جمهوری فدرال دموکراتیک اتیوپی قدیمی‌ترین کشور مستقل در قاره آفریقا است و به جز یک دوره پنج ساله، هیچ‌گاه مستعمره کشور دیگری نبوده است. تا سال ۱۹۹۳ اریتره بخشی از اتیوپی بود. این کشور سابقه هزاران ساله دارد. یونانیان از همان زمان‌ها آن را اتیوپی می نامیدند و در نزد مسلمانان حبشه نام داشت. این کشور دومین کشور پرجمعیت آفریقا است و تحقیقات جدید نشان می‌دهد از محلی که اکنون پایتخت اتیوپی است اجداد اولیه انسان‌ها به دیگر نقاط جهان مهاجرت کردند. با وجود تاریخ طولانی این کشور آنچه مردم امروز اتیوپی را با آن می‌شناسند گرسنگی و خشکسالی است که برای مدت زیادی آن را درگیر کرد. در دهه ۸۰ میلادی، خشکسالی، فرسایش خاک و جنگ داخلی موجب بروز قحطی شدیدی در این کشور شد. با ما در روز شنبه همراه باشید تا با این کشور آفریقایی بیشتر آشنا شوید. با موضوع : #جغرافیا 🎯 معرفی کشور اتیوپی 🆔 @natgeofarsitv

☘نکاتی از محرم☘ 🔸ایام محرم الحرام یوم الحشر است. 🔹یوم الحساب است. 🔹 یوم الظهور است. 🔹یوم تبلی السرائر است. 🔹یوم تجلی باطن هاست. 🔸بدان که امام حسین علیه السلام با این قیام باطن های مردم را قیام داد تا برای تاریخ حجت باشد. 🔸ای کسی که خواهان ظهور فرزندحسین بن علی علیه السلام ، بقیه الله الاعظم هستی ، آگاه باش و هوشیار که امام آن حقیقت و جوهره ی وجودی هر شخص را متناسب با نیات وملکات درونیش ظهور میدهد وحجت را برآنان تمام میکند. سلام بر محرم #کربلا #محرم 🆔 @natgeofarsitv

عالم به ماتم تو حسینیۀ غم است یعنی که فصل سوک و عزا، فصل ماتم است از عرش تابه فرش تمام فرشتگان فریاد می زنند که ماه محّرم است 🔘فرا رسیدن ماه محرم ، ماه عزای اهل بیت و امام حسین علیهم السلام تسلیت باد. 🆔 @natgeofarsitv

🔘سیاه شد رنگ پرچم الا یا اهل العالم خدا گرفته ماتم محرم شد محرم .... ▪️حاج محمود کریمی 🆔 @natgeofarsitv

#جغرافیا معرفی کشور اتیوپی اتیوپی با نام تاریخی حبشه و با نام رسمی جمهوری دموکراتیک فدرال اتیوپی ، کشوری محصور در خشکی است که در شاخ آفریقا قرار گرفته است. این کشور با بیش از ۱۰۵ میلیون نفر جمعیت دومین کشور پرجمعیت و با ۱۱۰۴۳۰۰ کیلومتر مربع دهمین کشور بزرگ آفریقا است. آدیس آبابا پایتخت آن و بیر اتیوپی واحد پول این کشور می باشد. اتیوپی از شمال با اریتره ، از غرب با سودان ، از شرق و جنوب شرقی با سومالی و جیبوتی و از جنوب با کنیا همسایه است. سابقه سکونت انسان در اتیوپی به زمان های بسیار دور برمی گردد طوری که قدمت استخوان های انسان های اولیه کشف شده در اتیوپی مربوط به ۸.۵ هزار سال قبل می باشد. نام این کشور از واژه یونانی آیثیوپس به معنای چهره سوخته گرفته شده است. بخش اصلی اتیوپی در منطقه شاخ آفریقا که وسیع ترین منطقه شرقی آفریقا به حساب می آید ، واقع شده است. در داخل اتیوپی مجموعه ای از کوهستان و فلات های پست وجود دارند که از طریق دره بزرگ دریفت از هم تفکیک شده اند. مسیر این دره از جنوب غرب به شمال شرق کشیده شده که استپ ها و یا زمین های نیمه صحرایی آن را پوشانده است. وجود زمین های گوناگون در این کشور باعث شده انواع آب و هوا ، خاک ، سرسبزی طبیعی و ترکیبات جمعیتی در اتیوپی باشد. این کشور همچنین دارای انواع حیوانات بومی بسیار است که از مهم ترین آن ها می توان به میمون های گلادا ، گرگ اتیوپیایی و بزهای کوهی والیا اشاره کرد. مردم اتیوپی عمدتا از نژاد دو رگه سامی و سیاه هستند و به زبان های متعددی تکلم می کنند که زبان رسمی این کشور زبان امهاری می باشد. 🆔 @natgeofarsitv

#جغرافیا سرود ملی جمهوری اتیوپی 🆔 @natgeofarsitv

اینستاگرام شبکه اجتماعی هم رسانی عکس و ویدئو است که این امکان را به کاربران خود می‌دهد که عکس‌ها و ویدئوهای خود را در شبکه های اجتماعی دیگر مانند فیس‌بوک،توییتر، تامبلر و فلیکر و تلگرام ، واتس آپ همرسانی کنند. کاربران همچنین می توانند از فیلترهای دیجیتال برای تصاویر شان استفاده کنند. محدودیت همرسانی ویدئو در اینستاگرام ۶۰ ثانیه است. نخستین نسخه اینستاگرام در اکتبر ۲۰۱۰ راه‌اندازی شد. این سرویس به سرعت محبوبیت کسب کرد و به بیش از ۱۰۰ میلیون کاربر تا آوریل ۲۰۱۲ و ۳۰۰ میلیون کاربر تا دسامبر ۲۰۱۴ رسید. دفاتر مرکزی اینستاگرام در کالیفرنیا و سان فرانسیسکو ایالات متحده آمریکا می باشد. با کانال نشنال جئوگرافیک فارسی همراه باشید تا با چگونگی تشکیل اینستاگرام آشنا شوید. با موضوع : #تاریخ 🎯 اینستاگرام چگونه شکل گرفت؟ 🆔 @natgeofarsitv

شمار دقیق شهیدان کربلا مشخص نیست؛ با این حال شیخ مفید در ارشاد، تعداد سرهای شهدای کربلا را ۷۲ سر ذکر کرده است. ۱۸ نفر از شهیدان واقعه کربلا از بنی‌هاشم و بقیه اصحاب غیرهاشمی امام حسین(ع) بوده‌اند. امام حسین(ع)، عباس بن علی و علی اکبر، شناخته‌شده‌ترین شهدای بنی‌هاشم و حر بن یزید ریاحی، حبیب بن مظاهر و مسلم بن عوسجه از بارزترین شهدای غیرهاشمی‌اند. جز حر بن یزید، دیگر شهدا در کربلا دفن شده‌اند. با این که ۷۲ تن مقدار ناچیزی است اما متاسفانه اغلب ما با اسامی همه ۷۲ تن آشنا نیستیم. حال به جرئت می توان گفت که کانال نشنال جئوگرافیک فارسی برای اولین بار قصد دارد شما را با اسامی شهدای کربلا آشنا کند. پس در ایام محرم ، هرشب با کانال نشنال جئوگرافیک فارسی همراه باشید تا با اسامی شهدای کربلا آشنا شوید. #ماه_محرم #محرم 🆔 @natgeofarsitv

#شهدای_کربلا 🏴 قاسم بن حسن قاسم بن حسن بن علی(ع) از مادری ام ولد به نام رمله یا نفیله متولد شد و از این جهت او هم از طرف پدر و هم از طرف مادر با ابوبکر بن حسن(ع) که او نیز از دیگر شهدای کربلاست برادر می­ باشد. او نیز به همراه اهل بیت امام(ع) از مدینه تا کربلا امام حسین(ع) و اهل بیتش را همراهی کرده بود. در تاریخ از «حمید بن مسلم» که خود یکی از سپاهیان عمر بن سعد در کربلا بود، نقل شده که: «جوانی پا به میدان نبرد گذاشت که چهره اش چون پاره ماه بود. او پیراهن و شلواری به تن و نعلینی به پا داشت، که بند یکی از آنها پاره بود و فراموش نمی­ کنم که بند نعلین پای چپ او بود، پس قاسم ایستاد تا که بند کفشش را محکم کند. در این هنگام عمرو بن سعد ازدی به من گفت: «به خدا قسم من بر او حمله خواهم کرد.» به او گفتم: «سبحان الله! چه منظوری داری؟ به خدا قسم که اگر او مرا بکشد، من دست خود را به سوی او دراز نمی­ کنم، این گروه که اطراف او را گرفته­ اند، او را بس است!» اما او بر گفته اش تأکید کرده گفت: «من به او حمله خواهم کرد.» پس به قاسم حمله کرد و چنان ضربتی بر فرق سر قاسم زد که او به صورت بر زمین افتاد و فریاد برآورد: «یا عمّاه!» پس حسین(ع) چون باز شکاری از جای جست و چون شیر خشمگین بر سپاه کوفه حمله کرد، پس ضربتی بر عمرو بن سعد ازدی زد. عمرو دست خود را سپر خود قرار داد تا جلوی ضربه حسین(ع)  را بگیرد ضربت شمشیر حسین(ع) دستش را از بازو جدا کرد در این هنگام  عمرو بن سعد از همراهانش کمک طلبید، سپاه کوفه برای نجات او شتافتند در این هجوم ناگهانی، جسم عمرو بن سعد لگدکوب اسبان سپاه عمر بن سعد شد و سینه­ او در زیر سم اسبان خرد شد. 🏴 علی اکبر بن حسین على اكبر علیه السلام ، بزرگ ترین پسر امام حسین علیه السلام بود كه از نظر صورت و سیرت و سخن گفتن، به حدّى شبیه پیامبر خدا صلى الله علیه و آله بود كه هر كس شوق دیدار پیامبر صلى الله علیه و آله را داشت، به او مى نگریست. شیخ صدوق(ره) به نقل از امام زین العابدین علیهم السلام می نویسد: هنگامى كه على اكبر علیه السلام براى مبارزه به سوى دشمن رفت، چشمان حسین علیه السلام، گریان شد و گفت : «خدایا ! تو بر ایشان گواه باش ، كه فرزند پیامبرت و شبیه ترینِ مردم به او در صورت و سیرت ، به سوى آنان مى رود» . علی اکبر علیه السلام به میدان رفت و جنگ نمایانی کرد. آن گاه، ده تن از آنان را كُشت و سپس به نزد پدرش باز گشت و گفت: اى پدر ! تشنه ام. حسین علیه السلام فرمود: «شكیبایى كن، پسر عزیزم! جدّت با كاسه اى پُر به تو مى نوشانَد» . او باز گشت و جنگید و ۴۴ تن از دشمنان را كُشت. تاریخ الطبرى به نقل از ابو مِخنَف می نویسد: زُهَیر بن عبد الرحمان برایم نقل كرد كه : مُرّة بن مُنقِذ بن نُعمان عبدى لیثى، او را دید و گفت: گناهان عرب بر دوش من، اگر بر من بگذرد و چنین كند و من، پدرش را به عزایش ننشانم ! على اكبر علیه السلام ، با شمشیرش به دشمن حمله مى بُرد كه بر مُرّة بن مُنقِذ گذشت . او نیزه اى به على اكبر علیه السلام زد و او بر زمین افتاد . على اكبر علیه السلام، ندا داد: اى پدر ! سلام بر تو ! این، جدّم است كه به تو سلام مى رساند و مى فرماید: «زودتر ، به سوى ما بیا». دشمن، گِردش را گرفتند و با شمشیرهایشان، او را تكّه تكّه كردند . 🏴 جعفر بن عقیل جعفر برادر مسلم بن عقیل و فرزند دیگر عقیل است. مادر او امُّ الثَّغَرم دختر عامِر از بنی‌کلاب همنان عامری است. جعفر بن عقیل » روز عاشورا در سپاه امام حسین علیه السلام به میدان رفت و شمشیرزنان رجز خواند:« من جوان ابطحی طالبی از خاندان هاشم و غالب هستم. ما از بزرگان و سادات هستیم و حسین در میان ما پاک و مطهر است.» وی ۱۵ نفر از سپاه عمر بن سعد را به هلاکت رساند و سرانجام مردی به نام بشر بن حوط او را به شهادت رساند.  🏴 ابراهیم بن حصین اسدی ابواسحاق ابراهیم بن حصین اسدی از یاران دلیر امام حسین (ع) و از کسانی است که به نقلی حضرت اباعبدالله (ع) در هنگام تنهایی از آنها یاری طلبید و یکایک ایشان را نام برد. در روز عاشورا ابراهیم نزد امام (ع) رفت و از ایشان اجازه میدان گرفت. وی پس از کسب اجازه مبارزه از امام حسین (ع) به میدان رفت و با خواندن رجز به سپاه دشمن حمله کرد. او در نبردی دلاورانه، پس از به هلاکت رساندن ۸۴ تن از نیروهای دشمن، به شهادت رسید. 🏴 ام وهب امِّ وَهَبْ دختر عبد و همسر عبدالله بن عمیر کلبی از طایفه نمر بن قاسط است. برخی نام وی را قمر یا قمری خوانده‌اند. بنا به نقلی امِ‌ وهب پس از شهادت همسرش عبدالله ، کنار او آمد، خاک و خون از چهره او برگرفت و گفت: بهشت گوارایت باد، در همین لحظه غلام شمر که رستم نام داشت به دستور وی با زدن عمودی آهنین بر فرق زن او را به شهادت رساند. او نخستین بانویی بود که در کربلا به شهادت رسید. 🆔 @natgeofarsitv

#تاریخ اینستاگرام چگونه شکل گرفت؟ 🆔 @natgeofarsitv

#شهدای_کربلا 🏴 عون بن عبدالله بن جعفر عون بن عبدالله بن جعفر معروف به عون اکبر، فرزند حضرت زینب (س) و از شهدای کربلا. او و برادرش محمد هر دو به سفارش پدرشان عبدالله بن جعفر با امام حسین (ع) همراه شدند و در روز عاشورا در کربلا به شهادت رسیدند. بنا بر نقل ابن شهرآشوب، او از سپاه عمر سعد سه سواره و هجده پیاده را کشت و سپس توسط عبدالله بن قطنه به شهادت رسید. 🏴 حنظلة بن اسعد شبامی حنظلة بن اسعد شِبامی از چهره‌های سرشناس و شجاع شیعه‌ کوفه‌ و سخنوری فصیح و قاری قرآن بود. یار باوفای امام حسین (ع) و شهید کربلا از قبیله هَمْدان است. او، پیک امام حسین (ع) در کربلا بود و در روزهای قبل از جنگ از طرف آن حضرت برای عمر بن ‌سعد پیام می‌برد. روز عاشورا نزد امام حسین (ع) آمد و مقابل آن بزرگوار ایستاد. صورت و سینه خود را سپر شمشیرها و تیرها و نیزه ‌ها قرار داد. آن‌گاه حنظله از سیّدالشهدا (ع) رخصت طلبید و پس از غلام ترکی عازم میدان شد. بیست تن از دشمن را به هلاکت رساند و سرانجام در جمع برادران شهید خود جای گرفت. 🏴 زهیر بن قین بجلی زُهَیر بن قَین بَجَلی از شهدای کربلا و از بزرگان قبیله بجیله. او عثمانی مذهب بود ولی پس از ملاقات با امام حسین (ع) چند روز قبل از واقعه کربلا، به او پیوست. زُهَیر و حُرّ، ساعتی از روز عاشورا، به کمک هم جنگ نمایانی کردند، و هرگاه یکی از آن دو، بر دشمن می‌تاخت، اگر به محاصره می‌افتاد، دیگری او را نجات می‌داد. تا این ‌که حر به شهادت رسید. نقل شده است که زهیر صد و بیست تن از دشمنان را در میدان نبرد به هلاکت رساند. سرانجام زهیر به دست کثیر بن عبدالله شعبی و مهاجر بن اوس تمیمی به شهادت رسید. 🏴 سعد بن حارث انصاری و ابو الحتوف حارث انصاری سعد بن حارث انصاری و ابو الحتوف حارث انصاری دو برادر کوفی و هر دو از خوارج بودند. این دو همراه عمر بن سعد از کوفه برای جنگ با امام حسین به کربلا آمده و تا بعد از ظهر عاشورا نیز در سپاه کوفه بودند. اما هنگامی که یاران امام علیه السلام به شهادت رسیدند، امام حسین علیه السلام فریاد بر آورد:« آیا کسی هست که ما را یاری کند؟» زنان و کودکان با شنیدن صدای امام علیه السلام به شیون و زاری پرداختند. سعد و برادرش، ابو الحتوف، که صدای امام و شیون اهل بیتش را شنیدند، ناگهان به خود آمدند و به گفتند:« این حسین، پسر دختر پیامبر، است و ما در روز قیامت از جدّ او امید شفاعت داریم، چگونه با او جنگ کنیم؟» آن‌گاه به حمایت از امام علیه السلام با سپاه کوفه به جنگ پرداختند. گروهی را کشتند، گروهی را مجروح ساختند و سرانجام خودشان نیز به شهادت رسیدند.  🏴 انس بن حارث کاهلی انس بن حارث کاهلی از بزرگان اصحاب رسول خدا(ص) و از یاران علی بن ابیطالب(ع) بود. نام کاملش انس بن حارث بن نبیه کاهل بن عمرو خزمیه و از طایفه ی بنی کاهل. در واقعه قیام حسینی، روز عاشورا،انس کاهلی بعد از خواندن نماز ظهر با امام حسین (ع) از آن حضرت اجازه گرفت به میدان برود تا با دشمن بجنگد. هنگامی که انس اسدی صحابی پاک باخته، خود را برای نبرد آماده می کرد،پارچه ای طلبید تا ابروان خود را که بر اثر پیری بر چشمانش ریخته بود ببندد، امام علیه السلام با دیدن این صحنه گریست و فرمود: «ای شیخ! خداوند جهاد تو را مورد قبول درگاهش قرار دهد». انس به میدان رفت و در حالی که رجز می خواند پس از نبردی دلیرانه چندین نفر از لشکر عمر سعد را کشت و بعدازظهر عاشورا به شهادت رسید. 🆔 @natgeofarsitv

#شهدای_کربلا 🏴 حجاج بن زید تمیمی پدرش زید از سخنوران زمان و از یاران حضرت علی(ع)در جنگ صفین بود.  پس از شهادت حضرت علی(ع)، معاویه وی را به سرپرستی شرطه‌ها گماشت؛ اما وی قبول نکرد. حجاج از اهالی بصره بود. پس از آنکه امام حسین(ع) به بزرگان بصره نامه نوشت و آنان را به سوی خود دعوت کرد، مسعود بن عمرو ازدی (یکی از مخاطبان پنج‌گانه نامه امام حسین)، نامه‌ای در حمایت خود و قبیله‌اش از امام نوشت و آن را به حجاج بن زید داد تا به امام برساند. حجاج نامه را به امام حسین رساند و همراه ایشان ماند و در روز عاشورا در حمله نخست لشکر عمر بن سعد به شهادت رسید. 🏴 محمد بن عبدالله بن جعفر بن ابیطالب محمد فرزند دیگر عبدالله از خانمی به نام خوصا بنت حفصه بود. وی پیش از برادرش عون به جنگ شتافت. محمد بن عبدالله، در روز عاشورا ده نفر از دشمن را از پای در آورد. او که همراه دیگر برادران خود به میدان آمده بود، دیری نگذشت که در آن حمله گروهی، به دست عامر بن نهشل تمیمی به فوز شهادت نائل آمد. امام زمان علیه السلام در زیارت ناحیه مقدسه به ایشان سلام می‌دهد: السلامُ عَلی مُحمد بن عَبدالله بنِ جَعفر. محمد به جای پدرش عبدالله بن جعفر طیار که همسر حضرت زینب (علیهاالسلام) بود، در کربلا حضور یافت. او برادرش عون را هنگام جهاد همراهی کرد، تا او را با بدن مقدس خود حراست کند. قاتل او عامر بن نهشل تمیمی مورد لعنت امام قرار گرفته است. 🏴 سعید بن عبدالله حنفی سعید بن عبدالله حنفی از شهدای واقعه کربلا. او از شیعیان کوفه بود که برخی نامه‌های کوفیان و امام حسین را به یکدیگر می‌رساند. او همچنین نامه مسلم بن عقیل را به امام رساند و پس از آن با کاروان آن حضرت همراه شد. سعید در شب عاشورا در حمایت از امام حسین سخنرانی کرد و سوگند یاد کرد که اگر هفتاد بار سوزانده و سپس زنده شود باز هم از حمایت امام دست بر نخواهد برداشت. برخی بر این عقیده‌اند که او در روز عاشورا پس از نماز ظهر به شهادت رسیده است. برخی دیگر از تاریخ نگاران، شهادت سعید را بعد از زوال آفتاب ظهر عاشورا و بعد از نماز ظهر نوشته‌اند. ظهر عاشورا هنگامی که امام حسین(ع) نماز خوف به جا آورد، سعید بن عبدالله مقابل حضرت ایستاد و با صورت، سینه، پهلوها و دست هایش، از اصابت تیرها به امام(ع) جلوگیری می‌کرد. نقل شده که هنگام شهادت، به جز زخم‌های شمشیر و نیزه، ۱۳ تیر بر بدنش بوده است. 🏴 علی بن حسین ( علی اصغر ) این فرزند کوچک امام حسین از رباب دختر امرءالقیس مادر سیکنه زاده شده بود. برخی او را همان عبدالله می دانند. در نحوه شهادت او نیز اختلاف دیدگاه است. برخی نوشته اند که زینب (س) این کودک را نزد برادر آورد تا از لشکر برایش آب طلب کند، امام او را مقابل لشکر برد و آب طلب کرد که ناگهان حرمله بن کاهل اسدی طفل را هدف تیر سه شعبه قرار داد و اصغر در آغوش پدر به ملکوت اعلا پیوست. 🏴 عثمان بن علی بن ابیطالب عثمان بن علی بن ابی طالب از شهدای کربلا و فرزند امام علی (ع) و ام البنین و از برادران حضرت عباس (ع) است. بنا بر برخی روایات، عثمان در هنگام شهادت ۲۱ ساله بوده و فرزندی نداشته است. مدفن او در مقبره جمعی شهدای کربلا در حرم امام حسین (ع) است. پس از شهادت یاران غیرهاشمی امام حسین (ع)، بنی هاشم به میدان رفتند. اولین نفر از فرزندان علی بن ابی طالب، ابوبکر بن علی بود که به میدان رفت. پس از او بنا به نقلی، عبدالله و جعفر، برادران مادری عثمان به میدان رفته و شهید شدند. سرانجام عثمان به میدان رفت. خولی بن یزید اصبحی تیری به پیشانی عثمان زد و او را از اسب به زمین افکند و مردی از بنی ابان سر از تن او جدا کرد. 🆔 @natgeofarsitv

🎙 #قطعه_صوتی 🌷 همه جا کربلا ، همه جا نینوا با نوای حاج امیر عباسی #امام_حسین علیه السلام 🆔 @natgeofarsitv

#شهدای_کربلا 🏴 حبیب بن مظاهر اسدی حبیب‌ بن مُظاهر، از یاران امام علی و امام حسین(ع) و از شهدای کربلا، ملقب به اسدی و منسوب به قبیله بنی‌اسد می‌باشد. پس از مرگ معاویه (سال ۶۰)، حبیب و جمعی از بزرگانشیعیان کوفه، همچون سلیمان‌بن صُرَد، مسیب‌ بن نَجَبَه و رفاعة بن شداد بَجَلی، از بیعت با یزید خودداری کردند و برای امام حسین نامه نوشتند و آن حضرت را برای قیامبر ضد امویان به کوفه دعوت کردند. حبیب نبردی سخت و جانانه کرد و بنابر نقل ابن شهرآشوب ۶۲ تن از دشمنان را کشت، پس کارزار سختی نمود. مردی از بنی‌ تمیم به نام بدیل بن صریم به او حمله کرد و با شمشیر ضربتی بر سر او فرود آورد و او را بر زمین افکند و حبیب او را به قتل رساند. دیگری با نیزه به حبیب حمله کرد و او را بر زمین انداخت خواست که از جای برخیزد، ولی حصین‌ بن تمیم از راه رسید و با ضربت شمشیر، حبیب را نقش بر زمین کرد. سپس از اسب پیاده شد و سر مبارک حبیب را از تن جدا ساخت. 🏴 مسلم بن عوسجه اسدی مُسْلِم بن عَوْسَجَة اَسَدی از صحابه رسول خدا(ص) و از شهدای کربلا می باشد‌. او در قیام مسلم بن عقیل در کوفه، فرماندهی قبایل مذحج و بنی اسد را بر عهده داشت. پس از شهادت مسلم بن عقیل به امام حسین پیوست. وی نخستین شهید روز عاشورا است. فرزندش نیز در این واقعه به شهادت رسید. به گزارش شیخ مفید در روز عاشورایاران امام حسین برای حفاظت از پشت خیمه‌ها خندقی آماده و در داخل آن آتش روشن کرده بودند. وقتی که شمر بن ذی‌الجوشنآن هیزم‌ها و نی‌های شعله‌ور را دید، بین او و امام حسین سخنانی رد و بدل شد. مسلم بن عوسجه از امام حسین اجازه خواست تا شمر را هدف تیر قرار دهد. امام اجازه نداد و فرمود: «او را نزن من دوست ندارم آغازگر جنگ باشم». مسلم اولین شهید عاشورا در میان یاران امام حسین(ع) است که در حمله اول به شهادت رسید. در روز عاشورا، جناح راست سپاه ابن سعد به فرماندهی عمرو بن حجاج به سپاه امام حمله کرد و درگیری دو سپاه به طرف شریعه فرات کشیده شد. در این درگیریمسلم بن عبدالله ضبائی و عبدالرحمن بن ابی خشکاره مسلم را زخمی کردند. امام حسین(ع) و حبیب بن مظاهر بر سر بالین او آمدند. امام به او گفت: ای مسلم خدا تو را رحمت کند. سپس آیه «فَمِنهُم مَن قَضی نَحبَهُ و مِنهُم مَن ینتَظِر و ما بَدّلوا تَبدیلاً» را قرائت کرد. حبیب گفت: «کشته شدن تو بر من بسی مشکل است ولی تو را به بهشت مژده می‌دهم»، مسلم بن عوسجه با صدای ضعیف گفت: خداوند تو را به خیر بشارت دهد. آنگاه حبیب به او گفت: اگر شهادتم نزدیک نبود، دوست داشتم آنچه برایت مهم است به من وصیت کنی تا حق دینی و خویشاوندی خود را ادا کرده باشم. مسلم بن عوسجه به امام(ع) اشاره کرد و به حبیب گفت: «تو را وصیت می‌کنم به این شخص، خدای رحمتت کند تا جان در بدن داری از او دفاع کن و از یاری‌اش دست مکش تا کشته شوی.» حبیب گفت: به وصیت تو عمل می‌کنم و چشم تو را روشن می‌گردانم. 🏴 مقسط بن زهیر ، کردوس بن زهیر و قاسط بن زهیر تغلبی مقسط بن زهیر بن حارث تغلبی و دو برادرش، کردوس بن زهیر و قاسط بن زهیر از اصحاب امیرالمؤمنین علی علیه السلام بودند و در جنگ‌های صفین و جمل و نهروان در رکاب امام شمشیر می‌زدند. دلاوری‌های آنان در جنگ ها به ویژه در جنگ صفین زبانزد بوده است. آنها که پس از امام علی علیه السلام، در زمره اصحاب امام حسن در آمدنده بودند، پس از شهادت امام در کوفه باقی ماندند و هنگامی که امام حسین علیه السلام به سرزمین کربلا وارد شد، شبانه خود را به او رساندند و در حمله ی اول سپاه کوفه به شهادت رسیدند.  🏴 مجمّع بن زیاد بن عمرو جهنی گفته شده او از اصحاب پیامبر(ص) بود و جنگ‌های بدر و حنین را نیز درک کرده بود. هم‌چنین او از جمله تابعین و اصحاب گرانقدر امیرالمؤمنین علی(ع) برشمرده شده است. مجمع به مانند عباد بن مهاجر بن ابی‌مهاجر جهنی در منازل جهینه در اطراف مدینه منوره زندگی می‌کرد و چون امام(ع) از مدینه منوره به سوی مکه معظمه حرکت کرد مجمع در منزل جهینه به کاروان امام(ع) پیوست و با آن حضرت(ع) همراه گردید. او کاروان امام حسین(ع) را تا کربلا همراهی نمود تا این که سرانجام او نیز همانند دیگر اصحاب باوفای امام(ع) در کربلا به فیض شهادت نائل آمد. 🆔 @natgeofarsitv

#شهدای_کربلا 🏴 عمرو بن خالد اسدی و غلامش سعد ، مجمع العائذی ، جابر بن حارث سلمانی عمرو فرزند خالد است كه چون حبيب بن مظاهر و نيز قيس بن مسهر از قبيله بني‌اسد بوده است. عمرو از مردان شريف اهل كوفه بوده است. او مردي دوستدار اهل بيت عليهم‌السلام بود كه پيش از آن در كوفه همراه مسلم قيام كرد تا اين كه اهل كوفه به سفير امام خيانت كردند. عمرو قدم پيش نهاد و به امام حسين عليه‌السلام عرض كرد: ای اباعبدالله! فدايت شوم. همتم بر اين است كه به دوستانم ملحق شوم، نفرت از تخلف دارم در حالي كه شما را تنها مي‌بينم كه همه اهل شما كشته شده‌اند، آن حضرت فرمود: پيش برو، كه ما هم به شما تا ساعتي ديگر ملحق خواهيم شد. او حركت كرد. عمرو با گروهي چون غلام خود سعد، جابر بن حارث سلمانی، و مجمع بن عبدالله العائذي، كه از اهالي كوفه بودند، به ميدان آمدند و عرصه را بر اهل كوفه تنگ كردند. در اين درگيري دشمن، ياران حسين عليه‌السلام را از يكديگر جدا كرد. پس از اين غافل‌گيري، آنها امام را خواندند و طلب كمك كردند. امام برادرش - قمر بني‌هاشم - را براي كمك به آنها فرستاد. با ورود حضرت ابوالفضل عليه‌السلام ياران حسين عليه‌السلام نجات يافتند. پس از بازگشت از ميدان در حالي كه همه مجروح شده بودند، بار ديگر مورد حمله سهمگين دشمن قرار گرفتند. در اين محاصره، ديگر تاب مقاومت نداشتند و همگي به مقام شهادت نائل آمدند. پس از شهادت عمرو، حضرت عباس عليه‌السلام به سوي امام حسين عليه‌السلام بازگشت تا شهادت ياران را خبر دهد. وقتي امام مطلع شدند بارها براي آنها از خداوند طلب رحمت نمود. 🏴 ابو ثمامه صائدی عمرو بن عبدالله بن کعب معروف به اَبوثُمامه صائِدی ‌ از شهیدان کربلا و از اصحاب امام علی(ع) که در همه جنگ‌های دوران حکومت آن حضرت شرکت کرد. او در قیام مسلم بن عقیل فرماندهی قبیله‌های تمیم و هَمْدان را بر عهده داشت و پس از شهادت مسلم، در مسیر راه به امام حسین(ع) پیوست. ابوثمامه روز عاشورا وقت نماز ظهر را به امام حسین(ع) اطلاع داد و به همین دلیل حضرت او را دعاکرد. درباره جزئیات نبردهای ابوثمامه مطالب اندکی هست. طبری می‌گوید که وی، پسرعموی خود را که در لشکر عمر سعد بود به هلاکت رساند و پس از مالک بن دودان رهسپار میدان شد. وی به دست قیس بن عبدالله به شهادت رسید. 🏴 عبدالله بن حسن بن علی عبدالله بن حسن از فرزندان امام حسن مجتبی علیه السلام است که در واقعه کربلا به شهادت رسید. در روز عاشورا هنگامی که امام حسین(ع) در میدان بود، خود را به او رساند، عبدالله دست خود را جلوی ضربه شمشیر ابجر بن کعب که قصد کشتن عمویش را داشت، قرار داد. با این ضربه، دستش قطع و به پوست آویخته شد و در حالی که در آغوش عمویش بود حرمله بن کاهل اسدی او را با تیری هدف قرار داد و به شهادت رساند. 🏴 عبدالله بن مسلم بن عقیل عبدالله بن مسلم بن عقیل بن ابی‌طالب(ع) از شهدای واقعه کربلا، بنا بر قولی نخستین شهید خاندان پیامبر(ص) در روز عاشورا است. به گزارش خوارزمی در مقتل الحسین هنگامی که یاران امام حسین(ع)، در روز عاشورا کشته شدند و جز خاندانش کسی نمانده بود، آنان گرد هم آمدند و با یکدیگر، خداحافظی کردند. نخستین فردی از خاندان حسین(ع) برای نبرد بیرون آمد، عبدالله بن مسلم بن عقیل بود. به گزارش منابع تاریخی عمرو بن صبیح صدائی، با تیری دست عبدالله را به پیشانی‌اش دوخت و سپس برخی دیگر او را کشتند. عمرو بن صبیح صدائی، تیری به سوی عبدالله بن مسلم انداخت. او دستش را بر پیشانی‌اش نهاد اما تیر، دستش را به پیشانیش دوخت. سپس تیری قلبش را شکافت. در بیشتر منابع قاتل عبدالله، عمرو بن صبیح صیدائی معرفی شده است. شهادت او به اسید بن مالک حضرمی و زید بن رقاد نیز نسبت داده شده است. 🏴 جعفر بن علی بن ابیطالب جعفر بن علی بن ابی طالب دو سال بعد از برادرش عثمان بن علی ولادت یافت. پدرش علی (ع) در دو سالگی او به شهادت رسید و جعفر دوازده سال از دوران امامت برادرش امام مجتبی (ع) و بیست و یک‌سال از دوران برادر دیگرش، امام حسین (ع)، را درک کرد و در روز عاشورا به شهادت رسید.  امیرالمؤمنین علی (ع) به دلیل علاقه‌ای که به برادرش، جعفر، داشت او را جعفر نامیده بود. در روز عاشورا پس از آن که عبدالله و عثمان، به شهادت رسیدند به میدان رفت. جعفر با دشمن مبارزه کرد و شمشیر زد و چنین رجز خواند: من جعفر فرزند علی نیکوخصلت و صاحب کرم هستم و جنگید تا خولی بن یزید، و بنا به روایتی هانی بن ثبیت او را به شهادت رساند. 🆔 @natgeofarsitv

▪️داغ جگر سوز (روضه حضرت علی اصغر ) 🎤تنظیم دیجیتال با نوای حاج محمود کریمی 🆔 @natgeofarsitv

#شهدای_کربلا 🏴 عابس بن ابی شبیب شاکری عابس بن ابی شبیب شاکری از یاران امام حسین(ع) و شهیدان کربلا و اهل قبیله بنی شاکر از قبیله بنی همدان. او از مشاهیر کوفه بود و گفته‌اند در سخنوری و خطابه توانایی بسیاری داشته و اهل تهجد و عبادت بوده است. عابس نماز ظهر را با امام خواند و بعد از ظهر به میدان نبرد رفت و به شهادت رسید؛ اما به گفته برخی از معاصرین، هنگامی که امام حسین(ع) می‌خواست نماز ظهر عاشورا را اقامه کند عابس مقابل آن حضرت ایستاد و بدن خویش را سپر تیرهای بلا ساخت. آتش جنگ در روز عاشورا شعله ور گردید و زمانی که اکثر یاران امام حسین(ع) به شهادت رسیده و تعداد کمی باقی مانده بودند، عابس رو به غلام خود شوذب کرد و گفت: می خواهی چه کنی؟ شوذب گفت: در کنار تو از فرزند رسول خدا(ص) دفاع می‌کنم. عابس گفت: غیر از این از تو انتظار نمی‌رفت... اگر امروز از تو عزیزتر کسی را داشتم، او را پیش از خود به میدان می‌فرستادم که امروز آخرین فرصت عمل است و فردا روز حساب است و عمل به کار نیاید. عابس پس از شهادت غلامش - شوذب- نزد امام حسین(ع) آمد و خطاب به امام(ع) فرمود: یا ابا عبدالله(ع)! به خدا سوگند روی زمین چه دور و چه نزدیک کسی نزد من عزیزتر و محبوبتر از شما نیست، اگر قدرت داشتم که ظلم را از شما به چیزی که عزیزتر از جان و خونم باشد دور کنم حتماً چنین می‌کردم. سپس گفت: سلام بر تو‌ای ابا عبدالله(ع)، من گواهی می‌دهم که بر راه شما و پدر شما استوارم و به راه راست هدایت می‌یابم، پس از کسب اجازه از امام(ع) راهی میدان جنگ گردید. ربیع بن تمیم همدانی-که یکی از حاضرین در صحنه کربلا و از اعوان و انصار عمربن سعد بود- می‌گوید: چون دیدم عابس به سوی میدان می‌آید او را شناختم؛ من نبرد او را در جنگها دیده بودم و می‌دانستم که او از شجاع‌ترین مردم است؛ پس به سپاه عمربن سعد گفتم: این شخص شیر شیران است، این فرزند شبیب است، مبادا کسی به جنگ او برود پس عابس مکرر فریاد می‌زد و مبارز می‌طلبید و کسی جرأت نمی‌کرد به میدان او برود. هنگامی که عابس دید هیچ فردی برای مبارزه با وی جلو نمی‌آید، زره از تن به در کرد و کلاه خود از سر برداشت، و به سپاه کوفه حمله کرده و آرایش سپاه ابن سعد را بهم ریخت. به فرمان عمربن سعد او را سنگباران کردند. ربیع بن تمیم می‌گوید: “به خدا سوگند او را دیدم که بیش از دویست نفر را تار و مار کرد؛ سرانجام با محاصره به او را شهادت رسانده و سر از بدنش جدا ساختند. و من شاهد بودم که سر عابس بن شبیب در دست مردانی دست به دست می‌شد و هر یک از آنان با هم منازعه می‌کردند تا کشتن او را به خود منسوب کنند. تا این که عمربن سعد گفت: با هم ستیز نکنید، سوگند به خدا قسم یک نفر نمی‌توانست این مرد را کشته باشد. پیکر بی‌سر عابس را امام حسین(ع) به خیمه مخصوص شهدا منتقل کرد؛ که بعد از واقعه عاشورا توسط قبیله بنی اسد به خاک سپرده شد. 🏴 شوذب بن عبدالله همدانی شاکری شَوذَب غلام شاکر از شهدای کربلا و نامه‌رسان مسلم بن عقیل به امام حسین(ع) بود. وی از مکه با کاروان امام حسین(ع) به کربلا آمد. روز عاشورا پس از حنظلة بن اسعد شبامی به شهادت رسید. ملا حسین واعظ کاشفی، شوذب را غلام عابس از طایفه شاکر نامیده است. ولى برخى از معاصرین می‌گویند چون شوذب از نظر مقام علمى و معنوى بر عابس برترى دارد نمى‌توان وى را غلام نامید. بلكه هم‌پیمان عابس و طایفه‌اش بوده است. روز عاشورا شوذب نزد امام حسین (ع) رفت و بر امام (ع) سلام کرد و پس از کسب اجازه به میدان رفت و دلاورانه جنگید و پس از به هلاکت رسانیدن گروهی از دشمن خود نیز به فیض بزرگ شهادت نایل گشت. 🏴 عمار بن ابی سلامه دالانی از قبیله‌ی بنی‌دالان و از تیره‌ی همدان بود. وی در اردوگاه نخلیه در پی کشتن عبیدالله بن زیاد بود که توفیق نیافت. غروب روز دوم محرم،پس از ورود اباعبدالله به کربلا به امام پیوست و در رکاب او تا شهادت در کربلا بود. در حمله نخستین و تیرباران سپاه عمرسعد در سن ۵۶ سالگی به شهادت رسید. 🏴 واضح ترکی غلام جابر بن حارث سلمانی واضح ترکی یکی از یاران امام حسین (ع) بود و در کربلا در رکاب ایشان به شهادت رسید. محلی او را غلام جناده بن حارث مذحجی سلمانی و ابن شهرآشوب او را غلام حر بن یزید ریاحی و خوارزمی و دیگران او را از موالیان امام حسین (ع) دانسته‌اند. واضح در روز عاشورا نزد امام حسین (ع) رفت و پس از گرفتن اجازه راهی میدان شد. او به سوی دشمن حمله برد و پس از کشتن هفتاد نفر از سپاهیان دشمن بر اثر جراحاتی که بر او وارد شد بر زمین افتاد. در آن حال به امام حسین (ع) استغاثه کرد و از او مدد طلبید. امام (ع) با شتاب خود را به بالین او رساند و او را در آغوش کشیده و صورت به صورتش نهاد. 🆔 @natgeofarsitv

#شهدای_کربلا 🏴 عبدالله (ابوبکر) بن علی بن ابیطالب عبدالله بن علی بن ابیطالب فرزند امام علی (ع) و ام البنین و از برادران حضرت عباس (ع) است. عبدالله از برادرش عباس(ع) هشت سال کوچک‌تر، اما از دیگر برادرانش بزرگ‌تر بوده است. برخی او را اولین شهید از میان برادرانش عنوان کرده‌اند. در کیفیت شهادت عبدالله آمده است که چون اصحاب امام حسین(ع) و عده‌ای از اهل بیت او کشته شدند او در حالی که رجز می خواند به میدان رفت. عبدالله بن علی در مصاف با لشگریان عمربن سعد تعدادی از آنها را به قتل رساند و در نهایت به شهادت رسید. برخی قاتل عبدالله بن علی(ع) را هانی بن ثبیت حضرمی نوشته‌اند که ضربتی بر سر عبدالله فرود آورد و او را به شهادت رساند. اما قول دیگر قاتلش را خولی بن یزید معرفی می‌کند که وی عبدالله را با تیری نشانه گرفت. پس از آن مردی از بنی تمیم از ابان بن درام او را به قتل رساند. سن او به هنگام شهادت بیست و پنج سال نوشته‌اند. 🏴 جبله بن علی شیبانی جبله پسر علی است. او از شجاعان اهل کوفه بوده است. بیشتر وقایع نگاران نگاشته اند که جبله با حضرت مسلم در کوفه در بدو امر قیام کرد و ایشان را همراهی نمود. سپس به سوی امام حسین علیه السلام حرکت کرد. صاحب حدائق گفته است که جبله همراه امام حسین علیه السلام در کربلا شهید شده است. اما درباره هنگام شهادت او، ابن شهر آشوب گفته او در حمله نخستین به فوز شهادت نائل آمده است. 🏴 قعنب‌ بن‌ عمرو نمری قعنب‌ بن‌ عمرو نمری، از تیره نمری منسوب به قبیله نمر بن قاسط قبیله‌ای از اعراب عدنانی و شمالی است. وی ساکن بصره و از شیعیان آنجا بود. قعنب به همراه حجّاج بن بدر تمیمی حامل نامه مسعود بن عمرو نهشلی به امام حسین (ع) بودند و پس از رساندن نامه، آن حضرت را تا کربلا همراهی کردند و هر دو در صبح روز عاشورا و در حمله اول، به شهادت رسیدند. او به هنگام شهادت حدود ۳۵ سال سن داشت. 🏴 جون بن حوی جَون بن حُوَی از شهدای کربلا. او غلام سیاه‌پوست ابوذر غفاری بود. او از کسانی است که پس از شهادتش، امام حسین(ع) بر بالینش او آمد و برایش دعا کرد. روز عاشورا امام حسین(ع) جون را از رفتن به میدان بازداشت ولی او خطاب به امام گفت: «به خدا سوگند هرگز از شما جدا نمی‌شوم تا خون من با خون شما درآمیزد». جون پس از عمرو بن قرظه و بنا بر نقلی دیگر پس از اقامه نماز جماعت، از امام حسین اجازه گرفت و به میدان رفت و پس از کشتن ۲۵ نفر به شهادت رسید. علامه مجلسی روایتی را نقل کرده که بدن وی پس از ده روز از دفن شهدای کربلا پیدا شده و بوی عطر از آن به مشام می‌رسید. 🏴 عبدالرحمن بن عقیل بن ابیطالب عبدالرحمان بن عقیل بن ابی‌طالب، داماد امام علی(ع) و از یاران امام حسین (ع) و نیز از شهدای کربلا در روز عاشورا است. طبق نقلی از ابن شهر آشوب در مناقب، عبدالرحمان، به میدان آمد، در حالی که رجز می‌خواند. آن گاه، هفده جنگجو را کشت و سپس عثمان بن خالد جهنی، او را به شهادت رساند. منابع تاریخی، عثمان بن خالد بن اسیر جهنی را قاتل وی معرفی کرده‌اند. در جای دیگر منابع آمده است که عثمان بن خالد بن اسیر و بشر بن سوط همدانی قابضی، به عبدالرحمان بن عقیل، حمله بردند و او را کشتند و لباس‌های او را ربودند. شیخ مفید نیز در الارشاد، نقل می‌کند که عثمان بن خالد همدانی، به عبدالرحمان بن عقیل بن ابی طالب یورش برد و او را کشت. صاحب اخبار الطوال، نیز آورده که عبدالله بن عروه خثعمی، تیری به سوی عبدالرحمان بن عقیل انداخت و او را کشت. 🆔 @natgeofarsitv

#شهدای_کربلا 🏴 بریر بن خضیر همدانی بُرَیر بن خُضَیر هَمْدانی مِشْرَقی از شهیدان واقعه کربلا و قاری سرشناس کوفه بود که درمسجد کوفه به تدریس قرآن اشتغال داشت. وی ازشیعیان و ارادتمندان خاص اهل بیت پیامبر (ص) و ازتابعین و یاران امیرالمؤمنین و از یاران امام حسین(ع)بود. مجادلۀ او قبل از جنگ، با عمر سعد، ابوحرب، یزید بن معقل و کوفیان، نشان از شجاعت او در کلام و در دفاع از خاندان پیامبر(ص) دارد. در حین نبرد بریر با رضی بن منقذ، بریر او را بر زمین کوبید، رضی از یاران خود کمک طلبید کعب بن جابر بن عمرو اسدی به یاری او شتافت. عفیف بن زهیر (که خود از سپاهیان ابن سعد بود) فریاد زد: «‌این مرد بریر بن خضیر قاری است که در مسجد کوفه می‌نشست و ما را قرآن می‌آموخت »؛ اما کعب توجّهی نکرد و با نیزه‌اش به بریر حمله کرد و او را به شهادت رساند. همسر یا خواهر کعب بن جابر، قاتل بریر، در بازگشت به او گفت: دشمنان پسر فاطمه را یاری دادی و سرور قاریان را کشتی و کاری بسیار زشت انجام دادی. به خدا سوگند که دیگر یک کلمه هم با تو سخن نخواهم گفت‌. در برخی از منابع آمده بریر به میدان رفت و جنگید و پس از به هلاکت رساندن سی نفر از دشمنان به دست بجیر بن اوس ضبی به شهادت رسید. 🏴 حر بن یزید ریاحی حُرّ بْن یَزید ریاحی، از فرماندهان نظامی کوفه که پیش از واقعه عاشورا مأموریت یافت با سپاه هزار نفری، مانع حرکت امام حسین(ع) به سوی کوفه و نیز بازگشت او شد. حر در روز عاشورا، به سپاه امام حسین(ع) پیوست. وی بلافاصله پس از پیوستن به امام، راهی میدان نبرد شد و پس از گفتگوی دوباره و بی‌نتیجه با عمربن سعدو بیان سخنانی در تقبیح رفتار زشت کوفیان، رجزگویان با آنان جنگید. او شجاعانه می‌جنگید و با این که اسبش زخمی شده بود و از گوش‌ها و پیشانی آن خون جاری شده بود، همواره رجز می‌خواند و سواره با دشمنان پیکار می‌کرد. تا این که چهل و چند نفر از دشمنان را به هلاکت رساند. لشکر پیاده نظام ابن سعد به یکباره بر او حمله‌ور شدند و او را به شهادت رساندند. گفته شده که دو نفر در شهادت او شرکت داشتند: یکی ایوب بن مسرح و دیگر مردی از سواران اهل کوفه. 🏴 عباس بن علی ملقب به ابوالفضل عباس بن علی بن ابی‌طالب، مکنّی به ابوالفضل است. برادر امام حسن (ع) و امام حسین (ع) در روز چهارم ماه شعبان سال ۲۶ هجری در مدینه منوره دیده به جهان گشود. نخستین ماموریت حضرت عباس (ع) در واقعه کربلا عصر روز نهم انجام شد که به فرمان برادر به نزد دشمنان رفت و از آنان خواست که شب را به آنان مهلت دهند تا با خداوند به راز و نیاز بپردازند.در همین هنگام کزمان، غلام عبداللَّه بن ابی‌محل (عبداللَّه بن ابى محل، برادرزاده ام‌البنین مادر حضرت ابوالفضل است، در این صورت دائى‌زاده ابوالفضل مى‌شود) امان‌نامه‌ای را که شمر و عبداللَّه ابن ابی ‌المحل از ابن‌ زیاد گرفته بودند برای او و برادرانش آورد. هنگامی که چشم فرزندان ام‌البنین به امان‌نامه افتاد گفتند: سلام ما را به دایی‌مان برسان و بگو ما نیازی به امان شما نداریم، امان خدا از امان زاده سمیه بهتر است. بنا به روایتی شمر- که خود نیز از قبیله بنی‌ کلاب بود- پشت خیمه‌ها آمد و بانگ برآورد کجایند خواهرزادگانم؟! فرزندان علی (ع) او را جواب ندادند. امام (ع) فرمود: او را پاسخ دهید، هر چند فاسق باشد. عباس و جعفر و عثمان بیرون شدند و پرسیدند تو را چه شده است؟ و چه می‌خواهی؟ گفت: ای خواهرزادگانم، سوی من آیید، چون در امان هستید و خویش را با حسین به کشتن مدهید! آنان او را ناسزا داده گفتند: خدای لعنت کند تو و امان‌نامه‌ات را! آیا چون دایی ما هستی ما را امان می‌دهی؟! ولی فرزند رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم در امان نباشد؟ آیا به ما فرمان می‌دهی از ملعون و ملعون زاده‌ها اطاعت کنیم؟ شمر خشمگین گشت و از آنجا دور شد. در روز عاشورا چون تشنگی بر حسین و یارانِ او سخت گشت ، امام، عباس علیه‏ السلام را صدا کرد و فرمود تا با چندنفر به فرات برود و برای تشنگان آب بیاورد. عباس با ده سوار همراه شد و مَشک‏ها را برداشت و چون به مدخل آبِ فرات رسید، یارانِ ابن ‏زیاد بر کنار فرات نشسته بودند و شریعه را بر حرمِ رسولِ خدا بسته بودند. چون عباس را دیدند، بر او حمله کردند. عباس پس از آن رجزی خواند و بر آنها حمله کرد. آنگاه که از شریعه فرات بیرون آمد و مشک بر دوش داشت دشمنان از هر طرف او را تیرباران کردند و در این حال یزید بن ورقا بر او حمله کرد و دست راست او را برید و حضرت مشک را با دست چپ گرفتند در حالی که تمام فکر حضرت به حرم ابا عبدالله بود تا بر تشنگان آب برساند در این حال حكیم بن طفیل حمله کرد و دست چپ حضرت را برید و حضرت بر زمین افتاد و مشک را بر دهان گرفت. در این حال عمر سعد ندا داد که مشک را تیرباران کنند در این زمان بود که عمودی آهنین بر فرق سر حضرت فرود آوردند. 🆔 @natgeofarsitv

◾️سقا شدن و به تشنگان جان دادن ◾️بی دست شدن و مشک به دندان دادن ◾️ساقی شدن و دست به مستان دادن ◾️هيهات که شرح عشق نتوان دادن نهمين روز #محرم الحرام ، #تاسوعا حسينی روز يقين و وفاداري ، بر شيعيان جهان تسليت باد. 🆔 @natgeofarsitv

💠اعمال روز عاشورا ▪️روز عاشورا روز شهادت اَبُاعَبْداللّهِ الحُسَيْن عليه السلام و روز مصيبت و حزن ائمّه اطهارعَليهمُ السلام و شيعيان ايشان است و شايسته است كه شيعيان در اين روز مشغول كارى از كارهاى دنيا نگردند و از براى خانه خود چيزى ذخيره نكنند و مشغول گريه و نوحه و مصيبت باشند و عزای امام حسين عليه السلام را اقامه نمايند و به ماتم اشتغال نمايند به نحوى كه در ماتم عزيزترين اولاد و نزدیکان خود اشتغال مى نمايند. ▪️خواندن زيارت عاشوراء ▪️يكديگر را تعزيت گويند در مصيبت آن جناب و بگويند: اَعْظَمَ اللّهُ اُجُورَنا وَاُجورَكُمْ بِمُصابِنا بِالْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلام وَجَعَلَنا وَاِيّاكُمْ مِنَ الطّالِبينَ بِثارِهِ مَعَ وَلِيِّهِ الاِْمامِ الْمَهْدِىِّ مِنْ الِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِمُ السَّلامُ بزرگ گرداند خدا پاداش ما و شما را در سوگواريمان براى حسين عليه السلام و قرار دهد خداوند ما و شما را از خون خواهانش به همراه وليش امام مهدى از خاندان محمد عليهم السلام ▪️خواندن هزار مرتبه توحيد در اين روز فضيلت دارد و روايت شده كه خداوند رحمان نظر رحمت بسوى او كند. ▪️شايسته است كه شيعيان در اين روز امساك كنند از خوردن و آشاميدن بى آنكه قصد روزه كنند و عصر افطار کنند. ▪️هزار مرتبه بر قاتلان آن حضرت لعنت كند و بگويد اَلّلهُمَّ الْعَنْ قَتَلَةَ الْحُسَيْنِ عليه السلام. ▪️ از حضرت امام رضاعليه السلام منقول است كه هر كه ترك كند سعى در حوائج خود را در روز عاشورا و پى كارى نرود حق تعالى حوائج دنيا و آخرت او را برآورد و هركه روز عاشورا روز مصيبت و اندوه و گريه او باشد حقّتعالى روز قيامت را روز فَرَح و سُرُور و شادى او گرداند و ديده اش در بهشت به ما روشن گردد . ▪️سلام و تعزیت به اهلبیت علیهم السلام (به زیارتی که در مفاتیح الجنان ذکر شده) منبع： مفاتیح الجنان 🆔 @natgeofarsitv

#شهدای_کربلا 🏴 حجاج بن مسروق جعفی حَجّاج بْن مَسْروق مَذْحِجی جُعْفی از یاران امام علی(ع) و از شهدای کربلا. وقتی امام حسین(ع) از مدینه به سمت مکه حرکت کرد، او نیز از کوفه به مکه رفت و به کاروان امام پیوست. برخی منابع او را مؤذن امام در مسیر حرکت از مکه تا کربلا خوانده‌اند. در منزلگاه قصر بنی مقاتل، امام او را به خیمه عبیدالله بن حر جعفی فرستاد تا از وی برای یاری امام دعوت کند. حجاج، در روز عاشورا از امام حسین (ع) اجازه گرفت و به میدان رفت. پس از مدتی در حالی که بدنش آغشته به خون بود بازگشت و خطاب به امام این شعر را خواند: جانم به قربانت که هدایت کننده و هدایت شده‌ای؛ امروز جدّت پیامبر را ملاقات خواهم کرد و سپس پدرت علی را: آن انسان بزرگواری که او را وصی پیامبر می‌دانم. امام به او فرمود: «آری، من نیز پس از تو آن‌ها را ملاقات خواهم کرد.» حجاج به میدان باز گشت و جنگید تا به شهادت رسید. 🏴 عبدالرحمن بن عبدالله ارحبی عبدالرحمان بن عبدالله ارحبی از اصحاب امام حسین(ع) که در کربلا به شهادت رسید. او به همراه قیس بن مسهر نامه های کوفیان را به امام حسین رساندند. امام او را به همراه مسلم بن عقیل راهی کوفه کرد و او پس از شهادت مسلم به کاروان امام پیوست.  عبدالرحمن روز عاشورا با اجازه از سیدالشهدا به میدان رفت و پس از کشته و زخمی کردن چند تن از سپاه کوفه به شهادت رسید. وی جزو شهدای حمله اول، شمرده شده است. بنی‌اسد پیکر او را نیز همراه دیگر شهدای کربلا در مقبره دسته جمعی به خاک سپردند. 🏴 سیف بن حارث جابری ، مالک بن عبد بن سریع جابری سیف، فرزند حارث بن سُرَیْع مى ‌باشد. پدرش، حَرْث، أبی حارث و أبی حَرْث نیز نام دارد. در زیارت ناحیه مقدسه به صورت «شَبیب بن حارث» آمده است. نسبت جابرى كه به او داده شده به جابر، تیره‌ اى از قبیله هَمْدان برمى ‌گردد. این قبیله در اصل یمنی بوده و در کوفه مى‌ زیسته‌ اند. وی پیش از آغاز جنگ در روز عاشورا با شَبیب، از کوفه به کربلا آمد و به امام حسین علیه السلام پیوست. هنگامی که بسیاری از اصحاب کشته شده بودند و سپاه کوفه به خیمه ‌گاه اباعبدالله علیه السلام نزدیک می ‌شد، سیف با پسرعمو و برادر مادری‌ اش، مالک بن عبد بن سُرَیْع جابری با چشم اشکبار خدمت امام حسین علیه السلام آمد و اجازه میدان گرفت. امام علیه السلام فرمود: ای برادرزادگانم چرا می ‌گریید؟ امیدوارم به زودی از فرط شادی دیدگانتان روشن شود. گفتند: سوگند به خدا برخود نمی‌ گرییم بلکه گریه ما برای شما است که دشمن شما را محاصره کرده و ما جز جان، چیزی که در راه شما تقدیم کنیم نداریم. امام علیه السلام بر ایشان دعای خیر کرد و فرمود: ای پسران برادر! برای علاقه و همدردی‌ تان، بهترین پاداش پرهیزکاران نصیبتان باد. در این حال حنظلة بن سعد به میدان رفت و دشمن را موعظه کرد و در حال نبرد به فیض شهادت نایل گردید. سیف و مالک در حالی که متوجه امام علیه السلام بودند به سرعت به سوی دشمن رفته و خطاب به امام علیه السلام گفتند: ای پسر رسول خدا درود و رحمت الهی بر تو باد! امام علیه السلام فرمود: بر شما نیز درود و رحمت الهی باد! آن‌گاه هر دو با مواظبت از یکدیگر جنگیدند و به درجه رفیع شهادت نایل گشتند. 🏴 حرث بن امروالقیس کندی یکی از چهره های متحول شده همچون حر در کربلا ، حرث بن امروالقیس کندی است. او به کربلا آمد و در سپاه عمرسعد بود. تحت تأثیر تبلیغات اموی بود و علی‌رغم میل باطن، در جَو مسموم کوفه جنگ با اباعبدالله را گردن نهاده بود. از قبیله‌ی مشهور کنده بود و به دلاوری و شجاعت و سوارکاری و تیراندازی شهره. او در کوفه منش و فضائل امیرالمؤمنین را به چشم خود دیده بود. شاید نیز از آغاز آمدن به کربلا قصد جنگیدن با امام نداشت یا سپاه عمرسعد را بهانه‌ی پیوستن به اباعبدالله کرده بود. او در سپاه عمرسعد بود. وقتی سخنان امام حسین(ع)را شنید و گستاخی عمرسعد و سپاهیانش را دید و دریافت که محاصره سپاه امام به منزله جنگ با اوست، از عمرسعد گسست و به اباعبدالله پیوست. شاید نیز از آغاز آمدن به کربلا قصد جنگیدن با امام نداشت یا سپاه عمرسعد را بهانه‌ی پیوستن به اباعبدالله کرده بود. پیوستن او بایستی صبح عاشورا بوده باشد. وی در نخستین حمله و در تیرباران سپاه عمرسعد به شهادت رسید. 🏴 سلمان بن مضارب بن قیس انماری بجلی در برخى از منابع متأخر نام وى را سلیمان گفته‌ اند. وی در سال شصت هجری همراه پسرعمویش زهیر بن قین به حج مشرف شدند. هنگام بازگشت ، وقتی زهیر به کاروان امام حسین علیه السلام پیوست ، سلمان نیز چنین کرد و سرانجام در پیکار عصر عاشورا به شهادت رسید. 🆔 @natgeofarsitv