شب نیمه شعبان: شب بسیار مبارکى است، از امام صادق علیه السّلام روایت شده که از امام باقر علیه السّلام از فضیلت شب نیمه‏ شعبان سؤال شد، ایشان فرمود: این شب پس از شب قدر بر‌ترین شبهاست. در این شب خدا فضل خود را بر بندگان سرازیر مى‏کند، و آنان را به بخشش و کرم خویش مى‏آمرزد، پس در تقرّب جستن به سوى خداى تعالى در آن‏ بکوشید، که آن شبى است که خدا به ذات مقدّس خود سوگند یاد کرده، که سائلى را از درگاه خویش با دست خالى بازنگرداند مادام که انجام معصیتى را درخواست نکند، و شب نیمه شعبان شبى است که حق تعالى آن را براى ما قرار داد و در عوض‏ شب قدر که آن را مخصوص پیامبر صلى الله علیه و آله فرمود، پس در دعاى و ثنا بر خداى تعالى کوشش کنید...، تا آخر خبر. از جمله برکات این شب مبارک، ولادت با سعادت حضرت سلطان عصر امام زمان (ارواحنا له الفداء) است‏ که در سحر چنین شبى در سال دویست‏وپنجاه‏وپنج هجرى قمرى در سرّمن‏رأى [سامراى کنونى] واقع شد، و باعث فزونى‏ شرافت این شب مبارک گشت. براى این شب چند عمل دارد است: اوّل: غسل کردن که باعث تخفیف گناهان است. دوّم: شب‏زنده‏دارى به نماز و دعا و استغفار، چنان‏که امام زین العابدین علیه السّلام انجام مى‏دادند، و در روایت آمده: هرکه این‏ شب را به رازونیاز و عدابت بپردازد دل او نمی‌رد در روزى که دلها بمیرند. سوّم: زیارت امام حسین علیه السّلام که افضل اعمال این شب است و باعث آمرزش گناهان است، و هرکه میل دارد تا ارواح صدوبیست‏ وچهار هزار پیامبر با او دست آشنایى دهند، در این شب امام حسین علیه السّلام را زیارت کند....