نرگِث
کماکان معتقدم هیچچیز مثل قبل نیست. قبل دقیقاً کجاست؟ عزیزم راستش من هم نمیدونم مبداء کجاست. امّا م
و هیچی دائمی نیست
آره. هیچی دائمی نبوده.
نه خوبش و نه بدش. دلت رو صابون نزن بشر دوپا. سگرمههای پیش هم نشستهت رو هم باز کن.
هدایت شده از یاسهاسبزخواهندشد ؛
تجربه بهم ثابت کرده زندگی همون چیزیه که ما انتخابش کردیم. نه کمتر نه بیشتر. همون تصمیمارو خدا میاره جلو چشم آدم. شاید به نظر کلیشه بیاد ولی تصمیم به خوب بودن، تصمیم به انگیزه داشتن، نا امید نبودن، دیدن اتفاقای خوب، تغییر دادن زندگی...
تو زندگی معجزه نمیشه، حداقل برای من که نشده، ولی فهمیدم که باید اعتماد کنم، قبلا گفتم نه؟ اعتماد مهم ترین مولفه زندگی آدمیزاده.
درود خدا بر کوکی، کروسان، قهوه، کافی، نیمبوت، بارون، پائیز، قمیشی، ویگن، آش رشته، لبو، بافت، دامن، کرسی و درود خدا بر همه اینا
نرگِث
امّا انتهای تلخیها " موعود " است.
هرچه باشد ما تسلیمیم. تسلیم به حق که " جاء الحق ".
آنگاه که دیده با اخبار تار میکنیم و اشک با سر آستین پاک، خداوند حافظ است بر بندگان خود. و حق است وعده موعود.
- 6 مهرماه 03 | نرگس