مولاعلی'ع' :
عقـل تو را كفايـت كند كه راه گمراهـى
را از رستـگارى نشانت دهد .
[نهجالبلاغهحکمت۴۲۱]
مولاعلی'ع' :
در مصيـبت ها يا چون آزادگان بايد شكـيبا
بود، و يا چون ابلهـان خود را به فراموشـى زد .
[نهجالبلاغهحکمت۴۱۳]
مولاعلی'ع' :
در تربيـت خويش تو را بس كه از آنـچه
بر ديگـران نمى پسنـدى دورى كنى .
[نهجالبلاغهحکمت۴۱۲]
مولاعلی'ع' :
قلــب ، كـتاب چشم است .
[ آنچه چشـم بنگرد در قلب نشيند ] .
[نهجالبلاغهحکمت۴۰۹]
مولاعلی'ع' :
خـدا عقل را به انسـانى نداد جز آن كه
روزى او را با كمـك عقل نجات بخشيد .
[نهجالبلاغهحکمت۴۰۷]
مولاعلی'ع' :
خـدا را بندگانى است كه براى سود
رساندن به ديگـران، نعمت هاى خاصى
به آنان بخـشيده، تا آنگاه كه دسـت
بخشـنده دارند نعمت ها را در دسـتشان
باقى مى گـذارد، و هرگاه از بخشـش
دريـغ كنند، نعمت ها را از دستـشان
گرفته و به دست ديگـران خواهد داد .
[نهجالبلاغهحکمت۴۲۵]
مولاعلی'ع' :
آن كه تو را مى خواهـد، و آن كه تو او را
مى جويى. كسـى كه دنيا را خواهـد، مرگ
نيز او را مى طـلبد تا از دنيا بيرونـش
كند، و كسى كه آخرت خواهـد، دنيا او را
مى طلبد تا روزى او را به تمـام پردازد .
[نهجالبلاغهحکمت۴۳۱]
مولاعلی'ع' :
كسـى كه نهان خود را اصلاح كند ،
خـدا آشكار او را نيكو گرداند ، و كسى
كه براى دين خود كار كنـد، خدا دنياى
او را كفايت فرمايد، و كـسى كه ميان
خود و خدا را نيـكو گرداند، خدا ميان
او و مردم را اصـلاح خواهد كرد .
[نهجالبلاغهحکمت۴۲۳]
مولاعلی'ع' :
كسـى كه نهان خود را اصلاح كند ،
خـدا آشكار او را نيكو گرداند ، و كسى
كه براى دين خود كار كنـد، خدا دنياى
او را كفايت فرمايد، و كـسى كه ميان
خود و خدا را نيـكو گرداند، خدا ميان
او و مردم را اصـلاح خواهد كرد .
[نهجالبلاغهحکمت۴۲۳]