بار خداوندا كه ما بندگان ضعيف را بى سابقه خدمت و طاعتى يا احتياج به بندگى و عبادتى با تفضّل و عنايت و محض رحمت و كرامت لباس هستى پوشانيدى و به انواع نعمتهاى روحانى و جسمانى و اصناف رحمتهاى باطنى و ظاهرى مفتخر فرمودى، بى آن كه از نبود ما خللى در قدرت و قوّت تو راه يابد يا از بود ما به عظمت و حشمت تو چيزى افزايد، اكنون كه سرچشمه رحمانيّت تو جوشيد و چشم خورشيد جمال جميل تو درخشيد و ما را به بحار رحمت مستغرق و به انوار جمال منوّر فرمود، نقايص و خطيئات و گناهان و تقصيرات ما را نيز به نور توفيق باطنى و دستگيرى و هدايت سرّى جبران فرما، و دل سر تا پا تعلّق ما را از تعلّقات دنياويّه برهان و به تعلّق به عزّ قدس خود آراسته نما . بار الها، از طاعت ما ناچيزان بسطى در ملك تو حاصل نشود، و از سر پيچى ما نقصى در مملكت راه نيابد ، و از عذاب و شكنجه گناهكاران نفعى به تو عايد نگردد، و از بخشش و رحمت افتادگان نقصانى در قدرت تو حاصل نشود، عين ثابت خطاكاران طالب رحمت است و فطرت ناقصان طلبكار تماميّت، تو خود با لطف عميم با ما رفتار فرما و به سوء استعداد ما نظر نفرما .حضرت امام خمینی رحمه الله علیه آداب‏ الصلاة ص : 380

خداوند متعال اسلام، مسلمين، و كشورهاى اسلامى، را از شر اجانب حفظ فرمايد . دست استعمار و خائنين به اسلام را از بلاد اسلامى و حوزه‏هاى علميه كوتاه كند. علماى اسلام و مراجع عظام را در دفاع از قوانين مقدسه قرآن كريم و پيشبرد آرمان‏هاى مقدس اسلامى موفق و مؤيد بدارد. روحانيون اسلام را به وظايف سنگين و مسئوليتهاى خطير آنان در عصر كنونى آگاه و آشنا سازد. حوزه‏هاى علميه و مراكز روحانيت را از دستبرد و نفوذ دشمنان اسلام و ايادى استعمار مصون و محفوظ بدارد . به نسل جوان روحانى و دانشگاهى و به عموم مسلمانان توفيق خودسازى، تهذيب و تزكيه نفس عنايت فرمايد. ملت اسلام را از خواب غفلت، سستى و رخوت و جمود فكرى برهاند، تا با الهام از تعاليم نورانى و انقلابى قرآن به خود آيند به پا خيزند و در سايه اتحاد و يگانگى دست استعمار و دشمنان ديرينه اسلام را از كشورهاى اسلامى قطع نمايند، و به آزادى، استقلال، و مجد و عظمت از دست رفته خود نايل گردند .ربَّنا افْرِغْ عَلَينا صبرا و ثَبِّتْ اقْدامَنا وَ انْصُرْنا عَلَى القومِ الكافرينَ .رَبِّنا و تَقَبَّلْ دُعاءَ امام خمینی رحمه الله علیه جهاداكبر ص : 65 -63

از شاهكارهاي مهم شيطان از حجاب‏هاي بزرگ، حجاب خودبيني است كه شخص متعلم، خود را به واسطه اين حجاب مستغني بيند و نيازمند استفاده نداند. و اين از شاهكارهاي مهم شيطان است كه هميشه كمالات مرهومه را بر انسان جلوه دهد و انسان را به آنچه كه دارد راضي و قانع كند و ماوراي آنچه پيش اوست، هر چيز را از چشم او ساقط كند . مثلاً اهل تجويد را به همان علم جزيي قانع كند و آن را در نظر آنها جلوه هاي فراوان دهد و ديگر علوم را از نظر آنها بيفكند و حاملین قرآن را پيش آنها به خود آنها تطبيق دهد و آنها را از فهم كتاب نوراني الهي و استفاده از آن محروم كند و اصحاب ادبيت را به همان صورت بی مغز راضي كند و تمام شؤون قرآن را در همان كه پيش آنهاست نمايش دهد. و اهل تفاسير به طور معمول را سرگرم كند به وجوه قرائات و آراي مختلف از باب لغت و وقت نزول و شأن نزول و مدني و مكي بودن و تعداد آيات و حروف و امثال اين امور... شخص مستفيد بايد تمام اين حجب را خرق كند و از ماوراي اين حجب به قرآن نظر كند و در هيچيك از اين حجاب‏ها توقف نكند كه از قافله سالكان الي الله باز ماند و از دعوت‏هاي شيرين الهي محروم شود امام خمینی رحمت الله علیه کتاب آداب الصلوه، ص 197-195

چشم معارف ما كور است و دل ما مرده است ... اى بيچاره ممكن بيخبر از خود و نسبت خود با خالق، اى بدبخت ممكن غافل‏ از وظيفه خود با مالك الملوك. اين جهل و نادانى است كه اسباب اين همه بدبختيها شده و ما را مبتلاى به اين همه ظلمتها و كدورتها كرده. خرابى كار از سر منشأ است و آلودگى آب از سرچشمه. چشم معارف ما كور است و دل ما مرده است، و اين موجب همه مصيبت‏هاست، و درصدد اصلاح هم نيستيم. خداوندا، تو به ما توفيق عنايت كن. تو ما را به وظايف خود آشنا كن. تو از انوار معارف خود كه قلوب عرفا و اوليا را لبريز كردى يك نصيبى به ما عنايت فرما. تو احاطه قدرت و سلطنت خود را به ما نشان ده و نواقص ما را به ما بنما. تو معنى الحمد للّه ربّ العالمين را به ما بيچاره‏هاى غافل، كه همه محامد را به خلق نسبت مى‏دهيم، بفهمان. تو قلوب ما را آشنا كن به اينكه هيچ محمده‏اى از مخلوق نيست . تو حقيقت ما أصابك من حسنة فمن اللّه و ما أصابك من سيّئة فمن نفسك. را به ما بنما. تو كلمه مباركه توحيد را به قلوب قاسيه مكدره ما وارد كن. ما اهل حجاب و ظلمتيم و اهل شرك و نفاق، ما خودخواه و خود پسنديم، تو حب نفس و حب دنيا را از دل ما بيرون كن. تو ما را خداخواه و خدا پرست كن. إنّك على كلّ شي‏ء قدير... حضرت امام خمینی رحمه الله علیه چهل حديث، ص: 71.

...تو گمان كردى به واسطه اين اعمال پوسيده گنديده سر و دست شكسته مخلوط به ريا و سمعه و هزار مصيبت ديگر، كه هر يك مانع از قبولى اعمال است، استحقاق بر حق تعالى پيدا كردى؟ يا از محبين و محبوبين شدى‏... عابد در مقام تفاخر گويد من فلان عمل را كردم. و ديگران را تنقيص كند و اعمال خود را بزرگ شمارد. گاهى هم تصريح نمى‏كند ولى چيزى مى‏گويد كه لازمه‏اش تزكيه نفس است. و عالم گويد به غير: تو چه مى‏دانى؟ من فلان كتاب را چندين دفعه ديدم، چندين سال در مجامع علمى بودم و اساتيد و اساطين ديدم و زحمتها كشيدم، كتابها نوشتم، تصنيف و تأليفها كردم. و همينطور . پس، در هر حال بايد به خدا پناه برد از شر نفس و مكايد آن. و انسان بايد خيلى مواظبت از حال خود كند و در اطوار و اعمال خود دقيق شود كه مكايد نفس و دامهاى شيطان خيلى دقيق است و كمتر شخصى مى‏تواند از آن نجات پيدا كند. ممكن است انسان با يك اشاره در غير موقع يا يك كنايه بيجا از اهل دورويى و دو زبانى به شمار آيد. و شايد انسان تا آخر عمر مبتلاى به اين رذيله باشد و خود را صحيح و سالم و پاك و پاكيزه پندارد. پس، انسان بايد مثل طبيب دلسوز حاذقى و پرستار شفيق مطلعى از حالات نفس و اعمال و اطوار خود مواظبت كند، و هيچ گاه از مراقبت كوتاهى نكند و بداند كه هيچ مرضى از امراض قلبيه مستورتر نيست و در عين حال كشنده‏تر نيست، و هيچ پرستارى نبايد شفيق تر و دلسوزتر از انسان به خودش باشد ....حضرت امام خمینی رحمه الله علیه چهل‏حديث ص : 74

مادامي كه انسان در حجاب خود هست نمی تواند اين قرآن را كه نور است و به حسب فرمايش خود قرآن، نور است، نور را كساني كه در حجاب هستند پشت حجاب‏هاي زياد هستند، نمی توانند ادراك كنند. گمان می كنند كه می توانند اما نمی توانند. تا انسان از حجاب‏هاي بسيار ظلماني خود خارج نشود، تا گرفتار هواهاي نفساني است، تا گرفتار خودبينی هاست، تا گرفتار چيزهايي است كه در باطن خود ايجاد كرده است از ظلماتي كه بعضی ها فوق بعض است، لياقت پيدا نمی كند انسان كه اين نور الهي در قلب او منعكس شود... امام خمینی رحمت الله علیه صحيفه نور، ج 12، ص 253

اي قرآن، اي تحفه آسماني و اي هديه رحماني! تو را خداي جهان براي زنده كردن دل هاي ما و باز كردن گوش و چشم توده مردم فرستاد، تو نور هدايت و رهنماي سعادت ما هستي تو ما را از منزل حيواني می خواهي به اوج انساني وجود رحماني برساني، افسوس كه آدميزادگان قدر تو را ندانسته و پيروي تو را فرض خود نشمردند، اسفا كه قانون هاي تو در جهان عمل نشد تا همين ظلمت خانه و جايگاه مشتي وحشيان و درندگان كه خود را متمدنين جهان می دانند، رشك بهشت برين شود و عروس سعادت در همين جهان در آغوش همه درآيد امام خمینی رحمت الله علیه كشف الاسرار، ص 220

هيچ در فكر سفر پر خطر مرگ نيستى ...اى نفس لئيم نويسنده كه اظهار مى‏كنى بايد فكرى براى روز سياه كرد و از اين بدبختى بايد خود را نجات داد، اگر راست مى‏گويى و قلبت با زبانت همراه است و سرّ و علنت موافق است، چرا اين قدر غافلى و قلبت سياه و شهوات نفسانيه بر تو غالب است و هيچ در فكر سفر پر خطر مرگ نيستى. عمرت گذشت و دست از هوى و هوس برنداشتى، عمرى را در شهوت و غفلت و شقاوت گذراندى. عنقريب اجل مى‏رسد و پايبند و گرفتار اعمال و اخلاق زشت و ناهنجار خودى. تو خود واعظ غير متعظى و در زمره منافقان و دورويانى، و بيم آن است كه اگر به اين حال بگذرى، با دو زبان از آتش و دو صورت از آتش محشور شوى... حضرت امام خمینی رحمه الله چهل حديث، ص: 162

مشنو از ني بشنو از دل مشنو از ني چون حکايت ميکند بشنو از دل چون روايت ميکند مشنو از ني،ني نواي بي نواست بشنو ازدل ،دل حريم کبرياست ني چو سوزد تل خاکستر شود دل چو سوزد محفل دلبر شود ني ز خود هرگز ندارد شوروحال دل بود مرآت نور ذوالجلال ني اگر پرورده آب و گل است دست پرورده خداوندي دل است ني اگر بشکست بي قدر و بهاست بشکند گر دل خريدارش خداست ني تهي دست است و بي قدرو بها دل بود گنجينه عشق و صفا ني تهي مغز ودرونش پر هواست دل تجليگاه عرفان و ولاست ني تو را از ياد خدا غافل کند دل تو را در قرب حق نائل کند ني به هر دست و به هر لب آشناست دل مکان و خانه خاص خداست ني چو بينم ياد آرم نينوا دل شود نالان به ياد کربلا از جفاي ني دلم آتش گرفت کاش ني از ريشه آتش مي گرفت ني ز حلقوم حسين خون مي مکيد پي ني زينب گريبان مي دريد ديدبر سر ني چون سر آن حق پرست سر به محمل زد جبين خود شکست چون رود در شام و در تشت طلا مي خورد ني بر لب آن مقتدا ني خورد چون بر لب و دندان او دل بسوزد بر لب عطشان او ذره بس کن ماجراي ني نوا سوخت از اين غم دل خير النساء سلام الله علیها دیوان امام خمینی رحمه الله علیه

....خداوند متعال اسلام، مسلمين، و كشورهاى اسلامى، را از شر اجانب حفظ فرمايد. دست استعمار و خائنين به اسلام را از بلاد اسلامى و حوزه‏هاى علميه كوتاه كند. علماى اسلام و مراجع عظام را در دفاع از قوانين مقدسه قرآن كريم و پيشبرد آرمان‏هاى مقدس اسلامى موفق و مؤيد بدارد. روحانيون اسلام را به وظايف سنگين و مسئوليتهاى خطير آنان در عصر كنونى آگاه و آشنا سازد. حوزه‏هاى علميه و مراكز روحانيت را از دستبرد و نفوذ دشمنان اسلام و ايادى استعمار مصون و محفوظ بدارد. به نسل جوان روحانى و دانشگاهى و به عموم مسلمانان توفيق خودسازى، تهذيب و تزكيه نفس عنايت فرمايد... ملت اسلام را از خواب غفلت، سستى و رخوت و جمود فكرى برهاند، تا با الهام از تعاليم نورانى و انقلابى قرآن به خود آيند به پا خيزند و در سايه اتحاد و يگانگى دست استعمار و دشمنان ديرينه اسلام را از كشورهاى اسلامى قطع نمايند، و به آزادى، استقلال، و مجد و عظمت از دست رفته خود نايل گردند .ربَّنا افْرِغْ عَلَينا صبرا و ثَبِّتْ اقْدامَنا وَ انْصُرْنا عَلَى القومِ الكافرينَ رَبِّنا و تَقَبَّلْ دُعاءَ والسلام علیکم وعلی عبادالله الصاحین امام خمینی رحمه الله علیه جهاداكبر ص : 65 -63

تو را از اين عالم خواهى نخواهى مى‏برند حضرت امام خمینی رحمه الله علیه چهل حدیث صفحه 176... پس، بدان كه سفر خيلى پر خطر است، و اين نسيان و فراموشى كه در ما است از مكايد نفس و شيطان است، و اين اميدها و آمال طولانى و دراز از دامهاى بزرگ ابليس و از مكايد نفس است. پس، از اين خواب برخيز و تيقظ و تنبه پيدا كن. بدان كه مسافرى و داراى مقصدى. مقصد تو عالم ديگر است و تو را از اين عالم خواهى نخواهى مى‏برند. اگر تهيه سفر و زاد و راحله آن را ديدى، در اين سفر درمانده نشوى و در اين سير بيچاره نشوى، و الا فقير و بيچاره و بينوا گردى، و خواهى رفت به سوى شقاوتى كه سعادت ندارد، ذلتى كه عزت ندارد، فقرى كه غنا دنبالش نيست، عذابى كه راحت ندارد، آتشى كه خاموشى پيدا نكند، فشارى كه بر طرف شدن ندارد، حزن و اندوهى كه خوشحالى در پى آن نيست، حسرت و ندامتى كه آخر ندارد...

نه اینجا خیر می بینیم ونه اونجا