جلسه دوم نحو کاربردی مقدماتی و مبادی ۴ سه نفر ظرفیت

گزینه د. اگر «کریم» رو نعت مقطوع گرفته و مرفوع بخونیم مبتدا واجب الحذف هست در سه گزینه دیگر همگی خبر محذوفه

📌 عین الصحیح فی البناء للمجهول: المؤمناتُ یدعوهنَّ اللهُ إلی اقامة الصلاة و یُلبّینَ هذِه الدعوة الف) المؤمناتُ تُدعونَ إلی إقامة الصلاة و تُلبین الدعوة ب) المؤمناتُ یُدعون إلی إقامة الصلاة و تُلبَّی هذه الدعوة ج) یُدعی المؤمناتُ إلی إقامة الصلاة و یُلبَّی هذه الدعوة د) تُدعی المؤمناتُ إلی إقامة الصلاة و یلبَّی هذه الدعوة #تست_ارشد 🧑‍🎓🧑‍🎓سه نفر ظرفیت خالی مبادی ۴ و نحو کاربردی متوسطه جواباتون با دلیل بفرستید👇 @ostad_shoo 👨‍🎓👩‍🎓دوره های مقدمات تا عالی👇 https://eitaa.com/joinchat/1284112542Cf4657e7296 @nahvekarbordi عضو شید 👈

👌اقسام فعل افعال یا تامند یا ناقص افعال تام معنای مصدر خود را برای فاعل یا نایب فاعل ثابت می کنند. افعال ناقص افعالی که معنای مصدرشان به مرفوع تعلق نمیگیرد، بلکه هدف از بیان فعل، ایجاد معنای فرعی، غیر از معنای اصلی حمله است. 🤔گوشه ای از کتاب نحو کاربردی عالی لینک خرید کتب👇 https://ketabresan.net/search?tag=4751 👨‍🎓👩‍🎓دوره های استادشو 👇 https://eitaa.com/joinchat/1284112542Cf4657e7296 @nahvekarbordi عضو شید 👈

در «کلُّ رجلٍ و فِعلهُ» (هر انسانی با کارش) نقش فعل چیست و چه اعرابی دارد؟ @nahvekarbordi عضو شید 👈

👌سؤال ناب برای اهلش 🌺همانطور که می دانید ادات شرط بر فعل داخل می‌شوند: «لو ضربتَ ضربتُ»، «اذا ضربتَ ضربتُ»، لذا در مواردی که ادات شرط بر اسم داخل میشود، فعلی در تقدیر می‌گیرند: «إذا زیدٌ جاءکَ فأکرِمْهُ» تقدیر: «اذا جاءَ زیدٌ جاءکَ فاکرمْه». با این تقدیر ورود ادات شرط بر اسم توجیه میشود. در مواجهه با این آیات هم نحویون توجیه بالا را انجام میدهند: <لَوْ أَنْتُمْ تَمْلِكُونَ خَزائِنَ رَحْمَةِ رَبِّي إِذاً لَأَمْسَكْتُم‏> <إذا السماءُ انفَطَرتْ و إذا الکواکبُ إنتَثَرَتْ وَ إِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ إذا القبورُ بُعثِرَتْ> <و إذا السماءُ انشَقَّتْ> یعنی برای توجیه ورود «لو» بر اسم، «انتم»، «سماء»...را فاعل فعل محذوفی می‌دانند که توسّط فعل پس از آن تفسیر شده است. اما سوال این است اصلاً چرا خداوند متعال آیات را بدین صورت نازل کند که نیاز به این توجیه باشد، چرا خداوند آیات مزبور را مثل این آیه بیان نکرد: <إِذا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزالَها> (هنگامی که زمین شدیداً به لرزه در آید) به نظر شما توجیه نحویون صحیح است؟ لینک خرید👇 https://ketabresan.net/search?tag=4751 👨‍🎓👩‍🎓دوره های استادشو 👇 https://eitaa.com/joinchat/1284112542Cf4657e7296 @nahvekarbordi عضو شید 👈

📌 مفعول یا مفعول‌به؟ گل یا گل سرخ؟ از نگاه نحوی هرگاه مفعول، بدون قید آورده شود، منظور مفعول‌به است؛ بنابراین در «ضربتُ زیداً» مختاریم بگوییم «زیداً» مفعول است یا مفعول‌به؛ برخلاف مفاعیلِ دیگر که باید به صورت مقیّد آیند: مفعول‌فیه، مفعول‌له، مفعول‌معه، مفعول مطلق. مفعول را می توان به گل تشبیه کرد؛ چه در ادبیات فارسی هر جا گل به تنهایی یعنی بدون قیدِ اضافه به‌کار رود، منظور گلِ سرخ است. پس هم «گل» به‌کار می‌رود و هم «گل سرخ»؛ هر دو تعبیر یکی است، اما گل‌های دیگر، هر یک نام خاص دارند و به صورت اضافه به‌کار می روند، مثل: گل نرگس، گل سنبل، گل نسترن، گل نسرین، گل مریم، گل یاس. لینک خرید👇 https://ketabresan.net/search?tag=4751 👨‍🎓👩‍🎓دوره های استادشو 👇 https://eitaa.com/joinchat/1284112542Cf4657e7296 @nahvekarbordi عضو شید 👈

📌وجه نام گذاری افعال مقاربه مقاربه مصدر باب مفاعله به معنای «نزدیک شدن» است، و وجه نامگذاری این افعال به مقاربه از باب تسمیه‌ی کلّ به جزء می‌باشد، به این معنی که افعالی که مورد بحث قرار می‌گیرند، سه قسم هستند، شامل افعال مقاربه، افعال شروع و افعال رجاء، ولی در نامگذاری، هر سه گروه تحت عنوان افعال مقاربه قرار می گیرند. در نامگذاری چیزی به اسم جزئش، رعایت جزء اشرف می‌شود. یعنی مهمترین جزء به عنوان اسم کل افراد انتخاب می‌شود، مثل دوچرخه که اسم جزء آن ـ دو عدد چرخ ـ بر کل این وسیله قرار داده شده و علت انتخاب این جزء به عنوان اسم برای کل، مهمتر بودن این جزء است. افعال مقاربه هم به دلیل کثرت استعمال که دارند در بین سایر اخوات خود، اهمیت بیشتری دارند، فلذا به عنوان اسم برای کل، قرار گرفته‌اند. لینک خرید👇 https://ketabresan.net/search?tag=4751 👨‍🎓👩‍🎓دوره های استادشو 👇 https://eitaa.com/joinchat/1284112542Cf4657e7296 @nahvekarbordi عضو شید 👈

<أَكْرِمی‏ مَثْواهُ عَسى‏ أَنْ یَنْفَعَنا> (مقام یوسف را گرامی بدار شاید برای ما سودمند باشد) ترکیب کنید @nahvekarbordi عضو شید 👈

تنها آیه ای که احتمال دارد اسم «لا»ی نفی جنس، شبه مضاف باشد با اینکه این همه درباره اقسام اسم «لا»ی نفی جنس خوانده اید باید گفت تنها آیه‌ای که احتمال دارد در آن اسم «لا» شبیه مضاف باشد، این آیه است: <یَوْمَ یَرَوْنَ الْمَلَائكَةَ لَا بُشْرَى‏ یَوْمَئذٍ لِّلْمُجْرِمِین> (فرقان/22) «بشری» ممکن است اسم مفرد یا شبه‌مضاف باشد. در این آیه چنانچه «بشری» را اسم مبنی در نظر بگیریم، «یومئذ» خبرش بوده و «للمجرمین» صفت خبر ــ «مستقرّ» محذوف ــ است، اما چنانچه «بشری» را اسم معرب در نظر بگیریم، «یومئذ» متعلّق به «بشری» یا تأکید «یوم» باشد و «للمجرمین» خبر می‌شود. علت دو احتمال، مقصوربودن «بشری» است که باعث می‌شود متوجه نشویم مبنی است یا معرب. @nahvekarbordi عضو شید 👈

با توجه به این نکته این آیه را ترکیب کنید: <لا مَرْحَباً بِهِم> (خوشامد بر آنها مباد) (ص/59)

در <قٰالُوا بَلْ أَنْتُمْ لا مَرْحَباً بِکم> (ص/60) (گفتند خوشامد بر شما مباد) «مرحباً» اسم شبه‌مضاف نیست، بلکه درباره‌ی آن دو نظر وجود دارد: الف) مفعول مطلق فعل محذوف: «لا رحبتُکم دارکم مرحباً بل ضیقاً» ب) مفعول‌به فعل محذوف: «لا سمعتم مرحباً» یا «لا اتیتم مرحباً». بنابراین عباراتی از این قبیل «لا مرحباً» و «لا أهلاً و لا كرامةً» و «لا سقیاً و لا رعیاً» و «لا هنیئاً و لا مریئاً» علت نصبشان، اسم «لا»ی نفی جنس‌بودن نیست، بلکه الفاظ مزبور معمول فعل محذوف هستند. @nahvekarbordi عضو شید 👈