#امام_حسین #کربلا #ما_ملت_امام_حسینیم 🥀🥀🥀

#محرم #حضرت_علی_اکبر #ما_ملت_امام_حسینیم

*⚫حاج قاسم* *فرمانده چقدر اربا اربا شده‌ای* *فرمانده چقدر مثل مولا شده‌ای* *ای جسم مقطعه در آغوش حسین* *مانند علی اکبر لیلا شده ای* نشانی احادیث ناب و نصایح بزرگان https://eitaa.com/nasaye ایتا sapp.ir/ahadisnabvnasayh سروش

سند مظلومیت نشانی احادیث ناب و نصایح بزرگان https://eitaa.com/nasaye ایتا sapp.ir/ahadisnabvnasayh سروش

بزرگترین هیات زنجیر زنی ایران که هرساله درهشتم محرم برگزار میشد که امسال متاسفانه بخاطر کرونا برگزار نشد. ابرکوه - یزد نشانی احادیث ناب و نصایح بزرگان https://eitaa.com/nasaye ایتا sapp.ir/ahadisnabvnasayh سروش

نشانی احادیث ناب و نصایح بزرگان https://eitaa.com/nasaye ایتا sapp.ir/ahadisnabvnasayh سروش

نشانی احادیث ناب و نصایح بزرگان https://eitaa.com/nasaye ایتا sapp.ir/ahadisnabvnasayh سروش

عزاداری نشانی احادیث ناب و نصایح بزرگان https://eitaa.com/nasaye ایتا sapp.ir/ahadisnabvnasayh سروش

نشانی احادیث ناب و نصایح بزرگان https://eitaa.com/nasaye ایتا sapp.ir/ahadisnabvnasayh سروش

#امام_حسین #ما_ملت_امام_حسینیم #سخنان_رهبر

فوری، ▪ راهپیمایی عزاداران حضرت سیدالشهداء در شهر احسا عربستان ( هشتم محرم) نشانی احادیث ناب و نصایح بزرگان https://eitaa.com/nasaye ایتا sapp.ir/ahadisnabvnasayh سروش

روضه دو طفلان حضرت مسلم. مرحوم کافی نشانی احادیث ناب و نصایح بزرگان https://eitaa.com/nasaye ایتا sapp.ir/ahadisnabvnasayh سروش

درزمان ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی اوطرحی را ارائه دادکه براساس آن رهبری ایران شورائی اداره شود یعنی حذف ولی فقیه درزمان خاتمی اولایحه ای رابه مجلس دادکه به لوایح دوقلو معروف شدکه مهمترین بنداین لوایح محدودکردن اختیارات ولی فقیه بود درزمان احمدی نژاد زمانی که خبرنگارازاو درباره اختیارات رهبر سوال میکندجواب میدهدمگرمیشودیکنفر تصمیم گیرنده نهائی باشد یعنی حذف ولی فقیه درزمان حسن روحانی اوباتمام توانش درصدد به چالش کشیدن ولی فقیه است وهرکجا که رهبرمعظم دریک موضوع راهبردی نظری دادند باتمسخرآنراردکرد وحتی استهزاکردکه 3نمونه آنراذکرمیکنم 1-زمانیکه ترامپ گفت من برجام راپاره میکنم رهبرمعظم فرمودنداگرتوبرجام را پاره کنی ماآنراآتش می زنیم وحسن روحانی باکمال بیشرمی ووقاحت گفت بعضی هافکرمیکنندکه برجام یک کاغذاست که آنرادرآتش منقل کناردستشان بیاندازند وبسوزانند (اف برتوواین سخنانت) 2-زمانیکه درمذاکرات رهبرفرمودندمواظب باشیدکلاه سرتان نگذارند با کمال پرروئی گفت بعضی هامیگویند مواظب باشیدامریکائی هاکلاه سرتان نگذارند خیرآقا ماعمامه داریم کلاه سرمان نمیرود 3-زمانیکه مذاکره باآمریکارامیخواستند شروع کنند حضرت آقا فرمودند من به این مذاکرات خوشبین نیستم وروحانی باکمال بی ادبی گفت درمسائل سیاسی خوشبینی وبدبینی معنائی ندارد و.......... آری 4رئیس جمهوری که 32سال براین کشور حکومت کردنددرکل این 32سال همه هم و غمشان کوبیدن رهبروازبین بردن این انقلاب مقدس بوسیله حذف کردن ولی فقیه بودچون به خوبی میدانستندکه تاولی فقیه هست آنان نمی توانندزیریوغ امریکابروند ونقشه های شوم خودشان را اجراکنند بهمین جهت تمام تلاششان رابرای حذف ولی فقیه کرده اند ومیکنند اماغافلندازاینکه خودشان بادستان خودشان گورشان رامیکنندچون اراده الهی براین قراگرفته که این انقلاب بارهبری ولی فقیه امام خامنه ای روحی فدابه انقلاب جهانی امام زمان (عج) وصل شود ان شاءالله نشانی احادیث ناب و نصایح بزرگان https://eitaa.com/nasaye ایتا sapp.ir/ahadisnabvnasayh سروش

#خاتمی وزیر ارشاد #هاشمی بود ۳ خرداد ۱۳۷۱ محمد خاتمی با نوشتن نامه‌ای به اکبر هاشمی رفسنجانی، رئیس‌جمهور وقت، از مقام خود استعفا کرد. آن موقع این کار مخالفت با جریان حاکم بر دولت تلقی شد در آن زمان او رابطه خوبی هم با مجلس ناطق نوری نداشت به این صورت او را به عنوان چهره ای مخالف جریان حاکم به مردم شناساندند چند سال بعد ، کاندیدای ریاست جمهوری شد و مردمی که از #هاشمیسم خسته شده بودند ، رای خود را به دامن خاتمی ریختند و او با قاطعیت ، رئیس جمهور شد و مردم امیدوار به اینکه قرار است اتفاق خاصی بیفتد ... بعدها معلوم شد که هم خاتمی و هم ناطق نوری که ۲ کاندیدای اصلی ریاست جمهوری در سال ۷۶ بودند هر دو مهره هاشمی بودند همانطور که میرحسین را هاشمی نخست وزیر کرد و همه میدانیم تا قبل از تغییر قانون اساسی ، رئیس دولت ، نخست وزیر بود و رئیس جمهور یک پست تشریفاتی بود و هاشمیسمی که از سال ۶۰ با روی کار آوردن میرحسین شروع شده بود و ۸ سال در زمان نخست وزیری میرحسین و ۸ سال در زمان ریاست جمهوری هاشمی ادامه پیدا کرده بود ۸ سال دیگر توسط خاتمی ادامه پیدا کرد و با روی کار آمدن دولت احمدی نژاد فقط ۴ سال او را تحمل کردند و در سال ۸۸ کشور را به آتش کشیدند فقط به این خاطر که احمدی نژاد با آنها نبود #گوی_قدرت_را_میان_خود_دست_به_دست_کنید عثمان از بنی امیه بود ، وقتی به خلافت رسید در اولین جلسه ای که بین بنی امیه بود ، ابوسفیان هم حضور داشت ، او که مدتی بود کور شده بود پرسید : بیگانه ای در میان شما نیست ؟ گفتند : نه گفت : ای پسران عبدمناف این قدرت را چون گوی دست به دست کنید ، نه وحیی آمده و نه جبرئیلی بوده بازی جالبی است جالب ، تکراری و تهوع آور و ماجرا ادامه پیدا می کند #تاریخ_تکرار_میشود نشانی احادیث ناب و نصایح بزرگان https://eitaa.com/nasaye ایتا sapp.ir/ahadisnabvnasayh سروش

دوعکس با دو لباس مختلف با مقام "معظم رهبری" کجای دنیا رهبری با این درجه مهر و محبت پیدا می‌شود؟ نشانی احادیث ناب و نصایح بزرگان https://eitaa.com/nasaye ایتا sapp.ir/ahadisnabvnasayh سروش

آیت‌الله‌العظمی بهجت قدس‌سره: چقدر #شیعیان باید #شکر_گزاری کنند که سروکارشان با #اهل_بیت علیهم‌السلام است و #خداوند #نعمت #ولایت را به آنها عطا نموده است #رحمت_واسعه، ص۳۹ نشانی احادیث ناب و نصایح بزرگان https://eitaa.com/nasaye ایتا sapp.ir/ahadisnabvnasayh سروش

نشانی احادیث ناب و نصایح بزرگان https://eitaa.com/nasaye ایتا sapp.ir/ahadisnabvnasayh سروش

#ما_ملت_امام_حسینیم _مذهبی #علمدار #حضرت_عباس

امام صادق علیه‌السلام فرمودند 🔷 کسی که خدا خیرخواه او باشد، محبت امام حسین(علیه‌السلام) و شوق زیارتش را در دل او می‌اندازد. بحارالانوار، ج ۹۸، ص۷۶ نشانی احادیث ناب و نصایح بزرگان https://eitaa.com/nasaye ایتا sapp.ir/ahadisnabvnasayh سروش

احياء شب عاشورا رسول خدا صلي الله عليه واله: هركس شب عاشورا را احيا نگه دارد، گويا خداوند را معادل عبادت همه ملائك عبادت كرده است و اجر عبادت اين شب: معادل هفتاد سال است 📕اقبال الاعمال ص٣٨ بحار ج٩٨ص٣٣٦ نشانی احادیث ناب و نصایح بزرگان https://eitaa.com/nasaye ایتا sapp.ir/ahadisnabvnasayh سروش

#روضه_حضرت_عباس_ع با صدای شهيد حاج شيخ احمد كافے تا تو بودی دست زینب باز بود بودنت بهر حرم اعجاز بود تا که مشکت پاره و بی آب دشمن بر کینه ات شاداب شد نشانی احادیث ناب و نصایح بزرگان https://eitaa.com/nasaye ایتا sapp.ir/ahadisnabvnasayh سروش

نشانی احادیث ناب و نصایح بزرگان https://eitaa.com/nasaye ایتا sapp.ir/ahadisnabvnasayh سروش

طبق محاسبه مرحوم دکتر احمد بیرشک در «گاهشماری ایرانی» واقعه کربلا به حساب گاهشماری شمسی 21 مهر سال 59 هجري شمسی می شود. تاریخ شمسی هم که مثل قمری نیست که تغییر کند. موقعیت زمین نسبت به خورشید ثابت است و می شود با در آوردن اوقات شرعی شهر کربلا در این تاریخ حرفهای مقتل نویسان را به ساعت و دقیقه برگرداند. در این تحقیق علمی، اوقات شرعی روز 21 مهر به افق کربلا (که در طول قرون حداکثر 3-+ دقیق اختلاف می تواند داشته باشد) را استخراج کرده ایم و روایات مقتل نگارها را با این ساعتها تنظیم کرده ایم. 5:47 اذان صبح امام (ع) بعد از نماز صبح برای اصحابش سخنرانی کرد. آنها را به صبر و جهاد دعوت کرد. و بعد دعا خواند: «اللهم انت ثقتی فی کل کرب... خدایا تو پشتیبان من هستی در هر پیشامد ناگواری» طرف مقابل نيز نماز را به امامت عمر سعد خواند و بعد از نماز صبح به آرایش سپاه و استقرار نیرو مشغول شدند. حدود 6 امام حسین(ع) دستور داد تا اطراف خیمه ها خندق بکنند و آن را با خاربوته ها پر کنند تا بعد آن را آتش بزنند و مانع از حمله سپاه از پشت سر بشوند. 7:06 طلوع آفتاب کمی بعد از طلوع آفتاب. امام سوار بر شتری شد تا بهتر دیده شود. روبه روی سپاه کوفه رفت و با صدای بلند برای آنها خطبه ای خواند. صفات و فضایل خودش و پدر و برادرش را یادآوری کرد و اینکه کوفیان به امام (ع) نامه نوشته اند. حتی چند نفر از سران سپاه کوفه را مخاطب قرار داد و از حجّار بن ابجر و شبث ربعی پرسید که مگر آنها او را دعوت نکرده اند؟ آنها انکار کردند. امام نامه هایشان را به طرف آنها پرتاب و خدا را شکر کرد که حجت را بر آنها تمام کرده است. یکی از سران جبهه مقابل از امام (ع) پرسید چرا حکم ابن زیاد را نمی پذیرد و آنها را از ننگ مقابله با پسر پیامبر نمی رهاند؟ اینجا امام آن جمله معروفشان را فرمودند: «أَلَا وَإنَّ الدَّعِيَّ ابْنَ الدَّعِيِّ قَدْ رَكَزَ بَيْنَ اثْنَتَيْنِ: بَيْنَ السِّلَّه وَالذِّلَّه؛ وَهَيْهَاتَ مِنَّا الذِّلَّه ... فرد پستی که پسر فرد پست دیگری است. من را بین کشته شدن و قبول شدن و قبول ذلت مجبور کرده. ذلت از ما دور است.» سخنرانی امام (ع) حدوداً نیم ساعت طول کشده است. حدود 8 بعد از سخنرانی امام (ع) چند نفر از اصحاب آن حضرت به روایتی بُرَیر که «سید القرآء» (آقای قرآن خوانهای) کوفه بود (الفتوح) و به روایتی زهیر (تاریخ یعقوبی و طبری) خطاب به کوفیان سخنان مشابهی گفتند. بعد از سخنان زهیر و بریر، امام فریاد معروف «هل من ناصر ینصرنی» را سر داد. چند نفری دچار تردید شدند؛ از جمله حُر. فرد دیگری به نام ابوالشعثا و دو برادر که در گذشته عضو خوارج بودند. بعید نیست که کسانی دیگری هم با دیدن شدت گرفتن احتمال جنگ، از سپاه کوفه فرار کرده باشند. حدود 9 روز به وقت چاشت رسیده بود که شمر به عمر سعد پرخاش کرد که چرا این قدر تعلل می کند؟ عمر سعد عاقبت رضایت به شروع جنگ داد. اولین تیر را به سمت سپاه امام (ع) رها کرد و خطاب به لشگریانش فریاد زد: «نزد عبیدالله شهادت بدهید که من اولین تیر را رها کردم.» بعد از انداختن تیر توسط عمر سعد، کماندارهای لشکر کوفه همگی با هم شروع به تیراندازی کردند. امام به یارانش فرمودند: «اینها نماینده این قوم هستند. برای مرگی که چاره ای جز پذیرش آن نیست. آماده شوید.» چند نفر از سپاه امام در این تیر باران کشته شدند. (تعداد دقیق را نمی دانیم . تعداد کشتگان تیر اندازی. با تعداد کشتگان حمله اول 50 نفر ذکر شده است.) حدود 10 بعد از تیراندازی ،«یسار»، غلام «زیاد بن ابیه» و «سالم» غلام عبیدالله ابن زیاد از لشکر کوفه برای نبرد تن به تن ابتدای جنگ بیرون آمدند. عبدالله بن عمیر اجازه نبرد خواست. امام حسین(ع) نگاهی به او کرد و فرمود: «به گمانم حریف کشنده ای باشی» عبدالله آن دو نفر را کشت. البته انگشتان دست چپش قطع شد. بعد از این نبرد تن به تن، حمله سراسری سپاه کوفه شروع شد. ابتدا حجار به جناح راست سپاه امام حسین (ع) حمله کرد؛ اما حبیب و یارانش در برابر او ایستادگی کردند. زانو به زمین زدند و با نیزه‌ها حمله را دفع کردند. همزمان شمر به جناح چپ سپاه امام‌(ع) حمله برد. زهیر و یارانش به جنگ مهاجمین رفتند. خود شمر در این حمله زخم برداشت بعد از عقب نشینی هر دو جناح کوفی، عمر سعد 500 تیر انداز فرستاد که دوباره سپاه امام(ع) را تیر باران و آن حملات، علاوه بر از پا درآمدن هر 23 اسب لشکریان امام(ع) تعدادی دیگر از اصحاب شهید شدند. الفتوح آن نفرات را 50 نفر و این شهر آشوب 38 نفر ذکر کرده است. اولین شهید، ابوالشعثا بود و 8 تیر انداخت که 5 نفر از دشمن را کشت. امام(ع) او را دعا کرد. گروهی از سپاه شمر خواستند از پشت سر به امام(ع)حمله کنند زهیر و 10 نفر به آنها حمله کردند. حدود 11 بعد از این حملات، امام‌(ع) دستور تک تک به میدان رفتن را به یاران داد. اصحاب با هم قرار گذاشتند

ب می‌دوانند تا استخوان‌هایشان هم خرد شود.  ۱۸:۴۹ اذان مغرب   داستان روز غم انگیز عاشورا این‌طور تمام می‌شود که درحالی که عمر سعد دستور نماز جماعت مغرب را می‌داده، سنان بن انس بین مردم می‌تاخته و رجز می‌خوانده که «افسار و رکاب اسب مرا باید از طلا بکنید؛ چرا که من بهترین مردمان را کشته ام! نشانی احادیث ناب و نصایح بزرگان https://eitaa.com/nasaye ایتا sapp.ir/ahadisnabvnasayh سروش

تا زنده‌اند نگذارند کسی از بنی‌هاشم به میدان برود. انگار برای شهادت با هم مسابقه داشتند. ‌بعضی «در مقابل نگاه امام‌(ع)» شهید شدند. یکی از اولین کسانی که کشته شد، پیرمرد زاهد، جناب بریر بود. مسلم بن عوسجه بعد از او کشته شد. حبیب بر سر بالین او رفت و گفت کاش می‌توانستم وصیت‌های تو را اجرا کنم. مسلم با دست امام حسین(ع) را نشان داد و گفت: «وصیت من این مرد است».  یک بار هفت نفر از اصحاب امام‌(ع) در محاصره واقع شدند، حضرت عباس(ع) محاصره آنها را شکست و نجاتشان داد. ۱۲:۵۰ اذان ظهر  حبیب بن مظاهر موقع اذان ظهر شهید شد. چون که نوشته‌اند امام(ع) خطاب به اصحاب گفت یکی برود با عمر سعد مذاکره بکند و بخواهد برای نماز ظهر جنگ را متوقف کنیم. یکی از لشکر کوفه صدا زد: «نماز شما قبول نمی‌شود.» حبیب به او گفت: «ای حمار! فکر می‌کنی نماز شما قبول می‌شود و نماز پسر پیامبر(ص) قبول نمی‌شود؟» به جنگ او رفت اما از سپاه کوفی به کمکش آمدند و حبیب کشته شد. امام(ع) از شهادت حبیب متاثر شد و برای اولین بار در روز عاشورا گریست. رو به آسمان کرد و گفت: «خدایا رفتن جان خودم و دوستانم را به حساب تو می‌گذارم.»  امام‌(ع) نماز را شکسته و به قاعده «نماز خوف» خواند. گروهی از اصحاب به امام‌(ع) اقتدا کردند و بقیه به جنگ پرداختند. زهیر و سعید بن عبدالله حنفی خودشان را سپر امام کردند. نوشته اند سعید بن عبدالله ۱۳ تیر و نیزه خورد و به شهادت رسید. در آخرین نفس از امام پرسید: «آیا وفا کردم؟» حدود ساعت ۱۳ ۳۰ نفر از اصحاب امام(ع) تا وقت نماز زنده بودند و بعد از این ساعت شهید شدند. بعد از کشته شدن اصحاب، نوبت به بنی هاشم رسید. اولین نفر، حضرت علی اکبر پسر امام حسین(ع) بود. البته الفتوح عبدالله بن مسلم بن عقیل را اولین شهید بنی هاشم خوانده است. این عبدالله بن مسلم، به طرز ناجوانمردانه‌ای شهید شد. شهادت او بر جوانان بنی هاشم گران آمد. دسته جمعی سوار شدند و به دشمن حمله بردند. امام آنها را آرام کرد و فرمود: «ای پسرعموهای من بر مرگ صبر کنید. به خدا پس از این هیچ خواری و ذلتی نخواهید دید.»  حدود ساعت ۱۴  عاقبت امام حسین(ع) و حضرت عباس(ع) تنها ماندند. عباس(ع) اجازه میدان خواست اما امام او را مامور رساندن آب به خیمه ها کرد. دشمن بین دو برادر فاصله انداخت. عباس(ع) دلاور در حالیکه با شجاعت تمام سعی در آوردن مشک آب برای زنان و کودکان داشت در محاصره دشمن دو دستش قطع شده و با عمودی آهنین بر سرش زدند که از اسب بر زمین افتاد. اباعبدلله سراسیمه خود را بر پیکر قطعه قطعه برادر رساند. دشمن کمی به عقب رفت. امام(ع) برای دومین بار بعد از مرگ برادر عزیزش گریه کرد و فرمود «اکنون دیگر پشتم شکست.»  حدود ساعت ۱۵   امام(ع) به طرف خیمه‌ها برگشت تا خداحافظی بکند. همچنین پیراهنش را پاره پاره کرد و پوشید تا بعدا در وقت غارت کردن توسط دشمن برهنه‌اش نکنند. وقت وداع با اهل بیت، کودک شیرخواره اش علی اصغر را به میدان برد تا او را سیراب کند که به تیر حرمله کشته شد.  امام(ع) به میدان رفت اما کمتر کسی حاضر به مقابله با ایشان می‌شد. بعضی تیر می‌انداختند و بعضی از دور نیزه پرتاب می‌کردند. شمر و ده نفر به مقابله امام(ع) آمدند. بعد از شهادت امام(ع)، بر پیکر مبارکش جای ۳۳ زخم نیزه و ۳۴زخم شمشیر شمرده شد. در مقاتل نوشته اند زمانی که امام(ع) در آستانه شهادت بود اما کسی جرات نمی‌کرد به سمت ایشان برود اهل حرم از صدای اسب ایشان ذوالجناح متوجه شده و بیرون دویدند. کودکی به نام عبدالله بن حسن (ع) دوید و به طرف مقتل امام آمد. او را در بغل عمویش کشتند. امام ناراحت شدند و کوفیان را نفرین کردند: «خدایا باران آسمان و روییدنی زمین را از ایشان بگیر!» ۱۶:۰۶ اذان عصر وقت شهادت امام(ع) را وقت نماز عصر گفته‌اند. روایت تاریخ طبری به نقل از وقایع‌نگار لشکر عمر سعد چنین است: «حمید بن مسلم گوید: پیش از آن که حسین کشته شود شنیدم که می‌گفت «به خدا پس از من کس را نخواهید کشت که خدای از کشتن او بیش از کشتن من بر شما خشم آرد.» گوید: آن‌گاه شمر میان کسان بانگ زد که «وای شما منتظر چیستید؟ مادرهایتان به عزایتان بنشینند، بکشیدش!» گوید در این حال سنان بن انس حمله برد و نیزه در قلب امام(ع) فرو برد ...»  حدود ساعت ۱۷  بعد از شهادت امام(ع)، عده‌ای لباس‌های آن حضرت را غارت کردند که نوشته اند تمام این افراد بعدها به مرض‌های لاعلاج دچار شدند. غارت عمومی اموال امام حسین(ع) و همراهانش آغاز شد. عمر سعد ساعتی بعد دستور توقف غارت را داد و حتی نگهبانی برای خیمه‌ها گذاشت. یکی از شیعیان بصره به اسم سوید بن‌مطاع بعد از شهادت امام به کربلا رسید و برای دفاع از حرم امام جنگید تا شهید شد. نزدیک غروب آفتاب است . سر امام را جدا می‌کنند و به خولی می‌دهند تا همان شبانه برای ابن زیاد ببرد. بعد به دستور عمر سعد بر بدن مطهر امام و یارانش اس