در 9 فوریه 1971 ماژول نزولی ماموریت آپولو 14 پس از سفر موفق به ماه درنهایت در اقیانوس آرام جنوبی فرود آمد.
در کمتر از یک ساعت پس از فرود در اقیانوس خدمه این ماژول با هلی کوپتر به ناو هواپیمابر تحویل داده شدند
سه فضانورد این ماموریت : شپرد ، میچل و روزا سومین مأموریت موفق را برای فرود انسان روی ماه را انجام دادن
#ماه
🌔 @nojoom_et
چرا فضاپیمای استارلاینر به کیسه هوا نیاز دارد؟
دهانه برخوردی یک فضاپیمای آزمایشی آپولو را پس از آزمایش برخورد زمینی آن در سال ۱۹۶۸ نگاه کنید. فکر نمی کنم یک فضانورد آپولو بتواند سالم از آن کپسول بیرون بیاید.
در ماژول فرماندهی آپولو، سه چتر اصلی در ارتفاع ۳.۳ کیلومتری باز می شدند شدند. آنها با همکاری یکدیگر سرعت فرود را از ۲۸۲ کیلومتر در ساعت به ۳۵ کیلومتر در ساعت کاهش می دادند. اگر یکی از چتر ها از کار بیفتد (مانند آپولو ۱۵)، دو عدد باقی مانده سرعت فرود را تا ۴۰ کیلومتر در ساعت کاهش می دهند. برخورد با سطح سخت زمین با این سرعت مطمئناً کشنده نبود، و تقریباً معادل یک تصادف رانندگی با سرعت کم است، نوعی که ممکن است باعث ضربه خوردن راننده شود. البته فضاپیما همچنان حاوی تجهیزات الکترونیکی ، اکسیژن و سوخت هایپرگولیک هستند.
اینها پتانسیل ایجاد آتش سوزی یا مسموم کردن خدمه را داشتند.
در فضاپیمای استارلاینر سه چتر نجات ، کپسول را به سرعت فرود ملایم ۲۸.۵ کیلومتر در ساعت کاهش دادند کیسه های هوا در زمانی که فضاپیما به ارتفاع ۹۰۰ متری رسید با سرعت باز شدند و از برخورد سخت کپسول با زمین جلوگیری کردند.
🌔 @nojoom_et
در 11 فوریه سال 1985، به دلیل یک حادثه ، ارتباط با ایستگاه خالی از سکنه سالیوت-7 قطع شد
سیستم جهت گیری آرایه خورشیدی در سالیوت-7 معیوب شدند و ایستگاه کاملاً خاموش شد.
دمای داخل ایستگاه زیر منفی پنج درجه شد و آب یخ زده لوله ها را پاره کرد و دیوارها ایستگاه پوشیده از یخ شد.
آبی که یخ نزده بود و از میان شکاف ها بیرون ریخت، سالیوت را تکان داد و سپس آب روی کابل ها و درزهای داخلی را گرفت و سپس یخ زد.
با چرخش فزاینده، ایستگاه پرواز قابلیت کنترل خود را از دست داد. بنابراین سالیوت-7 از کنترل خارج شد و به تدریج به زمین نزدیک شد و با توجه وزن بالای ایستگاه و امکان سقوط آن در هر نقطه ای جان انسان ها و شهرت فضانوردی شوروی در معرض تهدید بود.
در این میان، اطلاعات مربوط به وضعیت اضطراری به مطبوعات غربی درز کرد. روزنامه های آمریکا نوشتند: «ایستگاه شوروی در حال سقوط روی سر آمریکایی ها پرواز می کند».
در پایگاه فضایی کیپ کاناورال، یک شاتل فضایی برای رهگیری ایستگاه آماده شده بود.
در نهایت عملیات نجات سالیوت-7 توسط خدمه تازه اعزام شده و آموزش دیده سایوز تی-13 با موفقیت انجام شد
#تاریخنگار_فضایی
🌔 @nojoom_et
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
لحظه طلوع زمین از پشت ماه
این فیلم توسط ماه گرد ژاپنی کاگویا گرفته شده است.
#زمین
🌔 @nojoom_et
✅برنامه هولناک ناسا برای کره ماه و سیاره مریخ
برنامه‌های بلندپروازانه ناسا برای کاوش و زندگی در فضا فقط به فرستادن فضانورد یا کاوشگر محدود نمی‌شود. آنها می‌خواهند در اقدامی فوق‌العاده ماه را ذوب کرده و در مریخ به‌شکل گسترده‌ای ساخت‌و‌ساز کنند
تا اوایل تیر ماه تیمی ۴ نفره وارد مرکز فضایی جانسون ناسا در تگزاس خواهند شد تا یک سال را در آنجا بگذرانند. آنها درون یک بنای ساخته شده با استفاده از چاپگر سه‌بعدی خواهند بود. این بنا شباهت بسیار زیادی به مریخ دارد و ناسا تا جای ممکن شرایط سیاره سرخ را برای تیم مربوطه شبیه‌سازی خواهد کرد. این کار گام کوچکی در راستای تحقق بخشیدن به برنامه‌های ناسا برای زندگی در فضا است.
#مریخ
#ماه
#ناسا
🌔 @nojoom_et
شیءِ ناشناسِ پرنده (به انگلیسی: Unidentified flying object) (مخفف: UFO | یوفو)، که در فارسی به آن بشقاب پرنده هم گفته می‌شود، اصطلاح رایج برای هر پدیدهٔ هوایی است که علت آن نمی‌تواند به‌آسانی یا بلافاصله توسط ناظر شناخته شود. این اصطلاح را نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا، در سال ۱۹۵۲ برای اشیائی که پس از بررسی دقیق توسط محققان و متخصصان، ناشناخته باقی می‌ماندند ابداع کرده‌است.
#یوفو
🌔 @nojoom_et
⭕️عکس گرفته‌شده از تصویر احتمالیِ یک بشقاب‌پرنده در سال ۱۹۵۲ در نیوجرسی آمریکا
🌔 @nojoom_et
فضانوردان استیون لی اسمیت و جان میس گرانسفلد ژیروسکوپ تلسکوپ هابل را در یک ماموریت تعمیر و نگهداری در دسامبر 1999 جایگزین کردند.
#فضانورد
🌔 @nojoom_et
کهکشان سومبررو که با نام‌های m104 و ngc 4594 نیز شناخته می‌شود، یک کهکشان مارپیچی در صورت فلکی سنبله است. سومبررو نام خود را به دلیل قسمت مرکزی بیرون زده و نوار غبار متراکم روی لبه آن گرفته است. اندازه کهکشان حدود 50 هزار سال نوری است.
#کهکشان
🌔 @nojoom_et