🔊 ختم گویای نهج البلاغه در ۲۷۰ روز 🌺 سهم روز چهل وهشتم از حکمت ۴۶۷ تا حکمت ۴۸۰ https://eitaa.com/joinchat/3042902020Cab4e8d14dc

🌳شجره آشوب« قسمت چهل و هفتم » 📌بررسی نفوذی های بنی امیه در حکومت امیرالمومنین علیه السلام 🔻علامه مجلسی، در توضیح عبارت «صریح مانند لصیق نیست»، می فرماید: ظاهر عبارت لصیق به نسب معاویه اشاره می کند و برخی علمای ما گفته اند که امیه از صلب عبدشمس نبود، بلکه بنده ای از روم بود که عبد شمس او را به خود ملحق کرد. 🔻در نتیجه مشخص می شود، اینکه گفته اند بنی هاشم و بنی امیه، دارای نسبت خویشاوندی و پسر عمو بودند،کاملا اشتباه است. این دو خاندان نسبتی با یکدیگر نداشتند و امیه، دارای نسبی رومی بود. در نتیجه جد معاویه اساسا از اهل روم و کافر بوده و به هیچ عنوان نسبتی با بنی هاشم ندارد. 🔻ما در ابتدای فصل قبل، به اثبات نفاق و دنیا طلبی سران جنگ جمل پرداختیم.. آنچه در اینجا می گوییم نکاتی است که اثبات می کند جبهه بنی امیه حتی از زمان رسول خدا نیز کافر بوده و بعد از اینکه خود را در مضیقه دیدند به ظاهر اسلام آوردند. آن ها مهم ترین دشمن اسلام محسوب می شدند و در چهره اسلام، قصد ضربه زدن به اصل دین را داشتند. امام به گروهی از هواداران معاویه که از شام برای پرسش نزد ایشان آمده بودند فرمود: «خداوند لعنت كند آن مردمانى [اهل شام و بنی‌امیه] را كه فضائل ما را مى‏پسندند ولى به دين ما ضربه مى‏زنند.» خلاصه این نکات به شرح زیر است: 🔻1. امام علی علیه السلام خطاب به ابوسفیان فرمود: «تو همیشه دشمن اسلام و مسلمانان بودی.» 🔻2. در کتاب استیعاب آمده است که در جنگ یرموک که مسلمانان با اهل روم مبارزه می کردند، هنگامی که کفار روم پیشروی می کردند، ابوسفیان خوشحال می شد. این در حالی بود که در آن زمان، ابوسفیان به ظاهر در جبهه مسلمانان بود. 🔻3. عمر به کعب الاحبار گفت بعد از من امر حکومت نزد شما (اهل کتاب) به چه کسی می رسد. کعب گفت ما اینگونه (در تورات) دیدیم که امر حکومت بعد از صاحب شریعت به دو نفر می رسد و بعد از او به دشمنانی می رسد که پیامبر با آنان جنگید و این جنگ بر سر اصل دین بود. نکته جالب این گزارش اینکه کعب معتقد است در تورات امده که حکومت بعد از عمر به بنی امیه برسد. 🔻 عثمان نیز از بنی امیه بود؛ یعنی کسانی که پیامبر در زمان حیات خود با آنان بر سر دین جنگید. این گزارش نشان می دهد افراد با نفوذ اهل کتاب در دربار خلیفه، سعی داشتند حکومت بنی امیه را از تعیین شده معرفی و اینگونه وانمود کنند که حکومت آن ها، حتی در کتب انبیای پیشین نیز ذکر شده است. شاید هدفشان از این کار، آماده سازی اذهان عمومی بود که نباید با تخلف از حکومت بنی امیه، با حکم کتاب آسمانی تورات، مخالفت کنند. به علاوه، گزارش فوق صریحا می رساند که بنی امیه که حکومتشان با عثمان شروع شد، همان افرادی بودند که بنای محاربه به پیامبر را بر سر دین داشتند. آیا رسول خدا با غیر از کفار در زمان حیاتش جنگید؟ 📚 کتاب شجره آشوب 💬 نویسندگان: آقایان یوسفی و آقامیری ↩️ ادامه دارد... https://eitaa.com/joinchat/2483486973Cfd85ad48ee

🎥 کار مردم را بسپار دست مردم 🔻حجت الاسلام مهدوی ارفع با بیان مثالی به این موضوع اشاره دارند که باید خود مردم مشکلات خودشان را حل کنند. #مردمی_سازی

به میزبانی خادمین محله وصرف چای درمنزل مـــ بی نشان ـــادر #مادر_بی نشان #انقلاب_شهدا_بافق @YadegareShaqayeqParPar

🌳شجره آشوب« قسمت چهل و هشتم » 📌بررسی نفوذی های بنی امیه در حکومت امیرالمومنین علیه السلام 🔻4. در دوران خلافت عثمان، ابوسفیان از کنار قبر حضرت حمزه گذر می‌کرد، وقتی چشمش به قبر افتاد با پایش به قبر کوبید و خطاب به حضرت حمزه چنین گفت:«ای ابا عماره، حکومتی که ما دیروز بر سر آن با هم می‌جنگیدیم، [ببین] چگونه امروز در دست جوانان ما، به بازی گرفته شده است.» 🔻5. ابوسفیان، پدر معاویه، در جلسه‌ای در خانه عثمان، بعد از اینکه خلافت به بنی‌امیه رسید گفت: «این گوی خلافت را مثل توپ میان خودتان بچرخانید. به آن کسی که ابوسفیان به نام او قسم می‌خورد! نه عذابی در کار است، نه حسابی، نه بهشتی، نه آتشی، نه بعثتی و نه قیامتی.» در این جملات، صریحا ابوسفیان که از بزرگان بنی‌امیه بود، پرده از کفر خود برمی‌دارد و حتی در جلسه خصوصی در خانه عثمان مطلب را به‌گونه‌ای بیان می‌کند که حاضران در مجلس -که از بنی‌امیه بودند- نیز بر این مطلب واقف شوند. 🔻6. پیامبر اکرم فرمود: «معاویه بر دینی غیر از اسلام می میرد.» همچنین همان حضرت فرمود: «معاویه در تابوتی در اسفل جهنم است.» 🔻7. امام علی علیه السلام درباره عاقبت معاویه که به مرگ جاهلیت می‌میرد فرمود: «پسر هند نمی‌میرد تا اینکه بر گردنش صلیب می‌آویزد.» این مسئله نشان می‌دهد معاویه اصولا بر آیین اسلام از دنیا نرفته است. 🔻8. امام علی در جواب آن شخص شامی درباره جنگ صفین فرمود: «من راهی نیافتم [در برابر معاویه] جز اینکه یا با او بجنگم یا اینکه به آنچه محمد آورده کافر شوم.» هنگامی‌که حضرت نجنگیدن در برابر معاویه را همسان کفر به آیین اسلام می‌داند، به این معناست که جهاد در مقابل چنین شخصی، مانند جهاد در برابر مشرکین است که عدم امتثال به آن، به کفر نسبت به احکام الهی منجر می‌شود. در واقع امام، راهی جز جهاد در مقابل معاویه نمی‌بیند. 🔻 درست مانند اینکه پیامبر بعد از نصایح فراوان، راهی را جز جنگ در برابر مشرکین ندید. امام علی، چاره‌ای غیر از این نمی‌دید که به فرمایش پیامبر در مورداین سخن نشان میدهد که معاویه بیعت شکن نیست که او را فتنه گر بدانیم بلکه دولت کفریست که از ابتدا مخالف امیرالمومنین بود و بیعت نکرد. 📚 کتاب شجره آشوب 💬 نویسندگان: آقایان یوسفی و آقامیری ↩️ ادامه دارد... https://eitaa.com/joinchat/2483486973Cfd85ad48ee