📪 پیام جدید
سلام
بنده یک نامادری دارم، وقتی خیلی کوچک بودم ۱۲ سالم بود،یبار به بنده گفتن هر وقت هر حاجتی داری قرآن رو ببند (استغفرالله) به نخ بگیرین سرچاه توالت، حاجتت رو میده.
یک تابلو چهار قل توی خونه ما نصب بود یکبار دیدم این تابلو رو دارن برمیدارن، توی همون عالم بچگیم از ایشون پرسیدم چرا اینکارو میکنن، گفتن پشتش اجنه جمع میشن،
بارها به بنده گفتن الهی بدبخت بشی و این حرفا، مسجد هم زیاد نمیان مثلا برنامه ای باشه ولادت شهادت بیشتر میره حسینیه انگا مسجدو دوست نداره،
بچه که بودم یادمه قرآن رو میذاشتن رو ترازو، هم وزن قران آب اندازه میکردن، میدادن به یکی از آشناها،
الان که سی و خورده ای سالم شده به ایشون اصلا اعتماد ندارم و انگار شخصیت اصلی ایشون فاش شده برای من، میدونید، توی صحبت هاش گفته به من، کدوم دنیای دیگه، دنیای دیگه ای وجود نداره، هرچی هست همینجاست، کدوم خدا خدایی وجود نداره، خدا یعنی هرچی من میگم هرچی من میخوام بشه؛ به خدا یوقتایی فکر میکنم به این حرفا روانم بهم میریزه میشه ، چرا باید این حرفارو بزنه، آدم عاقل مگه این حرفارو میزنه، لطفا راهنمایی کنید.
#دایگو
