ای تازه جوان  / صد پاره تنی اکبر بنگر پسرم بر / این قد خم من لشگر ز ره دور / خندد به غم من جانم علی اکبر ... بنگر منِ دلخون را / دل مضطرب و خسته جسم تو پر از خون و / فرقت شده بشکسته قصد تو عزیزم / یاری ولی بود جرمت فقط این بود / نام تو علی بود جانم علی اکبر ... یک لحظه گشا چشم ای / نور بصر لیلا ای غرفه به خاک و خون / قرص قمر لیلا داغ تو دلم را / بر غصه نشانده چیزی دگر از این / جسم تو نمانده جانم علی اکبر ... ***************************** حضرت عباس علیه السلام : ای یار وفادارم / سردار و سپهدارم از پیشِ منِ مظلوم / رفتی ای علمدارم در علقمه گشتی / چون لاله ی پرپر تو رفتی و مانده /تشنه ، علی اصغر جانم یا ابا الفضل ... بنگر که به روی خاک / از غصه نشستم من گفتی یا اخا و از / داغ تو شکستم من ای ساقی عطشان / بر گو چه کنم من با اشک رباب و / با خنده ی دشمن جانم یا ابالفضل ... ای کشته ی اسلام و / سرباز ره مکتب بعد از تو کند خولی / خنده به غم زینب بعد از تو شود جمع / ای یاور زینب یک عده حرامی / دور و بر زینب جانم یا ابالفضل ... ***************************** شب عاشورا : ذکر لب آلُ الله /مُزَمل و صافات است امشب شب عاشور و / هنگام مناجات است در راه ولایت / با نور سعادت باشد دل یاران / مشتاق شهادت واویلا واویلا ... باشد به دلی خون و / با ناله ی یا زهرا زینب به یکی خیمه / خونین جگرِ فردا با اشک روان و / آشفتگیِ حال دارد به دلِ خود / اندیشه ی گودال واویلا واویلا ... در صحنه ی عاشورا / خشکیده شود گلشن شمر آید و با چکمه / دیگر چه بگویم من بر یوسف زهرا / او ظلم و جفا کرد سر را ز تن او / لب تشنه جدا کرد واویلا واویلا ... ***************************** ظهر عاشورا – وداع : گرید همه ی عالم / بر حال دل زارت ای تشنه ی بی یاور / حق یار و نگهدارت ای بر همه راهت / وادی َ سعادت عازم شده ای بر / میدان شهادت یا زهرا یا زهرا ... بعد از تو به دل دارم / اندوه اسارت ها من مانم و کعب نی / من مانم و غارت ها اما همه اینها / یا سَیّدُ العطشان در وادی اسلام / ما را بُوَد آسان یا زهرا یا زهرا ... ای جان به فدای آن / رخسار نکوی تو صبری که زند خواهر / بوسه به گلوی تو بوسه به گلویی / که در رَه ِ داور گردد ز غریبی / بُبریده ز خنجر واویلا واویلا ...  ********************************* شام غریبان : در قلب همه یاران / داغ غم هجران است ناله بزند زهرا / که شام غریبان است ناله بزند از / این ماتم عظمی بی سر تن ِ یوسف / افتاده به صحرا واویلا واویلا ... مرثیه بخواند دل / با ناله آتشبار آتش زده بر خیمه / کوفی جنایتکار خورشید امامت / در خیمه ی سوزان بر حالت زارش / عمده شده نالان واویلا واویلا ... از سوز عطش طفلی / افتاده به حال ِ غش دامان یکی کودک /بگرفته خدا آتش یک عده و ظلم و / بی شرم و حیایی ای ساقی لشگر / بر گو به کجایی واویلا واویلا ...

روونه اشک آسمون/به یاد غربت عشق زمزمه ی فرشته ها/حدیث حضرت عشق اون نور هل اتایی/محبوب کبریایی/مظلوم کربلایی حسین...سالار زینب... همیشه گریه میکنیم/با سوز نینوایی به یاد اون صحن و سرا/دلا میشه هوایی دلاحسین سرشته/روقلب ما نوشته/کرببلا بهشته حسین...سالار زینب... گرمی ناله های ما/سوز عزای گودال آتیش جون ما شده/مرثه های گودال صد پاره تن حسین جان/دور از وطن حسین جان ای بی کفن حسین جان حسین...سالار زینب...

نور ِ خورشید و مهتاب من/مهربان من ارباب من من کیم مهمانت/سائل احسانت/یا عزیز َ الزّهرا/جان من قربانت یوسف پیغمبر/یا مُجیبَ المُضطر/ای غریب مادر یا أباعبدالله... خونبهای تو حیّ سبحان/کشته ی راه ِ دین و قرآن ضدّ هر گمراهی/گرمی ِ هر آهی/هم تو وَجه ُ الله و/هم ذبیح ُ اللهی تشنه ی بی یاور/نور چشم خواهر/ای غریب مادر یا أباعبدالله... بی بصیرت ها چه ها کردند/سر تو از تن جدا کردند چه کنیم از داغ ِ/بی کران ِ گودال/میزدی دست و پا/در میان ِ گودال قتلگه شد محشر/خواهرت بی معجر/ای غریب مادر

مرغ روح سینه زن پَر              زده در هوای کربلا همیشه می سوزیم به لطف زهرا     پای روضه های کربلا همیشه آه ، اصغر و اشک بابا     پیکری اربااربا  آهن و فرق سقا آه ، زینت دوش طاها    غرق خون بین صحرا می زند ناله زهرا مظلوم حسین جان ****** با خنجر میون گودال           گل لاله رو ز شاخه می بُریدَن   زینب از بالای تَل دید      که تن حسینش و به خون کشیدن آه ، پاره پیکر حسینم       جانِ خواهر حسینم شاه بی سر حسینم آه ، بارِ دین را تو بردی     تشنه لب جان سپردی از عدو نیزه خوردی مظلوم حسین جان ****** می گیره جونم و آخر      صدای ناله ی بچه ها ، برادر کوفیان آماده هستند        برای غارت خیمه ها ، برادر آه غربتِ بی کرانه       ستمِ ظالمانه کعب نی ، تازیانه آه ، من و امشب صبوری      گریه بر دردِ دوری تو به کنج تنوری مظلوم حسین جان

ای شهید راه ولا اباعبدالله                            ای غریب کرب و بلا اباعبدالله ای بهشت اهل ولا کربلای تو                        به قربان آن حرم با صفای تو جانم حسین جانم حسین... لحظه به لحظه سر دهم از عشقت آوا                 بابی انت و امی عزیز زهرا(س) جان دادن در ره عشقت آرزوی من                         سینه زدن برای تو آبروی من به یاد روضه های تو جان شده بر لب                   زده به پای غم تو ناله ها زینب ای جسم پاره پاره ای نور دو عینم                     جوابم را بده  آیا تویی حسینم    

شد حسین،شهید ِ/راه ِ دین و قرآن بین قتلگه با/کام ِ خشک و عطشان گرچه مانده در غربت/تن نداده بر ذلّت/ای مردم عالم... حیّ لم یَزَل را/هنگام شهادت روی خاک گودال/می نمود عبادت او عبد خدا باشد/مصباح الهُدی باشد/ای مردم عالم... کارش از همان روز/تا به صبح محشر هم امر ِ به معروف/هم نهی ِ ز مُنکر بحر برکات است او/کشتی نجات است او/ای مردم عالم... در راه خدا و /اسلام و عقیده در هجوم فتنه/شد سرش بریده مثل لاله شد پرپر/مادرش زند بر سر/ای مردم عالم... بعد ِ او شده بر/عترتش جسارت دختران ِ زهرا/می روند اسارت زین مرثیه،واویلا/شمر و زینب کبری/ای مردم عالم...