تنها گریه کن... وقتی شنیدم یک کتاب جدید آمده و رهبر فرزانه چه تعریف و تقدیر ویژه‌ای از آن کرده‌اند، بی‌قرار بدست آوردنش شدم و غصه زیاد که دورم از وطن و دستم به کتاب نمی‌رسد... وقتی دیدم در این برنامه ‌های کتابِ تلفن همراه هم آمده و قابل خرید هست، سر از پا نشناختم، خریدم و یک نفس شروع به خواندن... وقایع این داستان واقعی، باعث شد چندبار سنگین گریه کنم، و یکبار دیگر احساس کوچکی و حقارت را تجربه کنم که ما کجا چنین زنان مردآفرین تاریخ کجا... سلام برشهدا، سلام بر مادر شهدا، سلام بر پدر شهدا، سلام بر همه کسانی که برای حفظ خاک و دین و ایمان و ارزش‌های الهی و انسانی، از جان و مال و عمر و عزیزترین داشته‌های خود دریغ نکردند و گذشتند... کتاب را بخوانید تا از داستان آن پارچه سبز بسته شده به این پای عزیز باخبر شوید... 🌸 مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 در هلند و فرانسه @ninfrance

سرمای هلندی و سیستم گرمایشی از معضلات ایام سرد سال، سیستم گرمایشی است. نه به دلیل نبودش، به دلیل گرانی‌اش. تا الان چندین بار در جمع دوستان ایرانی این معضل بحث شده. یکی از بچه‌ها گلایه شدید داشت از هزینه برق شوفاژ اتاقش و می گفت از بس گران است، روشن نمی کنم و با کاپشن و کلاه نشسته بود. یکی می‌گفت: برای ما هم که گازی است، همین است. و خیلی گران می‌آید. آن یکی گفت: باز برای شما خوب است که حتی اگر هزینه دارد، کنترلش دست خودتان است، برای ما که هزینه به همراه اجاره خانه است، هر شب از سیستم مرکزی قطع می‌کنند و فقط ساعاتی روشن است. اعصاب همه خورد بود... 🌸 مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 در هلند و فرانسه @ninfrance

همیشه برایم عجیب بود این حجم از شمع به چه دلیل در مغازه‌های هلند به فروش می‌رسد. حجم های خیلی بزرگ و تپل. صرف نظر از استفاده در جشن‌ها و مراسمات، متوجه شدم استفاده گرمایشی هم داره. ظاهراً خانه که سرد میشه در مسیر صرفه جویی اقتصادی کنار خود شمع روشن می‌کنند و از این طریق فضای خانه را گرم نگه می‌دارند... (البته استفاده بجای چراغ در خانه جهت صرفه‌جویی برق به دلیل گرانی به کنار) این را زمانی فهمیدم که وقتی دوستی از شدت سرمای خانه و گرونی هزینه برق و گازش شکایت کرد به او پیشنهاد دادند شمع روشن کند... البته از این مورد هم شکایت کرد و گفت: به این توصیه قبلا عمل کرده و بو و دود شمع بینی و گلویش را اذیت کرده است. 🌸 مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 در هلند و فرانسه @ninfrance

من در سپاه «تو» ام؟ مرا به حزب خود راه می‌دهی؟ با من دوست هستی؟ کم سن بودم که شنیدم گفته‌اند: اگر دعای هر روز را هم نخواندی، دعای روز سه شنبه را بخوان. ( در مفاتیح و نت هست)، برکات زیادی دارد در زندگی. از آن زمان برایم این روز و این دعا ویژه شده و البته همهٔ روزهای خدا خاص و ویژه است. حالا چند وقت هست که به چشمم خیلی خاص آمده که چه می‌شود که بعضی‌ها را هیچ چیز تکان نمی‌دهد! هرگز بی‌عقیده و کم ایمان و متزلزل نمی‌شوند و تمام عمر محکم و باصلابت به مسیر برحقی که انتخاب کرده ‌اند متعهداند و ثابت قدم و بی‌حزن و بی‌ترس تا آخر مسیر را می‌روند. چیزی که شاید گمشدهٔ امروز خیلی‌هاست حتی برخی مذهبی‌ها... از بین کل این دعا، شاید این سه جمله همه راهکار را نشان داده باشد: «خدایا مرا از سپاه خود قرار ده که منحصراً سپاه تو همیشه فاتح و غالبند، و مرا از حزب خود مقرر فرما، که حزب تو منحصراً و پیوسته پیروزند، ‌و مرا از دوستان خود قرار ده، که فقط دوستان تو، در دو عالم هیچ ترس و غم و اندوهی در دل ندارند... نمی‌دانم چنین مناجات و نجوای عمیقی در هیچ مکتبی در عالم یافت می‌شود یا نه. بشود همه چیز را با هم در یک جا در یک روز از او بخواهی! هم دعاست هم درس و آموزش. هم درخواست است هم گرا دادن. شاید با عبارات عربی‌اش بیشتر مأنوس باشید و بهتر حق مطلب ادا شود: اللّٰهُمَّ اجْعَلْنِى مِنْ جُنْدِكَ فَإِنَّ جُنْدَكَ هُمُ الْغَالِبُونَ، وَاجْعَلْنِى مِنْ حِزْبِكَ فَإِنَّ حِزْبَكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ؛ وَاجْعَلْنِى مِنْ أَوْلِيَائِكَ فَإِنَّ أَوْلِياءَكَ لَاخَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ. باید در سپاهش باشی، در حزبش و از دوستانش؛ اینگونه همیشه غالبی بر هر سختی و رنج و همیشه پیروزی در مقابل هر دشمنی، و هرگز نه به هیچ حزنی گرفتار میشوی و نه ترسی. چون ایمان و دوستی با «او» توکل می‌سازد و در توکل غصه و حزنی که از گذشته منشاء می‌گیرد و ترسی که ریشه در آینده ناآشنا دارد می‌خشکد.. این خاصیت این گروه و حزب و مجموعه است. اگر به آن ها بپیوندی به این همه خواهی رسید. و چه شیرین است که بعد هم به شکل ویژه بگویی خدایا حالا که امروز سه شنبه است سه هدیه به من ببخش: یکی اینکه گناهی برایم باقی نگذار مگر اینکه ببخشی. غمی در دلم نباشد، مگر اینکه زایلش کنی و سوم اینکه دشمنی برایم نماند مگر اینکه از من دفعش کنی. ببسم الله خیر الاسماء، بسم الله رب الارض و السماء، از خود هر شر و ناگواری را دفع می‌کنم که اول آن غضب خداست. و هر چیز دوست داشتنی را به خود جلب می‌کنم که اولِ آن رضای اوست... چقدر دستمان پر است. پُرتر از هر کتاب معنوی و روان‌شناسانه خارجی که کلمات تلقینی مثبت را آموزش می‌دهد. چقدر غنی هستند این معارف. چه حال خوب کن هستند، چقدر خوشبختیم... 🌸 مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 در هلند و فرانسه @ninfrance

ـ دکتری تخصصی نانومدیسین از دانشگاه آمستردام هلند ـ دکتری تخصصی نانو بیولوژی از دانشگاه علوم و فنون دانشگاه تهران ۱۲ اختراع، ۲ محصول دانش بنیان ۱۰۴ مقاله در ژورنال های خارجی ۲۸۵ مقاله پژوهشی ـ راه اندازی ۱۰ آزمایشگاه علوم و فناوری های نوین در ایران ✨#خانم_ایرانی ✨#محجبه ✨متأهل و دارای ۴ فرزند... 🌸 مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 در هلند و فرانسه @ninfrance

دیدم دارن سطل زباله‌ها رو پلمپ می کنن. اول نفهمیدم چرا. بعد یادم افتاد امشب شب سال نو هست و دوست هلندی اشاره به این موضوع کرده بود. سطل زباله‌ها و صندوق پستی‌ها رو مهر و موم می کنن، چون هر سال در چنین شبی جوان‌های هلندی بخاطر شیطنت آتش‌بازی شب سال نو، مواد منفجره را در سطل زباله‌ها و صندوق‌ها می‌اندازند که کلی خسارت و کثیفی و آتیش سوزی به بار میاره. جالب بود... 🌸 مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 در هلند و فرانسه @ninfrance

مرور سال 2020 در چهار دقیقه... دو سال گذشت... فرانسه بودیم. با چند تن از دوستان ایرانی، در مراسم تحویل سال نو میلادی مرکز شهر شرکت کردیم. همه شاد بودند یا تظاهر به شادی می‌کردند.... اما ظاهراً خبرهایی بود... رئیس وقت دولت آمریکا به طرز خاصی سال نو را توییت زده بود. سه روز نگذشته بود که وقتی در خواب بودیم، عزیز دل همه آزادگان و حق طلبان جهان که خودش خواب نداشت را از ما گرفتند... مراسم نمازخواندن بر پیکر صدتکه‌اش و اشک‌های رهبرش، جگر همه آزادگان جهان را سوزاند... و ناگهان جهان بهم ریخت... ویروسی ناشناخته عالم‌گیر شد. دست دادن و در آغوش کشیدن ممنوع شد... شکل و صورت همه چیز تغییر کرد و حرکت جهان به سمت سرنوشت محتوم خویش پرشتاب‌تر شد... دو سال گذشت... « مؤسسه صوتی- تصویری سوئیسی سیرو (cee-roo) در پایان هر سال میلادی، مجموعه‌ای از وقایع سال گذشته را در یک کلیپ ویدئویی مرور می‌کند. ویدئوی سال 2020 که، صحنه‌هایی مربوط به ایران را نیز در بر دارد، میلیون‌ها بازدیدکننده در یوتیوب، اینستاگرام و دیگر شبکه‌های اجتماعی داشته است. این کلیپ را بهتر است به‌صورت فول اسکرین🖥 و با هندزفری🎧 تماشا کنید.» @ninfrance

تحویل سال نو میلادی بر خلاف تحویل سال شمسی که هر ساله بر اساس محاسبات دقیق، یک ساعت متفاوت از شبانه روز می‌تواند باشد، ساعت تحویل سال میلادی همیشه ۱۲ شبِ روز یکم ژانویه است. نحوه استقبال از تحویل سال نو هم پخش دعای یا مقلب‌القلوب یا دعا نیست☺️ حدود یکساعت بی وقفه نورافشانی و آتش‌بازی است و غالبا هم به همراه نوشیدن مشروبات الکلی است. دیشب توفیق اجباری بود که بیدار بمانیم چون شدت صداهای انفجار خیلی بالا بود. تمام شهر را هم مثل شب چهارشنبه سوری ما که تحریف شده، بوی باروت گرفته بود و چشم و گلو می‌سوخت. تلویزیون هم تمام وقت برنامه ثابت تمام کانال‌ها قبل و بعد تحویل سال رقص و خوانندگی بود. امکان دیدن برخی کانال‌ها، بخصوص با بچه هم اصلا امکان‌پذیر نبود. من فقط به قلب ضعیف کودکان و نوزادان، پیرمردان، پیرزنان و بیماران فکر می‌کردم، وقتی هر صدای هولناکی قلبم را تکان می‌داد. و متأسفانه تازه این صدا از ۱۲ شب شروع شد - وقتی این گروه معمولا نیاز به خواب دارند - و تا ساعت‌های بامداد ادامه داشت. این سیاه‌نمایی نیست. این سبک زندگی‌ای است که من در فرانسه و هلند مشاهده کردم. و هرجا باشد غلط است. 🌸 مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 در هلند و فرانسه @ninfrance

یک خانواده شاد ایتالیایی. پدر (پایین تصویر) ۱۰۲ ساله و ۴ فرزندش... و راز این طور عمر را در متن زیر دنبال کنید: @ninfrance

راز طول عمر در این برنامه تِد، با عنوان «ممکن است راز طول عمر انسان‌ها، زندگی اجتماعی باشد»، ارائه‌دهنده، از یک روستایی در ایتالیا رونمایی می‌کند که طول عمر افراد بسیار بالاست. زن و مرد مساوی بیش از ۱۰۰ سال عمر می‌کنند. در تحقیقاتی که انجام می‌دهد، متوجه می شود نقش ژن و آب و هوا و تغذیه و... آنقدر جایگاه بالایی ندارد نسبت به آنچه او کشف می‌کند. اصلی ترین علت این طول عمر روابط نزدیک خانوادگی و فامیلی و محله‌ای مردم است. خانه‌ها در هم تنیده است و زندگی مردم دهکده به هم وصل است. مردم با هم ارتباط دارند. معاشرت دارند، به هم اعتماد دارند، نسبت به هم مشکوک نیستند و کمک‌کار هم هستند. اصلا طراحی این روستا بر اساس حمایت و اتحاد اجتماعی بوده. تعداد فرزندآوری بالاست. ۶ فرزند را در یک خانه کوچک بزرگ می‌کنند. لذا بهم نزدیک‌اند. حتی فیزیکی. مدام کنار هم شام و ناهار می‌خورند. برای هم غذا درست می‌کنند و درِ خانه هم می‌برند. همه با هم آشنا هستند، با هم صمیمی هستند. همسایه ها به خوبی هم را می شناسند، از هم مراقبت می کنند، دور هم جمع می شوند. بچه‌ها بازی می‌کنند. فرزندان کنار پدر و مادر خود هستند. از هم مراقبت می‌کنند. این مراقبت را افتخار می‌دانند. هرکس هرجا می‌رود به گپ و گفت می‌پردازذ و همه اینها طبق تحقیقات، هورمون های لازم شادی و نشاط و سلامت را در انسان فعال می‌کند. خیلی این برنامه برایم جالب بود. همه این توصیه‌ها در دستورات دینی و فرهنگ تمدنی ما بوده است. وقتی می‌گفتند مسلمان نیست کسی که از حال چهل همسایه خود باخبر نباشد... یا انقدر پیامبر از همسایه سفارش کرد که ما گمان کردیم ارث می‌برد... جایگاه و ارزش خانواده و دوست هم که جای خود... کافی بود ما به این دستورات و توصیه‌ها ایمان داشتیم و عامل بودیم. ما یعنی همه آدم‌ها. آن وقت دیگر امروز شاهد این از هم گسستگی روابط خانوادگی و نداشتن دوست صمیمی برای درد دل و حرف زدن نبودیم. یا مثل غالب آدم‌ها بخصوص در کشورهای شدید صنعتی شده، تک تک، غریب و تنها، در یک آپارتمان زندگی نمی‌کردیم و افسرده و پژمرده عمر نمی‌گذراندیم. بی‌اعتمادی و بی‌پناهی موج نمی‌زد. خودخواهی و خودپسندی نبود و دنیا به جایی نمی‌رسید که امروز بگویند از هر ۴ نفر ۱ نفر هیچ کس را برای درد دل کردن یا حرف زدن برای آرامش گرفتن ندارد… پ.ن۱: به وفور در ایران خودمان از این خانواده‌ها که در غرب پدیده شده و مورد مطالعه قرار می‌گیرد، دیده‌ایم.☺️ پ.ن۲: ترجمه بخشی از این ارائه را در پست بعدی ارسال می‌کنم. که ان شاء الله ما به آن مبتلا نشویم و اگر شدیم خودمان را هرچه زودتر نجات دهیم و راه رفته غرب و شرق را نرویم... پیوند برنامه: https://www.ted.com/talks/susan_pinker_the_secret_to_living_longer_may_be_your_social_life 🌸 مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 در هلند و فرانسه @ninfrance

ما ایرانی‌ها، اینجوری هستیم... عرض کرده بودم که در حال خواندن کتاب روایت زندگی شهید حسن باقری هستم. رسیدم به صفحه ۲۶۵ شیرین بود؛ گفتم این صفحه را با هم بخوانیم: خاطره ای از جمشید سرداری: من و برادرم ۲۸ شهریور ۱۳۵۹ به آلمان رفتیم. در جریان تظاهرات اهواز در دی ماه ۵۷ گلوله‌ای به کبدش خورده بود و می‌بایست عمل می‌شد. ۳۱ شهریور در بیمارستان بودیم که تلویزیون آلمان فیلمی را از ورود ارتش عراق به ایران نشان داد. دیدن آن تصاویر واقعا برای‌مان دردناک بود. فیلم، پاسگاه‌هایی را نشان می‌داد که پرچم ایران را از روی آن‌ها پایین می‌آوردند و پرچم عراق را بالا می‌بردند. عکس حضرت امام را بر می‌داشتند و عکس صدام را جای آن می‌گذاشتند. به برادرم گفتم: «من طاقت ندارم و به ایران بر می‌گردم.» پرویز هم گفت: «من هم اینجا نمی مانم.» دو روز به عمل مانده بود اما او گفت: « اگر قرار است بمیرم، نمی‌خواهم زیر دست دکتر در آلمان بمیرم.» با هم به فرودگاه رفتیم تا با اولین پرواز به ایران برگردیم. غلغله‌ای بود. دو سه هزار ایرانی جمع شده بودند و می‌خواستند به ایران بروند. بلیط گیر نمی‌آمد. به سختی دو بلیط برای پرواز ترکیه پیدا کردیم. از استانبول هم برای تهران پروازی نبود. با یک عده دیگر از ایرانی‌ها از راه زمینی، تکه تکه خودمان را به مرز بازرگان رساندیم. در بین ما یک پزشک ایرانی بود که ۳۰ سال بود که در آلمان زندگی می‌کرد و همسر آلمانی داشت. او هم فیلم ورود عراقی‌ها را به ایران دیده بود و می‌گفت: «غیرت هیچ ایرانی قبول نمی‌کند که این صحنه را ببیند و طاقت بیاورد.» بخاطر ازدحام ایرانی‌ها، ۳ روز پشت مرز ماندیم. بلاخره مسیر هوایی چند ساعته، ۱۵ روز طول کشید. ۱۶ مهر تهران بودم و بلافاصله به اهواز رفتم... 🌸 مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 در هلند و فرانسه @ninfrance

برای دوست بلژیکی که زبانشان عربی - فرانسوی است، به فرانسوی تبریک سال نو میلادی فرستادیم. Bonne année... در پاسخ این فیلم را فرستاد... اصلا شوک شدم... الان هم هر روز داره فیلم از سردار سلیمانی می‌فرسته... مراکشی است و شیعه. از پدر و مادرش در بلژیک بودند و آنجا متولد شدند. می‌گه ما خیلی غریبیم. خیلی کم از معارف دین و شما می دونیم. می‌گه لطفا سخنرانی‌های رهبر و برنامه‌های مهم را زیرنویس نکنید. دوبله کنید... جالب اینکه دارن زبان فارسی یاد می‌گیرند که بهتر همه چیز را بفهمند... 🌸 مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 در هلند و فرانسه @ninfrance

چند وقت پیش بود که این خبر را خواندم: ‏ترامپ: در جهانی زندگی می‌کنیم که طالبان توییتر دارند اما من ندارم!!! گویا فقط کار ما نیست ، کل دنیا پا در هواست! همان‌ لحظه که این خبر را خواندم، متن زیر را نوشتم: «در جهانی زندگی می‌کنیم که بخاطر حفظ پول و قدرت، برای فرار از استیضاحت، بدون اینکه حتی بدانی چه کسی بود! دستور ترورش را دادی... در جهانی زندگی می‌کنیم که وقتی از بهترین انسان‌های روی زمین را کشتی، عکس زشت تو را از فضای مجازی پاک نکردند، بلکه عکس ملکوتی و خوش چهره‌ی سرباز اسلام را پاک کردند. در جهانی زندگی می‌کنیم که هم ردیفان تو در رذالت، در برابرت سکوت کردند و تو نطق نکردی که کل دنیا در هواست! در جهانی زندگی می‌کنیم که تو هم بازیچه دست صهیون بودی و خبر نداشتی و وقتی خواستی خلاف خواست آن‌ها عمل کنی از بازی با خفت حذف شدی. اما قرار است جهان تغییر کند... دو سال گذشت... ما صبر کرده ایم؛ تو هم صبر کن... و سَیعلَمُ الّذینَ ظَلَموا أَی مَنقَلَبٍ ینقَلِبونَ... 🚩مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 در هلند و فرانسه @ninfrance

سرزنش نکن! آیا حتی یک نفر پیدا می‌شود که از سرزنش خوشش بیاید؟ بعید است... اما به شدت اخلاق سرزنش کردن بین برخی انسان‌ها رایج است. عجیب نیست؟ یعنی هیچکس از سرزنش شدن خوشش نمی‌آید و حتی می‌داند چه دردی دارد اما دقیقا رفتاری که دوست ندارد را به راحتی برای دیگران مورد استفاده قرار می‌دهد. یعنی نمی توانی یک لحظه تأمل کنی، و فکر کنی؟ چرا سرزنش می کنی؟ نمی توانی با زبان مشفقانه، توصیه کنی؟ راهکار نشان دهی؟ راه حل جلوی پای فرد بگذاری یا صرفا نظرت را بیان کنی؟ از مسائل فردی و خانوادگی که عبور کنیم، در مسائل اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی، مدام یک عده هستند که آماده‌اند... که یک نفر یک اقدامی کند و آن‌ها دست به قلم شوند و تضعیف و تحقیر و سرزنش... بارها در همین شبکه‌های مجازی شاهد بوده‌ام که افراد جرأت نمی‌کنند دست به کاری بزنند، یا حرف درستی را بیان کنند. چرا؟ از ترس سرزنش! افرادی هم که شجاعت به خرج می‌دهند و حرف درستی را مطرح می‌کنند یا کار مهمی را انجام می‌دهند، خودشان را باید آماده کنند. برای؟ سرزنش! چه فسادی ایجاد کرده این توئیتر. چه برملایی شده وضعیت اخلاقی برخی... کسانی که روحیه سرزنش دارند شاید زیاد سرزنش شده‌اند، شاید هم به وقت تربیت اخلاقی نشده‌اند. از طرفی، اخلاق بد سرزنش کردن، می‌تواند به یک بیماری تبدیل شود. یعنی قلب و عقل آن فرد بیمار شود. دیگر ناخواسته در هر حرکت و اقدام و حرفی بگردد نکته‌ای منفی پیدا کند تا زبان به سرکوفت و سرزنش باز کند. چقدر این دست آدم‌ها دوست نداشتنی هستند. چقدر این شخصیت‌ها غیر قابل تحمل هستند. چه ظلمی می‌کنند به روان خود، خانواده خود، سرزمین خود، جهان خود... چقدر باعث کدورت قلب‌ها می‌شوند، چقدر باعث بغض آدم‌ها شده‌اند. چقدر دل شکسته‌اند... چقدر مانع پرورش امید و اعتماد به نفس و تلاش دیگران شده‌اند... خیلی مراقب باشیم. و مراقبت کنیم از نفسمان، هر شب گفتار و رفتارمان را محاسبه کنیم. عذاب دادن بندگان و مخلوقات خدا، جز مجازات الهی انکارنشدنی، اثر وضعی ناراحت کننده‌ای خواهد داشت، هم در زندگی این دنیای ما، هم زندگی ابدی ما. 🚩مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 در هلند و فرانسه @ninfrance

«او» ناخواسته در کوچه زمین نخورد، یا خانه، دچار آتش سوزی اتفاقی نشد. یک حزب با خدعه سر کار آمد. اما حتی به همین هم راضی نشد. گفت همه باید اجباراً به من رأی دهند تا تایید شوم. علنی بیایند جلوی همه بگویند من جانشین پیامبر خدا هستم. همسر دختر پیامبر خدا، تن نداد. پیامبر خدا تعیین کرده بود او جانشین باشد. ناراحت از این نبود که کس دیگر جانشین باشد. نگران چیزی بود که از حقیقت دین از دست برود. خود را مسئول مراقبت از دین خدا می‌دانست. نشست در خانه و به مسجد نرفت. نمی‌توانست کار باطل را تأیید کند و نخواست مواجه هم شود. علت هم این بود که نمی‌خواست جنگ داخلی شود. گفت حفظ نظام اسلامی واجب‌تر است که فروپاشی از درون رخ ندهد. فرستادگان حاکم تقلبی، آمدند در زدند. خانم خانه پشت در رفت. می‌دانست چه کسانی هستند. گفت احتمالا دختر رهبرشان برود متأثر شوند. نشدند. خواستند به زور وارد خانه شوند. اجازه نداد. فشار آوردند. باردار بود. اما سخت مقاومت می کرد. خسته و کلافه شدند. در چوبی بود. آتش زدند... سر و صورت و پهلو و... همه سوخت و بچه از دست رفت... به زور رفتند داخل خانه. دست های مرد را با طناب بستند. کشان کشان به بیرون کشیدند. خانم سخت مجروح شده بود، اما گفت نمی‌گذارم. مجدد خودش را به همسرش رساند. صرفا همسر نبود. امامِ بر حق بود. دفاع از او را تکلیف خود می‌دانست. طناب را می‌کشید. نمی‌گذاشت او را به مسجد ببرند. زور چند مرد در دستانش جمع شده بود انگار. دیدند بی‌فایده است. به دست و بازویش زدند... طناب رها شد... علی را بردند... همه تماشا می‌کردند... شاید اگر تلفن همراه داشتند از این صحنه فیلم هم می گرفتند... یکی دو یار صدیق علی، آنجا بودند، اما ایشان با یک حرکت چشم اشاره کرد که ساکت بمانند. آن طناب برای خود علی شوخی بود. او که در قلعه را از جا کنده بود. اما آموزش می داد... آموزش می داد جگرت هم سوخت، سوخت... برای حفظ دین خدا باید صبر کنی. مردم! فاطمه صدیقه، دختر رسول خدا اتفاقی در کوچه زمین نخورد. پدرش باغی را به او هدیه کرده بود. اجازه خداوند در آن بود. غاصب جای همسرش که حکومت را دست گرفت، آن باغ را هم غصب کرد. دوست داشت این خانواده هیچ نداشته باشند. این بانو تعلق خاطری به دنیا نداشت. اما معتقد بود از حق باید دفاع کرد. وگرنه به مرور حق و باطل جایش عوض می‌شود. بلند شد یک نفره دنبال مطالبه حقش رفت. تنها رفت که حرکتش را سیاسی نکنند. ندادند. مُصر شد و جوابش سیلی بود. سیلی مردانه به صورت زنانه مقابل چشم پسر بچه‌اش... این تاریخ اتفاق افتاده. و می‌دانیم که تاریخ و نبرد بین حق و باطل بارها تکرار شده. و می‌دانیم حق همیشه در مظلومیت بوده. چون حق از روش‌های غیر انسانی استفاده نمی‌کند. یعنی علی به زور حاکم نمی‌شد. به زور از کسی تایید نمی‌خواست. اگر باغی به همسر کسی بخشیده شده بود به زور از او نمی‌گرفت. اگر همسر کسی بنا به هر دلیلی از چیزی انتقاد می‌کرد سیلی نمی‌زد. زنی را مقابل همسرش و فرزندانش نمی‌زد. فرق هست بین حق و باطل. الحمدلله که ما حق را دوست داریم و از باطل بیزاریم. خدا کند تا آخر بر صراطی که حق در آن قدم گذاشت استوار بمانیم. دنیای کوتاهی داریم همهٔ ما. ما هم خواهیم رفت. اما تمام اعمالمان و آثارش تا ابد ثبت می‌شود و هرگز از ما جدا نخواهد شد... 🚩مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 در هلند و فرانسه @ninfrance

به بهانه سال نو به همکلاسی فرانسوی‌ام پیام تبریک دادم و جویای حالش شدم. دعوتش کردم که سری به هلند بزنند و به منزل ما بیایند. خیلی گرم پاسخ داد، اما اظهار تأسف کرد که امکان آمدن نیست و گفت فرانسه روزانه ۲۵۰هزار ابتلای جدید کرونا دارد... شوک شدم! دیگر با دور شدن از فرانسه از اخبارش هم دور شدم... خدا کمکشون کنه. جهت اطمینان رفتم وضعیتشان را در سایت هم دیدم. بله درست بود. امروز ابتلای ۲۵۸هزار در یک روز ثبت شده! بعد رفتم وضعیت ایران را دیدم. ۱۰۰۰ ابتلا ... بعد نگاهی به شبکه‌های ماهواره‌ای فارسی زبان. خب نه! آن‌ها که هرگز خبر خوبی از ایران مخابره نمی کنند. بعد نگاهی به شبکه های اجتماعی ایرانی. هر روز پیدا کردن یک معضل و مشکل در کشور و بحث و جدل و ناله و نفرین... رسانه این است. رسانه اگر دست آدم خوب‌ها نباشد، توپ بدی را در زمین می‌اندازد و آدم‌های زیادی به دنبال آن توپ می‍دوند. همه هدف هم این می‌شود که دو طرف آن توپ را وارد دروازه حریف کنند و احساس موفقیت و پیروزی را تصاحب کنند... احساس پیروزی. نه خود پیروزی. چون دقت نکردند توپ با هدفی پشت پرده برای آن‌ها انداخته شده. و بدون فکر وارد این بازی شدند. @ninfrance

خطای انسانی... وقتی هواپیمای مسافربری ایران توسط ناو آمریکا زده شد. گفتند: اشتباهی زدیم. تصور کردیم هواپیمای جنگی است. در تمامی این سالها هر گز ندیدیم شبکه‌های فارسی زبان و بخشی از دنبال کنندگان آن هر ساله مراسم عزاداری و ابراز غم و اندوه برای خانواده‌های داغ دیده داشته باشند و ناله و نفرین بر بانیان این واقعه نثار نمایند. گفتند اشتباهی زدیم. اما بعد به عاملان آن حادثه مدال دادند و هیچ یک از خدمه آن ناو مورد پیگرد قانونی قرار نگرفت. دو سال پیش در التهاب سنگینی که امکان بروز جنگ را داشت. گفتند خطای انسانی باعث شد یک هواپیمای مسافربری را بزنیم. با تصور اینکه هواپیمای جنگی است. احتمال هک شدن سیستم دادند. احتمال نفوذ. احتمال تشخیص اشتباه. اما هرچه بود رئیس مرتبط با این اتفاق با تمام غم و اندوه، اظهار تأسف و عذرخواهی کرد و ابراز کرد که کاش خودش در آن هواپیما بود. به منزل داغ دیده‌ها می‌رفتند و با تمام وجود عذرخواهی و دلجویی می‌کردند. و بعد دو سال دست از این تفقد و تسلیت بر نداشتند. و برای آنان که احتمال خطا از سوی آنان می‌رفت دادگاه قضایی تشکیل شد. این حادثه به قول رهبر فرزانه، حقیقتا قلب همهٔ ما را سوزانید. اما آنچه باز در تاریخ حوادث و واکنش از برخی آدم‌ها و رسانه‌های شناخته شده شاهدیم، نه دغدغه داغدار شدن خانواده‌های ایرانی، بلکه خوشحالی قلبی از این حادثه است که بهترین بستر را برای تخریب و تضعیف به وجود آورده است. وقتی دنبال می‌کنی که چه کسانی با چه سابقهٔ فکری چه حرف‌هایی می‌زنند، متوجه می‌شوی که نیت این هیاهو نه غم از دست دادن هموطنان که تنفری است که از نظام دفاعی جان بر کف ایران دارند و این خطا تا همیشه بهترین دستاویز برای نثار کردن ناله و نفرین و کینه جمع شده در قلب آن هاست. با خودم تصور می کنم اگر مسافران این هواپیما، پاسداران و همسر و فرزندان ایشان بودند آیا باز این حجم هیاهو، آه و افسوس و تضعیف و تحقیر را از سوی اینان شاهد بودیم؟ معتقدم برای هر حادثه‌ای باید تفکر کرد و هجمه رسانه، قدرت فکر انسان را ضعیف کرده است. گفتند آن سالها، رسانه‌های آمریکایی تصویر ساده‌ای از آن جنایت نشر دادند که حادثه را چندان مهم جلوه نمی‌داد. اما وقتی روسیه هواپیمای کره را به اشتباه زد تصاویر سنگینی برای نشر خبر انتخاب کردند و این حرکت، بسیار شنیع اعلام شد. باید فکر کنیم. باز هم دست‌هایی پشت پرده پیامی را زنجیره وار نشر می‌دهند و دنبال کنندگان بدون لحظه‌ای تفکر و تأمل بر اساس حُبّ و بغض و نه دفاع از حق آن‌ها را تکرار و دنبال می‌کنند. و حرف آخر؛ از آنجا که معتقدیم یک برگ هم بی اذن خدا زمین نمی‌افتد. ما نمی‌دانیم حکمت زمین افتادن این هواپیما چه بود. اما بر اساس همان اعتقاد می‌دانیم که این هم امتحانی است برای همهٔ ما. همه آدم‌ها. (و مناسب با نحوه واکنش، مجازاتی یا اجری). آن‌ها که داغدار شدند، آن‌ها که خطا کردند و مسئولانشان، آن‌ها که تماشاگر بودند و آن‌ها که از این اتفاق قلبا خوشحال شدند که راحت تر به تضعیف و تخریب بپردازند و آن‌ها که قلباً سوختند، اما هرگز تلاش و زحمت شبانه روزی این قوه دفاعی ایران را فراموش نمی‌کنند که اگر نبودند معلوم نبود چندین بار نه سهوی که عمدی از این هواپیماها زمین می‌افتاد و یا هر روز جایی از این سرزمین به هوا می‌رفت... 🚩مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 در هلند و فرانسه @ninfrance

تنوع هویج در #هلند هم هست. هویج فرنگی، زردک، و اون قرمزها نمی‌دونم فکر می‌کنم پیوندی باشه، کاملا مانند لبو میشه وقتی پخته بشه. @ninfrance

چه ایده جالب و ارزشمندی... اردوی آموزشی، تفریحی در ایران برای فرزندان ایرانیان مقیم خارج از کشور 🇮🇷 برنامه بازدید از بندر امام خمینی، بندر بوشهر، بندر عسلویه و تأسیسات پتروشیمی‌، مراکز تفریحی و گردشگری و آشنایی با فرصتهای اقتصادی 🗓 بهمن‌ماه ۱۴۰۰ @IR_NL 🌸 مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 در هلند و فرانسه @ninfrance

یکی از نکاتی که دوستان زیادی در هلند بهم متذکر شدند این است که حتما برگه خریدت را چک کن. یعنی قیمت‌ها را بررسی کن. اشتباه در محاسبه زیاد پیش می‌آید... مثلا در تبلیغات روی کالا تخفیف نوشته و به این دلیل شما آن را انتخاب می‌کنید، اما هنگام محاسبه، تخفیف لحاظ نمیشود. و بعد از تذکر می‌گویند که نه تخفیف برای این مدل نبوده، یا مثلا باید دوتا بر می‌داشتی، سومی شامل تخفیف می‌شده، یا می‌گویند اشتباه شده و اصلاح می‌کنند. در این بین با این دستگاه‌های بارکدخوان در فروشگاه‌های زنجیره‌ای، آشنا شدم. این دستگاه را در دست داری و بر بارکد هر جنسی که بر می‌داری می‌زنی که در آن قیمت را نشان می‌دهد. در پایان خرید، دستگاه را در یک ماشین مخصوص قرار می‌دهی و مبلغ نهایی را پرداخت می‌کنی. این کار فواید خود را دارد. ضمن اینکه مدام میزان قیمت کل را می‌بینی و حواست به میزان مبلغی که در نهایت قرار است پرداخت کنی هست، با مشکلاتِ در صفِ محاسبه اجناس معطل شدن یا اشتباه محاسبه کردن صندوق‌دار هم، مواجه نمی‌شوی😊 🌸 مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 در هلند و فرانسه @ninfrance

یکی از تجارب جالب در هلند مواجهه با کارت پستال‌های فراوان در عموم فروشگاه‌ها است. با وجود تمام امکانات تکنولوژی، هلندی ها هنوز خیلی از کارت پستال استفاده می‌کنند. حتی مغازه‌هایی هست که فقط کارت پستال می‌فروشند... برای تبریک تولد، برای تبریک سال نو، تولد نوزاد، برای دعوت به تولد و... یک سنت جالبی که دارند این است که اگر به شهری سفر کنند از همان شهر یا کشور کارت پستال معرفی نمادهای آن شهر را می‌خرند و از همانجا برای دوست یا خانواده خود ارسال می‌کنند. که این به معنای این است که من اینجا به یادت بودم☺️ یعنی اینطور نیست که کارت پستال را بخرند و وقتی برگشتند به دوست یا خانواده خود هدیه دهند، نکته مهم این است که از همانجا باید پست کنند.☺️ الان هم بخاطر وضعیت سختگیرانه کرونایی، اجازه ورود به مغازه نیست... فقط میشه سفارش داد و جلو در کارت بانکی کشید و کارت را تحویل گرفت! 🌸 مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 در هلند و فرانسه @ninfrance

خیلی جالبه در هلند پیازهای گل‌ را به این شکل می‌فروشند. می‌توانی خود گل را بخری. می‌توانی با خریدن پیاز آن تمرین صبر کنی... صبر سخت است، اما شیرینی روز به ثمر رسیدن را بیشتر می‌کند... بخصوص وقتی احساس کنی تو هم سهمی در تبدیل این ریشه به گل داشته‌ای... 🌸 مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 در هلند و فرانسه @ninfrance

برای آنان که تمایل به پیشرفت معنوی دارند... از بچگی مربی تربیتی داشتیم که قدم به قدم ما را با معارف الهی و انسانی آشنا می‌کردند و با حوصله به ما آموزش می‌دادند. هفتگی یا ماهانه یک جلسه جمعه‌ها دورهمی حضوری داشتیم. می‌آمدند و برای ما از راه و رسم درست زندگی کردن و درست اندیشیدن و درست عمل‌کردن می‌گفتند. گاهی برایمان نامه‌ای تفکری می‌نوشتند و گاهی یک کتاب مفید برایمان پست می‌کردند. کتابی که بی‌خبر پستچی می‌آورد، با دست نوشته کوتاهی که در ابتدای آن بنام، ما را خطاب می‌کرد، لطفی که حس خیلی شیرینی داشت؛ حس مهم بودن، دیده شدن. تمام این سالها به گمنام‌ترین شکل، مربی نوجوانان و جوانان بوده‌اند و با کمترین امکان مالی عرف و هزینه شخصی، جزوه‌هایی با موضوعات مهم، مناسب نیاز فکری، اخلاقی و اعتقادی نوجوانان و جوانان می‌نوشتند، خودشان تایپ می‌کردند، خودشان می‌بردند به تعداد مورد نیاز کپی می‌گرفتند و رایگان در اختیار افراد قرار می‌دادند. و من می‌دانم در این راه چه سختی‌هایی می‌کشیدند... از طرفی به دو دلیل ارزش همه اینها برایمان چند چندان می‌شد. اول اینکه منزل ایشان در شهر دیگری بود و هر بار فقط بخاطر ما، این مسافت را طی می‌کردند و یا آن قبول زحمت جزوه نوشتن و کتاب تهیه کردن و ارسال برای ما را که عهده‌دار می‌شدند. دوم از این جهت که ایشان از سال‌های سال پیش، بیماری‌های سنگین جسمانی داشتند که تقریبا نیمی از عمرشان را در بیمارستان‌ها سپری کرده بودند. چندبار پیوند کلیه، سالها دیالیز شدن، بیماری کبدی، مننژیت مغزی و انواع بیماری‌های عجیب و غریبی که هنوز هم پایان نیافته است. شاید هرکس بود مقاومتش تمام می‌شد و احساس تکلیف را کنار می‌گذاشت. اما ایشان هربار به محض بهبودی، کار را از سر می‌گرفت... بارها شد که دکترها از ایشان قطع امید کردند، اما خداوند هربار، با سرپا کردن ایشان، قدرت خویش را به رخ همه می‌کشید و الحمدلله همچنان هستند و لطف و علم و عملشان دستگیر ماست. امروز، این ما، فراتر از چند نوجوان شده و شامل خیلی از نوجوانان و جوانان پسر و دختری است که خانواده‌هایشان با اشتیاق، فرزندان خود را به ایشان می‌سپارند. ایشان گوهر ناشناخته‌ای هستند که بی‌اندازه از شناخته شدن فراری هستند و حتی اجازه نمی‌دهند نام ایشان را بگوییم. کانال‌های زیر مجموعه ای از تدریس‌های متفاوت ایشان است که به کمک دوستان آماده شده و در قالب فایل‌های صوتی ارائه شده است. این صوت‌ها برای نوجوانان، جوانان و همهٔ سنین مناسب است، برای همهٔ کسانی که قلبشان به سمت پیشرفت معنوی کشش دارد... 🔸پیشرفت معنوی : @pishraftma 🔹اخلاق برای نوجوانان : @akhlaghnojavan 🔸نماز شناسی : @namazshen 🔹یاد مرگ و قیامت : @yadghiamat 🌸 مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 در هلند و فرانسه @ninfrance

زن و جایگاه زن در غرب وقتی رفتیم فرانسه، خب لازم بود حساب بانکی باز کنیم، کارت بیمه و مترو و ... بگیریم. از جمله موردی که باهاش مواجه شدم و برام عجیب بود این بود که نام کوچک من را می نوشتند و نام خانوادگی همسرم را. وقتی می‌گفتم این نام خانوادگی همسرم هست و نام خانوادگی من چیز دیگه. تعجب می کردند. چرا؟ چون در غرب خانمی که ازدواج می‌کنه دیگه نام خانوادگی پدری ازش گرفته میشه و نام خانوادگی همسری به او داده میشه. من واقعا نمی‌دونم یک عمر جنبش فمینیستی، به چشمش نیومد که گرفتن هویت خانوادگی یه زن، چه معنی داره آخه؟ شاید هم باید بگیم بندگان خدا حق داشتند جنبش راه بیندازند، چون در ساده‌ترین موارد هم حق مستقلی نداشتند. اونم غربی که زن و مرد ماندگار نیستند کنار هم و کار بجایی رسیده که حتی ازدواج رسمی هم نمی‌کنند و فقط باید به شهرداری اعلام کنند ما کنار هم زندگی می کنیم. هر زمان هم جدا شدند اعلام کنند ما جدا شدیم. بخاطر امور اداری.‌.. در فرانسه استاد، رسماً سر کلاس مقاله‌ای در معرفی وضعیت خانواده فرانسوی بهمون داد که می‌گفت به طور میانگین، زن و مرد فرانسوی در بهترین حالت، چهارده سال بیشتر کنار هم نمی‌مانند. (قبلا متن را در کانال گذاشته‌ام) خلاصه داستانی داشتیم. یه جا نام خانوادگی همسرم ثبت شده بود. یه جا نام خانوادگی خودم. یه جا هم اول نام خانوادگی خودم و بعد نام خانوادگی همسرم... (چون وقتی توضیح می‌دادم می‌گفتند قانونی تصویب شده که خانم اگر بخواهد می‌تواند نام خانوادگی خود را هم حفظ کند). در برخی فرم‌ها هم دو گزینه وجود داشت. اول نام خانوادگی پیش از ازدواج، دوم نام خانوادگی پس از ازدواج. حالا چی شد داغ دلم تازه شد؟ وقتی امروز استاد هلندی داشت می‌گفت: نام خانوادگی قبل ازدواجم این بوده، الان این شده... توضیح جایگاه زن در غرب خیلی آسون نیست. چون واقعا برای احقاق حقوق زن تلاش میشه. و ویترین قشنگی هم به نمایش گذاشته میشه. اما در دنیای واقعی واقعا زنان در غرب مورد ستم قرار دارند. از جنبه‌های مختلف. واقعا دوست ندارم اخبار منفی دنبال کنم، ولی چند روز پیش با خبری مواجه شدم که از میزان کشته شدن زنان توسط شریک زندگی‌شان در هلند می‌گفت. نکات خیلی قابل تأملی داشت که در پست بعدی به آن می‌پردازم. 🌸 مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 در هلند و فرانسه @ninfrance