✨🌸✨🌸✨🌸
برگزاری جشن میلاد امام حسن(ع)
✨🌸✨🌸
باحضور:
"سرکارخانم وسیله"
🗓پنجشنبه: 10خرداد
⌛️ساعت : 15 الی 17
🗓مکان:بلوارابوذر،پل6،خیابان شهیدبهشتی،انتهای خیابان شهیدبهشتی،حسینیه امام حسن مجتبی ع
ازآوردن پسران بالای5سال خودداری فرمایید.
eitaa.com/nooralzahra5
✅نامه‌های کوفیان به امام حسین(ع)، نامه‌هایی است که بزرگان و مردم کوفه برای دعوت از امام حسین(ع) و بیعت با او نوشتند.
این نامه‌ها پس از مرگ معاویه و در شرایطی نوشته شد که امام حسین(ع) در مکه حضور داشت و از بیعت با یزید امتناع کرد.
در میان نویسندگان نامه‌ها نام برخی سران و شخصیت‌های شیعی مانند سلیمان بن صرد خزاعی، حبیب بن مظاهر و رفاعة بن شداد دیده می‌شود. نامه‌های کوفیان باعث شد امام حسین(ع) به سوی کوفه حرکت کند، اما روی کار آمدن عبیدالله بن زیاد در کوفه و سرکوب مردم به دست او، سبب شد کوفیان بر خلاف نامه‌هایی که نوشته بودند، از یاری امام حسین(ع) دست بکشند و واقعه عاشورا رخ بدهد.
شمار نامه‌های کوفیان به امام حسین(ع) را صدها و بلکه هزارها دانسته‌اند.
گروهی تعداد نامه‌ها را ۱۵۰ نامه و هر نامه متعلق به یک، دو یا چهار نفر دانسته‌اند.
طبری تعداد نامه‌ها را ۵۳ و بَلاذُری ۵۰ برشمرده‌اند.
در کتاب لهوف واعیان الشیعه تعداد نویسندگان نامه‌ها ۱۲ هزار نفر آمده است (هر نامه را چندین نفر امضا کرده بودند).
شیخ عباس قمی تعداد نامه‌های کوفیان به امام حسین(ع) را ۱۲ هزار می‌داند.
📚منابع :
۱)قیام حسین(ع) شهیدی، ص۱۱۴
۲)الفتوح ابن اعثم، ج۵، ص۲۹
۳)الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۳۸
۴)تاریخ الامم طبری، ج۴، ص۲۶۲
۵)اللهوف سید ابن طاووس، ص۳۵
۶)منتهی الآمال قمی، ج۱، ص۵۶۶
eitaa.com/nooralzahra5
🔹کُنیه ایشان أبومحمد می باشد.
🔹زادروز：۱۵ رمضان سال سوم هجری قمری
🔹زادگاه：مدینه
🔹مدت امامت：۱۰ سال
(۴۰ تا ۵۰) قمری
🔹شهادت：۷ صفر سال ۵۱ هجری قمری (به نقلی ۲۸ صفر همان سال) در سن ۴۷ سالگی.
🔹مدفن：قبرستان بقیع(مدینه)
🔸🔷🔸🔷🔸🔷🔸🔷🔸🔷🔸🔷🔸
🔹امام حسن مجتبی(ع) دومین امام شیعیان می باشد.
🔹ایشان هفت سال از عمرش را در دوران پیامبر(ص) سپری کرد.
امام حسن(ع) علاوه بر درک محضر پیامبر(ص)در بسیاری از حوادث دوران هجرت همراه ایشان بود، مانند حادثه مباهله.
🔹آن حضرت(ع) مشمول حدیث کساء و آیه تطهیر شد که از دلایل مهم بر عصمت آن حضرت(ع) است.
🔹ایشان همراه برادرش حسین(ع) در بیعت رضوان حاضر بود.
🔹و همچنین به همراه برادرش، امام حسین(ع)، بالای سر حضرت رسول اکرم(ص) هنگام رحلت حاضر بود.
🔹درباره تعداد دفعات ازدواج امام حسن(ع) و تعداد همسران آن حضرت(ع) روایات زیادی ذکر شده است؛ که ارقام این تعداد همسران حضرت(ع) مبالغه‌آمیز است.
🔹نسل حضرت(ع) تنها از حسن مثنی و زید بن حسن باقی ماند. و فرزندان امام(ع) را (سادات حسنی) یا (سادات طباطبایی) می‌نامند.
🔹در اوصاف آن حضرت(ع) نوشته اند که؛ امام حسن(ع) ۲۵ بار پیاده به حج رفت و سه بار مالش را در راه خدا تقسیم کرد، به طوری که کفشش را بخشید و دمپایی را برای خویش نگه داشت.
🔶در زمان خلفا：
گزارش‌هایی درباره اعتراض امام حسن(ع) به خلفای ثلاثه وجود دارد.
🔹ابوبکر：روزی امام حسن(ع) در سنین کودکی بر ابوبکر وارد شد؛ در حالی که وی بر فراز منبر سخن می‌گفت. حضرت(ع) بر او بانگ زد و با اعتراض بدو گفت：
از منبر پدرم پایین بیا.
ابوبکر در پاسخ گفت : به خدا راست گفتی، این منبر پدر توست نه پدر من!
🔹عمر：درباره حضور حسنین(ع) در جنگ‌های منتهی به فتح ایران اختلاف نظر وجود دارد.
بسیاری از پژهشگران از جمله سید جعفر مرتضی عاملی قائلند، امام حسن(ع) و امام حسین(ع) در این جنگ‌ها حضور نداشته‌اند و گزارش‌هایی که بنابر آنها امام حسن(ع) در جنگ با ایرانیان حضور داشته، مبنای تاریخی استواری ندارند.
🔹عثمان：در شورش مردم علیه خلیفه سوم، امام علی(ع) برای حفظ اسلام و باب نشدن خلیفه کشی، حسن(ع) و حسین(ع) را به خانه خلیفه روانه کرد. البته منابع جزئیات این واقعه را متفاوت ذکر کرده‌اند.
🔹در زمان خلافت امام علی(ع)：
امام حسن(ع) همراه پدرشان در جنگ‌های جمل، صفین و نهروان شرکت داشتند.
در جنگ جمل هنگامی که ابوموسی اشعری فرماندار کوفه با فرستادگان امام علی(ع) برای مقابله با شورش داخلی (برپاکنندگان جنگ جمل) همکاری نکرد، امام علی(ع) فرزند خود، امام حسن(ع) را به همراه عمار یاسر با نامه‌ای به کوفه اعزام کرد.
آن حضرت(ع) با سخنرانی خود در مسجد کوفه توانست حدود ده هزار نفر را به میدان جنگ علیه ناکثین بکشاند.
🔷در زمان امامت خویش：
دوران خلافت ایشان شش ماه و سه روز طول کشید.
بعد از این مدت کوتاه حضرت با معاویه به صلح نشست که جریان این، مفصلا در پستهای بعدی خواهد آمد.
🔹امام حسن(ع) بعد از صلح از کوفه به مدینه رفت و در آنجا مرجعیت علمی، دینی، اجتماعی و سیاسی را بر عهده گرفت.
اما همچنان برای معاویه خطری بزرگ محسوب می شد.
معاویه بعد از اینکه پایه های حکومتش را در شام و بلاد اسلامی محکم ساخت در صدد کشتن حضرت(ع) برآمد ،تا اینکه به این نتیجه رسید که حضرت(ع) را به واسطه ی همسرش جعده به قتل برساند.
♦️بنابر مشهور، شهادت امام حسن(ع) در سال ۵۰ هجری قمری رخ داد.
بیشترین نقل‌ها درباره روز شهادت آن حضرت مربوط به روزهای آخر ماه صفر و ۲۸ صفر است.
ایشان بعد از شهادت در بقیع دفن شد.
📚منابع：
۱)تاریخ طبری، ج۴، ص۱۹۸
۲)الارشاد مفید، ج۲، ص۱۵
۳)رسالة فی تواریخ النبی(ع) شوشتری، ص۳۳
۴)زندگانی امام حسن(ع)محلاتی، ص۴۵۲
۵)انساب الاشراف بلاذری، ج۳، ص۵۵
۶)سیره پیشوایان، ص۳۲۴
۷)تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۱۵۴
۸)الامالی شیخ طوسی، ص۱۶۰
۹)بحار الانوار مجلسی، ج۳، ص۲۹۴
eitaa.com/nooralzahra5
پاسخ：
✅علت صلح امام حسن(ع) با معاویه：
1⃣امام حسن(ع) از همان ابتدا با معاویه صلح نکرد، بلکه برای مدتی چند ماهه با معاویه جنگید، که به چند دلیل جنگ متوقف شد：
۱)خیانت فرماندهان سپاه به امام(ع) وترک سپاه و پیوستن به معاویه!
۲)خستگی وعدم آمادگى روحى رزمندگان برای جنگ بامعاویه!
به چند دلیل :
🔹وجود جنگهاى قبلى(صفین، نهروان و جمل)
🔹حیله گرى و تزویر معاویه مبنی بر اینکه در صورت صلح، مدینه فاضله ای که به دور از جنگ و نزاع باشد، تشکیل خواهد شد.
🔹سست عنصرى بسیارى از مردم که وقتی خیانت فرماندهان را دیدند به تبعیت از آنان به معاویه پیوستند.
۳)خطرات بیرونى که جامعه اسلامى آن زمان را تهدید مى کرد و درگیرى داخلى، آنان را براى حمله به مسلمانان بر مى انگیخت.
2⃣حفظ جان شیعیان باقى مانده در آن عصر.
3⃣روشن کردن حیله گرى های معاویه و شناساندن چهره واقعی وی به مردم نا آگاه و سطحی نگر.
✅توضیح：
از طرفی بارها حضرت(ع) توسط افراد معاویه در معرض ترور واقع شد، تا جایی که در مداین ران مبارک را شکافتند. حضرت(ع) احساس کرد جان خود و پیروانش در خطر جدى قرارگرفته است. مهم‌تر از همه به خاطر چهره دروغینی که معاویه در بین مردم پیدا کرده بود، اگر امام و یارانش شهید می شدند، خونشان هدر می‌رفته و چندان اثرى نداشت.
امام(ع) از راه ناچاری و براى حفظ اسلام و حفظ شیعیان و نشان دادن چهره واقعى معاویه ،صلح نامه را امضا نمود.
📜مواد صلح نامه：
در صلح نامه موادّى گنجانده شده بود، از جمله این که ：
🔹معاویه متعرض امام (ع)نگردد و به کتاب وسنّت رسول خداو سیره خلفاى شایسته عمل کند.
🔹بعد از خود کسى را براى خلافت تعیین ننماید.
🔹و شیعیان على(ع) در شام و حجاز و عراق و یمن از شر او ایمن باشند.
🔹و نیز حضرت امیرمؤمنان(ع) را در نماز و منابر سب و لعن نکنند.
روشن است عمل به این مواد به ضرر معاویه تمام می شد.
اگر به آن ها عمل نکند، چهره واقعی‌اش که سعی بسیار در پنهان کردن آن داشت، بین مردم آشکار خواهد شد.
و آنان مى‌فهمند که معاویه پاى بند هیچ اصلى از اصول اسلامى نیست. همان طور که پیش بینی می شد، وقتی امام مجتبی(ع) با معاویه صلح کرد، وی به هیچ کدام از مطالبی که در صلح نامه آمده بود و آن ها را خود نوشته و برای امام مجتبی(ع) ارسال کرده بود، عمل نکرد و بدین وسیله چهره واقعی خود را برای همگان آشکار ساخت.
📚منابع：
۱)الارشاد شیخ مفید، ص۳۵۰
۲)مقاتل الطالبین اصفهانی، ج۱، ص۶۹
۳)الفتوح ابن اعثم کوفی، ج۲، ص۱۳۱۵
۴)زندگانی امام حسن(ع)محلاتی، ص۴۲۵
eitaa.com/nooralzahra5