🔴کهکشان های مارپیچی، کارخانه های ستاره سازی آسمان در وسط این کهکشان ها سیاهچاله ای پرجرم قرار دارد که مواد را مانند گرداب به سوی خود می کشد و در بازوهایی مارپیچ مانند جمع می کند. از جمله این کهکشان ها می توان به راه شیری خودمان اشاره نمود. کهکشان های مارپیچی شاخص ترین نوع کهکشان ها هستند. در این کهکشان ها مقدار زیادی گاز و غبار و سحابی وجود دارد لذا آنها بسیار ستاره زا و سرشار از ستارگان جوان و آبی رنگ هستند. کهکشان های مارپیچی دو نوع اند: کهکشان های مارپیچی ساده (گونه SA) و مارپیچی میله ای (گونه SB). کهکشان های مارپیچی میله ای کاملا شبیه مارپیچی ها هستند با این تفاوت که دو عارضه میله مانند از هسته آنها خارج شده و میله ها از آنجا خارج شده اند. کهکشان ما نیز از این گونه است. در تمام کهکشان های مارپیچی یک سیاهچاله پرجرم و قدرتمند در مرکز کهکشان قرار گرفته که اساس شکل گیری کهکشان است. تمام مواد کهکشان در مدار های گرد به دور سیاهچاله می چرخند و به آن نزدیک می شوند تا در نهایت توسط آن بلعیده شوند. درست مانند یک گرداب! این کهکشان ها سیستمی جالب دارند که ستاره ها عموما در آخر بازو ها متولد شده و در وسط آن به مراحل پایانی عمر خود نزدیک می شوند و به همسن دلیل مرکز کهکشان ها قرمز و بازو ها آبی رنگ به نظر می آیند. ✨ 🌔 @nojoom_et

🔴آیا می‌دانستید خوشه کهکشانی سیمرغ (ققنوس) با جرم نزدیک به ۱۰¹⁵×۲ برابر جرم خورشید پرجرم ترین خوشه کهکشانی شناخته می شود؟ ( جرم خورشید برابر ۱۰³⁰ × ۲ کیلو گرم است) ✨ 🌔 @nojoom_et

توضیح مقدار یک ثانیه قوسی 🌔 @nojoom_et

⭐ستاره‌ای با بیشترین تغییر مکان ظاهری در آسمان ستاره بارنارد با فاصله ۶سال نوری بعد از ستاره پروکسیما قنطورس (با فاصله ۴/۲سال نوری)، دومین ستاره نزدیک به خورشید و در صورت فلکی Ophiuchi (حوا-مارافسای) قرار دارد. این ستاره بدلیل نزدیکی به خورشید دارای بیشترین تغییر مکان ظاهری در میان ستارگان است. میزان جابجایی این ستاره کوتوله سرخ پیر ۱۰ثانیه کمان در سال است؛ یعنی طی ۱۸۰سال به اندازه قطر ماه در میان ستارگان حرکت دارد! بارنارد با سن حدود۱۱ تا ۱۲میلیارد سال هر ۱۳۰روز یکبار خودش می‌چرخد و دمای سطحی آن حدود ۳۱۰۰درجه است. #ستاره_بارنارد شرح تصاویر: بالا: این تصویر حاصل ترکیب ۱۸فریم ۶ثانیه ای با دوربین نیکون دی۷۵۰ و لنز ۱۳۵میلیمتر، با کمک سه پایه بدون موتور می‌باشد. میدان دید ۵درجه و قدر کم نورترین ستاره‌ها در حدود ۱۱/۵می‌باشد. این ستاره با قدر ۹.۵۵سوژه خوبی برای رصد است. رد دو قطعه بدنه موشک فالکون و دلتا هم در عکس ثبت شده است. عکاس: دوست فعال نجومی جناب آقای عبدالرضا لاوری؛ پنجشنبه ۲۲تیرماه ۱۴۰۲-سواحل زیبای بوشهر پایین: شبیه سازی تغییرات مکانی ستاره بارنارد از سال۱۹۹۱ تاکنون-نرم افزار استلاریوم 🌔 @nojoom_et

دهانه استیکنی، بزرگترین دهانه در قمر مریخی فوبوس، به نام کلویی آنجلین استیکنی هال، ریاضیدان و همسر آساف هال ستاره شناس نامگذاری شده است. آساف هال هر دو قمر سیاره سرخ را در سال 1877 کشف کرد. استیکنی با عرض بیش از 9 کیلومتر تقریباً نصف قطر فوبوس است، آنقدر بزرگ که برخوردی که دهانه را منفجر کرد احتمالاً نزدیک به شکستن قمر کوچک بوده است. این تصویر رنگی پیشرفته از استیکنی و محیط اطراف توسط دوربین HiRISE در مدارگرد شناسایی مریخ هنگام عبور از حدود شش هزار کیلومتری فوبوس در مارس 2008 ثبت شد. حتی با وجود گرانش سطحی فوبوس سیارک مانند کمتر از 1/1000 گرانش زمین است، رگه‌ها نشان می‌دهند که مواد سست در داخل دیواره‌های دهانه در طول زمان به پایین سر خورده است. مناطق مایل به آبی روشن در نزدیکی لبه دهانه می تواند سطح نسبتاً تازه ای را نشان دهد. منشأ شیارهای عجیب در امتداد سطح مرموز است، اما ممکن است مربوط به تنش های جزر و مدی باشد که توسط فوبوس در مدار نزدیک یا برخورد دهانه ایجاد می شود . 🌔 @nojoom_et

🔸در این نمای خیره‌کننده سحابی تاریک لیند ۱۶۲۲ را می‌بینید که حدود 1500 سال نوری از زمین فاصله دارد. در دل این گرد و غبار تیره، ستارگان نوزاد و رو به رشدی وجود دارند که در این ساختار کیهانی دلربایی می‌کنند. 🌔 @nojoom_et

🔴 کهکشان کلاه مکزیکی کهکشان کلاه مکزیکی که با نام های NGC4594 و M104 نیز شناخته می شود، یک کهکشان غیر عادی، مارپیچی و بسیار زیبا است که در فاصله حدود ۳۱ میلیون سال نوری از ما واقع شده است. این کهکشان زیبا از زمین از کناره دیده می شود و در صورت فلکی سنبله قرار دارد. گمان می رود این یک کهکشان بدون میله مرکزی است اما داراری برجستگی مرکزی بسیار بزرگ و حلقه های غبار بسیار چشمگیر و برجسته در لبه های خود است. همین موضوع باعث شباهت این کهکشان به کلاهی است که مکزیکی ها استفاده می کنند و Sombrero نام دارد حلقه بیرونی غبار آن دارای خم شدگی است که علت آن می تواند ملاقات نزدیک با کهکشانی دیگر باشد. تصاویری که رصد‌خانه پرتو ایکس چاندرا از این کهکشان تهیه کرده است، تعداد زیادی سیاهچاله و ستاره نوترونی را در این کهکشان نشان می دهد. تصویر بالا که توسط رصد‌خانه فضایی هابل ناسا با ترکیب ۶ تصویر مختلف تهیه شده است. #کهکشان 🌔 @nojoom_et

🌺🍃سلام صبح سه شنبه تون بخیر 🌺🍃یک نفس یاد خدا 🌺🍃یک بغل شبنم آرامش صبح 🌺🍃یک هزار آیینه از جنس دعا 🌺🍃یک سبد گل زیبا 🌺🍃تقدیم شما دوستان عزیزم 🌺🍃هر روز شروع یک صفحه 🌺🍃از داستان زندگی شماست 🌺🍃بهترینش رو بساز...🌺🌿 ✾࿐༅🍃♥️🍃༅࿐✾ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌🌔 @nojoom_et

آیا می دانستید؟ 🤔 تمام سیارات غول پیکر در منظومه شمسی ما حلقه هایی در اطراف خود دارند. زحل ممکن است سیاره ای باشد که ما آن را با حلقه ها مرتبط می کنیم، اما مشتری، اورانوس و نپتون نیز حلقه های بسیار قابل توجهی دارند. ستاره شناسان در مورد حلقه های مشتری در اوایل دهه 1600 اطلاعاتی کسب کردند و از آن زمان تاکنون به طور کامل مورد مطالعه قرار گرفته است. حلقه های مشتری بسیار کم رنگ هستند و از گرد و غبار و تکه های کوچک سنگ ساخته شده اند نه یخ! ⠀⠀⠀⠀ در سال 1979 فضاپیمای وویجر 1 و وویجر 2 حلقه هایی را در نزدیکی مشتری کشف کردند. آنها از دانه های گرد و غبار بسیار کوچک (0.2-200 میکرون) تشکیل شده اند. این ذرات غبار به تدریج در جو مشتری می افتند و جای آنها را ذرات دیگری می گیرند که در اثر برخورد ماهواره های کوچک به ویژه آمالتیا (قمر مشتری) با اجسام شهاب سنگ ها تشکیل می شوند. 🌔 @nojoom_et

🔴 کهکشان عدسی گون جسم هوگ 🌔 @nojoom_et

✨ پنجره ای رو به کیهان اولیه طبیعت مارپیچ‌ها را دوست دارد؛ از گرداب طوفان گرفته تا دیسک‌های پیش‌سیاره‌ای چرخی‌شکل به گرد ستاره‌های تازه متولد شده و حتی تا قلمروهای وسیع کهکشان‌های مارپیچی در سراسر کائنات. اکنون اخترشناسان از یافتن ستارگان جوانی که به صورت مارپیچی به مرکز خوشه ای عظیم از ستارگان در ابر ماژلانی کوچک (کهکشان اقماری راه شیری در نیمکره جنوبی آسمان) می‌چرخند، متحیر شده اند. بازوی بیرونی مارپیچ در این مهدکودک ستاره‌ای با شکلی عجیب و با نام NGC 346، ممکن است در هنگام تشکیل ستارگان در جریان حرکت رودخانه‌ای مانند از گاز و ستارگان تغذیه کند! محققان می‌گویند این یک راه کارآمد برای سوخت رسانی به تولد ستاره است. شرح تصویر: خوشه ستاره ای عظیم NGC 346 مدت هاست که با شکل غیرمعمولش، اخترشناسان را مجذوب خود کرده است. اکنون محققان با استفاده از دو روش جداگانه دریافته‌اند که این شکل تا حدی بدلیل ستاره‌ها و گازهایی است که در یک حرکت رودخانه‌مانند به مرکز این خوشه می‌روند. مارپیچ قرمز روی NGC 346، حرکت ستاره ها و گاز را بسمت مرکز نشان می‌دهد. #ناساگالری 🌔 @nojoom_et

✨ چگونه شهابسنگ‌ها از سفر آتشین خود بسمت زمین جان سالم به در می‌برند؟ ⭐هنگامیکه یک سیارک کوچک وارد جو زمین می‌شود، سطح آن بشدت گرم و باعث ذوب و تکه تکه شدن آن می‌گردد؛ اما چگونه این صخره های فضایی باقی می‌مانند و بعنوان شهاب سنگ به زمین می‌رسند، هنوز یک راز بوده است! مطالعه‌ جدید با استفاده از ورود آتشین سیارک2008 TC3 به حل این معما کرده است. این سیارک قبل از ورود به جو زمین کشف و ردیابی شد؛ این شهابسنگ، شهاب هایی را بر فراز Nubian سودان پراکنده نمود. پس از جمع آوری حدود ۳۰۰شهابسنگ و مطالعه آنها، محققان دریافتند که شهاب سنگ‌ها از این سیارک آمده‌اند. یک مدل هیدرودینامیکی از ورودTC3 2008 به جو زمین را Robertson ایجاد کرد؛ این مدل نشان می‌دهد که سیارک چگونه ذوب و تجزیه می‌شود. او از ارتفاعات مشاهده شده درخشندگی شهاب سنگ و ابرهای غبار در این مدل استفاده کرد. شرح تصویر: سقوط سیارک2008 TC3 به زمین.اعتبار تصویر از Peter Jenniskens/Petr Scheirich/ Space.com #شهاب_سنگ 🌔 @nojoom_et

✨شهرهای مدیترانه ای شب را روشن می کنند ✨در این عکس شبانه از ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) در حالی که در مدار ۲۶۱ مایلی بالای زمین می‌چرخید، سراسر دریای مدیترانه از شمال آفریقا تا جنوب اروپا دیده می‌شود! چراغ های شهر الجزیره کشور الجزایر تا شهر تونس در کشور تونس؛ سواحل شمالی آفریقا را از مرکز و پایین عکس، تا سمت راست و بالای این تصویر نمایان کرده است. از سمت چپ، چراغ‌های شهر موناکو تا Naples ایتالیا، سواحل جنوب اروپا را مشخص می‌کند. جزیره Corsica فرانسه و جزیره Sardinia ایتالیا نیز در این عکس دیده می شوند. ایستگاه فضایی بین المللی هر ۹۰ دقیقه به گرد زمین می‌چرخد و با سرعتی در حدود ۲۸۰۰۰ کیلومتر در ساعت در فضا حرکت می‌کند. #ناساگالری اعتبار تصویر: ناسا 🌔 @nojoom_et

✨۱۴۵ سال پیش، کشف قمرهای سیاره سرخ بهرام ✨اواخر تابستان ۱۴۵ سال قبل، جمعه ۱۷ ژوئن ۱۸۷۷ (۲۶ امرداد ۱۲۵۶)، Asaph Hall ستاره شناس آمریکایی، اولین ماه شناخته شده سیاره همسایه ما بهرام را کشف کرد. در اواخر همان سال، باز هم او دومین قمر مریخی را نیز در اطراف سیاره سرخ یافت. امروزه ما اولین و بزرگترین ماه بهرام را Phobos (ترس) و دومی را Deimos (وحشت) می‌نامیم. تا به امروز، فوبوس بزرگترین قمر بهرام و دایموس تنها اقمار شناخته شده این سیاره باقی مانده‌اند. ✨شرح تصاویر: بالا: اندازه و مقایسه چشمی فوبوس (سمت چپ) با میانگین قطر ۲۲.۲ کیلومتر ماه بزرگتر و دایموس با قطر میانگین ۱۲.۴ کیلومتر (سمت راست). تصویر فوبوس و دهانه بزرگ آن Stickney ! این تصویر را فضاپیما در ژوئن ۱۹۷۷، یعنی ۱۰۰ سال پس از کشف فوبوس، گرفته است. قطر این دهانه ۹ کیلومتر است، بنابراین بخش قابل توجهی از سطح فوبوس را پوشش ‌داده است. این برخورد، تقریباً این ماه کوچک را نابود کرد! به دهانه کوچکتر درون دهانه “استیکنی” با قطر حدود ۲ کیلومتر توجه کنید که در اثر برخورد بعدی ایجاد شده است اعتبار تصاویر از آژانس‌های فضایی NASA / ESA #اقمار_مریخی 🌔 @nojoom_et

⭐تخصیص بودجه از سوی ناسا برای مطالعات زباله های مداری ✨ناسا (۱۳ سپتامبر) علام کرد که سه پیشنهاد تحقیقاتی را از تیم‌های دانشگاهی، برای تامین مالی در سال آینده جهت تجزیه و تحلیل مسائل اقتصادی، اجتماعی و سیاستگذاری مرتبط با “پایداری فضا” انتخاب کرده است. ✨به نظر می رسد که پایداری فضایی در اصطلاحات ناسا، قلمرویی از فضای نزدیک زمین شامل مدار پایین زمین، مدار ژئوسنکرون و فراتر از آن می‌باشد که اکنون توسط زباله‌های مداری اشغال شده است. شرح تصویر: شبیه سازی زباله های مداری اطراف زمین که پراکندگی اجسام را در منطقه ژئوسنکرون نشان می دهد! اعتبار تصویر از ناسا/ 🌔 @nojoom_et

#ماه_زیبا 🌔 @nojoom_et

✅ یکی از مهمترین کارمندان ناسا پیش از اینکه ناسا، سازمان ملی هوانوردی و فضایی آمریکا، بتواند انسان را به فضا بفرستد، از حیوانات به عنوان سوژه های آزمایشی استفاده می کرد. این کار برای بررسی امکان زنده ماندن انسان کیلومترها بالاتر از سطح سیاره زمین صورت می گرفت. در 31 ژانویه 1961، شامپانزه ای به نام هم (Ham) در یک کپسول فضایی مرکوری سفری موفق به مدار پایینی زمین داشت و تاریخ‌ساز شد. 🌔 @nojoom_et

💢 تلسکوپ هابل وعکس خیره کننده‌ای از یک کهکشان مارپیچی 💠 تصویر بالا، عکس خیره کننده تلسکوپ فضایی هابل از کهکشانی دوردست را نشان می‌دهد که چندی پیش میزبان یک انفجار ابرنواختری بود. 💠 کهکشان برجسته که با نام UGC 11860 شناخته می‌شود، تقریباً در فاصله 184 میلیون سال نوری از زمین و در صورت فلکی پگاسوس قرار دارد. این کهکشان مارپیچی، مانند کهکشان راه شیری خودمان است که بازوهای مشخصی را نشان می‌دهد که از ناحیه مرکزی متراکم و درخشان آن منحنی می‌شوند. 💠 در عکس هابل به نظر می‌رسد UGC 11860 در فضا آرام شناور است. با این حال، طبق بیانیه آژانس فضایی، اخیراً میزبان یک انفجار ستاره‌ای با انرژی غیرقابل تصور بود. 🌔 @nojoom_et

چرخش درست و دقیق سامانه خورشید به دور کهکشان راه شیری 💫 🌔 @nojoom_et

🔴 فم الحوت(دهانه ی ماهی) فم الحوت در واقع یه منظومه ساده اما عجیب است که ابتدا اشتباها سحابی معرفی شد اما بعدا این سخن اصلاح شد. در سال ۲۰۰۴ و ۲۰۰۶ هابل تصاویری تهیه کرد که دو سیاره فراخورشیدی را در این منظومه کشف کردکه در مداری ۸۷۰ ساله به دور ستاره مرکزی می چرخند این دو اولین سیاره های فراخورشیدی بودند که با استفاده از نور مرئی کشف شدند. 🌔 @nojoom_et

صبح دیگری آغاز شد ساعت دل بر روی شادی تنظیم کن⏰ تا با هرتیک تاکش لبخند بزنی وبه یاد داشته باش شادی بزرگترین هدیه توست #سلام‌صبحتون‌بخیر 🌔 @nojoom_et

🔴 حمال حمال یکی از عظیم ترین و زیبا ترین و اسرار آمیز ترین سحابی های عالم است. این سحابی غول پیکر و البته زیبا چندین سحابی دیگر را در خود جای داده که از بارز ترین آنها میتوان به سوراخ کلید شاه تخته و ستون های غول آسای غبار اشاره کرد که در ادامه مکان انها را در سحابی پیدا خواهیم کرد... قسمت شاخ تخته (کارینا) از این سحابی از اولین اهداف تلسکوپ فضایی جیمز وب بود. تصویر: هابل 🌔 @nojoom_et

🔴 ستون های آفرینش ساختار های طویل و انگشتی مانند که به ستون های آفرینش شناخته می شوند که در واقع ستون های چگال و فشرده ای هستند که درون انها ستاره هایی در حال متولد شدن هستند. تصویر بالا که توسط هابل در نور مریی گرفته شده است یکی از زیبا ترین تصاویر گرفته شده توسط این تلسکوپ فضایی است. در هر کدام از این ستون ها گاز ها فشرده شده و در حال تشکیل ستاره هایی جدید هستند. هر کدام از این ستون ها چندین سال نوری طول دارند! 🌔 @nojoom_et