.
امامرضا'ع' :
نشانـه مخصوص حضـرت چهره جـوان بودن
او در سن کهـولت است به گونهای است که
هرکـس حـضرت را میبیند او را چهـل ساله
میپندارد .
[اِعلامُالوَری،ص٤٣٥]
.
امامجـعفرصادق'ع' :
قیـام حضـرت نخواهـد بود تا زمانی که یك سـوم مردم کشتـه شوند و یک سـوم دیگـر میمـیرند و تنها یک سـوم باقی خواهند ماند!
[بشارتالاسلام،ص١٧٥]
.
امامجعفـرصادق'ع' :
فاصـله میان قیـام قائـم آل محمد [علیهالسلام] و
شهـادت "نفس زکیه" تـنها پانـزده روز خواهـد بود .
[بحار،ج٥٢،ص٢٠٣]
.
امامجعفرصــادق'ع' :
پیش از قیـام حضـرت، دو نوع مـرگ و میـر
خواهــد بود : یکی مرگ سـرخ و دیگر مـرگ
سفـید آنچنـان [سهمـگین و هولناك] که از
هرهفـت نفر پنـج نفر از بین خواهـند رفت
مرگ سـرخ با شمشیر[اسلحه]و مـرگ سفید
بیمـاری [همهگیر] طاعـون است .
[کمالالدین،ص٦٥٥]
.
پیامبراکرم 'ص' :
در اثـــر شهـادت امـام حسـین'ع'
آتشـی در دل مؤمـنین افروختـه
خواهـد شد که هرگـز به ســردی
نگراید .
[مستدركالوسائل،ج۱۰،ص۳۱۸]
.
امامحسین'ع'درنامهایبهبرادرشمحمدحنفیه
نوشتهاست : گویــا دنیایـی نبـوده ولی آخـرت همیشـگی اسـت .
[بحارالأنوار،ج۴۵ص۸۷,ح۲۳]
.
امامحسین'ع' :
من کشـته اشـکم هیــچ مؤمـنــی
مـرا یاد نمی کـند مگر آنکـه اشك می ریزد .
[بحارالأنوار،ج ۴۴،ص۲۸۴،ح۱۹]
.
امامحسین'ع' :
خداونـد ، بندگانـش را نیافرید مگـــر
برای آن که او را بشناسنـد هنگامــی
که او را شناخـتند عبادتش میکنند
و زمــانـی کــه او را عـبـادت کــردنـد از
پرستــش غیر او بــی نیاز می گردنــد .
[بحارالأنوار،ج۵،ص۳۱۲،ج۱]
.
حضرتمهدی'عج' :
من ختـمکننـده راه اوصیا هستم و به
وسیله من خـدا بلاها را از اهل بیـت
مـن و شیعــیانــم دفــــع مینمـــاید .
[غیبتشیخطوسی،ص٢٤٦]
.
حضرتمهدی'عج ' :
من بـرای اهل زمیـن امن و امانم همـان گونه
کـه ستارگـان آسـمان امـن و امـان اهـل آسمانند .
[بحار،ج٧٨،ص٣٨]
.
پیامبراکرم 'ص' :
حسـین بن علـی 'ع' چـراغ
هدایـت و کشتـی نجـات اسـت .
[بحارالأنوار،ج۳۶،ص۲۰۵،ح۸]
.
امامحسین'ع' :
بخشنـده ترین مردم کسـی است که به
فردی که از او امیـدی نمـی برد میبخـشد .
[بحارالأنوار,ج۷۱,ص۴۰۰]