# کشتی بان- 10 برای پویندگی! «امامت یک واژۀ عربی است و به معنای پیشوایی جمعی از مردم است که در راهی یا در کاری به حرکتی مشغول هستند. یک جمعِ ساکت و بدون تحرک، احتیاجِ به امام و پیشوا ندارد. یک عده خوابیده را، یا بیهوش و تخدیرشده را، نمی شود گفت که امامشان و پیشوایشان کیست. امامت برای عمل، برای تحرک، و برای پویندگی است. پس امام یعنی پیشوا و پیشروِ جمعی که در حال تحرک و پویایی اند. ... امام از نظر مذهب تشیّع و در فرهنگ تشیّع، ادامه دهندۀ راه پیغمبر است. پیغمبر وقتی که در جامعه ای مبعوث می شود، یک حرکتی، یک انقلابی، یک دگرگونی ای در جامعه به وجود می آورد؛ جامعه را به شکل تازه ای می سازد؛ لکن جامعه باوجود اینکه به وسیلۀ پیغمبر به شکل دیگر و نویی طرح ریزی شده، چون یک موجود پویاست، یک واحد متحرک است، احتیاج به رهبر دارد و بعد از پیغمبر، این رهبر، امام است.» 🌴 کتاب «انسان 250 ساله» حلقه سوم، چاپ 1398 ص 54 و 55 لینک عضویت در کانال: https://eitaa.com/navkhoda

غنچه ای از نرگس مستانه جانان شکفت تهنیت، روئیدنش را باغبان گل بگفت می فشانَد عِطر خود در بوستان انس و جان نغمه آزادگی از آن هَزار باید شنفت (میلاد مسعود حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه مبارکباد.)

ای جان جهان! جان مرا واصل کن تدبیر شب و روز مرا کامل کن بخشنده تری از تو نمی یابم من آن أحسن حالات زمان نازل کن (آغاز قرن ۱۵ هجری شمسی مبارک)

# کشتی بان- 11 سه وظیفه! «در مجموع امام سه وظیفه به عهده دارد، یا به تعبیر دیگر بگوییم امامت درحقیقت سه شأن است، سه شغل است: ... (اول) امام بایستی نمودار عینی مکتب باشد. ... امام باید با وجود خود، با تلاش خود، با چگونگی زندگی خود، با تمام منش ها و شیوه هایی که از خود بروز می دهد، نشان بدهد که اسلام چگونه انسانی را می خواهد بسازد. ... خصوصیت دوم برای امام و آن شأن و وظیفه ای که برای امام وجود دارد، یا بگوییم آن فلسفه ای که برای امامت هست، این است که امام باید ایدئولوژی را، آن ایدئولوژی توحیدی را، تفکر اسلامی را، در تداوم زمان حفظ کند. ... (سوم) امام یکی از کارها و مشاغل و شئونش این است که اگر نظام سیاسی و اجتماعی اسلام بر سر کار هست، آن را حفظ کند؛ و اگر نیست، کوشش کند که آن را به وجود بیاورد.» 🌴 کتاب «انسان 250 ساله» حلقه سوم، چاپ 1398 ص 55 تا 62 لینک عضویت در کانال: https://eitaa.com/navkhoda

# کشتی بان- 12 من نمی توانم! «متأسفانه مسئلۀ پیشوایی و پیشرویی در مورد امام، امروز در معارف فرهنگ شیعی ما هیچ مطرح نیست. تا می گویی مثلاً امام صادق علیه السلام در فلان موقعیت یک چنین عملی انجام داد، تو چه می گویی؟ می گوید: آقا! امام صادق علیه السلام امام بود. تا می گویی امام حسین علیه السلام چنین، امیرالمؤمنین علیه السلام چنان، امام هفتم چنان، امام عسکری علیه السلام آن طور ... می گوید: آقا! اینها امام بودند. خب، به دلیل اینکه اینها امام بودند، باید تو پیروی کنی؛ اگر امام نبودند که کسی وجود آنها را به رخ تو نمی کشید. ما که عمل گاندی را به رخ تو نمی کشیم که تو بگویی امام دیگران بود؛ ... عمل آن کسی را که تو امامش می دانی، به رُخت می کشیم. به همین دلیل که امام است، باید به حرفش عمل کنی؛ چون امام است، باید دنبالش بروی. یعنی چه که بگویی او چون امام است، پس من نمی توانم پسِ کار او و دنبال راه او را بگیرم؟ درحالی که این خطای خیلی بزرگی است، خطای خیلی بیّنی است.» 🌴 کتاب «انسان 250 ساله» حلقه سوم، چاپ 1398 ص 64 لینک عضویت در کانال: https://eitaa.com/navkhoda

# کشتی بان- 13 متأسفانه! «گفتیم که شناخت زندگی امام و سیرۀ عملی امام، دارای این دو فایده است: یکی اینکه آموزنده است، و دیگر اینکه برانگیزاننده و به اهتزازدرآورنده است؛ انسان را در پیچ وخم های زندگی کمک می کند، به انسان حالت تفاخر و مباهات می دهد. تعبیر جامع تری برای فایدۀ دوم هست و آن اینکه در انسان روح غروری به وجود می آورد. این احساس را در پیروان امام به وجود می آورد که راهی که او می رفت و امروز منِ شیعه مدعی ام که راه او را می روم، راه خداست، راه پرافتخار است، راه افتخارآفرین است؛ و بنابراین این راه را باید پیمود و باید رفت. شناخت امام این دو فایده را دارد. متأسفانه امروز هیچ یک از این دو فایده در اختیار ما نیست، ما نه به صورت آموزنده زندگی امام را فهمیده ایم و نه به صورت برانگیزاننده.» 🌴 کتاب «انسان 250 ساله» حلقه سوم، چاپ 1398 ص 77 لینک عضویت در کانال: https://eitaa.com/navkhoda

تصویرِ آن ماه خدا، در قاب دل جا می شود در ماه حق، شب تا سحر بزمی مهیا می شود بشتاب بر خوان خدا، فیضی ببر از آن طعام چون بزم جمع عاشقان یک ماه برپا می شود (حلول ماه میهمانی حضرت دوست مبارک باد.)

# کشتی بان- 14 معلوم نیست! «بالاخره برای شما شیعۀ امام صادق علیه السلام بعد از چهارده قرن معلوم نشد که امام صادق علیه السلام حرف حسابش در این دنیا چه بود؛ آخر هم نفهمیدید آیا ایشان بنا داشتند که در جامعۀ اموی در اول کار و در جامعۀ عباسی در آخر زندگی، مثل یکی از افراد علاقه مند و وفادار آن امپراتوری زندگی کنند؟ یا نه، یک آدم مخالفی بودند؟ اگر مخالف بودند، آیا این مخالفت را به صورت غصه ها و روضه ها و ناراحتی ها در خود حفظ کردند و در دل نگه داشتند تا به فوت ایشان منجر شد؟ یا نه، این را به یک صورتی ظاهر کردند؟ هیچ معلوم نیست. اما این را که مادر امام صادق علیه السلام کیست، غالباً می دانند؛ ... اینکه فرزندان امام چه کسانی بوده اند، مکرر شنیده ایم؛ ... لذاست امروز در روزگار جلوۀ تشیّع، در روزگاری که پیشرفت های فرهنگ فکری عالَم، مخصوصاً فرهنگ انقلابی جهان، همه جا به اصالت شیعه، و واقعیت این آیین، و موافقت این آیین با سنت پروردگار در تاریخ و در انسان، گواهی می دهد، در روزگاری که جا دارد انسانیت، سخن امام شیعه را بفهمد و بشناسد، در یک چنین روزگاری هنوز وقتی که برمی گردیم به تاریخ صدر اسلام، می بینیم چهرۀ بزرگان این مکتب، ناشناخته است.» 🌴 کتاب «انسان 250 ساله» حلقه سوم، چاپ 1398 ص 80 و 81 لینک عضویت در کانال: https://eitaa.com/navkhoda

«زندگی پس از زندگی» روایت برگشتگانی است که گوشه ناچیزی از عالم برزخ را تجربه نموده اند. تماشای این مجموعه مستند و دیدنی را به همه عزیزان توصیه می نمایم. از شنبه 13 فروردین تا پایان ماه مبارک رمضان ساعت 18/30 از شبکه 4

# کشتی بان- 15 دو شغل امام! «نتیجه ای که تا اینجا می توانیم بگیریم، این است که امام دو شغل دارد: یکی مربوط به مکتب، یکی مربوط به جامعه. امام دو بال دارد که با این دو بال در آفاق محیط امامت پرواز می کند؛ یکی مربوط به فکر، یکی مربوط به عمل؛ یکی مربوط به ذهن، یکی مربوط به واقعیت؛ یکی این است که قرآن را در دست بگیرد، دیگر این است که زمام جامعۀ اسلامی را قبضه کند. این دو کار به عهدۀ امام است. اگر یک وقتی دشمن های دین، دشمن های انسانیت، قدرت های ظالم، و آن کسانی که می خواهند همه چیز را از دست اهلش بگیرند و به خود اختصاص دهند، معارضه کردند، مخالفت کردند، و نگذاشتند که امام این دو وظیفۀ خود را انجام دهد، امام باید بی امان تلاش کند، مبارزه کند، کوشش کند تا بلکه بتواند این دو منصب الهی را باز قبضه کند و راهی را که خدای متعال برای او معیّن کرده است، ادامه دهد.» 🌴 کتاب «انسان 250 ساله» حلقه سوم، چاپ 1398 ص 88 لینک عضویت در کانال: https://eitaa.com/navkhoda

# کشتی بان- 16 جادۀ آسفالته! «جهاد عبارت است از درگیری با یک دشمن -این دشمن، هرکه می خواهد باشد- به یکی از اشکال و شقوق ممکن. ... جهاد تلاش و کوشش در راه پیشبرد هدف است؛ منتها آن تلاش و کوششی که با درگیری با دشمن همراه است. آن تلاشی که با درگیری با دشمن همراه نیست، اسمش جهاد نیست. یعنی اگر ما بخواهیم یک واژۀ کوچکی را، یک لغت بسیطی را در فارسی انتخاب کنیم که جهاد قرآن و جهاد روایت را با آن بخواهیم تطبیق کنیم و این واجب را بفهمیم، باید کلمۀ «مبارزه» را بگوییم؛ مبارزه به این معنا یعنی تلاشِ پُرنیرو درمقابل یک مانع یا یک دشمن. اگر هیچ مانعی درمقابل انسان نباشد، مبارزه وجود ندارد. در جادۀ آسفالته، انسان پایش را روی گاز بگذارد و با باک پُر از بنزین سفر کند؛ این را مبارزه نمی گویند. مبارزه آنجایی است که انسان با مانعی برخورد کند، درگیر شود و سعی کند آنها را از میان بردارد؛ که این مانع در جبهه های انسانی، می شود دشمن؛ و در جبهه های طبیعی، می شود موانع طبیعی.» 🌴 کتاب «انسان 250 ساله» حلقه سوم، چاپ 1398 ص 99 لینک عضویت در کانال: https://eitaa.com/navkhoda