تا مشكتو تو آب زدی موجای دریا شد آروم تا رو به ساحل اومدی بغضی نشست توی گلوم همون دم بود غربت دنیا شد نصیبم رو لب گل كرد آیه های امّن یجیبم بلند شو بنگر كه شمشیرا رو كشیدند آخه می دونند بدون تو من غریبم اباالفضل وقتی داره به فرق تو عمود آهن می خوره قبل چشای باوفات تیر به دل من می خوره صدای زخمیت برای من دلنشینه گرفتم دستای زیباتو روی سینه پاشو ببین مادرمون اومد عیادت گرفته کل شریعه بوی مدینه اباالفضل دشمن با داغ اكبرم آتیش زده بر جگرم حالا شكسته با غمت مثل سر تو كمرم روی قلبم دیگه این زخم غم می مونه كمرم دیگه مثل مادر خم می مونه می دونی چه فكری می سوزونه دلم رو تو این فكرم خواهرم بی محرم می مونه اباالفضل شاعر بند اول و سوم: مرحوم امیرحسین مومنی #نوحه #حضرت_عباس حاج مهدی #سلحشور #امیرحسین_مومنی @nohematn

لب تشنه بود، تشنه ی یک جرعه آب بود مردی که دردهای دلش بی حساب بود پا می كشید گوشه ی حجره به روی خاک پروانه وار غرق تب و التهاب بود در ازدحام هلهله های کنیزکان فریاد استغاثه ی او بی جواب بود یک جرعه آب، نذر امامش كسی نكرد هر چند آب دادن تشنه ثواب بود آخر شبیه جد غریبش شهید شد آری دعای خسته دلان مستجاب بود تا سایبان پیکر نورانی اش شود بال کبوتران حرم را شتاب بود اما فدای بی کفن دشت کربلا آلاله ای كه زخم تنش بی حساب بود هم تیغ و نیزه خون تنش را مکیده بود هم داغ دیده ی شرر آفتاب بود یوسف رحیمی #روضه #امام_جواد علیه السلام #سلحشور #یوسف_رحیمی @nohematn