eitaa logo
نوحه سرایان سنتی مشهد مقدس
11.5هزار دنبال‌کننده
347 عکس
11 ویدیو
1.2هزار فایل
ارائه دهنده: نوحه_ذکر_دم بازاری_پاره دم_اشعار_سرود مدیریت: رئوف (مشهدالرضا «ع») ۰٩٣٨٣۰٧۰۰٣٢ ارتباط با ادمین @A_Rauof
مشاهده در ایتا
دانلود
دوبیتی هم وارثِ دستانِ کریمِ حسنی هم جلوه ای از فیضِ قدیمِ حسنی در صحن تو تسبیح ملائک این است یا سیدی، یا عبد العظیمِ حسنی ▪️ ای صحن تو جنة النعيم ادرکنی تا عرش صراط مستقیم ادرکنی در صحن پُر از کرامتت میگویم یا حضرت سید الکریم ادرکنی @nohe_sonnati
از روز ازل تا به ابد یار کریمیم دیوانه ی عشقیم گرفتار کریمیم هر چیز که در نیّتمان بود به ما داد انگار نه انگار بدهکار کریمیم ما هرچه که داریم عطای حسنی هاست تا لطف خدا هست هوادار کریمیم وقتی شب جمعه شب الطاف حسین است ما منتظر رحمت بسیار کریمیم شهر ری ما شعبه ی شش گوشه ی مولاست در کرب و بلاییم که زوار کریمیم صدشکر که در کوچه ی بن بست حوائج همسایه ی دیوار به دیوار کریمیم او ابن کریم است همیشه کرمش هست فرزند مدینه ست ولیکن حرمش هست @nohe_sonnati
با گنبدت قشنگ شده آسمان ما کهف حصین توست همیشه امان ما مهمان شهر ما شدی و میزبان ما یا سید الکریم فدای تو جان ما دارالسلام سوختن ما شدی بس است اصلا همین که هم وطن ما شدی بس است صحنت بهشت ما شد و جنت نشین شدیم ما سنگ های خاره کنارت نگین شدیم هفته به هفته راهی این سرزمین شدیم از لطف آن چنانی تو این چنین شدیم که سائل و غلام حسینیم تا ابد بی تاب صبح و شام حسینیم تا ابد اوقات شرعی تو ز اوقات کربلاست ساعات تو تداعی ساعات کربلاست خیری که داده ای تو ز خیرات کربلاست یعنی مقام تو ز مقامات کربلاست سرمست از این شراب پیاپی شدیم ما چون کربلایی سفر ری شدیم ما این جا کسی برای سرت خنجری نبرد عمامه و عبای تو را لشکری نبرد نامردی از سر حرمت معجری نبرد از دست و پای دختر تو زیوری نبرد از خیمه ی تو آتش و دودی هوا نرفت یک سم اسب هم روی جسم شما نرفت @nohe_sonnati
پایین شهر ما پدر ما نشسته است پایین که نه بروی سر ما نشسته است پایین نشسته کعبه ما را بنا کند در ری ضریح کرب و بلا را بنا کند تا حشر حلقه های ضریحش دخیل ماست این جا وکیل حضرت هادی وکیل ماست با هر رواق هدیه به ما کرده طور را دستش سپرده ایم گره های کور را هر صبح در برابر این شاه با خضوع خورشید ما ز جانب ری می کند طلوع دستم به این ضریح پر از توشه می شود این چارگوش جلوه ی شش گوشه می شود تا چشم ما به حلقه ی این در همیشه هست لطف بزرگزاده به نوکر همیشه هست جبریل هم به گنبد او بال و پر زده زهرا به این حریم چه شب ها که سر زده عمریست ساخته به گداخانه ی پلِ کریم هستیم دست بوس تو یا سید الکریم @nohe_sonnati
برخی که از شراب شهادت چشیده‌اند در این حریم دل زِ منیّت بریده‌اند تنها نه ما، به فضل خدا، خاندان‌تان ایل و تبارمان همگی را خریده‌اند مردم شنیده‌اند کریمی چنان حسن ما دیده‌ایم آن چه که مردم شنیده‌اند مهمان لطف دائم این خانواده‌اند آن ها که در حیاط شما آرمیده‌اند با یک سلام، درد دلم می شود تمام گویا که از بهشت به ما جان دمیده‌اند آن ها که پای شان نرسیده‌ست کربلا شش گوشه را میان همین صحن دیده‌اند بیهوده نیست نام شما سیدالکریم در این حرم چقدر به حاجت رسیده‌اند.... @nohe_sonnati
این جا دیار و مرقد مـَردی کـریم است این جا مزار حضرت عبدالعظیم است اين «آستان» از بس كه والا و رفیع است هم کربلای عاشقان و هم بقیع است لطف خدا بوده که ری بر ما وطن شد سهم دل این عاشقان عشق حسن شد روز ازل تقدیر ما شد عشق نامت تو شاه مُلک دل شدی ما هم غلامت دنیای ما لبریز از فیض دم توست در دست ما تا روز محشر پرچم توست نامت همیشه عزت این مردمان است این افتخار مردم ری در جهان است تنها نه رى را داده اى سوداى مستى پشت و پناه مردم تهران تو هستى هـر کس که زائر شد به تو از غم رها شد مهمان تو مهمان شاه کربلا شد کرب و بلا گفتم دلم لرزید یا رب گودال یادم آمد و غم‌های زینب آقا اجازه هست تا روضه بخوانم ای کاش با این روضه ها زنده نمانم آقا شنیدم تشنه لب از حال رفتی اما شبیه جدتان گودال رفتی؟ کی مثل اربـابـم تنت در خون کشیدند یا کِـی سـرت را بـا لـب عطشان بریدند روز عزای تو اگر دل پُر محن شد... کِی تیر باران پیکرت مثل حسن شد @nohe_sonnati
مشهد نشد، قم هم نشد، قسمت شد این جا امشب هر آن کس آمده، دعوت شد این جا سید شدی، آقا شدی، من هم گدایت بر ما ز پا افتادگان نعمت شد این جا از بس حریمت بوی شهر کربلا داشت قائم‌مقام دوم جنت شد این جا جسم تو را پای "درخت سیب" بردند یعنی که با کرب و بلا قسمت شد این جا من زائر قبرک کمن زار حسینا بر اهل تهران مایه‌ی رحمت شد این جا شب‌های جمعه با نوای عرشی یار منزلگه سینه‌زن هیئت شد این جا وقتی تو از نسل کریم اهل بیتی گل‌دسته‌هایت مایه‌ی حیرت شد این جا @nohe_sonnati
قبله ی عالمین مُلک ری است خونبهای حسین مُلک ری است قطعه ای از فدک ، همین ارض است عرض بدر و حنین ملک ری است چون که محشر به پا شود، به یقین شاهد نشأتین ملک ری است سرزمینی که در دلش پنهان هست نورِ دو عین ملک ری است کوی عبدالعظیم کوی خداست همچو کوی حسین ملک ری است حرم سیدالکریم این جاست خانه ی زینبین ملک ری است مأمنِ نسلِ موسیِ جعفر شرحی از کاظمین ملک ری است از جماران سخن نمی گویم عشق پیر خمین ملک ری است در تأسّی به شور عاشورا شاهد شور و شین ملک ری است مرکزِ دانش و علوم و حدیث مظهر زیب و زِین ملک ری است مُلک ری کربلای ایران است حرمش قبله گاه تهران است قبله گاه حسینیون این جاست این دیار آشنای آل عباست هم نظرگاه حضرت زینب هم قدمگاه حضرت زهراست از خراسان گرفته تا قم و ری جای جایش حریم پاکِ رضاست جاده ها دارد از بهشتِ برین رفت و آمد در این حرم زیباست حاجت از سیدالکریم بخواه زان که بابُ الحوائج دل هاست نزد ارباب آبرو دارد کم مخواهی! که صاحبِ امضاست هرکه خواهد به کربلا برود ضامنِ برگِ سبزِ کرب و بلاست هست اینک هزار و اندی سال... حضرتش مَحرمِ دلِ شهداست چه بلاها که دور کرده ز ما فتنه ها را مقابل، این آقاست آن چه پیروزی است، اَز او داریم او پناهِ امام و امت ماست مُلک ری کربلای ایران است حرمش قبله گاه تهران است شهر ری جلوه گاهی از کوثر خاک آن از بهشت هم برتر دور باد این وطن ز بد خواهان لعنتِ حق به بد دلان، یکسر گندم ری چه ماجرایی داشت جویِ ری هم نشد نصیبِ عمر عمرِ سعد بد معامله کرد مُلک ری را شنید و شد کافر بهر خوشنودیِ یزید، آورد... پیشِ روی حسین، یک لشکر این همان واقعیتِ تلخ است حبّ دنیا به نیزه آرد سر تشنه لب ، سر بریده شد ، مظلوم خنجرِ کینه خورد بر حنجر آب را هم به خیمه اَش بستند طفلِ شش ماهه، تشنه شد پرپر با که گویم که در برِ ارباب ارباً ارباست شبهِ پیغمیر همه این ها به خاطر ری بود پیشِ چشمِ ز خون ترِ خواهر مُلک ری کربلای ایران است حرمش قبله گاه تهران است کشته ها زیر دست و پا رفتند هیجده سر به نیزه ها رفتند در خیام حرم، پیِ غارت با کف و سوت اشقیا رفتند گوشوارِ یتیم های حسین دستِ دژخیمِ بی حیا رفتند معجر و روسری و چادر ها گه به نی، گاه زیر پا رفتند اهل بیتِ حسین، کَت بسته به اسارت ز کربلا رفتند چون حرم را به قتلگه بردند ناله ها تا خودِ خدا رفتند زیر بارانِ تازیانه ی خصم تا دل کوفه یاس ها رفتند آه، ناموسِ کبریا تا شام با اراذل به صد بلا رفتند وای از مجلسِ حرامی ها آل عصمت ببین کجا رفتند آبروی دیار ما هم رفت ری شکاران، شکارها رفتند ملک ری کربلای ایران است حرمش قبله گاه تهران است راهِ ما راهِ کربلای حسین دلِ ما هست مبتلای حسین درسِ عبرت گرفته شیعه ی او تا قیامت ز ماجرای حسین با یزیدی، مذاکره ممنوع نقشه ی راه، خطبه های حسین با ولیِ فقیه همراهیم این ولایت همان ولای حسین انقلاب، انقلاب اسلامی است نهضت ماست در لوای حسین چشمِ فتنه در آمد از حدَقه با همین پاسدارهای حسین هیئت و مسجد و بسیج و سپاه پیروِ لشکرِ خدای حسین از حرم ، تا سراسرِ عالم بنگر پرچم عزای حسین تا به قدسِ شریف خواهد رفت جِیشِ مهدی، ز كربلای حسین عاقبت با دعای عبدالعظیم ذوالفقار است و خونبهای حسین مُلک ری کربلای ایران است حرمش قبله گاه تهران است @nohe_sonnati
رزق ما جرعه ای از این «مِی» شد مستی ما چُنین پیاپی شد شکر حق با تو عمرمان طی شد قبله‌ی اهل معرفت ری شد تو حسن زاده‌ای کَـرم داری به نیابت از او حـرم داری دست لطف تو بر سـرم آقا خانه زادم در این حـرم آقا تو غـریبـی و دست کم آقا؛ کاش بودم چو محتشم آقا تا که در مِدحت تو بنویسم از غم و غربت تو بنویسم درد تهران دوا شده بـا تو حاجت ما روا شده بـا تو شهر ما با صفا شده بـا تو شهر ری کربلا شده بـا تو نام تو می دهد به ما مستی تو حسین دیار ما هستی جانم آقا فدای نام شما "جامعه" قبله ی کلام شما عقل مانده است در مقام شما حضرت هادی آن امام شما گفته: " انتَ ولـیُّنـا حَـقّـا " چون که بودی بـرای او سقّا نـوه ی حضرت کـریـم شدی در دل شیعیان مقیم شدی چون به حق راه مستقیم شدی عـبـد بودی ولی عظیم شدی شاهی و ما گدای این خوانیم با عنایات تو مسلمانیم نوحه خواندن مقابلت زیباست محضرت هم تراز کرب و بلاست حرمت مأمن حسینی هاست شب جمعه چه روضه ای برپاست با نوای پر از غم زهرا می شود گونه هایمان دریا ملک ری سال‌ها پر از غم بود در دلش لحظه لحظه ماتم بود چهره‌ی او همیشه درهم بود گندمش روضه‌ی مجسم بود بـا عنـایـات حضرت هـادی تو بـه این خاک آبـرو دادی بین حجره غریب افتادی با دلی پُر شکیب افتادی گفتی: اَمَّن یُجیب ... افتادی یاد شیب الخضیب افتادی بر زمین جسم تو رها نشده سرت از پیکرت جدا نشده @nohe_sonnati
گاهی مسیر عشق طولانی و باریک است این راه، پر پیچ و خم است و غرق تشکیک است دنیای شهر من اگرچه گاه تاریک است احساس من این است که خورشید نزدیک است هر چند تا خورشید راهی دور را دارم در شهرم اما شعبه ای از نور را دارم با این که از این خاک هستم اهل ایرانم در خانه ام بر خوان آل الله مهمانم عمریست زیر دین سلطان خراسانم در شهر تهران نیز این را خوب می دانم روزی خور لطف حضور یک کریمم من چون میهمان خوان شاه عبدالعظیمم من ما از شراب گندم این خطه مِی داریم از این شراب ناب، مستی ها ز پی داریم دیگر هوای جنت و فردوس، کی داریم؟ وقتی جنانی را نهان در خاک ری داریم درّی ز دریای ولا را در صدف داریم یکجا مدینه، کربلا، مشهد، نجف داریم همسایه! زیر سایه ات عمریست آرامم از کودکی جلد تو و این دانه و دامم با آب سقا خانه هایت تر شده کامم شب های جمعه در حریمت گرم احرامم شب های جمعه روضه دار اهل تهرانی با زائران یا نور یا قدس می خوانی عبدالعظیمی و تو را تعظیم، مرسوم است هر کس که منکر شد تو را از فیض محروم است اوج مقاماتت برای شیعه معلوم است در ذیل اوصاف تو تصدیقات معصوم است با چار معصوم زمانت همنفس بودی بعد از امامانت برای شیعه بس بودی تو کیستی که از سراپایت خدا جاریست در غربت نام تو حسّی آشنا جاریست در گلشن جود تو عطر مجتبی جاریست در هر سلام زائرانت کربلا جاریست ما را به سمت کربلا چشم تو راهی کرد باب محرم را تو بر ما باز خواهی کرد @nohe_sonnati
به نام خدای بزرگ و رحیم سلام خدا بر تو سید کریم حریمت بُود قطعه ای از بهشت شمیم جنان می دهد این شمیم به لطف زیارت در این آستان همه زائر کربلا می شویم دری سوی جنت بُود این حریم سلام علی شاه عبدالعظیم رسیدیم از این حرم تا خدا اجابت شد این جا دعا بارها کشیدند یک جاده سمت بهشت ز معصومه تا تو ز تو تا رضا حرم آمدم با پدر مادرم من از کودکی با توام آشنا ارادت به تو داشتیم از قدیم سلامُ علی شاه عبدالعظیم چه دل ها که دست توسل زدند به دیوان عشقت تغافل زدند چه چشمان خیسی که با التماس به دست کریم شما زُل زدند خدا داند و بس که از این حریم ملائک به عرش خدا پل زدند ملائک به درگاه لطفت مقیم سلامُ علی شاه عبدالعظیم نگاهت ز نوع کریمانه است حرم نیست این جا شفاخانه است گدا دست خالی نرفت از درت که مهمان نوازیت شاهانه است هزاران فرشته در این بارگاه به دور تو در حکم پروانه است سلام خدای علیم وحکیم سلامُ علی شاه عبدالعظیم به میخانه کی وقت مِی می شود؟! که هر لحظه ام با تو طی می شود همه آرزوی من این است و بس بیایم به پابوس ،کی می شود؟ کَمَن زارَ کرب و بلا زائرت بهشت این چنین شهر ری می شود ز کرب و بلا می وزد این نسیم سلامُ علی شاه عبدالعظیم به درگاه جانان خدا را سپاس به بزم کریمان خدا را سپاس به شکرانه ی سه بهشت خدا ری و قم، خراسان، خدا را سپاس خدایی به لطف حضور شما صفا دارد ایران خدارا سپاس که زهرائی وحیدری مذهبیم سلامُ علی شاه عبدالعظیم @nohe_sonnati
هر کجا که ذکر خیرت هست و از تو یادی اَست می نشینم با ادب! این عادتِ اجدادی اَست خسته از کنج قفس پر می کشم تا شهر ری سخت ویران و خرابم؛ حاجتم آبادی اَست این حرم جایِ کبوتر دارد عمری یاکریم چون کرَم داری و کارَت دادنِ آزادی اَست حضرتِ عبدالعظیم و سیّدِ اهل کرم عاشقت هستم! وَ این احساس مادرزادی اَست خیره بر صحنت شدم آتش گرفتم! چون بقیع بی حرم مانده ست و این غربت چه غیرِعادی اَست مرقدت شد کربلای ثانی و جانِ حسین سر به راهم کن! ببخش آقا اگر ایرادی اَست مُهر تأییدی گرفتی از امامِ عصر خود این جوابِ هر سلامی که به دستش دادی اَست رفتی و در وصف شأن تو همین کافیست که... داغدارِ ماتمت مولا امامِ هادی اَست! @nohe_sonnati