شور امام حسین علیه السلام و شهدا تعزیه داریت چقدر جذابه روضه‌های تو زنده و نایابه هرجایی می‌تونه بشه کربلا مثل شلمچه کرخه و چزابه تو طول تاریخ چقدر توی مسیرت اومدن مثل شهیدا که همه سنگ تو به سینه زدن همیشه زنده‌ای حسین رمز ظهور و فرجی الهی تو راهت بشم یکی شبیه حججی محتاجم به کرمت آرومم تو حرمت تا جون توی تنمه وایمیستم پا علمت آقام حسین وای فاطمه خوان روضت و می‌ندازه به جوونای سینه‌زن مینازه مقتدای ما مقتداش عباسه سیدعلی رهبرمون جانبازه برا رسیدن به ظهور شوره شهادت لازمه ایرانی وطن‌پرست الگوش فقط حاج‌قاسمه ان‌شاءالله اربعین همه به عشق کلّ شهدا پیاده بانوحه می‌ریم از تو نجف تا کربلا ای خون خدا حسین لبیک ما یا حسین با لطف امام عصر می‌مونیم ما با حسین آقام حسین وآی اون کسی می‌خواد خیر این مردم رو که فهمیده باشه غدیر خم رو تو مسیر حسینه هر کی رفته مسیر مشهد و مسیر قم رو وصیت خمینیه به من و ما و به شما نذارید انقلاب بره به دستای نامحرما ان‌شاءالله سختی‌ها میره کام همه عسل می‌شه با اراده با لطف حق مشکلا میره حل می‌شه خاک ما نام‌آشناس از قیمت مثل طلاس این خاک و این سرزمین بیمه‌ی امام رضاس آقام حسین وای مجتبی صمدی شهاب

#شور. #اباعبدالله 🎤حاج مجتبی صمدی

روز را شب می کنم با درد بی بال و پری هیچ دردی نیست از این درد ، درد بد تری ماجرای من شده مانند مرد یخ فروش آب دارد می شود عمر و ندارم مشتری نیمه ی شب از خیابان ها سراغم را بگیر روزگار عاشقی یعنی همین در به دری گریه هایم را بگیرى زیر گریه میزنم هر چه را دارم بگیر از من بده چشم ترى کربلایم دیر دارد میشود کاری بکن بی کسی ام را نکن با دوری ات یادآوری یا ولی الله، کارم لنگ گوشه چشم توست رب نمی بخشد مرا تا از گناهم نگذری نوجوان بودم شدم دیوانه ی کویت حسین آه از آن ساعتی که… روضه های کوثری… تازه میگردد برایم روضه ی عصر دهم چشم من هر بار می افتد به معجر، روسری پیش چشم مادرت پیش نگاه خواهرت حنجرت را ریش ریشش کرد آخر خنجری نعل تازه ساختند و بر تنِ تو تاختند پشت و رویت را یکی کردند از خیره سری مثل نعلی که کمی از پیکرت را کند و برد برد همراه خودش انگشت را انگشتری بچه هاى فاطمه از قافله جا مانده اند ساربان آهسته تر داری مگر سر مى برى زجرهای زجر این ضرب المثل را باب کرد: “صد پسر در خون بغلتد گم نگردد دختری” ◾️◾️◾️◾️◾️◾️ #

#روضه #شب_چهارم_محرم_۱۴۰۱ #حاج_محمد_رضا_بذری

با غمت عجینه آب و گل حسین ای عزیز دل حسین عظم اللهُ اجور عالمین به مصیبة الحسین کجا روضه میگیری واسه جد غریب یا مهدی بیا و بخون ناحیه با شیب الخضیب و خدالتریب بی تو غربته برام وطن امام عصر روضه داره شاه بی کفن امام عصر حاجت محرمای من امام عصر لک لبیک اباعبدالله **** ای نمکگیر غم تو آدم به غمت افتادم یا حسین گفتم و برکتش رسید به همه اجدادم یه عمری سر این سفره شدم ریزه خوار ممنونم یه رزقی بده امسالو بشم سفره دار سفره ی تو پهنه واسه کل کائنات تا سفینة الحسینه کشتی نجات دلهره نداره شیعه ی تو از صراط لک لبیک اباعبدالله **** نداره شکوه ایران قیمت با غرور و غیرت به خدا کم از شهیدا نداره جوون با عفت حیا بهترین پیونده برا بندگی کاشکی کم نشه سایه ی چادر از سر زندگی واجبه الهیِ حجاب بنده ها مرد و زن نداره حجب و پاکی و وفا در حدیثه اَفضَلُ المُرُوه اَلحَیا لک لبیک اباعبدالله **** باید از حصار تن عازم شد برا تو خادم شد یه روزی باید به ارباب رسید مثه حاج قاسم شد یه روز این وطن با دشمن میشه بی حساب روزی که قد علم کنه تو کشور نسل انقلاب داره سرمیاد روزای سخته انتظار میمونیم تا آخرش همیشه پای کار روهرو ولایتیم ما تا ظهور یار لک لبیک اباعبدالله ◾️◾️◾️◾️◾️◾️◾️

#زمینه. #اباعبدالله #شب_چهارم_محرم_۱۴۰۱ #حاج_محمد_رضا_بذری

نزدم رو بغیر از حسین حاجتام وقف این درگهِ وسط اضطراب دنیا خوده آرامشه این دهه اِنَ سَعید کُلَ سَعید مَن اَحَبَ آلَ عَلی ذکر حسین شده برام شیرین تر از هر عسلی کاشکی پای تو یه روز به دلم واشه حسین شاید این محرمه آخرم باشه حسین با دست خالی نوکر اومده این ماه رد نکن سائل رو یا اباعبدالله اباعبدالله یا اباعبدالله ◾️◾️◾️ رونق روضه ی تو هستیم باید این پیروهن کفن شه باید هر سینه زن یه روزی پدر چند تا سینه زن شه خوش به حال اونی که تو راهت میگیره پر و بال نسل ما حیدری میشه تنها با لقمه حلال زندگیمو دارم از لطف مادر حسین خُمس بچه هام میشه فدای سر حسین از اون روزی که با تو بودم همراه لطفتو حس کردم یا اباعبدالله اباعبدالله یا اباعبدالله ◾️◾️◾️ همه از دنیا میرن یه روز همه مینوشن یه وعده مرگ شهادت مرگ تاجرانه است شهدا زنده اند بعد مرگ مردن سهم همه میشه شهادت روزیِ خواص باید دل صاف بشه رفیق باید که جمع باشه حواس خوش به حال شهدا همنشینن با حسین لبِ تشنه جون دادن با نوای یا حسین مثه حاج قاسم میمونیم تو این راه مردِ میدان هستیم یا اباعبدالله اباعبدالله یا اباعبدالله ◾️◾️◾️ وقتی دنیا پُلِ محشره باید از سختی ها گذر کرد پای اهداف و اعتقادت همیشه سینه رو سپر کرد چشمِ امید ما به توست اَینَ مُعِزُ الاولیا زیبا میشه دنیا به تو ناشِرُ رایَةِ الهُدی آرزومونه بشیم همه سرباز ظهور انقلاب ما شده زمینه سازه ظهور میدونی غیبت واسه ما شده جانکاه العجل با مهدی یا بقیة الله بقیة الله یا بقیة الله

#شور. #اباعبدالله #شب_چهارم_محرم_۱۴۰۱ #حاج_محمد_رضا_بذری

تا با تو آرمیده ام از خود رمیده ام منت خدای را که چه خوش آرمیده ام گر برندارم از سرِ زلف تو دست شوق عیبم مکن که تازه به دولت رسیده ام السلام علی ساکن کرب و بلا السلام علی خامس آل عبا و بِیُمنِه رُزِقَ الوَرا ◾️◾️◾️ عیبم نباشد از تو که بر ما جفا رود مجنون از آستانه ی لیلا کجا رود در هیچ موقفم سرِ گفت و شنید نیست الا در آن مقام که ذکر شما رود السلام علی عشق دلِ مصطفی السلام علی حجت و نور خدا و بِیُمنِه رُزِقَ الوَرا ◾️◾️◾️ تنها نه جا به خلوت دلها گرفته ای ملک وجود را همه یکجا گرفته ای حسرت مبر ز گریه ی بی اختیار ما اکنون که اختیار دل از ما گرفته ای السلام علی کشته ی دشت بلا السلام علی مُرَمِلٌ بِالدِماء و بِیُمنِه رُزِقَ الوَرا ◾️◾️◾️◾️◾️

#زمینه. #اباعبدالله #شب_چهارم_محرم_۱۴۰۱ #حاج_محمد_رضا_بذری

یحزنون لحزننا یعنی بی تو باشم دووم نمیارم خیلی دلتنگ کربلام آقا پیش مردم به روم نمیارم منو هق هق شبونه دیگه خستم از زمونه خودت باز کاری کن برام حسین تویی مولا و امامم تویی شور هر سلامم تویی دلخوشی دنیام حسین بجز تو کی میتونه هوامو داشته باشه بجز تو کی حسین جان فکر غلام سیاشه حسین اباعبدالله **** یحزنون لحزننا یعنی نوکرت باز به سینه میکوبه با غمت عمریه که آبادم بی تو میشم خراب و مخروبه سلام گریه های هرشب سلام ماه غم زینب سلام ماه مهمونی حسین سلام روضه و اشک و آه سلام گودی قتلگاه سلام پیرهن خونی حسین به دو عالم نمیدم نخی از پرچمت رو خدا رو شاکرم که دیدم محرمت رو حسین اباعبدالله ◾️◾️◾️◾️◾️◾️

#زمینه. #اباعبدالله #شب_چهارم_محرم_۱۴۰۱ #حاج_محمد_رضا_بذری

اشعارولادت امام موسی کاظم(ع) من کیستم ولی خداوند اکبرم آیینۀ تمام نمای پیمبرم آرام جان فاطمه و نجل حیدرم باب‌الحوائج همه موسی‌بن‌جعفرم مولای کائنات و امام سما و ارض بر جن و انس هادی و مولا و رهبرم امروز باب حاجت خلقم به کاظمین فردا پناه خلق به صحرای محشرم هر سال و ماه و هفته و هر روز و شب رسد هر دم به جن و انس و ملک فیض دیگرم دریای نور شش دُرِ ناب محمّدی بر شش سپهر نور فروزنده اخترم قرآن روی دست ششم حجت خدا بر روی سینه همچو رضا هست کوثرم هنگام کظم غیظ به خلق محمدی ریزد فرو به خنده ز لب در و گوهرم من نخل باغ وحیم و سنگم اگر زنند ریزد هماره میوۀ توحید از برم گنجینۀ علوم خدا سینۀ من است تا حشر بر کتاب خداوند داورم تنها خداست مادح ما خاندان و بس من از ثنای خلق دو عالم فراترم من مشعل هدایتم و با فروغ خود در تیرگی به قلب شما نورگسترم تنها نه باب حاجت خلقم در این جهان در روز حشر هم به شما یار و یاورم من پیشتاز و رهبر آزادمردی‌ام زنجیر گشته اسلحه و حبس سنگرم در مکتب منور و مشعل فروز وحی در پیکر ولایت روح مطهرم در حلقه‌های سلسله بین سیاه چال نام خدا به لب شده ذکر مکررم سجاده: خاک و آب وضو: اشکِ نیمه‌شب این سجده‌های دائم و این دیدۀ ترم مانند یک جنین که در آغوش مادر است شب تا به صبح بر سر زانو بوَد سرم پایم میان سلسله چشمم بوَد به در گویی نشسته است رضا در برابرم با هر نفس که می‌کشم انگار می‌‌کنم باشد درون حبس نفس‌های آخرم وقتی که تازیانه زند خصم بر تنم گریم به یاد پیکر مجروح مادرم زندان من چراغ ندارد خدا گواست چون شمع آب گشته در این حبس پیکرم ممکن نبود و نیست در این تیرگی دمی بر زخم‌های سلسلۀ خویش بنگرم با تازیانه خصم مرا می‌زد و نگفت چیزی بجا نمانده ز اندام لاغرم آزادی‌ام چه فایده دارد از این قفس وقتی شکسته بال من و ریخته پرم سوز درون «میثم» خونین جگر شود هـر دم که بـاد می‌دهد از سینۀ آذرم #ولادت_امام_کاظم_ع_

اشعارولادت امام موسی کاظم(ع) ای هــزاران مـوسیَت از طـور آورده سلام وی مسیحا برده بر حبل‌المتینت اعتصام موسـی جعفـر، امـام العـارفین، نـورالهدی روی قرآن، پشت دین، کهف التقی، خیرالانام گوهر شش‌بحر نـور استی و بحـر پنج دُر خــود امـام ابـن امـام ابـن امـام ابن امام صحن زیبایت همـان صحن امیرالمؤمنین کـاظمینت کـربلا و مـرقدت بیـت‌الحرام جان به خاک آستانت فرش چون بال ملک دل در اطراف حریمت چون کبوتر گِردِ بام هر دری از صحن زیبایت دو صد باب‌المراد هـر قـدم از خـاک زوّار تـو یک دارالسلام با همه ایمان کـه دارم کفـر نعمت کرده‌ام گر به صحنینت برم از جنّت و فردوس، نام با تـولاّی تــو از اوّل حیــاتم شـد شروع از تو گفتم، از تو گویم، تا شود عمرم تمام کظم غیظت برده از دشمن هزاران‌بار دل مهربانی‌هـات داده زخــم دل را التیــام نه به دوزخ کار دارم، نه به محشر، نه بهشت دوست دارم تا که در این آستان باشم غلام چـارده معصـوم را بــالله زیارت کرده‌است هر که بر این آستان از دور گوید یک سلام تـا ز راه دور قبـرت را زیــارت می‌کنم بـوی جنت آیدم از چار جـانب بر مشام ای مقـام «قاب قوسینِ» تـو در مطموره‌ها وی میان سلسله با حیّ سبحان همکلام خصم در زندان اسیرت کرده، کو تا بنگرد طایـر آزادگـی بـر روی دسـت توست رام دست در زنجیر و پا در کند و پیشانی به خاک ذکر بر لب، روز و شب، اشکت به دیده صبح و شام پای تابـوت تـو هم حتی اهانت شد به تو خوب بگرفتنــد از فرزنــد زهــرا احترام روز و شب با دوست در زیر غل و زنجیرها حال می‌کردی هماره، ذکر می‌گفتی مدام گاه در ذکر سجود و گاه در ذکر رکوع گاه در حـال قعود و گاه در حال قیام «سندی شاهک» رسانْدَت بر بدن، آزارها آن یهودی خواست کز اسلام گیرد انتقام روزها را روزه، شب‌ها در مناجات و نماز دوره سالت به زندان بود چون ماه صیام یوسف زهرا! شنیدم بر رخت سیلی زدند با کدامین جـرم مولا؟ بـا کدامین اتهام؟ پیکرت بر تخته‌ای با آن‌چنان جاه و جلال تختـۀ در بـود روی شانـۀ چندین غلام بود جسمت بر زمین، چون پیکر جدت سه روز گریه بر مظلومی‌ات می‌کرد چشم خاص و عام نه تنت بر خاک عریان، نه سرت بر نوک نی نه حریمت را کسی آتـش زد ای عالی مقام! نه تصـدّق داد کـس در کوفـه بر معصومه‌ات نه عزیـزان تــو را بردنــد سـوی شهـر شام تا جهان باقی است باید بهر جدت گریه کرد آنکه بی او گریه بر هـر دیـده‌ای باشد حرام اشـک او از دیــدۀ هــر شیعه ریـزد متصل داغ او در سینه‌هــا پیوستـه باشـد مستدام چشم «میثم» اشک می‌ریزد به یاد کشته‌ای کز غمش پیوسته گرید هفت‌باب و چارمام

اشعارولادت امام کاظم(ع) ای هفتمین قرص قمر موسی ابن جعفر بر حضرت سلطان پدر موسی ابن جعفر باب المراد صحن زیبای تو عشق است ای خالق جنّ و بشر موسی ابن جعفر دولت سرایت جنت العلای عالم حال و هوایش بین سر موسی ابن جعفر از بس کریمی دست خالی از حریمت بیرون نرفته یک نفر موسی ابن جعفر آقا گنه کارم ولی هستم پشیمان از جرم نوکر درگذر موسی ابن جعفر شمشیر در دستت که باشد حیدری تو مثل علی مرد ظفر موسی ابن جعفر باب الحوائج هستی و آقای عالم ای خواهش این چشم تر موسی ابن جعفر ما مردم ایران بدهکار شماییم نامت به ایران سر به سر موسی ابن جعفر در مشهد و قم در میان شهر شیراز دارد ولای تو ثمر موسی ابن جعفر ما هر چه داریم از علی و آل پاکش از ما بگردان هرچه شَر موسی ابن جعفر دلتنگم و خواهم ز درگاهت فرج را رویش ببینم یک نظر موسی ابن جعفر #ولادت_امام_کاظم_ع_ #کانال_مولودی_مجمع_الذاکرین

اشعارولادت امام کاظم(ع) ای هفتمین قرص قمر موسی ابن جعفر بر حضرت سلطان پدر موسی ابن جعفر باب المراد صحن زیبای تو عشق است ای خالق جنّ و بشر موسی ابن جعفر دولت سرایت جنت العلای عالم حال و هوایش بین سر موسی ابن جعفر از بس کریمی دست خالی از حریمت بیرون نرفته یک نفر موسی ابن جعفر آقا گنه کارم ولی هستم پشیمان از جرم نوکر درگذر موسی ابن جعفر شمشیر در دستت که باشد حیدری تو مثل علی مرد ظفر موسی ابن جعفر باب الحوائج هستی و آقای عالم ای خواهش این چشم تر موسی ابن جعفر ما مردم ایران بدهکار شماییم نامت به ایران سر به سر موسی ابن جعفر در مشهد و قم در میان شهر شیراز دارد ولای تو ثمر موسی ابن جعفر ما هر چه داریم از علی و آل پاکش از ما بگردان هرچه شَر موسی ابن جعفر دلتنگم و خواهم ز درگاهت فرج را رویش ببینم یک نظر موسی ابن جعفر #ولادت_امام_کاظم_ع_

اشعارولادت امام کاظم(ع) بسم رب الفاطمه، تکثیر شد خیر کثیر جلوه ای دیگر ز وجهُ الله تابید از غدیر سوره ی کوثر ز الطاف خدا تفسیر شد نسلِ احمد از علی و فاطمه تکثیر شد هفتمین نور امامت، جلوه چون خورشید کرد بیتِ عصمت را خدا سرشار از توحید کرد دستِ هو ، قدرت نمایی کرد در اوجِ کمال باز هم ترسیم شد ابقای وجهِ ذوالجلال احمدی دیگر ‌تجلی کرده از سِرّ درون حیدری دیگر شده از آستینِ حق برون مجتبایی دیگر آمد از حریم کبریا یادگاری دیگر آمد از شهید کربلا سیدِ سجادِ ثانی، زینتُ العباد شد عرش تا تَحتُ الثَری، روشن از این نوزاد شد باقرِ دین از خدایش خواست تکریمش کند سبطِ او آمد که این اِکرام، تقدیمش کند آری آن اِکرام، رخسارِ امام کاظم است در حقیقت لطف، انوارِ امام کاظم است آسمانِ عشق را قرص قمر داده خدا صادق آل محمد را پسر داده خدا وجهِ ایزد، شمسِ جنت، ماهِ داور آمده نجلِ احمد، نسلِ زهرا، سبطِ حیدر آمده صاحبِ تاجِ ولایت، منجیِ دنیا و دین خالقِ جود و کرامت، مظهرِ حبلُ المتین هفتمین سلطانِ عالم، عالمی در بندِ اوست حضرت سلطان علی موسی الرضا فرزند اوست مُلکِ ایران کشورِ موسی بنِ جعفر هست و بس مُلکِ ایران نه، دو عالم وقفِ کوثر هست و بس معنیِ باغِ فدک، اینجا مشخّص میشود هر که با حق نیست از مِلکش مرخّص میشود از تمامِ سرزمینهایی که تحتِ سلطه است تا حرمهایی که در آن خاکی از غربت نشست دیر یا زود اُردوی دشمن هزیمت میکند لشکرِ فرعون در دریا عزیمت میکند غرقِ دریای تَفرعُن، نسلِ استکباری است قومِ موسای زمان را روزهای یاری است ما به لطفِ حق، فدک را پس بگیریم از عدو روزهای مهدوی داریم اینک پیشِ رو هوش اگر باشیم، ایام فرج نزدیکِ ماست! هر چه داریم از مسیرِ کوچه ی باریکِ ماست! حال با سربندِ یازهرا مهیا میشویم با اطاعت از ولایت، یارِ مولا میشویم روزهای انتقامِ خونِ مظلومان رسید اِنتقِم یا منتقِم، فرصت به محرومان رسید محمود ژولیده #ولادت_امام_کاظم_ع_

مدح سنتی ولادت امام موسی کاظم(ع) بسم رب الفاطمه، تکثیر شد خیر کثیر جلوه ای دیگر ز وجهُ الله تابید از غدیر سوره ی کوثر ز الطاف خدا تفسیر شد نسلِ احمد از علی و فاطمه تکثیر شد هفتمین نور امامت، جلوه چون خورشید کرد بیتِ عصمت را خدا سرشار از توحید کرد دستِ هو ، قدرت نمایی کرد در اوجِ کمال باز هم ترسیم شد ابقای وجهِ ذوالجلال احمدی دیگر ‌تجلی کرده از سِرّ درون حیدری دیگر شده از آستینِ حق برون مجتبایی دیگر آمد از حریم کبریا یادگاری دیگر آمد از شهید کربلا سیدِ سجادِ ثانی، زینتُ العباد شد عرش تا تَحتُ الثَری، روشن از این نوزاد شد باقرِ دین از خدایش خواست تکریمش کند سبطِ او آمد که این اِکرام، تقدیمش کند آری آن اِکرام، رخسارِ امام کاظم است در حقیقت لطف، انوارِ امام کاظم است آسمانِ عشق را قرص قمر داده خدا صادق آل محمد را پسر داده خدا وجهِ ایزد، شمسِ جنت، ماهِ داور آمده نجلِ احمد، نسلِ زهرا، سبطِ حیدر آمده صاحبِ تاجِ ولایت، منجیِ دنیا و دین خالقِ جود و کرامت، مظهرِ حبلُ المتین هفتمین سلطانِ عالم، عالمی در بندِ اوست حضرت سلطان علی موسی الرضا فرزند اوست مُلکِ ایران کشورِ موسی بنِ جعفر هست و بس مُلکِ ایران نه، دو عالم وقفِ کوثر هست و بس #ولادت_امام_کاظم_ع_

اشعارولادت امام کاظم(ع) ای خاک کاظمین تو عطر بهشت من ای مهر تو ز روز ازل در سرشت من عنوان و فخر نوکریت سرنوشت من بذر ولایت تو در آغاز کشت من با مدح تو است زنده دل و جان ما همه ای موسی مسیح دم آل فاطمه ما سائل و تو دست عنایات داوری ما بندۀ حقیر و تو مولا و سروری در سلسله به سلسله ها یار و یاوری باب الحوائج استی و موسی ابن جعفری باب النّجات قبلۀ حاجات ما تویی جان دعا و روح مناجات ما تویی تو شمع جمع محفل اولاد آدمی تو هفتمین امام به خلق دو عالمی روح مصوّر استی و جان مجسّمی هم بحر هفت دُرّی و هم دُرّ شش یمی آنجا که هست مهر تو آب حیات ما تبدیل بر گناه شود سیّآت ما ای دل به دوستّی تو بیت الولای ما ای کاظمین تو نجف و کربلای ما بر غرفۀ ضریح تو دست دعای ما صحن تو مروه و حرم تو صفای ما ما را بود هوای طواف حریم تو ای جود اهلبیت به دست کریم تو تو موسی ولایتی و حبس، طور تو تابد به دل ز قعر سیه چال، نور تو خیل ملک ستاده به خدمت، حضور تو خلوتسرای حبس پر از شوق و شور تو ظاهر اگر چه سلسله بر دست و پای تو است زنجیر نه سپهر به دست ولای تو است یوسف به جسم و پیرهنت بوسه می زند یعقوب بر لب و دهنت بوسه می زند گل بر لطافت سخنت بوسه می زند زنجیر هم به زخم تنت بوسه می زند در ذکر شامگاه تو پوشید راز شب ای عاشق طنین دعایت نماز شب افلاکیان غلام کمر بستۀ تواند مردان جود سائل پیوستۀ تواند اهل کمال بندۀ وارستۀ تواند مبهوت ذکر و نالۀ آهستۀ تواند وقتی که لب برای دعا باز می کنی در حلقه های سلسه پرواز می کنی در اقتدار، مظهر خلاّق داوری در کظم غیظ، وارث شخص پیمبری در حلم مجتبایی و در صبر حیدری حقّا که نجل فاطمه موسی ابن جعفری دین من و تجلّی ایمان من تویی توحید و ذکر و محشر و میزان من تویی ای میوه های نخل دعا اشک جاریت هر شب نماز، عاشق شب زنده داریت رویت به خاک و چرخ پی خاکساریت مبهوت گشته سلسله از بردباریت باران اشک بر رخ چون لالۀ تو بود هنگام گریه سلسله همنالۀ تو بود دردا که گشت خاک سیه چال بسترت دشمن به حبس تیره چه آورد بر سرت مانند شمع سوخته شد آب پیکرت ای کاش بود حضرت معصومه در برت در غربت تو سلسه ها داد می زدند بر زخم گردنت همه فریاد می زدند پیوسته بود نام خداوند بر لبت می برد دل ز سلسله ها ذکر یا ربت می سوخت قلب مرغ شب از ناله ی شبت آخر غروب کرد غریبانه کوکبت با زهر کینه زخم درون تو چاره شد در ماتم تو قلب رضا پاره پاره شد از داغ تو به سینه یاران شراره بود دلهای شیعیان ز غمت پاره پاره شد تشیع جسم پاک تو داغ دوباره بود تابوتت ای ولّی خدا تخته پاره بود تنها نه در عزای تو «میثم» گریسته بر غربت تو دیدۀ عالم گریسته #ولادت_امام_کاظم_ع_

مدح سنتی ولادت امام موسی کاظم(ع) چو اشکِ دیده ی عشّاق‌حق،دل‌ها مصفّا شد قلوب شیعیان از روشنى چون طور سینا شد اگر بینى فضاى آفرینش گشته عطر آگین گلِ روى امام موسى کاظم شکوفا شد قدم زد در جهان مولاى عالم موسىِ جعفر که از یُمن قدومش،غرق زیور،عرش اعلا شد چه خورشیدى زمین و آسمان را کرده نورانى چه ماه پر فروغى در سپهر مجد، پیدا شد ز چرخ چارمین با موکب عزّ و شرف امشب پى عرض ادب سوى زمین نازل مسیحا شد نه تنها دیده ی آل محمّد شد به او روشن که چشم چرخ‌پیر از دیدن آن ماه،بینا شد در این فرخنده میلاد وصىّ هفتم طاها نزول رحمت بى‌منتهای ذات یکتا شد نه تنها آشنایانش،که در سر تا سر گیتى هر آن‌کس واقف از اوصاف او گردید شیدا شد حمیده مادر والا مقام و ارجمند او بنازد زان که او هم مادر فرزند زهرا شد به پاس مقدمش از جانب ربّ غفور امشب براى دوستدارانش، برات عفو، امضاء شد به آن باب‌الحوائج (ملتجى) شد هر گرفتارى یقین‌دارم که از کار و دلش هر عقده‌اى وا شد #ولادت_امام_کاظم_ع_

دوبیتی ولادت امام موسی کاظم(ع) موسایی و صد جلوه به هر طور کنی هر جا گذری، حکایت از نور کنی تو باب حوائجیّ و ما حاجتمند ما را نکند ز درگهت دور کنی زیر علم امام کاظم بودن غرق کرم امام کاظم بودن خوب است ولی عجب صفایی دارد یک شب حرم امام کاظم بودن فیض تو به ما ز والدینت برسد از مشهد و قم، دو نورعینت برسد دلتنگ زیارت تو هستم چه شود! دستم به ضریح کاظمینت برسد طور من است مرقدِ موسای کاظمین قربان آن دو گنبدِ زیبای کاظمین بعداز غدیر و جلوه ی مستانه نجف تعظیم می کنیم به آقای کاظمین بر آینه ی جمال داور صلوات بر نور دو‌ دیده ی پیمبر صلوات بفرست تو با امام صادق امشب ناز قدم موسی جعفر صلوات بر احمد و آلش صلواتی بفرست بر جمله خصالش صلواتی بفرست اندر شب میلاد امام کاظم بر ماه‌ جمالش صلواتی بفرست بر خنده ی خورشید مشارق صلوات بر آینه ی جمال خالق صلوات از مکه و از مدینه گل می بارد بر دسته گل امام صادق صلوات #ولادت_امام_کاظم_ع_

شده چراغون عرش معلا اومده عشق حضرت زهرا روی لب فاطمه لبخنده چراغ شادی به عرش میبنده میخونه هرکی ارادتمنده امام کاظم مدد 💎"باب الحوایج مولا مولا" شکفته یک گل ز نسل حیدر باب الحوائج موسی بن جعفر اومده هر کی که حاجت داره هر کی مدال سعادت داره باب الحوائجه برکت داره امام کاظم مدد 💎"باب الحوایج مولا مولا پسر صادق ناطق قرآن پدر شاهنشاه خراسان غیرت فاطمیه تو جونش میجوشه خون علی تو خونش ولایت علیه قانونش امام کاظم مدد 💎"باب الحوایج مولا مولا عشق حسنه و ابن الحسینه امیرو سلطان کاظمینه کرم میباره ز دستاش دائم هر کی به کربلا میشه عازم براتشو میگیره از کاظم امام کاظم مدد 💎"باب الحوایج مولا مولا (عبدالزهراهاشمیان) 🌸⭐️🌸⭐️🌸⭐️🌸