در دوره کودکی، توانایی های فرزند شما در زمینه حرکتی رشد پیدا می کرد و کم کم در مواردی مختلفی چون، راه رفتن، غذا خوردن، حرف زدن، دستشویی رفتن و .... نمود پیدا می کرد. ⁉ولی الان شما در نوجوونتون شاهد رشد توانمندی ها در زمینه حل مسئله هستید

همونطور که کودک شما با رشد توانمندی های حرکتی، دیگه تمایلی به کمک شما نداره و سعی می کنه خودش روی پای خودش بایسته، خودش عذا بخوره، خودش دستشویی بره و ....، ‼در دوره نوجوانی هم فرزند شما می خواد کم کم روش حل مسائل و مشکلات خودش رو یاد بگیره و همانند دوران کودکی، دخالت مستقیم شما رو در حل مسائلش، پس می زنه

برای همین در این دوره، نوجوان شما همواره سعی می کنه مسائل و مشکلاتش رو از شما مخفی نگه داره ‼چون می خواد بدون دخالت والدینش، خودش از پس مشکلات بر بیاد و در واقع نمی خواد خودش رو وابسته و ضعیف نشون بده. .

⚠نوجوان شما اینطور فکر می کنه که درخواست کمک و یا دخالت شما، به این معنی هست که تو هنوز بزرگ نشدی تا از عهده کارهات بر بیای و این یعنی تو هنوز بچه و بی عرضه هستی

برای همین نوجوان خودش رو در حل مسائل و مشکلاتش تنها می کنه. ❌کودکی هر وقت با مشکلی مواجه می شد، به شما پناه می برد، الان وقتی با مشکلی مواجه می شه برای اینکه اعتبار و بزرگی خودش رو نزد شما از دست نده، سعی می کنه از ورود و یا دخالت شما به مشکلش، جلوگیری کنه

اینکه نوجوان ما می خواد، خودش از پس مشکلاتش بر بیاد خیلی خوبه ولی یه مشکل و یه سوال برامون پیش میاد: ❌مشکل اینه که: نوجوان ما در بیشتر موارد آگاهی و تجربه کافی رو برای حل مشکلاتش نداره و این موضوع می تونه بعضا خیلی خطرناک باشه و فرزند شما با مشکلات بزرگتری مواجه کنه ⁉و سوال هم اینه که: پس چطور می شه فرزند شما برای حل مشکلاتش از دوستش راهنمایی می گیره و بعضا هر کاری که اون بهش می گه رو انجام میده ولی راهنمایی های شمای پدر و مادر رو که بهترین گزینه برای کمک به حل مشکل فرزندتون هستید، قبول نداره🤔🤔🤔 . داستان چیه؟

درباره مشکلی که مطرح کردم، راهکار اینه که شما باید روی افکار و تصمیمات فرزندتون، نظارت از دور داشته باشید. با یه مثال حرفم ساده تر درک میشه. فرض کنید کودک شما در دوران یادگیری برای راه رفتن هست و الان می تونه چند قدم رو به جلو حرکت کنه ولی می دونید که هنوز راه رفتن رو به صورت کامل بلد نیست. برای همین حواستون هست که اگه یه وقت داشت زمین می خورد، زود جلوی افتادنش رو بگیرید (البته این رو هم در نظر داشته باشید که زمین خوردن بخش مهمی از یادگیریه).

رفتار شما با هم با نوجوان باید به همین شکل باشه. نه دورِ دور و نه نزدیکِ نزدیک

در مورد اینکه چرا نوجوان شما از دوستش حرف شنوی داره ولی از شما نه، این موضوع بر میگرده به مهارت های رفتاری شما. ‼نوجوان شما بهتر از کسی دیگه ای می دونه که پدر و مادر بهترین پایگاه دریافت مشاوره و راهنماییه و اصلا خودش هم احساس نیاز شدیدی به راهنمایی گرفتن از شما داره (ولی هیچ وقت اینو مطرح نمی کنه) ولی واکنش هایی که از جانب شما در حل مشکلاتش دیده، اون رو از طرح مسائلش با شما، منصرف کرده

حالا این سوال مطرح می شه که: ⁉چه رفتارهایی از جانب والدین، باعث می شه نوجوونتون برای حل مشکلاتش از شما راهنمایی نگیره؟

❌❌❌اگه هر کدوم از این اشتباهات رو انجام میدید؛ انتظار نداشته باشید فرزندتون، شما رو به عنوان مشاور و راهنمای خودش در حل مشکلات زندگیش بدونه❌❌❌ این رفتارهای اشتباه رو در نظر داشته باشید. جلسه بعدی در مورد جایگزین های این رفتارهای اشتباه می خوام براتون بگم🤗🤗🤗