وَ اجْعَلْ ذُرِّیَّتى ذُرِّیَّةً طَیِّبَةً، تَحُوطُهٰا بِحِیٰاطَتِکَ، بِکُلِّ مٰا حُطْتَ بِهِ ذُرِّیَّةَ اَحَدٍ مِنْ اَوْلِیٰآئِکَ وَاَهْلِ طـٰاعَتِکَ، و فرزندانم را فرزندانى پاکیزه قرار ده و در برگیر آنها را به در برگرفتن خودت به همه آنچه دربرگیرى بدانها فرزندان یکى از دوستان خود و فرمانبردارانت را بِرَحْمَتِکَ یٰا اَرْحَمَ الرّٰاحِمینَ، یٰا مَنْ هُوَ عَلىٰ کُلِّ شَیْءٍ رَقیبٌ، وَلِکُلِّ دٰاعٍ مِنْ خَلْقِکَ مُجیبٌ، وَمِنْ کُلِّ سٰآئِلٍ قَریبٌ، به رحمتت اى مهربانترین مهربانان اى که بر هر چیز نگهبانى و بر هر که از آفریدگانت که تو را بخواند اجابت کنى و به هر خواستارى نزدیکى اَسْئَلُکَ یٰا لاٰ اِلـٰهَ اِلّٰا اَنْتَ، اَلْحَىُّ الْقَیُّومُ، اَلْأَحَدُ الصَّمَدُ الَّذى لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ، وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً اَحَدٌ، از تو خواهم اى که معبودى جز تو نیست زنده پاینده یکتاى بى خللى که نزاید و نه زاییده شده و نیست برایش همتایى هیچ کس، وَ بِکُلِّ اسْمٍ رَفَعْتَ بِهِ سَمٰآئَکَ، وَفَرَشْتَ بِهِ اَرْضَکَ، وَاَرْسَیْتَ بِهِ الْجِبٰالَ، وَاَجْرَیْتَ بِهِ الْمٰآءَ، و به حق هر نامى که بلند کردى بدان آسمانت را و فرش کردى بدان زمینت را و محکم و پابرجا کردى بدان کوهها را و روان کردى بدان آب را وَ سَخَّرْتَ بِهِ السَّحٰابَ وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ وَالنُّجُومَ وَاللَّیْلَ وَ النَّهٰارَ، وَخَلَقْتَ الْخَلاٰئِقَ کُلَّهٰا، و تسخیر کردى بدان ابرها و خورشید و ماه و ستاره ها و شب و روز را و آفریدى همه آفریدگان را اَسْئَلُکَ بِعَظَمَةِ وَجْهِکَ الْعَظیمِ، اَلَّذى اَشْرَقَتْ لَهُ السَّمٰوٰاتُ وَالْأَرْضُ، فَاَضٰائَتْ بِهِ الظُّلُمٰاتُ، از تو خواهم به بزرگى ذات بزرگت که تابناک شد برایش آسمانها و زمین و روشنى گرفت بدان تاریکیها اِلّٰا صَلَّیْتَ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَکَفَیْتَنى اَمْرَ مَعٰاشى وَمَعٰادى، وَاَصْلَحْتَ لى شَاْنى کُلَّهُ، که (اوّلاً) درود فرستى بر محمّد و آل محمّد و (پس از آن) کفایت کنى کار معاش و معاد مرا و اصلاح کنى همه کارهایم را وَ لَمْ تَکِلْنى اِلىٰ نَفْسى طَرْفَةَ عَیْنٍ، وَاَصْلَحْتَ اَمْرى وَاَمْرَ عِیٰالى، و مرا بخودم وامگذارى چشم برهم زدنى و اصلاح کنى کار من و کار خانواده ام را وَ کَفَیْتَنى هَمَّهُمْ، وَاَغْنَیْتَنى وَاِیّٰاهُمْ مِنْ کَنْزِکَ وَخَزٰآئِنِکَ، وَسَعَةِ فَضْلِکَ الَّذى لاٰ یَنْفَدُ اَبَداً، و کفایت کنى از من اندوه ایشان را و بى نیاز کنى من و ایشان را از گنج خود و خزینه هایت و فراخى فضلت که هرگز پایان نپذیرد وَ اَثْبِتْ فى قَلْبى یَنٰابیعَ الْحِکْمَةِ الَّتى تَنْفَعُنى بِهٰا، وَتَنْفَعُ بِهٰا مَنِ ارْتَضَیْتَ مِنْ عِبٰادِکَ، و پابرجا کن در دلم چشمه هاى حکمتى را که سود دهى مرا بدان و سود دهى بدان هر که را که پسندیده اى از بندگانت وَاجْعَلْ لى مِنَ الْمُتَّقینَ فى آخِرِ الزَّمٰانِ اِمٰاماً، کَمٰا جَعَلْتَ اِبْرٰاهیمَ الْخَلیلَ اِمٰاماً، و قرار ده برایم از مردمان با تقوا در آخرالزمان امامى چنانچه ابراهیم خلیل را امام گردانیدى فَاِنَّ بِتَوْفیقِکَ یَفُوزُ الْفٰآئِزُونَ، وَیَتُوبُ التّٰآئِبُونَ، وَیَعْبُدُکَ الْعٰابِدُونَ، زیرا مردمان رستگار به توفیق تو رستگار شوند و توبه کنندگان نیز به توفیق تو توبه کنند و عبادت کنندگان نیز به توفیق تو عبادتت کنند وَبِتَسْدیدِکَ یَصْلُحُ الصّٰالِحُونَ الْمُحْسِنُونَ الْمُخْبِتُونَ، اَلْعٰابِدُونَ لَکَ، اَلْخٰائِفُونَ مِنْکَ، و به تأیید و یارى تو شایسته گردند مردمان شایسته نیکوکار و فروتن و آنان که تو را عبادت کنند و از تو ترسانند، وَبِاِرْشٰادِکَ نَجَا النّٰاجُونَ مِنْ نٰارِکَ، وَاَشْفَقَ مِنْهَا الْمُشْفِقُونَ مِنْ خَلْقِکَ، و با ارشاد و راهنمایى تو نجات یابند نجات یافتگان از آتش دوزخت و بهراسند از آن هراسناکان از آفریدگانت وَ بِخِذْلاٰنِکَ خَسِرَ الْمُبْطِلُونَ، وَهَلَکَ الظّٰالِمُونَ، وَغَفَلَ الْغٰافِلُونَ، و بوسیله خوار کردن تو زیانکار شوند اهل باطل و هلاک شدند ستمکاران و غافل شدند بیخبران اَللّـٰهُمَّ آتِ نَفْسى تَقْویٰهٰا، فَاَنْتَ وَلِیُّهٰا وَمَوْلیٰهٰا، وَاَنْتَ خَیْرُ مَنْ زَکّیٰهٰا، خدایا بده به نفس من پرهیزکاریش را که تویى اختیار دار و سرپرستش و تویى بهترین کسى که پاکیزه اش کردى اَللّـٰهُمَّ بَیِّنْ لَهٰا هُدٰاهٰا، وَاَلْهِمْهٰا تَقْویٰهٰا، وَبَشِّرْهٰا بِرَحْمَتِکَ حینَ تَتَوَفّٰاهٰا، وَنَزِّلْهٰا مِنَ الْجِنٰانِ عُلْیٰاهٰا، خدایا راهنماییش را برایش آشکار کن و پرهیزکاریش را به او الهام کن و به رحمت خود نویدش ده آنگاه که او را از این جهان ببرى و در بلندترین جاهاى بهشت منزلش ده

وَ طَیِّبْ وَفٰاتَهٰا وَمَحْیٰاهٰا، وَاَکْرِمْ مُنْقَلَبَهٰا وَمَثْویٰهٰا، وَمُسْتَقَرَّهٰا وَمَاْویٰهٰا، فَاَنْتَ وَلِیُّهٰا وَمَوْلیٰهٰا. و گوارا کن وفات و زندگیش را و گرامى کن جاى بازگشت و منزلگاه و قرارگاه و مأوایش را که براستى تویى اختیاردار و سرپرستش. نقل از مفاتیح نوین( آیت الله مکارم شیرازی)

نماز امام زین العابدین (علیه السلام): این نماز چهار رکعت است (با دو سلام) که در هر رکعت یک مرتبه سوره «حمد» و صد مرتبه سوره «توحید» خوانده مى شود و پس از آن، این دعا خوانده مى شود: یٰا مَنْ اَظْهَرَ الْجَمیلَ، وَسَتَرَ الْقَبیحَ، یٰا مَنْ لَمْ یُؤٰاخِذْ بِالْجَریرَةِ، وَلَمْ یَهْتِکِ السِّتْرَ، اى کسى که کار نیک را آشکار کنى و عمل زشت را بپوشانى اى آن که بجرم و گناه (بندگانت را) درنگیرى و پرده (گنهکاران) ندرى یٰا عَظیمَ الْعَفْوِ، یٰا حَسَنَ التَّجٰاوُزِ، یٰا وٰاسِعَ الْمَغْفِرَةِ، یٰا بٰاسِطَ الْیَدَیْنِ بِالرَّحْمَةِ، اى که عفوت بزرگ و گذشتت نیکوست و اى که آمرزشت وسیع و دو دستت به مهر و رحمت گشوده است یٰا صٰاحِبَ کُلِّ نَجْوىٰ، یٰا مُنْتَهىٰ کُلِّ شَکْوىٰ، یٰا کَریمَ الصَّفْحِ ، یٰا عَظیمَ الرَّجٰآءِ، اى آگاه هر راز نهان و اى آخرین مرجع هر شکایت اى در چشم پوشى بزرگوار و اى بزرگ مایه امید یٰا مُبْتَدِءاً بِالنِّعَمِ قَبْلَ اسْتِحْقٰاقِهٰا، یٰا رَبَّنٰا وَسَیِّدَنٰا وَمَوْلاٰنٰا، یٰا غٰایَةَ رَغْبَتِنٰا، اى آغاز کننده به نعمت پیش از شایستگى آن اى پروردگار ما و آقاى ما و مولاى ما اى آخرین مرحله آرمان ما اَسْئَلُکَ اللّـٰهُمَّ اَنْ تُصَلِّىَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ. خدایا مى خواهم از تو که درود فرستى بر محمّد و آل محمّد. نقل از مفاتیح نوین( آیت الله مکارم شیرازی)

نماز امام باقر (علیه السلام): این نماز دو رکعت است، در هر رکعت یک مرتبه سوره «حمد» و صد مرتبه: سُبْحٰانَ اللهِ وَالْحَمْدُ لِلهِ وَلاٰ اِلـٰهَ اِلَّا اللهُ وَاللهُ اَکْبَرُ منزه است خدا و ستایش خاصّ خداست و معبودى جزخدا نیست و خدا بزرگتر است خوانده مى شود؛ پس از نماز این دعا را مى خوانى: اَللّـٰهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ یٰا حَلیمُ ذُو اَنٰاةٍ غَفُورٌ وَدُودٌ، اَنْ تَتَجٰاوَزَ عَنْ سَیِّئٰاتى، وَمٰا عِنْدى بِحُسْنِ مٰا عِنْدَکَ، خدایا از تو مى خواهم اى بردبارى که (با بندگان) مدارا کنى و آمرزنده و مهربانى (مى خواهم) که از گناهانم و بدیهایى که در نزد من است بدان خوبیها که نزد توست درگذرى وَ اَنْ تُعْطِیَنى مِنْ عَطٰآئِکَ مٰا یَسَعُنى، وَتُلْهِمَنى فیمٰا اَعْطَیْتَنِى الْعَمَلَ فیهِ بِطٰاعَتِکَ، وَطٰاعَةِ رَسُولِکَ، و از عطاى خود به اندازه اى که فرایم گیرد (یا آنچه در خور طاقت من است) به من عطا کنى و الهام کنى مرا که در آنچه به من عطا کردى در راه اطاعت تو و اطاعت رسولت بکار برم وَ اَنْ تُعْطِیَنى مِنْ عَفْوِکَ مٰا اَسْتَوْجِبُ بِهِ کَرٰامَتَکَ، و بدان اندازه مرا مشمول گذشت خود قرار دهى که بوسیله آن مستوجب کرامت و بزرگواریت گردم اَللّـٰهُمَّ اَعْطِنى مٰا اَنْتَ اَهْلُهُ، وَلاٰ تَفْعَلْ بى مٰا اَنَا اَهْلُهُ، فَاِنَّمٰا اَنَا بِکَ، وَلَمْ اُصِبْ خَیْراً قَطُّ اِلّٰا مِنْکَ، خدایا به من بده آنچه را تو شایسته آنى و مکن با من آنچه من سزاوار آنم زیرا که تنها من به تو توسل جسته و هرگز خیرى به من نرسیده جز از ناحیه تو یٰا اَبْصَرَ الْأَبْصَرینَ، وَیٰا اَسْمَعَ السّٰامِعِینَ، وَیٰا اَحْکَمَ الْحٰاکِمینَ، اى بیناترین بینایان و اى شنواترین شنوایان و اى عادلترین داوران وَ یٰا جٰارَ الْمُسْتَجیرینَ، وَیٰا مُجیبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرّینَ، صَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ. و اى پناه پناهجویان و اى پاسخ دهنده دعاى درماندگان درود فرست بر محمّد و آل محمّد. نقل از مفاتیح نوین( آیت الله مکارم شیرازی)

نماز امام صادق (علیه السلام): این نماز نیز دو رکعت است، در هر رکعت یک مرتبه سوره «حمد» را مى خوانى و صد مرتبه آیه شَهِدَ اللّهُ اَنَّهُ لاٰ اِلـٰهَ اِلّٰا هُوَ وَالْمَلاٰئِکَةُ وَاُولُوا الْعِلْمِ قٰائِماً بِالْقِسْطِ لاٰ اِلـٰهَ اِلّٰا هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ. خداوند گواهى مى دهد که معبودى جز او نیست و فرشتگان و صاحبان دانش گواهى مى دهند در حالى که (خداوند در تمام عالم) قیام به عدالت دارد معبودى جز او نیست که هم توانا و هم حکیم است پس از نماز، این دعا را بخوان: یٰا صٰانِعَ کُلِّ مَصْنُوعٍ، یٰا جٰابِرَ کُلِّ کَسیرٍ، وَیٰا حٰاضِرَ کُلِّ مَلَأٍ، وَیٰا شٰاهِدَ کُلِّ نَجْوىٰ، اى سازنده هر مصنوع و اى شکسته بند هر شکسته و اى حاضر در جمع و اى گواه هر راز نهان وَ یٰا عٰالِمَ کُلِّ خَفِیَّةٍ، وَیٰا شٰاهِدُ غَیْرَ غٰآئِبٍ، وَغٰالِبُ غَیْرَ مَغْلُوبٍ، وَیٰا قَریبُ غَیْرَ بَعیدٍ، و اى داناى هر پنهان و اى حاضر ناپنهان و اى غالب شکست ناپذیر و اى نزدیکى که دور نیست وَ یٰا مُونِسَ کُلِّ وَحیدٍ، وَیٰا حَىُّ مُحْیِىَ الْمَوْتىٰ، وَمُمیتَ الْأَحْیٰآءِ، و اى مونس هر تنها و اى زنده اى که زنده کننده مردگان و میراننده زندگانى اَلْقٰآئِمُ عَلىٰ کُلِّ نَفْسٍ بِمٰا کَسَبَتْ، وَیٰا حَیّاً حینَ لاٰ حَىَّ، لاٰ اِلـٰهَ اِلّٰا اَنْـتَ، صَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ. و آن که بر هر کس با آنچه بدست آورد نگهبانى و اى زنده در آن دم که زنده اى نبود معبودى جز تو نیست درود فرست بر محمّد و آل محمّد. نقل از مفاتیح نوین( آیت الله مکارم شیرازی)

نماز امام کاظم (علیه السلام): نماز امام کاظم (علیه السلام) دو رکعت است که در هر یک رکعت یک مرتبه «حمد» و دوازده مرتبه «توحید» خوانده مى شود و پس از آن این دعا را مى خوانى: اِلٰهى خَشَعَتِ الْأَصْوٰاتُ لَکَ، وَضَلَّتِ الْأَحْلاٰمُ فیکَ، وَ وَجِلَ کُلُّ شَىْءٍ مِنْکَ، معبودا خاشع گشته صداها براى تو و خردها در باره ات گم گشته و هر چیزى از تو ترسان است وَ هَرَبَ کُلُّ شَىْءٍ اِلَیْکَ، وَضٰاقَتِ الْأَشْیٰآءُ دُونَکَ، وَمَلَأَ کُلَّ شَىْءٍ نُورُکَ، و همه بسویت گریزانند، همه چیز در برابرت به کوتاهى گراییده و نور تو همه را پر کرده فَاَنْتَ الرَّفیعُ فى جَلاٰلِکَ، وَاَنْتَ الْبَهِىُّ فى جَمٰالِکَ، وَاَنْتَ الْعَظیمُ فى قُدْرَتِکَ، پس تنها تویى که در بزرگى و جلال خویش و در جمال و زیباییت فروزانى و تویى که در قدرت و توانایى خود بس بزرگى وَ اَنْتَ الَّذى لاٰ یَؤُدُکَ شَىْءٌ، یٰا مُنْزِلَ نِعْمَتى، یٰا مُفَرِّجَ کُرْبَتى، وَیٰا قٰاضِىَ حٰاجَتى، و تویى که چیزى درمانده و خسته ات نکند اى فرو فرستنده نعمتم و اى برطرف کننده اندوه و گرفتاریم و اى برآورنده حاجتم اَعْطِنى مَسْئَلَتى بِلاٰ اِلـٰهَ اِلّٰا اَنْتَ، آمَنْتُ بِکَ مُخْلِصاً لَکَ دینى، خواسته ام را به من عطا کن به حق این جمله که گویم «معبودى جز تو نیست» به تو ایمان آوردم و دینم را براى تو خالص گرداندم اَصْبَحْتُ عَلىٰ عَهْدِکَ وَوَعْدِکَ مَا اسْتَطَعْتُ اَبُوءُ لَکَ بِالنِّعْمَةِ، صبح کردم به عهد و پیمان تو تا آن جا که توانایى دارم، بسویت با نعمت بازگردم وَ اَسْتَغْفِرُکَ مِنَ الذُّنُوبِ الَّتى لاٰ یَغْفِرُهٰا غَیْرُکَ، و از گناهانى که جز تو کسى آنها را نیامرزد آمرزش خواهم یٰا مَنْ هُوَ فى عُلُوِّهِ دٰانٍ، وَفى دُنُوِّهِ عٰالٍ، وَفى اِشْرٰاقِهِ مُنیرٌ، وَفى سُلْطٰانِهِ قَوِىٌّ، صَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ. ای کسی که در عین برترى نزدیک و در عین نزدیکى برترى و (اى آن که) در تابش خود نور دهنده و در سلطنت نیرومندى درود فرست بر محمّد و آلش. نقل از مفاتیح نوین( آیت الله مکارم شیرازی)

نماز امام رضا (علیه السلام): این نماز شش رکعت است (به سه سلام) در هر رکعت یک مرتبه حمد و ده مرتبه سوره «هَلْ اَتىٰ عَلَی الْإِنْسٰانِ». سپس دعاى آن حضرت را پس از پایان شش رکعت نماز مى خوانى: یٰا صٰاحِبى فى شِدَّتى، وَیٰا وَلِیّى فى نِعْمَتى، اى یار من در سختیها و اى اختیار دارنده ام در نعمتم وَ یٰا اِلـٰهى وَاِلـٰهَ اِبْرٰاهیمَ وَاِسْمٰاعیلَ وَاِسْحٰاقَ وَیَعْقُوبَ، یٰا رَبَّ کٰهٰیٰعص، وَیٰس وَالْقُرْآنِ الْحَکیمِ، و اى معبود من و معبود ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب اى پروردگار کهیعص و یس و قرآن حکمت آموز اَسْئَلُکَ یٰا اَحْسَنَ مَنْ سُئِلَ، وَیٰا خَیْرَ مَنْ دُعِىَ، وَیٰا اَجْوَدَ مَنْ اَعْطىٰ، وَیٰا خَیْرَ مُرْتَجىٰ، از تو درخواست مى کنم اى بهترین کسى که از او درخواست کنند و اى بهتر کسى که او را بخوانند و اى بخشنده تر کسى که عطا کند و اى بهترین مایه امید اَسْئَلُکَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ. از تو خواهم که درود فرستى بر محمّد و آل محمد. نقل از مفاتیح نوین( آیت الله مکارم شیرازی)

نماز امام جواد (علیه السلام): نماز آن حضرت دو رکعت است که در هر رکعت یک مرتبه سوره «حمد» و هفتاد مرتبه سوره «توحید» را مى خوانى و پس از پایان نماز مى گویى: اَللّـٰهُمَّ رَبَّ الأَرْوٰاحِ الْفٰانِیَةِ، وَالأَجْسٰادِ الْبٰالِیَةِ، اَسْئَلُکَ بِطٰاعَةِ الْأَرْوٰاحِ الرّٰاجِعَةِ اِلىٰ اَجْسٰادِهٰا، اى خدا اى پروردگار ارواحى که از این جهان فانى رفته و اى پروردگار اجساد پوسیده از تو مى خواهم به حق فرمانبرى آن ارواح که بسوى اجساد خود بازگردند وَ بِطٰاعَةِ الْأَجْسٰادِ الْمُلْتَئِمَةِ بِعُرُوقِهٰا، وَبِکَلِمَتِکَ النّٰافِذَةِ بَیْنَهُمْ، وَاَخْذِکَ الْحَقَّ مِنْهُمْ، و به حق فرمانبرى اجسادى که با رگهاى خود پیوند شوند و به حق فرمان نافذت در میان آنها و گرفتن حقت از ایشان وَ الْخَلاٰئِقُ بَیْنَ یَدَیْکَ یَنْتَظِرُونَ فَصْلَ قَضٰآئِکَ، وَیَرْجُونَ رَحْمَتَکَ، وَیَخٰافُونَ عِقٰابَکَ، صَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، و در آن حال که خلائق در برابرت به انتظار صدور حکم و امیدوار برحمتت و خائف از عقاب تواند درود فرست بر محمّد و آل محمّد وَ اجْعَلِ النُّورَ فى بَصَرى، وَالْیَقینَ فى قَلْبى، وَذِکْرَکَ باِللَّیْلِ وَالنَّهٰارِ عَلىٰ لِسٰانى، وَعَمَلاٍ صٰالِحاً فَارْزُقْنى. و بنه نور و روشنى در دیده ام و یقین در دلم و ذکرت را شب و روز بر زبانم و عمل صالح روزى من گردان. نقل از مفاتیح نوین( آیت الله مکارم شیرازی)

نماز امام هادى (علیه السلام): این نماز نیز دو رکعت است، در رکعت اوّل سوره «حمد» و «یس» و در رکعت دوم سوره «حمد» و «الرّحمن» را بخواند (شبیه نماز زیارت حضرت رضا (علیه السلام)) و بعد از نماز این دعا را بخواند: یٰا بٰآرُّ یٰا وَصُولُ، یٰا شٰاهِدَ کُلِّ غٰآئِبٍ، وَیٰا قَریبُ غَیْرَ بَعیدٍ، اى نیکوکار و اى با همه پیوسته و اى گواه هر ناپیدا و اى نزدیکى که دور نیست وَ‌ یٰا غٰالِبُ غَیْرَ مَغْلُوبٍ، وَیٰا مَنْ لاٰ یَعْلَمُ کَیْفَ هُوَ اِلّٰا هُوَ، یٰا مَنْ لاٰ تُبْلَغُ قُدْرَتُهُ، و اى پیروز شکست ناپذیر و اى کسى که جز او کسى نمى داند که او چگونه است و اى آن که به قدرتش نتوان رسید اَسْئَلُکَ اللّـٰهُمَّ بِاسْمِکَ الْمَکْنُونِ الْمَخْزُونِ الْمَکْتُومِ عَمَّنْ شِئْتَ، اَلطّٰاهِرِالْمُطَهَّرِ الْمُقَدَّسِ، از تو مى خواهم خدایا به آن نامت که در پرده (غیبت) مستور و در خزینه ات محفوظ و از آن که خواسته اى مکتوم داشته اى آن نام پاک و پاکیزه و مقدّس اَلنُّورِ التّٰآمِّ الْحَىِّ الْقَیُّومِ الْعَظیمِ، نُورِ السَّمٰوٰاتِ وَنوُرِ الْأَرَضینَ، و نورانى کامل، (و آن) زنده و پاینده و بزرگ، نوربخش آسمانها و نور ده زمینها عٰالِمِ الْغَیْبِ وَالشَّهٰادَةِ الْکَبیرِ الْمُتَعٰالِ الْعَظیمِ، صَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ. داناى ناپیدا و پیدا آن بزرگ والامقام و عظیم درود فرست بر محمّد و آل محمّد. نقل از مفاتیح نوین( آیت الله مکارم شیرازی)

نماز امام حسن عسکرى (علیه السلام): نماز آن حضرت چهار رکعت است، در دو رکعت اوّل بعد از «حمد»، پانزده مرتبه سوره «زلزال» و در دو رکعت دوم، بعد از «حمد» پانزده مرتبه سوره «توحید» را مى خواند و آنگاه این دعا را مى خواند: اَللّـٰهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِاَنَّ لَکَ الْحَمْدَ، لاٰ اِلـٰهَ اِلّٰا اَنْتَ، اَلْبَدىءُ قَبْلَ کُلِّ شَىْءٍ، وَاَنْتَ الْحَىُّ الْقَیُّومُ، خدایا از تو مى خواهم براى آن که ستایش مخصوص توست و معبودى جز تو نیست که پیش از هر چیزى بوده اى و تویى زنده و پاینده وَ لاٰ اِلـٰهَ اِلّٰا اَنْتَ الَّذى لاٰ یُذِلُّکَ شَىْءٌ، وَاَنْتَ کُلَّ یَوْمٍ فى شَاْنٍ، و معبودى جز تو نیست که چیزى خوارت نتواند کرد و تو هر روز در کارى هستى لاٰ اِلـٰهَ اِلّٰا اَنْتَ، خٰالِقُ مٰا یُرىٰ وَمٰا لاٰ یُرىٰ، اَلْعٰالِمُ بِکُلِّ شَىْءٍ بِغَیْرِ تَعْلیمٍ، معبودى جز تو نیست (تویى) آفریننده آنچه دیده شود و آنچه دیده نشود داناى به هر چیزى بى آن که کسى یادت دهد وَ اَسْئَلُکَ بِاَنَّکَ اَنْتَ اللهُ لاٰ اِلـٰهَ اِلّٰا اَنْتَ، اَلْوِتْرُ الْفَرْدُ الْأَحَدُ الصَّمَدُ، اَلَّذى لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ، وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً اَحَدٌ، و از تو مى خواهم زیرا تویى خدایى که معبود به حقى جز تو نیست و یگانه فرد یکتا و بى نیازى که نزاید و نه زاییده شده و نیست برایش همتایى هیچ کس وَ اَسْئَلُکَ بِاَنَّکَ [اَنْتَ] اللهُ لاٰ اِلـٰهَ اِلّٰا اَنْتَ، اَللَّطیفُ الْخَبیرُ، اَلْقٰآئِمُ عَلى کُلِّ نَفْسٍ بِمٰا کَسَبَتْ، اَلرَّقیبُ الْحَفیظُ، و از تو مى خواهم که تویى خدایى که معبود به حقى جز تو نیست و لطیف و آگاه و نگهبان بر هر شخصى بدانچه مى کند و مراقب و نگهدارى وَ اَسْئَلُکَ بِاَنَّکَ اللهُ الأَوَّلُ قَبْلَ کُلِّ شَىْءٍ، وَالْأٰخِرُ بَعْدَ کُلِّ شَىْءٍ، وَالْبٰاطِنُ دُونَ کُلِّ شَىْءٍ، اَلضّٰآرُّ النّٰافِعُ الْحَکیمُ الْعَلیمُ، و از تو مى خواهم بخاطر آن که خداى نخست پیش از هر چیز و پایان پس از هر چیزى و پنهان در نزد هر چیزى و زیان ده و سودبخش و با حکمت دانا وَ اَسْئَلُکَ بِاَنَّکَ اَنْتَ اللهُ لاٰ اِلـٰهَ اِلّٰا اَنْتَ، اَلْحَىُّ الْقَیُّومُ، اَلْبٰاعِثُ الْوٰارِثُ، اَلْحَنّٰانُ الْمَنّٰانُ، و از تو مى خواهم چون تویى که معبود به حقى جز تو نیست زنده و پاینده و برانگیزنده و وارث خلق و دارنده رحمت و منّت بخش بَدیعُ السَّمٰوٰاتِ والأَرْضِ، ذُو الْجَلاٰلِ وَالْإِکْرٰامِ، وَذُو الطَّوْلِ وَذُو الْعِزَّةِ وَذُو السُّلْطٰانِ، پدیدآرنده آسمانها و زمین داراى جلال و کرامت و صاحب فضل و عزت و داراى سلطنت لاٰ اِلـٰهَ اِلّٰا اَنْتَ، اَحَطْتَ بِکُلِّ شَىْءٍ عِلْماً، وَاَحْصَیْتَ کُلَّ شَىْءٍ عَدَداً، صَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ. و قدرت معبودى جز تو نیست که علمت به هر چیزى احاطه دارد و عدد هر چیز را شماره کرده اى درود فرست بر محمّد و آلش. نقل از مفاتیح نوین( آیت الله مکارم شیرازی)

نماز امام زمان (علیه السلام): این نماز دو رکعت است و در هر رکعت وقتى حمد را آغاز کردى و به «ایّاک نعبد و ایّاک نستعین» رسیدى، آن را صد مرتبه مى گویى سپس سوره «حمد» را کامل مى کنى و پس از آن سوره «توحید» را یک بار مى خوانى. نقل از مفاتیح نوین( آیت الله مکارم شیرازی)