مولاعلی'ع' :
قلــب ، كـتاب چشم است .
[ آنچه چشـم بنگرد در قلب نشيند ] .
[نهجالبلاغهحکمت۴۰۹]
مولاعلی'ع' :
خـدا عقل را به انسـانى نداد جز آن كه
روزى او را با كمـك عقل نجات بخشيد .
[نهجالبلاغهحکمت۴۰۷]
مولاعلی'ع' :
خـدا را بندگانى است كه براى سود
رساندن به ديگـران، نعمت هاى خاصى
به آنان بخـشيده، تا آنگاه كه دسـت
بخشـنده دارند نعمت ها را در دسـتشان
باقى مى گـذارد، و هرگاه از بخشـش
دريـغ كنند، نعمت ها را از دستـشان
گرفته و به دست ديگـران خواهد داد .
[نهجالبلاغهحکمت۴۲۵]
مولاعلی'ع' :
آن كه تو را مى خواهـد، و آن كه تو او را
مى جويى. كسـى كه دنيا را خواهـد، مرگ
نيز او را مى طـلبد تا از دنيا بيرونـش
كند، و كسى كه آخرت خواهـد، دنيا او را
مى طلبد تا روزى او را به تمـام پردازد .
[نهجالبلاغهحکمت۴۳۱]
مولاعلی'ع' :
كسـى كه نهان خود را اصلاح كند ،
خـدا آشكار او را نيكو گرداند ، و كسى
كه براى دين خود كار كنـد، خدا دنياى
او را كفايت فرمايد، و كـسى كه ميان
خود و خدا را نيـكو گرداند، خدا ميان
او و مردم را اصـلاح خواهد كرد .
[نهجالبلاغهحکمت۴۲۳]
مولاعلی'ع' :
كسـى كه نهان خود را اصلاح كند ،
خـدا آشكار او را نيكو گرداند ، و كسى
كه براى دين خود كار كنـد، خدا دنياى
او را كفايت فرمايد، و كـسى كه ميان
خود و خدا را نيـكو گرداند، خدا ميان
او و مردم را اصـلاح خواهد كرد .
[نهجالبلاغهحکمت۴۲۳]
.
ـ پیامبراکرم 'ص' :
هرگاه خداونـد عشق و دوسـتى علـى
را در دل مومـنى استوار سـازد و با اين
حال قدمـش بلغزد [خطايى از او سر زند]
خداونـد قدمـش را در روز قيامـت بر
صراط، استـوار نگه مى دارد .
[كنزالعمال۳۳۰۲۲]
.
ـ پیامبراکرم 'ص' :
دوستى على گناهـان را مى خورد
همچنان كـه آتش هـيمه را .
[کنزالعمال۳۳۰۲۱]
.
ـ پیامبراکرم 'ص' :
اگر علـى را به ولايت و سرپرستى بگيريد،
خواهيد ديد كه رهنمـايى رهيافته است
و شما را به راه راسـت مى برد .
[کنزالعمال,۳۲۹۶۶]