#عجایب_فضا کشف‌های شگفت‌انگیز نجومی ۱۵ اکتشاف نجومی که ممکن است دید شما به جهان را تغییر دهد. ۷. سیارک‌ها می‌توانند حلقه و ماه داشته باشند سیارک Chariklo یک جرم کوچک آسمانی است که بین سیارات کیوان و اورانوس به دور خورشید می‌چرخد. Chariklo در حال حاضر بعنوان یک سیارک "سنتور" شناخته شده است؛ دسته‌ای از سیارک‌ها که با مدارهای ناپایدارشان که از مدار سیارات غول‌پیکر عبور می‌کند، مشخص می‌گردند. آنچه که این سیارک ۲۵۰ کیلومتری را بسیار خاص می‌کند اینست که یک جفت حلقه در اطرافش دارد که آنرا به کوچکترین جرم شناخته شده در سامانه خورشیدی با سیستم حلقه‌ای تبدیل می‌کند! سیارک‌ها همچنین می‌توانند قمر داشته باشند. Ida و Dactyl دو سنگ فضایی هستند که به لطف کشف خیره‌کننده فضاپیمای گالیله ناسا، توجه جهان را به خود جلب کردند. دوربین‌های گالیله در طول پرواز از کنار سیارک آیدا در سال ۱۹۹۳؛ داکتیل را نیز دیدند، ماه بسیار کوچک‌تری که بدور آیدا می‌چرخد. این زوج اولین شواهد رصدی را ارائه کردند مبنی بر اینکه سیارک‌ها می‌توانند ماهواره‌های طبیعی داشته باشند که امروزه تعداد بیشتری از اینگونه سیارک‌ها شناسایی شده‌اند. 🌔 @nojoom_et

زمانی که نور در مسیر خود از خورشید به سیارات منظومه ما می گذراند☀️ نور از خورشید به سیارات منظومه شمسی بسته به مسافت در زمان های متفاوتی حرکت می کند. به عطارد در 3.2 دقیقه؛ به زهره در 6 دقیقه؛ رسیدن به زمین در 8 دقیقه و 13 ثانیه؛ تا مریخ تقریباً 13 دقیقه؛ تا مشتری تقریباً 43 دقیقه؛ تا زحل حدود 1 ساعت و 20 دقیقه. تا اورانوس حدود 2 ساعت و 40 دقیقه؛ تا نپتون تقریبا 4 ساعت این مقادیر ممکن است متفاوت باشد زیرا مدار سیارات ایده آل نیست و فاصله ها متفاوت است. 🌔 @nojoom_et

✨🌱 تاابد در کنار و همراهت هستیم

موتور آر-دی-۰۱۲۴-ام-سی برای راکت «سایوز-۵» به مرحله آزمایش تحویل داده شد طراحی و ساخت این موتور اکسیژن-کروسین توسط دفتر طراحی شیمی‌اتوماتیک روسیه انجام شده و برای آزمایش‌های مرحله‌ای به مرکز فضایی «پروگرس» ارسال شده است. این موتور با قدرت ۶۰ تن توسط متخصصان وورونژ برای استفاده در مرحله دوم راکت جدید «سایوز-۵» توسعه داده شده است. آزمایش این موتور در مرحله مربوطه، بخش مهمی از توسعه مجموعه فضایی-موشکی جدید خواهد بود، زیرا دقت تصمیمات طراحی و فناوری و عملکرد موتور در ارتباط با سیستم‌های استاندارد مرحله را ارزیابی می‌کند. هدف اصلی آزمایش‌ها، تأیید عملکرد موتور در طول کل مدت زمان ضمانت مشخص‌شده در مشخصات آن است. 🌔 @nojoom_et

لحظه زیبای جدا شدن تلسکوپ جیمز وب از مرحله فوقانی راکت آریان ۵ و شروع سفر این تلسکوپ به اعماق فضا سه سال پیش در دسامبر ۲۰۲۱ 🌔 @nojoom_et

✨🌱 تاابد در کنار و همراهت هستیم @sarbaz_qasem

سیاره ی ‏J1407b معروفه به «اربابِ حلقه ها» تخمین زده میشود تا 40 برابر سیاره ی زحل جرم دارد و قطر حلقه های سیاره به 120 میلیون کیلومتر میرسد. با جرمی حدودا 40 میلیون برابرِ سیاره ی مُشتری، این نشان میدهد که ممکن است یک سیاره گازی غول‌پیکر یا حتی یک کوتوله قهوه‌ای باشد. اگر این سیاره به جای زحل میبود، حلقه هایش از زمین به راحتی دیده میشدند. 🌔 @nojoom_et

- حلقه Cygnus، باقی‌مانده‌ای از یک اَبرنواختر در صورت فلکی Cygnus است که حدود ۱۵۰۰ سال نوری از ما فاصله دارد و از انفجاری که بین ۵۰۰۰ تا ۸۰۰۰ سال پیش رخ داده تشکیل شده است. 🌔 @nojoom_et

ســــلام صبح زیبـاتـون بخیر🕊💕 وسرشار از اتفاقهای عالی امیدوارم زنـدگی بـه کامتـون 🕊💕 خوشبختی سرنوشتتون و آفتـاب عـشق مهمان🕊💕 هـمیشگی دلتـون باشـه 🕊💕 صبح زیباتون پر ازنـور امید و عـشق بـه خـالـق مـهـربـون🕊💕 🌸 🌔 @nojoom_et

♦️اولین تصویر فضایی ناسا در سال ۲۰۲۵: نمایش شفق قطبی بر فراز زمین 🔹فضانورد ناسا، «دونالد پتی»، سال جدید را با عکسی شگفت‌انگیز از ایستگاه فضایی بین‌المللی و شفق قطبی آغاز کرد. این تصویر که پتی آن را «نمایش نور سال نو» نامیده، در چهارمین سفر فضایی‌اش در سپتامبر ۲۰۲۴ گرفته شده است. در این عکس، شفق قطبی درخشان بر فراز زمین دیده می‌شود.شفق قطبی پدیده‌ای است که زمانی رخ می‌دهد که ذرات طوفان‌های خورشیدی با جو زمین برخورد می‌کنند. 🔹پتی که تاکنون به‌خاطر به اشتراک‌گذاری تصاویر فضایی در شبکه‌های اجتماعی شناخته شده، ماموریت خود را تا مارس ۲۰۲۵ ادامه خواهد داد و احتمالاً تصاویری دیگر از فضا در آینده نزدیک منتشر خواهد کرد. #شفق_قطبی #ناسا 🌔 @nojoom_et

✨ستارگان_آرزوها ✨وقتی با دیدن یک ستاره آرزو می‌کنید، آیا آن ستاره می‌تواند قبلاً مرده باشد؟ ✨ستاره‌ها میلیون‌ها سال نوری از ما فاصله دارند، این بدان معناست که نور هر ستاره میلیون‌ها سال در حرکت بوده تا به ما برسد، بنابراین شاید فکر کنید ستاره‌ای که با دیدن آن آرزویی کرده‌اید، میلیون‌ها سال پیرتر شده و احتمالاً مرده است. اما خوب است بدانید، تمام ستارگانی که می‌توانیم با چشمانمان ببینیم، آنقدرها دور نیستند و در داخل کهکشان ما یعنی راه‌شیری قرار دارند. کهکشان راه‌شیری نیز تقریباً ۱۰۰هزار سال نوری وسعت داشته و منظومه ما حدود ۲۶۰۰۰سال نوری از مرکز کهکشان فاصله دارد. بنابراین اگر می‌توانستیم ستارگانی را در لبه‌های بسیار دور کهکشانمان ببینیم، آنها هنوز حدود ۷۴۰۰۰سال نوری از ما فاصله دارند و نه میلیون‌ها سال نوری. از سوی دیگر در یک شب تاریک، بدون نور ماه، یک فرد با دید خوب، کم‌نورترین ستاره‌ای که می‌تواند با چشمانش ببیند، دارای درخشندگی حدود ۶.۵ است. پس ما می‌توانیم با این درخشندگی ستاره‌هایی را که حداکثر در فاصله ۱۰ هزار سال نوری از زمین هستند ببینیم، که بر این اساس تا پایان عمرشان فاصله زیادی دارند. 🌔 @nojoom_et