❇️ #سلسله_مباحث_فطرت
🔅 شماره ۴۷
💠 لزوم آهستگی و پیوستگی در مراقبه
🔰 #شتابزدگی به روح #ملالت میآورد و ای بسا انسان متوجه نمیشود. این ملالت ها در پنهانی کار خود را میکند. همین طور #تنبلی هم چنین می کند. این راه #مجاهده می خواهد، بدون مجاهده نمیشود.
🔸 شاهد این مطلب کلام خود حضرت امیرالمؤمنین علی علیهالسلام است: «قَلِيلٌ مَدُومٌ عَلَيْهِ، خَيْرٌ مِنْ كَثِيرٍ مَمْلُولٍ مِنْهُ.» کمی که ادامه داشته باشد بهتر از آن زیادی است که ملالت از آن حاصل شود.
📍#سیر_و_سلوك هم همین طور است. از کم شروع می شود، اما بدون تنبلی بلکه با مداومت.
⚠️کسی که اول کار یك ساعت قبل از طلوع فجر بیدار میشود و 20دقیقه هم قنوت دارد، این احساسات است.
🔹 مستحبات مثل میوه ها مزهای دارد. اگر آن را نچشیم، آخر سر روح کاردستمان میدهد. اول متوجه نمیشویم، اما میرسیم که یك موقعی حتی حوصله نداریم نماز واجبمان را بخوانیم.
✳️ اول اهمیت به #واجبات است، پس واجبات و ترك محرمات، پی و ستون ساختمان است و مستحبات به منزله تزیین آن است.
📌 پس در مسئله مراقبه این شد که این راه، آهسته و پیوسته است.
📚کتاب "فطرت" ص۲۸۸
💠کانال ندای پاک فطرت
🆔 @nedayepakefetrat