رفتیم فرودگاه برای پرواز #هلند. دو خانم محجبه با پوشش چادر بودیم. ورودی فرودگاه بین المللی امام خمینی، آقایی از کارکنان فرودگاه آمد و گفت: مسافر عتبات هستید؟ گفتیم نه. چیزی نگفت و رفت. دقایقی بعد یک آقای دیگر آمد و همین سوال را پرسید. گفتیم: نه. در واقع می‌خواستند لطف کنند راهنمایی کنند که اشتباه آمدید و باید به خروجی دیگر بروید. تا چهار نفر دیگر آمدند و همین سوال را پرسیدند😊. ما خنده‌مان گرفته بود. بخاطر پوشش چادرمان بود! ظاهراً بخش مسافران عتبات را جدا کردند از سفرهای خارجی و برای سفرهای خارجی دیگر، کسی چادر سر نمی‌کند که! خانم‌های محجبه قشنگ میشه تا هواپیما یا سالن ترانزیت با چادر باشید. خانم‌های محجبه با پوشش چادر بیشتر به سفرهای خارج از کشور بروید. بیارید در برنامه. حتی تا ترکیه. برای انقلاب امام حی و زمینه سازی ظهور اهداف باید جهانی باشد. دایره سفرها را فراتر از سفرهای زیارتی کنید. بچه مذهبی های قابل توجهی در کشورهای غربی یا شرقی، ساکن هستند. و چقدر نقش موثری دارند در خصوص نشر حقیقت دین و ایمان و شناساندن امام حی و انقلاب جهانی مهدی موعود. از نزدیک شاهد بودم. پر رنگ تر ظاهر شوید، وقتی وجود دارید.☺️ برای آرمان برحقت، جهانی بیندیش... #اعتماد_به_نفس ✍️ثبت مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 در هلند، فرانسه و ایران @ninfrance

چیزی که زیاد توجهم را در غرب به خود جلب کرده، #اعتماد_به_نفس #زنان_محجبه است... اعتماد به نفس از کجا می‌آید؟ دانش و تجربه. یا به دانش و آگاهی با مطالعه و تفکر، درک می‌کنی که چه شأن و شخصیتی داری روی این کره خاکی یا به تجربه با «سیروا فی‌الارض» به چشم می‌بینی آن‌ها که راهی غیر این انتخاب کردند، چه احوالاتی دارند. کافیست آگاهی خود را بالا ببریم، در یک همبستگی مثبت، اعتماد به نفس هم بالا می‌رود... ✍️ثبت مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 در هلند، فرانسه و ایران @ninfrance

مانده‌ام بی کس و بی یار، مرا یاری کن باز هم از من درمانده طرفداری کن معصیت در دل مرداب فرو برد مرا تا که آب از سر من رد نشده، کاری کن بنده نفس شدم، بندگی‌ام یادم رفت بنده را راحت از این بند گرفتاری کن اختیاراً زِ در خانه‌ی تو دور شدم پس گدایی مرا لطف کن اجباری کن بی‌پناهیم، پناه همه‌ی ما زهراست زیر بال و پرش از شیعه نگهداری کن وای بر حال کسی که رمضان گریه نکرد سفره تا جمع نشد اشک مرا جاری کن... #شب‌قدر_نوزدهم۱۴۰۳ #شب‌شرمندگی ✍️ثبت مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 در هلند، فرانسه و ایران @ninfrance

#خلاصه_نویسی‌_هایم «در پهنهٔ لایتناهی آسمان، کهکشان کوچکی هست به نام راه شیری و در میان میلیاردها سیاره این کهکشان، منظومهٔ کوچکی هست به نام منظومه شمسی، و در میان این منظومه، سیاره کوچکی هست به نام کره زمین، و در این سیاره خاکی، موجود متفکری هست به نام انسان، که بار امانت سنگین خلیفگی حضرت پروردگار را بر دوش دارد. و اکنون بعد از ده‌ها هزار سال که از خلقت این انسان می‌گذرد و بعد از ۱۴ قرن از بعثت آخرین رسول پروردگار در این سیاره، از میان شرک و کفر و ظلمی که سراسر این سیاره را پوشانده است، امتی مبعوث شده تا تاریخ این سیاره را به عصر تکامل خویش بکشاند و زمینه را برای استخلاف انسان کامل و ظهور موعود آخرین آماده کند و این چنین به ناچار باید در دو جبهه با دشمنان نور مبارزه کند. نخست در جبهه جهاد اکبر با دشمن نفس و دیگر در جبهه جهاد اصغر، در جبهه حدید. نه، ظاهر این ماشین جنگ نباید ما را به اشتباه بیندازد. مصنوعات انسانِ آخرالزمان، اشکال یچیده‌تری به خود گرفته است، اما ما نباید اجازه بدهیم که این ظواهر پیچیده، ما را بفریبد و از ماهیت آنچه در جریان است غافل کند. امتی مبعوث شده است تا تاریخ این سیاره را به عصر تکامل خویش برساند و زمینه را برای استخلاف انسان کامل و ظهور موعود آخرین آماده کند و این است فتح الفتوح...» برشی از کتاب حقیقت؛ شهید سیدمرتضی آوینی ✍️ثبت مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 در هلند، فرانسه و ایران @ninfrance

جمهوری اسلامی ایران، تولدت مبارک! چه خوب شد که به دنیا آمدی، که راه کربلا را با یارانت باز کنی... بیش از ۹۰ درصد بین الحرمین، ایرانی‌ها هستند... چه راحت خانواده‌های ایرانی تردد می‌کنند... چه حسرت و آرزوی محالی شده بود زیارت اباعبدالله... جمهوری اسلامی ایران، چه دسته گل‌هایی را تقدیم کردی تا این معبر باز شود. خدا تو را، رهبرت را و مردمان جان بر کفت را حفظ کند... و سایه عنایت شهیدانت را بر سرت مستدام بدارد. عنایت آل الله را بیش از پیش کردی با نثار بهترین‌هایت. مستدام باشی تا ظهور الحجه. به حق این ساعات ملکوتی. ✍️ثبت مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 در هلند، فرانسه و ایران @ninfrance

نگفته بودند تا این حد کربلا حال خوب کن می‌تواند باشد... آیا بهشت این شکلی است؟ سحر نسیم بهشتی. صبح تا شب زیارت، روضه، اشک، خنده، مائده‌های بهشتی... زیارت عباس ابن علی... بعد بلافاصله زیارت حسین ابن علی... دیدار در پی دیدار و مدام در بین الحرمین. نور می‌خوری و نور می‌آشامی... واقعا درست است درد اگر داری، دوا کربلا... وقتی کربلا می‌رسی نمی‌دانی چه بخواهی انقدر حالت خوب است... انگار همه چیز خوب است، دردی نیست... چه سرّی دارد این بارگاه ملکوتی... نشسته‌ام بنویسم که خوش به حال همه‌ی ما... #بین_الطلوعین #بین_الحرمین ✍️ثبت مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 در هلند، فرانسه و ایران @ninfrance

در داستان #فاطیما در تمام کتب و مستندات و فیلم‌های ساخته شده، بانوی مقدس از مردم می‌خواهد برای گنهکاران بسیار دعا کنند... و دقیقا همین استدلال‌ها را می‌آورند که بلاهای دنیا بخاطر گناهان است و آن‌ها که درگیر شده‌اند، شما برایشان دعا کنید اثر سوء آن از خودشان و جامعه برگردد و نور دوباره به قلبشان بتابد... چه مادرانه، چه با محبت، چه دلسوزانه حتی دغدغه گنهکاران را دارند و فراموششان نمی‌کنند... و برایم این متن بسیار جالب بود که در دین ما هم به این نکته توجه داده شده. حاج آقا مجتبی تهرانی که غرق نور الهی باشند که شب‌های احیای ما با ایشان حقیقتا زنده می‌شد، همیشه می‌فرمودند شب قدر بیشتر برای دیگران دعا کنید. بخصوص آن‌هایی که به شما بد کردند... و این خیلی عجیب و بزرگوارانه و متعالی است... در شب بیست و سوم قدر، ما را به دعا فراموش نفرمایید... به حق باطن لیلة القدر، فاطمه زهرا سلام الله علیها، خداوند ما گنهکاران امت پدرش رسول الله را مورد عفو و رحمت و بخشش و مغفرت خود قرار دهد. کوتاهی‌ها، گستاخی‌ها، جسارت‌ها، قضاوت‌های ما را ببخشد و اثر سوء بدی ما را از خود و جامعه داخلی و جهانی بردارد به فضلش و اجازه ظهور حجتش را صادر فرماید ان شالله ✍️ثبت مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 در هلند، فرانسه و ایران @ninfrance

راننده‌ی وَن بود. از فرودگاه نجف سوارمان کرد. عکس #حاج_قاسم و ابومهدی را به آینه ماشین آویخته بود. مدام ابراز علاقه به حاج قاسم می‌کرد. می‌گفت اسم یکی از پسرهایم قاسم است... رسیدیم نجف، راحت و در آرامش زیارت کردیم. رفتیم کربلا. امنیت و آرامش و حال خوب کربلا عجیب بود. راننده‌ی بعدی باز از حاج قاسم گفت. وقتی به سمت فرودگاه بغداد برای برگشت می‌رفتیم، وقتی در جاده بخش‌هایی که به دست داعشی‌ها افتاده بود را نشان می‌داد، چند بار تاکید کرد که من خودم حاج قاسم را دیدم. خودم از نزدیک دیدم. اگر حاج قاسم نبود داعش کربلا را هم گرفته بود... امنیت کربلا و زوار ایرانی و عراقی و خارجی مدیون اوست... خانواده‌هایی که در آرامش کنار هم به افطار مشغول بودند. بچه‌هایی که با شادی بازی می‌کردند و از غم عالم بی‌خبر بودند... تصویر هرگز نمی‌تواند آرامش و حال خوب آنجا را شرح دهد. و لحظات آخر... به محض ورود به فرودگاه بغداد... مواجه شدن با ماشین‌های سوخته و روضه تصویری... و ناگهان لحظاتی توقف راننده و سکوت و ناگهان اشک و ناگهان از صمیم قلب این حس که اگر در این زیارتِ تک تک زوار ثوابی باشد، سهم اعظم آن، سهم حاج قاسم باید باشد... او و یارانش... به نیابت از ایشان و به نیابت از رزمندگان دفاع مقدس که این راه را گشودند و به نیابت از همه‌ی شهدای مدافع حرم که تا همین لحظه هم، در مسیر پاکسازی جهان از کفر و ظلم و ناجوانمردی، قدم به قدم، از نثار جان و مال و آبرو، دریغ نمی‌کنند... و رسیدم فرودگاه سلام... و عکسی از جذبه «او» که می‌درخشید و آن جمله خاص که بر آن ثبت بود... @ninfrance

خارج رفته‌ها چند دسته‌اند... گروهی از خارج رفته‌ها با هدف یا آرزوی رفاه بیشتر مهاجرت می‌کنند. یعنی یک هدف شخصی. از این گروه برخی موفق می‌شوند، برخی هم موفق نمی‌شوند و یک زندگی حداقلی را در خارج از کشور و گاهی با تحمل سختی بیشتر می‌گذرانند. برخی هم پس از مدتی و پس‌اندازی بر می‌گردند چون رفاهی که دنبالش هستند را ترجیح می‌دهند در وطن خود کنار خانواده خود بسازند. همچنان اهداف شخصی است و هرجا شرایط مادی و روحی شخصی‌شان مساعد شود را انتخاب می‌کنند. اما گروهی از خارج رفته‌ها به تنها چیزی که فکر نکرده‌اند رفاه بیشتر است. حتی برخی در کشور خود رفاه بیشتری داشتند و آن را با یک نیت و هدف و آرزوی غیرفردی، رها کردند و رفتند... از این گروه برخی با هدف کسب دانش و آوردن آن به کشور خود مهاجرت کردند. یا تلاش کردند شخصیتی بدرد بخور شوند از کنار سیرو فی الارض و تجربه‌های زیسته، تا بتوانند در سرزمین خود شخصی پخته‌تر و موثرتر شوند، لذا سختی‌های غربت را به جان خریدند و پس از مدتی هرچند در خارج به ثبات و آرامش خوبی رسیده باشند، باز هم در وقت و زمان خودش آنجا را رها کردند و به وطن خود که شاید در تلاطم هم بوده باشد بازگشتند. چون از اول دنبال آرامش و رفاه بیشتر نبودند که آنجا را هدف ماندن قرار دهند... پیش فرض بسیاری، درباره عموم افرادی که مهاجرت می‌کنند یا برای مدت معینی از کشور خارج می‌شوند این است که همه به دنبال اهداف شخصی که عموما رفاه مادی است رفته‌اند، لذا وقتی فرد با اعتقاد و بر مبنای فکری و تصمیمی می‌گوید: می‌خواهم برگردم، با تعجب و نگرانی می‌گویند؟ چرا؟ مگر عقلت کم شده است؟! این افراد دنیا را فقط از زاویه دید خود می‌بینند. فلسفه زندگی و هدف خلقت در ذهن‌شان خلاصه شده در خور و خواب و پوشاک بهتر. اما اینطور نیست... رفاه با حس آسایش فرق می‌کند و ممکن است یکی در رفاه باشد اما آسایش روح و روان را هرگز تجربه نکند و یکی منهای رفاه، غرق در آسایش نیت‌ها و تلاش‌های توام با رنج خود باشد. پس پیش از نصیحت افراد از دغدغه رفتن و یا بازگشتشان جویا شوید، یا فلسفه تصمیمشان را بپرسید. بسیاری از پیش‌فرض‌های ما غلط است. شهید دکتری مصطفی چمران به آمریکا رفت برای کسب علم بیشتر، سختی‌های زیادی متحمل شد و ادامه داد تا به ثبات خوبی رسید، اما در بحران لبنان، همه چیز را رها کرد و به آنان پیوست و بعد از انقلاب اسلامی ایران که همه چیز ثبات خود را از دست داده بود به ایران بازگشت و در سخت‌ترین شغل‌ها و در معرض پرحاشیه‌ترین کارها و تلاش‌ها و رنج‌ها خود را قرار داد و در نهایت به نثار جان هم رسید. این مهم است که دنیا را فقط از شیشه عینک خود نبینیم... برای انسان‌هایی رسالت و مأموریت حضورشان در این دنیا، خانه و ویلای کنار دریا و ماشین خاص و شغل و درآمد با ثبات و بی حاشیه نیست، برخی زندگی را «عقیده بر حق و جهاد در راه آن» می‌بینند. اگر این جهاد در شرق و غرب عالم باشد برایشان فرق نمی‌کند. این الگو فقط در ادیان آسمانی دیده می‌شود که تعالی و نجات بشریت هدف و آرمان باشد که برای تحققش حتی ثبات و آرامش خود و خانواده‌ات را بهم بزنی، زندگی هدفمند ولو در سختی‌ را به زندگی بی‌هدف ولو در رفاه ترجیح دهی و به آرمانی و ارزشی فراتر از رفاه مادی و دنیایی بیندیشی... مانند انبیا و اولیا مانند معصومین شیعه مانند رزمندگان اسلام مانند آن خارج رفته‌هایی که وضعیت زندگی‌شان کم از جهاد در راه خدا نیست... ✍️ثبت مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 در هلند، فرانسه و ایران @ninfrance