eitaa logo
نهضتِ روایت
382 دنبال‌کننده
760 عکس
152 ویدیو
49 فایل
«شما روایت کنید حقایق جامعه‌ی خودتان و کشور خودتان و انقلابتان را.شما اگر روایت نکنید،دشمن روایت میکند...جای ظالم و مظلوم را عوض میکند.» ۱۴۰۰/۰۹/۲۱ https://khl.ink/f/49192 ارتباط با ما: @nehzaterevayat_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
قرآن در این کشور غریب بود امروز بحمداللَّه به برکت نظام جمهوری اسلامی نوای قرآن در فضای کشور ما طنین‌انداز است. جوانهای عزیز ما بدانند که یک روز قرآن به معنای حقیقی کلمه در این کشور غریب بود؛ نه فقط عمل به قرآن و تکریم قرآن، حتّی تلاوت قرآن هم غریب بود. گاهی به عنوان نمایش، حرکتی در گوشه‌یی دیده می‌شد؛ اما قرآن، مطلوب و جریان غالب در میان مردم کشور، بخصوص جوانهای ما نبود. امروز من نگاه می‌کنم می‌بینم تعداد جوانها و حتّی نوجوانهایی که تلاوت قرآن را در حد نصاب لازم انجام می‌دهند، زیادند. بیانات در دیدار قاریان، ۱۳۷۴/۷/۱۴ #ما_و_قرآن
🗒 بر قله‌های شوکت ✍️زهرا نجاتی،طلبه و مبلغه حوزه ‏ ‏ برخی آدم‌ها معلم هستند اما نه معلمی که با تعدادی شاگرد در مدرسه ‏سروکار داشته باشد؛ یعنی حرف زدن و کارهایشان به آدم درس می‌دهد. ‏بعضی‌ها هم پیدا می‌شوند که از این مرحله بالاتر هستند و مثل حاج قاسم ‏همپای انسان‌ها نفس می‌کشند و می‌گویند و می‌شنوند.‏ حاج قاسم ازجمله کسانی بود که نه‌تنها مرتبه‌ی ‌نظامی بلکه حال خوش ‏عرفانی و مراتب بالای ولایت پذیرش، ذره‌ای او را از مردم دور نکرده ‏بود، بلکه در بالاترین مرتبهٔ تواضع نسبت به آن‌ها قرار داشت.‏ او نه‌تنها از آیت‌الله جوادی آملی که بزرگ‌مرد راه علم و دیانت است، ‏امضای شهادت درباره ایمان خودش را گرفت، بلکه برایش اصلاً اهمیت ‏نداشت که در مقابل دوربین اشک بریزد و از چند نفر سرباز بخواهد که ‏به دین‌مداری او شهادت دهند.‏ حاج قاسم از آدم‌هایی نبود که برای دل‌خوش کردن دیگران و رفع تکلیف ‏حرف بزند و عملی انجام بدهد. او از آن دست آدم‌ها نبود که دنبال ‏گزارش دهی باشد تا خودش را به رخ این‌وآن بکشد. شاهد آن‌که رهبر ‏انقلاب در روزهای ابتدایی شهادت حاج قاسم، از خلوص او این‌چنین یاد ‏می‌کند که در جلسات کاری در گوشه‌ای می‌نشست و سرش را پایین ‏می‌انداخت و خوش نداشت که بخواهد بگوید من این کارها را انجام ‏داده‌ام.‏ بصیرتی که او داشت، کم یاب بود و شاید برخی از عالمان دینی از آن ‏بی‌بهره باشند.‏ او در وصیت‌نامه‌اش، خطاب به مردم و علما، از رهبری به‌عنوان تنها ‏سنگری که اگر حفاظت نشود، تمام حرم‌های اهل‌بیت، به خطر می‌افتند، ‏یاد می‌کند. و از علما و مراجع در کنار ادب و احترام، می‌خواهد تا غربت ‏رهبر معظم را دریابند و مطیع اوامر او باشند.‏ او در فیلمی که بعد از شهادتش بسیار بازتاب یافت، سه مرتبه قسم جلاله ‏بر زبان می‌آورد تا بگوید که اطاعت از رهبر حکیم و فرزانه، بی‌شک باعث ‏عاقبت‌به‌خیری است.‏ در مقابل اما عالمانی که شاید سال‌ها، دیگران در مکتبشان، زانوی شاگردی ‏به زمین گذارده‌اند حالا با انحراف از مکتب ولایت‌فقیه، در حال سقوط ‏هستند.‏ حاج قاسم آن‌قدر بی‌پیرایه بود که حتی از لهجهٔ کرمانی که یادگار زندگی ‏روستایی‌اش، بود، ابایی نداشت.‏ حاج قاسم بی‌شک نشانه‌ای از نشانه‌های خداوند بود برای همه‌ی‌ کسانی‌ ‏که فساد را بهانه می‌کردند، کسانی که همهٔ مسئولین را زیر سؤال می‌برند ‏و همه‌کسانی که تغییر زمانه را بهانهٔ گناهان ریزودرشتشان و سیر کردن ‏شکم‌هایشان از بیت‌المال می‌کنند. و برای همهٔ ما.‏ شهیدی که نه‌تنها در هنگام حیاتش بلکه بعد از شهادتش، هم چنان در ‏حال خدمت به اسلام و ایجاد وحدت بین مردم بود و طبق باور همهٔ ما، ‏قطعاً از رجعت کنندگان پس از ظهور خواهد بود.‏
به نماز جماعت اهمیت بدهیم! نشانه‌ی دیگر [حقگزاری نماز]، آبادی مساجد و افزایش نمازهای جماعت است، و این به معنای بروز برکات نماز در سطح همکاری و همدلی اجتماعی است. بی‌شک این فریضه نیز با همه‌ی اتکالش به عامل درونی یعنی توجه و ذکر و حضور، همچون دیگر واجبات دینی، ناظر به همه‌ی عرصه‌ی زندگی انسان است و نه به بخشی از آن یعنی زندگی فردی و شخصی هر کس. و آن‌جا که پای فعالیّت و نشاط دستجمعی افراد جامعه به میان می‌آید، نماز همچون گرم‌ترین و پرشورترین عبادت دستجمعی، نقش بزرگی را بر عهده می‌گیرد. مظهر این خصوصیت، همین نمازهای جماعت پنجگانه و نماز جمعه و نمازهای عید است. ۱۳۷۳/۰۶/۱۰ #ما_و_نماز
هدایت شده از حسینیه امام خمینی
6.9M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🏴 روضه فاطمیه رهبرانقلاب: امیرالمؤمنین این روزها با سینه پراز غم با عزیزه‌ی خود وداع میکند. دل او پر از غم است اما اراده‌اش ‌کم نشده غمهایی که کوهها را میشکند، انسان مؤمن رانمیتواند بشکند. ۱۳۹۴/۱۲/۵ 🚩 شهادت حضرت زهرا سلام‌الله علیها به روایت ۷۵ روز 🚩 صفحه ویژه مراسم‌های حسینیه امام خمینی 💻 @hoseinie_emamkhomeini
نهضتِ روایت
🔊 سخنرانی در جمع اهالی میانه، کرج و محلات (نیاز ملت به وحدت،۸ دی ۱۳۵۸/ ۹ صفر ۱۴۰۰،قم بسم الله الرحمن الرحیم‌ من در این هوای سرد که آقایان از راههای دور تشریف آوردند، از کرج آمدند، از میانه آمدند، از جاهای دیگر آمدند، معذرت می‌خواهم که حالم مساعد نیست خیلی مزاحمت کنم. و علاوه آقایان در یک محل نمناک و سرد نشسته‌اند و سزاوار نیست که آقایان را معطل کنم. من همین قدر اعلام می‌کنم که دعاگوی شما هستم و خدمتگزار. و امیدوارم که این دعاگویی و خدمتگزاری تا آن وقتی که هستم مستدام باشد. و شما دوستان، آقایان، رفقا، برادرها، خواهرها، در این راهی که راه سعادت شماست و راه سعادت ملت شماست، با توفیق و تایید و با اراده مصمم این راه را طی کنید و همان طور که تا کنون این راه شریف را؛ راه الهی را طی کردید، از این به بعد هم موفق و موید باشید که ان شاء الله همه با هم مجتمعاً این راه را برویم و دشمنهایی که می‌خواهند مانع بشوند از اینکه اسلام و جمهوری اسلام در ایران تحقق پیدا بکند عقب بزنیم و ان شاء الله شما موفق خواهید شد. برای اینکه شما برای خدا مشغول زحمت هستید و آنچه برای خداست عاقبتش پیروزی است و خیر است. و من امیدوارم که اینهایی که در راه اسلام و در راه هدفهای مسلمین یک موانعی ایجاد می‌کنند، اینها بیدار بشوند. اینها توجه بکنند که این اعمال مخالف با مصالح کشور است. این اعمال مخالف با مصالح ملت است. امروز ملت ما احتیاج به وحدت کلمه دارد. احتیاج به این دارد که همه قشرها با هم به پیش بروند. این اشخاصی که توطئه می‌کنند و می‌خواهند نفاق افکنی بکنند بین قشرهای ملت، آنها را بزرگترها، عاقلترها، به آنها نصیحت کنند، و بفهمانند که همه این کارها بر وفق مصالح دشمن ماست و بر خلاف مصالح اسلام و مسلمین است. و من امیدوارم که همه بیدار بشوند و همه توجه کنند که ما امروز که گرفتار یک مصیبتهایی هستیم، امروز که در مقابل ما یک قدرتهای بزرگ است، توطئه‌ها هست، با هم باید متحد بشویم و اگر متحد با هم بشویم آسیب‌پذیر نیستیم. از خدای تبارک و تعالی وحدت کلمه همه ملت و سلامت شما آقایان که از راههای دور تشریف آوردید و علمای میانه، ایّدهم الله، که تشریف آوردند و آقایان که از کرج و از سایر جاها آمدند، توفیق همه را از خدای تبارک و تعالی خواستارم. و السلام علیکم و رحمت الله و برکاته‌ 📚 جلد ۱۱ صحیفه امام خمینی (ره)، از صفحه ۴۸۱ تا صفحه ۴۸۲ بيشتر بخوانيد: http://emam.com/posts/sahifehbydate/58/10/08/1
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
13870213_8461_128k.mp3
751.4K
#دعای_پایانی
سراسر وجود ملت شوق به قرآن است از زیارت آقایان خوشحالم. نزدیک سی سال است که با نوارهای آقای شیخ ابوالعینین آشنا هستم. مدتها قبل یک نفر در مشهد نوارهای ایشان و نوارهای مرحوم شیخ عبدالفتاح و شیخ مصطفی اسماعیل را برای من آورد و من از آن‌جا با صدای این آقایان آشنا شدم. البته گاهی هم در فرصتهایی، از رادیوهای کشورهای عربی تلاوت قرآن شما را گوش می‌کردم. الحمدللَّه حالا شما در شرایطی به ایران آمده‌اید که کشور ما بحمداللَّه در همه‌جایش پُر از شوق به قرآن است. خدا را شکر می‌کنیم که جوانان ما، بچه‌های ما، همه‌ی ملت ما، سراسر وجودشان شوق به قرآن است و قرائتاً، تجویداً، فهماً و فقهاً با قرآن مأنوسند. سابق این‌طور نبود. درگذشته، این سلاطین و حکام طاغوتی، مردم را از قرآن دور نگهداشته بودند. گاهی کسانی پیدا می‌شدند و یک کارهای قرآنی می‌کردند؛ اما خیلی در سطح پایین بود. یادم است که همین آقای شیخ ابوالعینین به مشهد آمد، من تازه از زندان آزاد شده بودم. ایشان در ایوان مقصوره‌ی مسجد گوهرشاد قرآن تلاوت می‌کرد. شاید صد نفر آدم نشسته بودند و همین‌طور مجلس را تماشا می‌کردند و نمی‌فهمیدند که قرآن چیست؛ چون رهگذر بودند و دیده بودند که این‌جا مجلسی است، همان‌جا هم نشسته بودند! اما اگر حالا شما به همان‌جا بروید و قرآن تلاوت کنید، می‌بینید که هزاران نفر مردم می‌ریزند و قرآن را استماع می‌کنند. بیانات در دیدار جمعی از قاریان، ۱۳۷۰/۳/۱۶ #ما_و_قرآن
نباید نماز را سبک بشماریم امام صادق (علیه‌السّلام) در بیمارىِ رحلت به وصىّ‌شان میفرمایند که: «لیس منّی من استخفّ بالصّلوة»؛ از ما نیست کسی که نماز را سبک بشمارد. استخفاف یعنی سبک شمردن، کم‌اهمیت شمردن. حالا این نمازِ با همه‌ی این خصوصیات، با همه‌ی این فضائل، چقدر از انسان وقت میگیرد؟ نماز واجب ما - این هفده رکعت - اگر انسان بخواهد با دقت و با قدری ملاحظه بخواند، فرض کنید سی و چهار دقیقه وقت میگیرد، والّا کمتر وقت خواهد گرفت. ما گاهی اوقات میشود که پای تلویزیون در انتظار برنامه‌ای که مورد علاقه‌ی ماست نشسته‌ایم و قبل از آن، دائم تبلیغات، تبلیغات، تبلیغات - بیست دقیقه، پانزده دقیقه - که هیچ کدام هم به درد ما نمیخورد، مینشینیم گوش میکنیم و بیست دقیقه وقتمان را از دست میدهیم، برای خاطر آن برنامه‌ای که میخواهیم. بیست دقیقه‌های زندگی ما اینجوری است. منتظر تاکسی میشویم، منتظر اتوبوس میشویم، منتظر رفیقمان میشویم که بیاید جائی برویم، منتظر استاد میشویم که سر کلاس دیر کرده، منتظر منبری میشویم که دیر به مجلس رسیده؛ همه‌ی اینها - ده دقیقه، پانزده دقیقه، بیست دقیقه - به هدر میرود. خوب، این بیست دقیقه و بیست و پنج دقیقه و سی دقیقه را برای نماز - این عمل راقی، این عمل بزرگ - مصرف کردن مگر چقدر اهمیت دارد. ۱۳۸۷/۰۸/۲۹ #ما_و_نماز مَنار(معارف ناب امام و رهبری) @MANAAR_IR