❇️ #سلسله_مباحث_معارف_الهی 🔅 شماره ۸۹ 💠 سومین راه رسیدن به جواب سؤالات و شبهات، بررسی عدم و وجود در پاسخ به سؤال نهایت ماده ات 🔰 در #وجود و #عدم، اصالت با وجود است و عدم اصلاً اصالت ندارد. 👈 مثلاً شما وقتی می‌فرمایید «وجود، وجود هست»، حرف خودش شد که «هست»؛ یعنی حکم عقلیتان برای اصل بودن او. 🍃 اگر بگویید «عدم نیست»، حرف خودتان را نقض کردید، حرف خودتان را نفی کردید؛ گفتید که «عدم #نیست». وقتی که عدم نیست، پس ما روی چه داریم بحث می‌کنیم؟ 🔹 اگر بفرمایید که «عدم هست»، پس چرا این عدم به هستی محتاج شد؟! این عدم، سراسر #نیاز است. #وجود است که خودش و خودش مستقل است. 🔸 البته وقتی مستقل می‌گوییم، نسبت به مخلوقات است، نه در محضر خدا؛ ما بحثمان در محدوده موجودات است. 📌 اگر کسی بگوید «وجود، عدم است» که دیگر خنده دار می‌شود. می‌گوییم آقا لااقل به خودت رحم کن؛ اینکه الان موجود هستی، بگویی من اشتباه می‌کنم، شک می‌کنم! 🌀 پس وجود، #اصل است؛ و عدم، #نمود است، نه وجود. معلوم می‌شود که وجود آنقدر لطیف است و آن قدر شگفت‌انگیز است که حتی ضد خودش را هم از وجود خودش بهره‌مند می‌کند، ضدخودش هم به اتکای به او نمود پیدا می‌کند. 📑 جزوه "سی و دو گفتار در معارف الهی" ص۳۱۸ 💠کانال ندای پاک فطرت 🆔 @nedayepakefetrat