"تلسکوپ فضایی هابل" اخیرا در آخرین کاوش خود برای نخستین بار موفق به رصد یک کهکشان مارپیچی که بسیار دور از منظومه شمسی قرار دارد، شده است. تلسکوپ هابل ناسا برای اولین بار کهکشان مارپیچی که بیش از ۷۰ میلیون سال نوری از منظومه شمسی ما فاصله دارد را رصد کرد.
یک کهکشان مارپیچی یک نوع از کهکشانها است که اولین بار توسط ادوین هابل و در سال ۱۹۳۶ ردهبندی شد.
بیشتر کهکشانهای مارپیچی از یک دیسک چرخشی شامل ستارهها، گاز و گرد و غبار تشکیل شده است. اینها اغلب توسط یک هاله ضعیف از ستارگان احاطه شدهاند، که بسیاری از آنها در خوشه ستارهای کروی قرار دارند.
کهکشان مارپیچی مذکور "NGC ۲۹۸۵" نامیده میشود و در صورت فلکی خرس بزرگ یافت میشود. NGC ۲۹۸۵ یک کهکشان متقارن است که دارای چند بازوی مارپیچی پر از ستاره است. ۷۷ درصد این جهان تقریبا از کهکشانهای مارپیچی ساخته شده که کهکشان راهشیری نیز جزو آن است.
🔵┄┅═✾🌕✾═┅┄🔵
❇🔘 @njoom2018 🔘❇
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
سفر به اعماق جهان با استیون هاوکینگ
قسمت اول
با تگ کردن،دوستان خود را به کیهان دعوت کنید 💥☄
از بیگ بنگِ ۱۳ میلیارد و ۸۰۰ میلیون سال پیش تا حیاتِ تک سلولی و تکامل انسان با ما همراه باشید
دریچه ای به سوی علم
🔵┄┅═✾🌕✾═┅┄🔵
❇🔘 @njoom2018 🔘❇
زمین سیارۀ خشکی است اما هنوز این راز برملا نشده که زمین این همه آب را از کجا آورده است. پذیرفتهشدهترین نظریه این است که دنبالهدارها و سیارکها در حین برخورد با زمین در دوران اولیۀ شکلگیری، مقداری آب را به زمین وارد کردهاند. اکنون بررسیهای ناسا شواهد جدیدی را بدست آورده که این ایده را تأیید میکند.
مشاهدات بر روی یک دنبالهدار که چند ماه پیش از نزدیکی زمین عبور کرد نشان میدهد که این دنبالهدار حاوی آب ِ «اقیانوسمانند» است – و این امر ممکن است برای بقیۀ دنبالهدارهایی که از دست رفتهاند نیز صدق کند.
برخی از نظریات نشان میدهند که از ابتدای شکلگیری زمین آب کم و بیش وجود داشته، یعنی وقتی زمین یک توپ عظیم، کروی، گرم و خشک بود. شواهد دیگر نشان میدهد که وقتی سیارات کوچکی به اندازۀ مریخ با زمینِ جوان برخورد کردند و بذر ماه را کاشتند، آب در همان موقع وارد زمین شده است.
🔵┄┅═✾🌕✾═┅┄🔵
❇🔘 @njoom2018 🔘❇
سلام به دوستان گرامی مدیر کانال نجوم هستم
یکی دختر بچه ای که به سرطان مبتلا است
خانوادش حتی هزینه راه و آب وغذا رو هم ندارن و خودشون هم آهی در بساط ندارن
بهشون کمک شده مبلیغی ولی کفاف نمیده
هزینه ای که نیازه مبلغ *دو میلیون* نیازه
هرکس میتونه کمکی حتی مبلغ اندک بکنه بیاد پی وی و کمک کنه
خودم صحبت کردم با شما تا خدای نکرده فکر بد نکنین که من فریبکار هستم
این دختر خیلی مریض هست و نگران مادرشون هستم تا خدای نکرده به خاطر هزینه درمانش مجبور به کارهای نامتعارف نشن منم به همین خاطر اینو اینجا عرض کردم
🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏❤️
کسی که توانشو داره و دلش کمک میخواد بیاد پی وی 👇👇👇👇
@njoom2020
❤️❤️🌹❤️❤️
#نشر_حداکثری
May 11
.
پروازکردن به نزدیکترین منظومهی ستارهای یا اوج گرفتن در کهکشان چقدر سخت است؟ در فیلمهای «پیشتازان فضا» یا «جنگ ستارگان» این کار خیلی ساده به نظر میرسد. هنگامی که قهرمانان یک تماس بد از راه دور دریافت میکنند، از «وارپ درایو» یا «هایپردرایو» استفاده میکنند و در عرض چند دقیقه یا چند ساعت به مقصد میرسند. اگر نیروی محرکهی مناسب را بدست بیاوریم، آیا برای ما امکان پذیر است که در زندگی واقعی به این سرعت سفر کنیم؟
تقریباً ۵۰ سال پیش، انسانها روی ماه قدم میزدند؛ اما ما در سال ۱۹۷۲ توقف کردیم و هرگز جلوتر نرفتیم، مگر این که یک کاوشگر روباتیک را بفرسیتم، برخلاف وعدهی کتاب و فیلم «۲۰۰۱: یک اودیسهی فضایی» انسانها هرگز به سوی مشتری یا حتی به مریخ نرفتند!
چه چیزی است که باعث میشود سفر راه دور تا این حد دشوار باشد؟ علاوه بر موضوع واضحِ نگرانی برای سلامتی انسان (زندگی با گرانش کم در طول زمان بدن را تضعیف میکند) و مسائل بودجهای، مشکلات تکنولوژیکی زیادی برای سفر به مکانهای دور وجود دارد.
در حالی که متخصصان مشغول کار بر روی مفاهیم سفر میانستارهای هستند، هشدار میدهند که انتظارات ما از سفر فوری احتمالاً بسیار بالا است. جفری لندیس، یکی از دانشمندان ناسا و نویسندهی علمیتخیلی که بر روی مسالهی نیروی محرکهی بینستارهای کار کرده است، هشدار میدهد: «مشکل بیشتر سفرهای سریعتر از نور در کتابهای علمیتخیلی این است که یک چیز بسیار مشکل را بسیار ساده جلوه میدهند.»
🔵┄┅═✾🌕✾═┅┄🔵
❇🔘 @njoom2018 🔘❇
مریخنوردهای مختلف تا کنون بارها از نقاط مختلف مریخ نمونهبرداری کردهاند و با کمک ابزارهایشان آزمایشهایی را روی نمونهها انجام دادهاند. اما بدون شک بررسی خاک و سنگ مریخ در آزمایشگاههای مجهز زمینی قابل مقایسه با توان محدود ابزارهای مریخنوردها نیست. بررسی نمونههایی از سیاره مریخ در آزمایشگاهها زمینی رویای بزرگی برای دانشمندان است. رویایی که احتمالا در اوایل دههی ۲۰۳۰ و با ماموریت نمونهبرداری از مریخ محقق میشود.
🔵┄┅═✾🌕✾═┅┄🔵
❇🔘 @njoom2018 🔘❇
در سیاره #زحل طول یک #شبانهروز (مدت زمان یک چرخش کامل سیّاره به دور #خودش) فقط ۱۰ ساعت و ۴۷ دقیقه است، این یعنی سرعت چرخش زحل به دور خودش بیشتر از سرعت چرخش زمین است. ولی یک #سال_شمسی در زحل (مدت زمان گردش یک دور کامل سیاره به دور #خورشید) ۲۹ سال زمینی یعنی معادل ۱۰٫۷۵۶ روز زمینی طول میکشد.
همچینن سیاره زحل بهدلیل اینکه جوی پر از گاز پرفشار آن هم از نوع هلیم و هیدروژن دارد، نمیتواند #حیات را آنگونه که ما میشناسیم در خود داشته باشد؛ در عین حال تعدادی از قمرهای آن از جمله #تیتان و #انسلادوس شرایطی دارند که امکان و بستر شکلگیری و میزبانی از حیات به آن شکلی که ما میشناسیم در آنها وجود دارد🔵┄┅═✾🌕✾═┅┄🔵
❇🔘 @njoom2018 🔘❇