوم می‌آورند. در نتیجه آنها را وحشت می‌گیرد. فشار قبر یعنی همین، نه اینکه داخل قبر به او فشار بیاورد، بلکه گرفتاری‌ها و اهوال و ترس های بعد از عالم دنیا و در حال انتقال از دنیا را فشار قبر می گویند. 💔 👇👇👇👇👇👇👇 ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ @nahjolbalaghealiali ┗━━━🍂━ شناختی نو از و راهی هموار برای از
نکته دوم: عبارت «یَصِیرُونَ إِلَیْهِ» عبارت بسیار مهم و قابل تأملی است. در قرآن بسیار از این صیرورت و مشتقات آن استفاده شده است، مانند آیه ی «...وَ إِلَی اللَّهِ الْمَصِیرُ» (سوره نور، آیه ۴۲) و سوره حج، آیه ۴۸ و سوره شوری، آیه ۵۳ و آیات فراوان دیگر. ما برای اینکه به آخرت برسیم باید صیرورت در ما اتفاق بیفتد، چون اگر می خواهد بین ما و بین آخرت از این وضعیتی که داریم سنخیت اتفاق بیفتد باید صیرورت و دگرگونی برایمان حاصل شود همان گونه نطفه‌ای که از صلب پدر خارج می‌شود برای اینکه بتواند در عالم دنیا زندگی کند مدتی در رحم مادر صیرورت و دگرگونی روی آن انجام می‌شود و از حالتی به حالت دیگر تبدیل می‌شود و از نطفه به علقه و از علقه به مضغه و بعد استخوان و گوشت و پوست و روح دمیده می شود (سوره مومنون، آیه ۱۴ و سوره حج آیه ۵) در نتیجه برای زندگی در دنیا آماده می‌شود. به این حالت صیرورت می گویند. حالا ما در دنیا هستیم و سنخیتی با عالم آخرت نداریم بنابراین باید صیرورت اتفاق بیفتد. 💔 👇👇👇👇👇👇👇 ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ @nahjolbalaghealiali ┗━━━🍂━ شناختی نو از و راهی هموار برای از
نکته سوم: اهل جهنم و شقاوت متناسب با جایگاهی که دارند صیرورت برایشان اتفاق می‌افتد و اهل بهشت و سعادت متناسب با محله‌ای که در آن زندگی می‌کنند صیرورت برایشان اتفاق می‌افتد. فرعون زمانی در آن شرایط قرار گرفت صیرورت شروع شد. قبل از اینکه انسان از دنیا منتقل شود پرده‌ها آرام آرام کنار می‌روند. علت اینکه زبان از کار می‌افتد همین است. زبان از کار می‌افتد ولی چشم کار می‌کند و او می‌بیند آن چیزی را که شما نمی‌بینید اما قدرت سخن گفتن در او نیست. صیرورت فرعون شروع شد بعد التماس‌هایش به خدا هم شروع شد بعد در حالی که در حال غرق شدن بود به خداوند متعال عرض کرد: «آمَنتُ أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا الَّذِی آمَنَتْ بِهِ بَنُو إِسْرَائِیلَ وَ أَنَا مِنَ الْمُسْلِمِینَ»؛ ایمان آوردم به اینکه معبودی نیست جز آن خدایی که بنی اسرائیل به آن ایمان آوردند و من از مسلمانان هستم (سوره یونس، آیه ۹۰) و بعد در مرحله ی کامل تر وقتی وارد عالم برزخ شد به خداوند عرض کرد: «...رَبِّ ارْجِعُونِ، لَعَلِّی أَعْمَلُ صَالِحًا فِیمَا تَرَکْتُ...» (سوره مومنون، آیه ۹۹ و ۱۰۰). در آن هنگام صیرورت، می‌بیند که باطنش ظلمت و تاریکی و آتش است اما در مورد اهل بهشت خلاف آن روایت داریم. 💔 👇👇👇👇👇👇👇 ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ @nahjolbalaghealiali ┗━━━🍂━ شناختی نو از و راهی هموار برای از