ابلفضلی بودن واسه ماها نیست علی‌اکبر-ع ابلفضلی‌ترینه .

_

به تو داده ام دلم را نکند که پس بیاری که به غیر تو نخواهم به خزان خود بهاری

خاک، لای پلک‌هایم لانه کرده. دختری می‌گوید: «مادر، چشم‌هایم کور شده.» مَردی سرفه می‌کند، انگار ریه‌اش پر از خاک است. شیر آب را باز می‌کنم؛ گِل فرو می‌ریزد. بوی ماهی مرده هم می‌دهد. برق نیست، صدا نیست، نور نیست. فقط خوزستان غبارآلود است که نفس نمی‌کشد، و هیچ‌کس، حتی سرفه‌هایش را نمی‌شنود!

_

تراب رفته وو گشته زائر بابایش ابوتراب تر از مرتضی به عالم نیست !

_

از جای چو برخیزم، با نام تو برخیزم، اسم تو علی جان هست، الحق که تو محیایی .

از حب علی یک بار، گفتیم به مجنون، گفت: ای وای چه معشوقی، به به که چه لیلایی .

عشق یعنی، دل میان سینه‌ات باشد ولی نیمه شب‌‌ها در نجف گردد به دنبال علی..

_

به کسم نکن حواله،که به جز تو کس ندارم