🔰مقدمه 👈ضمن عرض خوش آمد به دوستداران اهل بيت عليهم السلام . ياد آور می شود در باره هر یک از معصومان علیهم السلام «هر چند بحمد الله منابع بسیار خوبی در اختیار است» اما نگارش و سخنی که در شأن این عزیزان باشد، کار ساده ای نیست از این رو فعلاً ما به خلاصه ويژه نامه ای از اين عزيزان را بسنده می کنیم انشاء الله توفيق و فرصتی دست دهد که به تفکيک و تنظيم بهتر اين کانال ها می بپردازيم . https://eitaa.com/najskfoc
🔰بنام خدا
👈با اينکه ما تصميم داريم ويژه نامه های معصومان عليهم السلام را به يک صورت تنظيم کرده و ارسال کنيم اما در وضعيت فعلی بايد به خلاصه های آماده توسط مؤلفان محترم که ارسال شده اکتفاده نموده تا فرصت بعدی
📗تنظيم اصلی بدين صورت است
1️⃣ : اسم لغب کنه
2️⃣: زندگانی شخصی آنان
3️⃣: فضائل و مناقب
4️⃣ : نبوت و امامت حضرات
5️⃣ : معجزات و کرامات آنان
6️⃣ : اصحاب و فرزندان آنان
7️⃣ : احتجاجات و قضاوت های آنان
8️⃣ : جنگها صلح آن ها
9️⃣ : وفات و شهادت آنان
🔟 : سيره و رفتار فردی و اجتماعی آنان
👈فعلا به عنوان افضل البذل بذل الموجود به اين تنظيم برگرفته شده از كتاب خاندان عصمت عليهم السلام - تاليف سيد تقى واردى بسنده می کنيم.
گفتنی است چون اين کانال مشترک است ابتدا مطالبی در باره امام باقر و سپس در باره امام صادق (ع) ارسال می گردد. والسلام مرتضوی https://eitaa.com/najskfoc
🔰شناسه امام باقر (ع) نام: محمد.
كنيه: ابو جعفر و ابوجعفر اول.
القاب: باقر، شاكر، هادى، امين، شبيه -به خاطر شباهت ايشان به پيامبر اكرم(ص)-.
مشهورترين لقب آن حضرت، «باقر» است. پيامبر اكرم (ص) به واسطه جابربن عبدالله انصارى، آن حضرت را به اين لقب، ملقب كرد و به ايشان سلام رساند.
منصب: معصوم هفتم و امام پنجم شيعيان.
تاريخ ولادت: اول رجب سال 57 هجرى.
برخى از مورخان، ولادت ايشان را در سوم صفر سال 57 هجرى دانستهاند.
محل تولد: مدينه مشرفه، در سرزمين حجاز (عربستان سعودى كنونى).
نسب پدرى: امام زينالعابدين، على بن حسين بن على بن ابىطالب(ع).
نام مادر: فاطمه، دختر امام حسن مجتبى (ع) كه مكنّى به امعبدالله بود.
اين بانوى ارجمند، از زنان بزرگ عصر خويش بود كه امام صادق (ع) درباره شأن و منزلت او، فرمود: جدهام، فاطمه بنت حسن، صديقه بود و در آل امام حسن (ع) زنى به درجه و مرتبه او نرسيد.
چون نسب امام محمد باقر(ع)، هم از پدر و هم از مادر، به امام اميرالمؤمنين(ع) و فاطمه زهرا(س) مىرسد، بهايشان علوى بين علويين و فاطمى بين فاطميين گفته مىشود.
مدت امامت: از زمان شهادت پدرش، امام زين العابدين (ع) در سال 95 تا سال 114 هجرى، به مدت 20 سال.
تاريخ و سبب شهادت: هفتم ذى حجه سال 114 هجرى، در سن 57 سالگى (و به قولى ربيعالاول يا ربيعالآخر سال 114 هجرى) به وسيله زهرى كه ابراهيم بن وليد عبدالملك، در ايام خلافت هشام بن عبدالملك، به آن حضرت خورانيد.
محل دفن: قبرستان بقيع، در مدينه مشرفه، در جوار قبر پدرش، امام زينالعابدين (ع) و عمويش، امام حسن مجتبى (ع) و فرزندش، امام صادق (ع).
همسران: 1. ام فروه بنت قاسم. 2. ام حكيم و چند ام ولد.
فرزندان: 1. امام جعفر صادق (ع). 2. عبدالله. 3. ابراهيم. 4. عبيدالله. 5. على. 6. زينب. 7. ام سلمه.
اصحاب: تعداد اصحاب، ياران و راويان آن حضرت، بيش از آن است كه بتوان نام همه آنان را در اين جا آورد، به ناچار نام برخى از بزرگان آنان را ذكر مىكنيم:
1. زرارة بن أعين.
2. معروف بن خربوذمكى.
3. ابو بصير اسدى.
4. فضيل بن يسار.
5. محمدبن مسلم.
6. يزيد بن معاويه عجلى.
اين شش نفر، در علم رجال، به «اصحاب اجماع اولى» شهرت يافتهاند كه فقها و حديثشناسان شيعه، اتفاقنظر و اجماع دارند بر صحت نقل روايت آنان از امام معصوم(ع).
7. حمران بن أعين.
8. بكير بن أعين.
9. عبدالملك بن أعين.
10. عبدالرحمن بن أعين.
11. محمد بن اسماعيل بن بزيع.
12. عبدالله بن ميمون.
13. محمد بن مروان.
14. اسماعيل بن فضل هاشمى.
15. ابو هارون مكفوف.
16. ظريف بن ناصح.
17. سعيد بن ظريف.
18. اسماعيل بن جابر خثعمى.
19. عقبة بن بشير اسدى.
20. كميت بن زيد اسدى.
21. جابر بن يزيد جعفى. https://eitaa.com/najskfoc