و اما جواب این سوال😌👆

نکته اول: وقتی خدا می‌گه «لا یُکلّفُ الله نفساً إلا وُسعَها»، منظورش این نیست که ما همون لحظه حتماً توان مدیریت اون شرایط رو در خودمون حس می‌کنیم. ما فقط “ظرفیتِ فعلی” خودمون رو می‌بینیم، اما خدا “ظرفیتِ پنهان و بالقوه” رو هم می‌بینه. پس وسع از نظر خودمون و خدا متفاوته. مثلا آقای قرائتی یه مثالی دارند که اگر کسی از شما بپرسه چقدر میتونی بدویی میگی دو کیلومتر اما اگه گرگ دنبالت کنه سی کیلومتر میدویی، پس گرگ میاد این بیست و هشت کیلومتر استعداد شما رو کشف می کنه. ( تو فقط ۲۰ درصد ظرفیتت رو میشناسی، ولی در بحران خدا تو رو با ۵۰ درصدِ دیگه ی وجودت آشنا میکنه🌱) در مورد وسع هم ، یه وقتایی ممکنه من فکر کنم وسعم در همین حد هست اما اون مشکل میاد و وسع واقعی من رو کشف می کنه.🌱 #ادامه_دارد @naneebrahim

ما همیشه ظرفیت حقیقی خودمان را نمی‌شناسیم، چون آنچه حس می‌کنیم «طاقت ما»ست، نه «وسع واقعی ما». از نگاه علامه طباطبایی، سختی‌ها و امتحان‌ها برای آشکار شدن همین وسعت پنهان است، نه برای آزار ما. پس وقتی احساس می‌کنیم نمی‌توانیم، خدا از همان درونِ فروپاشی، وسعتی را بیدار می‌کند که خودمان از آن خبر نداشتیم. #ادامه_دارد @naneebrahim

نکته ی دوم: "لا یکلف الله نفساً إلا وسعها" درباره تکلیف است، نه اتفاقات زندگی!🤌 این آیه می‌گوید خدا از تو عملی نمی‌خواهد که انجام‌ دادنش خارج از توان تو باشد. اما سختی‌های زندگی (فقدان، رابطه، فشار روانی، شرایط محیطی) «تکلیف شرعی» نیستند؛ واقعیت‌های دنیا هستند. یعنی: تکلیف = خدا نمی‌گوید «کل سال رو روزه بگیر» یا «رنج را دوست داشته باش» یا ... پس آیه نمی‌گوید «هیچ اتفاقی که اذیتت کند برایت نمی‌فرستم». می‌گوید: چیزی را که در توانت نیست، از تو نمی‌خواهم. #ننه_آخوند #ننه_قامت_ببند_اقتدا_کنیم #ادامه_دارد @naneebrahim

اما اگه رشد نکردیم و فقط خشمگین شدیم چی؟😤 اصلا وسع خودمونو بشناسیم که چی بشه؟😤 دیگه بحث سنگین شد🦦 شما هم یا نمیخونید یا زیاد بشه نمیخونید🥸 حواشیِ ازدواجی دوست دارید🦦 بقیش باشه برا بعد...🦦 @naneebrahim

پس چرا ما بعد از تحمل کردن، رشد را احساس نمی‌کنیم و حتی خشمگین می‌شویم؟ سه دلیل دارد: الف) چون ما رشد را اشتباه تعریف کرده‌ایم. ما فکر می‌کنیم رشد یعنی از همان ابتدا: • آرام‌تر شوم. • مطمئن‌تر شوم. • سبک‌تر شوم. • قوی‌تر به نظر برسم. درحالی‌که در عالم خدا، رشد اول به شکل «گِل‌آلود» ظاهر می‌شود: اضطراب بالا می‌رود، خشم بالا می‌رود، شک می‌آید، بی‌حوصلگی می‌آید. این‌ها نشانه‌ی سقوط نیست؛ نشانه‌ی بازسازی است. #ادامه_دارد @naneebrahim

درباره ادامه ی پیام بالا صبور باشید... نگفتم خشم و اضطراب و شک، تا انتهایِ مسیر طبیعیه!🦦🥸 نوشتم رشد در اول به این شکل ظاهر میشه! اما در ادامه، افرادی هستن که این خشم رو ناخواسته نگه میدارن و مبتلا به افسردگی و ... میشن. و افرادی هم هستن که آروم میشن و رشد میکنن. @naneebrahim

بریم سراغ علت دوم؟؟🦦 @naneebrahim

ب)‌ چون ما به جای پذیرش، مقاومت افراطی میکنیم. مثلا ما تو باشگاه میدونیم باید حرکات رو هرجلسه سخت تر کنیم تا عضله سازی اتفاق بیفته، ولی وقتی مربی حرکات رو سنگین میکنه، اونی که اعتراض میکنه و انجام نمیده، تو همون سطح می مونه! اونی که عرق میریزه و درد میکشه و حرکاتو انجام میده، طی همون فشار، رشد جسمانی براش اتفاق میفته!🙂 گاهی خدا میخواد یه چیزی در درونِ ما شکسته بشه تا یک ظرفیت جدید باز بشه، ما اما با تمام قدرت احساسی، جلوش می ایستیم. منیتِ من گاهی قراره با یک پدر بداخلاق شکسته بشه... بعد از این شکسته شدن، قراره یک ظرفیت جدید در من اتفاق بیفته، ولی من تمامِ ظرفم رو با چرا چرا چرا و شکایت از خدا پر کردم.🙂 پ.ن: اینجا معمولا افراد میگن " من غرور و منیت ندارم😤چی دیگه قراره شکسته شه؟" گاهی ما در حرف قبول داریم خدا بزرگتره و داناتره و ... ؛ اما در عمل نسبت به خدا منیت داریم🙂 وقتی مدام در حال اعتراض به سختیِ شرایطمم، یعنی چی؟ ظاهرش اینه که من خسته ام از شرایط! ولی باطنش اینه که " خدایا این چه وضعشه؟! من بهتر میفهمم و شرایط نباید اینجوری باشه!"😤 بین این همه آدم، من باید مامان بابام بداخلاق باشن آخه؟! @naneebrahim

گفتید مغزمون هنگ کرد انقد چیزای فلسفی نگو🦦 یه سم بذار بخندیم🦦 @naneebrahim

- چی میشد به جای این همه خواستگاری که میان اذیتم میکنن، صاف شوهرمو میذاشتی جلو پام؟😤 مگه تو خدا نیستی؟ مگه ممکنه تو بخوای و نشه؟! نخواستی دیگه! حداقل برا من نخواستی! برا از ما بهترونت خواستی! چی میشد مثل مهسا و سارا و صغری، یه ننه بابای خوب بهم میدادی؟ حالا ننه بابای من حتما باید بداخلاق میبودن؟ چی میشد بچه ی منم یه بچه ی آروم و مودب میبود؟ حتما باید انقد شیطون باشه و همش مریض بشه که هی بقیه بهم حس ناکافی بودن بدن که من مامان بدی ام؟! همه ی اینا "منیت" هست!💔 همه ی اینا یعنی من باور ندارم من عبدم و تو خدایی و حتما دلیلی داره که این سختی ها رو تو مسیر من گذاشتی! اونچه که مهمه: راحتیِ من آرامشِ من آسایشِ من عزیزانِ من و ... هست! تا وقتی اینا سرجاشه، من نوکرتم هستم ولی اگه این "من ها" رو از من بگیری، پس تو خدایی کردن بلد نیستی!🌱 #ادامه_دارد @naneebrahim

🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃 اولا که هر بدی و اتفاقِ بدی که برامون میفته رو خدا نخواسته! خیلی هاش نتیجه ی عمل خودمون یا دیگرانه! مثلا تو خودت، فلان پسرو انتخاب کردی که باهاش دوست بشی، حالا اون ولت کرده رفته، نمیتونی توقع داشته باشی خدا برات معجزه کنه که! 🙄 دنیا قوانینِ خودش رو داره و آدما هم حق انتخاب دارن! ( حتی انتخابِ اینکه به همدیگه یا خودشون ظلم کنن!) اینو من درباره ی سختی هایی گفتم که ممکنه خودمون در اون به صورت مستقیم، نقشی نداشته باشیم. اما جواب سوال دومت: که از حالت حیوانی خودمون فاصله بگیریم و به دنیایِ روحِ انسانیت سلام کنیم🦦🥸 وگرنه فرق ما با سایر حیوانات چیه؟ الان شما با سگ مهربون باش، برات دم تکون میده و تا آخرین قطره خونش بهت وفاداره! اینو مفصل تر میگم که این افزایش وُسع ( بزرگتر شدن ظرف) یا شناخت ظرفیتا، قراره چه کارکردی داشته باشه. #ننه_بذار_پا_منبریت_شیم #ننه_سطح_چند_حوزه_ای_ ؟ #منیت_ننه @naneebrahim