#ابهام این متن رو خوب بخونید، شاید برای این روزهامون خیلی به کار بیاد! ما روزانه با افراد زیادی روبرو میشیم که ذهن‌شون سرشار از خُردگزاره‌های قطعی! در هر موضوعیه. از سیاست گرفته تا فرهنگ و دین و اقتصاد و ... دوستان ما یا شاید خود ما! در مورد همه چیز نظر داریم، اما نظرمون عمقی نداره! یعنی اگه یک یا دو سوال از ما بپرسن، نمی‌تونیم از عقیده‌مون دفاع کنیم. اما چرا اینطوره؟! طبیعتاً دلایل متعددی داره، اما من می‌خوام به یک دلیل از زاویه نگاه #آلن_دوباتن اشاره کنم. دوباتن در «چگونه کارآمد فکر کنیم؟» میگه: این که ما اغلب احساس می‌کنیم افکارمان روشن و واضح هستند اما اگر آن‌ها را به چالش بکشیم، می‌فهمیم که از #ابهامی_غم‌انگیز رنج می‌بریم، حال آنکه هیچگونه سیستم اخطار داخلی وجود ندارد که به ما در این خصوص هشدار بدهد! مغز ما نظام هشدار هوشمندانه ندارد که در این مواقع فریاد بزند «مراقب باش تو دچار ابهامی! تو با ایده‌های گنگ برای زندگی برنامه‌ریزی می‌کنی.» حالت عجیبیه که ما به سادگی نمی‌فهمیم چقدر ذهن‌مون نامتمرکزه و چقدر با این افکار سطحی و نامشخص روبروییم ... و بدتر از همه نمی‌فهمیم که چقدر در معرض خطریم.