زماني كه فرزند شما ناراحت است و براي درد دل نزد شما ميآيد، ممكن است به عنوان مثال بگويد :
- از معلمم متنفرم
- از خاله بدم مياد
- بابا رو دوست ندارم
- ديگه خونه مادر بزرگ نميام
- از خواهرم يا برادرم بدم مياد
و .....
در چنين شرايطي :
🔸نصيحت نكنيد
🔸حالت دفاعي به خود نگيريد
🔸سعي نكنيد فرزندتان را متقاعد كنيد كه اشتباه ميكند
🔸سعي نكنيد نظر او را عوض كنيد
🔸سعي نكنيد در حمايت از ديگران صحبت كنيد
در چنين مواردي:
🔅شنونده خوبي باشيد،
🔅احساسش را تایید كنيد
🔅سعی کنید علتش را متوجه شوید تا بهتر بتوانید به او کمک کنید.
👈با اين روش هم هوش هيجاني فرزندتان را بالا ميبريد هم فرزندتان به شما اعتماد ميكند.
#کانال_تربیتی_نوردیده 👇
join @nooredideh
شاهزاده ی قاجار همسرشیخ رجبعلی خیاط به نقل از فرزندشان
✍🏻:مادرم با آنکه از شاهزاده های قاجار بود، با درآمد کمی که پدر داشت زندگی میکرد و هیچوقت اعتراضی نداشت و با هم اختلافی نداشتند.
-پدرم بسیار شوخ طبع و خنده رو بود. در خانه ما احترام به مادر واجب بود. ما هشت خواهر و برادر بودیم و همه مادرمان را خانم صدا میزدیم. پدر همیشه با مادرم شوخی میکرد.
🗣 شیخ در کلاسهای اخلاق به شاگردانش میگفت:
✅ شما نمیخواهد به هر کسی که از راه می رسد بگویید قربانت بروم. این قربانت بروم را در خانه به همسرتان بگویید. این رفتارهاست که باعث علاقه میان زن و شوهر می شود.
@nooredideh
با كودكان خجالتی چگونه رفتار کنیم؟
گاهی اینگونه است که، كودك خجالتي كودك "مضطربي"ست كه باور دارد من بد هستم همه بد هستند، و اين افراد بد اگر از بدي من اگاه شوند به من اسيب مي زنند. خجالت به معني عدم حرمت نفس همراه با اضطراب مي باشد.
١) هميشه احساس كودك را تاييد كنيد. وقتي ترسيد نگيد اين كه ترس نداره يا نترس، بايد گفت ميدونم ميترسي. در صورت نفي و رد احساس كودك، او به اين نتيجه ميرسد كه من هيچي نميفهمم، هر چه احساس ميكنم اشتباه است و شروع به نفي احساس خود و شخصيت خود ميكند.
٢) كودك را به صورت مستقيم تصحيح نكنيد. هرگز او را جلوي دوستانش يا در مقابل جمع يا حتي جلوي خواهر و برادرش اصلاح نكنيد. اگر كلمه يي گفت كه اشتباه بود، در جمله يي از ان كلمه استفاده كنيد. در صورت لزوم، در اتاقش به تنهايي درباره كار اشتباهش صحبت كنيد.
٣) وقتي با شما صحبت ميكند به او توجه مخصوص نشان بدهيد. اگر در حال تلفن حرف زدن، صحبت با دوستانتان، كار با كامپيوتر، يا تماشاي تلويزيون هستيد لحظه يي كارتان را متوقف كنيد، به چشمانش نگاه كنيد، و در صورت لزوم از او بخواهيد بعد از اتمام كارتان با او صحبت خواهيد كرد.
٤) از او بخواهيد برايتان كتاب بخواند، اواز بخواند، فيلمي كه ديده را تعريف كند و نشان بدهيد مشتاق شنيدنيد.
٥) هرگز به او يا كارهايش نخنديد. مخصوصا در جمع حتي به كارهاي بامزه ش نخنديد مگر انكه خودش اين خواسته يا انتظار را داشته باشد.
٦) بعد از شش سالگي با كمك مربي خصوصي او را در زمينه يك ورزش "گروهي" مثل فوتبال يا بسكتبال بسازيد تا زمين ورزشي بدرخشد.
٦) هرگز با فرزندتان درد دل نكنيد
بدي ديگران مخصوصا همسر خود را هرگز به او نگوييد. پدر و مادر باید دوست فرزندانشون باشند ولی هیچگاه هیچگاه هیچگاه هیچ پدر و مادری حق ندارد فرزندش را به عنوان دوست خود انتخاب کند
٧) روزي ٥٠ بار به جا به موقع به او بگوييد تو خوبي. مرسي پسر خوبم، ممنونم دختر خوبم.
٨) از ظاهر او ايراد نگيريد او را با كسي مقايسه نكنيد.
٩) به خاطر اشتباهش او را تنبيه نكنيد.
١٠) اجازه بدهيد اشتباهات بي خطر كند و در صورت نياز بدون منت كمكش كنيد.
١١) به او احساس گناه ندهيد. مثلا خسته شدم از دستت، پيرم كردي، كاش بميرم راحت بشم. به خاطر شما تو اين خراب شده موندم، تو هم لنگه بابات/مامانت هستي.
١٢) از كودك به عنوان جاسوس استفاده نكنيد.
١٣) با او قهر نكنيد.
١٤) از خجالتی بودن او در جمع حرفی به میان نیاورید کودکان خجالتی در برابر حرف های اطرافیان بسیار حساس اند.
@nooredideh
امام سجّاد علیه السلام:
پس حقّ مادرت اين است كه بدانى او تو را در جايى حمل كرده است كه هيچ كس فردى ديگر را در آنجا حمل نمىكند، و از ميوه دل خود چيزى بتو خورانده است كه هيچ كس بديگرى نميخوراند. و با گوش و چشم و دست و پا و مو و پوست [و خلاصه] تمام جوارحش تو را حفاظت نموده و از تو نگهدارى كرده، و از اين كارش هم خرّم و شاد بوده، و در عين حال مراقب بوده، و در ايّام باردارى هر ناگوارى و درد و سنگينى و غم و اندوهى را بجان خريده و تحمّل نمود، تا آن موقعى كه دست قدرت الهى تو را از او فارغ ساخت و بر پهنه زمين آورد، از آن ببعد خوش داشت كه تو سير باشى و او گرسنه، تو پوشيده باشى و او برهنه، تو سيراب باشى و او تشنه، و بر تو سايه بگستراند و خود در برابر آفتاب باشد، و با سختى خود تو را به رفاه اندازد، و با بيخوابى خود خواب را بر تو شيرين كند، مادر اندرونش ظرف تو، و دامنش محلّ آرامش تو، و پستانش ظرف آب تو، و جانش پناه تو بوده است. و فقط بخاطر تو متحمّل گرم و سرد دنيا شده است، پس بهمان اندازه هم تو از او تشكّر كن، و آن را جز بيارى و توفيق خداوند نتوانى!
تحف العقول، صفحه 242 و 243
🆔 @hadisgraph
" ترس های القا شده " به چه معناست؟
گاهی اوقات ترس کودک ناشی از شیوه های تربیتی غلط والدین است.
والدینی که برای وادار کردن کودک به انجام کاری تهدید می کنند و یا فرزندشان را از چیزی می ترسانند ، مثلا مادر به کودک می گوید اگه شلوغ کنی میرم و دیگه برنمیگردم یا ترساندن کودک از امپول.
برخی والدین به دلیل نداشتن اقتدار به ترساندن کودک رو می آورند.
نتیجه ترساندن کودک او را به این نتیجه خواهد رساند که این حرف حقیقت دارد پس دنیا جای خطرناک و بدی است.
گاهی والدین با دلیل آوردن در فرزندشان ایجاد ترس میکنند.'' اگر کمربندت را نبندی پلیس دعوا میکنه''
به جای اینکه پلیس در او ایجاد امنیت کند ایجاد ترس می کند .
@nooredideh
💢 چه طور بچههای خوش قول تربیت کنیم؟
🔻 کلمه خوش قولی را در خانه خودتان و بین خانواده مقدس کنید. مثلا جزو یکی از تعریف های کلامی شما از کودکتان باشد، «قربون پسر خوش قولم برم». اینکار برچسب مثبت زدن به کودک است و ریل گذاری ب ای متخلق شدن فرزند شماست.
🔻 گاهی موضوع را برایش عجیب کنید. وقتی بچه ها کار خوبی می کنند مثلا نماز میخوانند یا بدون اینکه شما گفته باشید در حال کمک به شما هستند و... جمله مذکور را بگویید تا با تعجب بگوید: چه قولی؟ آن وقت از فرصت استفاده کنید و مثلا بگویید: «اینکه خدا گفته نماز بخوانید، به پدر و مادر کمک کنید و... و تو الان این کار رو می کنی.»
🔻 وقتی زمان انجام یکی از خواسته های او رسید، مثلا سر موقع خریدی برایش انجام دادید و... نقش بازی کنید و برای لحظاتی نگویید که آن کار را کرده اید. وقتی بچهها ناراحت شدند و ابراز ناراحتی کردند، بگویید که واقعا چقدر بدقولی حس بدی ایجاد میکند. من فقط خواستم نظرتو را درباره بدقولی بدونم، این هم کادوی شما و...
🔻 قرارهای بین خودتان مثل تمیز کردن اتاق و... را به شکل یک قول معرفی کنید و بعد روی دیوار اتاق کودک نصب کنید. به کودکتان یک کاردستی هم برای جمله «من از بدقولی بدم میاد» درست کنید و بالای آن نصب کنید تا بچه ها نسبت به انجام قول شان پایبند باشند.
🔻 مثل همه ویژگی های تربیتی دیگر، اگر بخواهید خوش قولی را به بچه ها یاد دهید اما خودتان خوش قول نباشید هیچ نتیجهای نمیگیرید، یادگیری بچهها، مشاهدهای است.
@nooredideh
اضطراب در کودکان در دوره هایی در طی رشد قابل انتظار هستند و این حالتها طبیعی در نظر گرفته می شوند. (برای مثال روز اول مدرسه).
برخی کودکان ممکن است از کمرویی بیش از اندازه و یا دشواری در تطابق با موقعیت جدید در رنج باشند. با رفتار مناسب در مقابل کودکان خود اضطراب را در آن ها ریشه کن کنید.
عواملی که در افزایش اضطراب کودکان تاثیر دارد:
۱- اختلافات پدر و مادر
۲- دیدن فیلمهای ترسناک
۳- تحقیر و سرزنش کودک
۴- تهدید به تنبیه بدنی
۵- بیتوجهی به کودک به هنگام تولد نوزاد جدید
Join @nooredideh
*انتظارات_نوجوانان_از_والدین
نوجوانان از والدين خويش توقعاتي دارند كه برآورده شدن اين انتظارات، مي تواند نقش مهمي در سلامت روان آنان داشته باشد.
انتظار اول: محرم اسرار
نوجوانان به بزرگسالاني نياز دارند
كه به حرف هاي آن ها گوش نموده
و آن ها را درك نمايند
و از همه مهم تر اين كه رازدار آن ها باشند.
اين اشخاص مي توانند پدر و مادر و يا معلم آن ها باشند.
@nooredideh
✅معمولا کودکان کوچکتر بویژه کودکان زیر ۱۸ ماه سخت تر از بچه های بزرگتر، با تولد فرزند جدید سازگار می شوند
👈 زیرا کودکان کوچکتر هنوز نیازمند مراقبت وحمایت مادر هستند.
عدم توجه به تغییرات رفتاری کودکان پس از تولد فرزند دوم، می تواند به صدمه دیدن سلامت روان کودک منجر شود.
@nooredideh
با كنترل شديدو نادرست از فرزندانمان افراد ترسو و ناموفق نسازيم.
فرزند ما همچون موم است ، او را درست شكل دهيم .
به خاطر داشته باشيد فرزند عطيه ى الهيست ما به دنيا آورنده ى امانت خدا هستيم نه صاحب و مالك افكار و رفتار او.
گاهى به خيال خود با تعيين و تكليف بيجا آنها را به سمت خوشبختى ميكشانيم، غافل از آنكه سختگيريهاى افراطى ما ممكن است آنها را به دره ى انحراف بدترى سوق دهد.
احترام به پدر و مادر از واجبات است اما به خاطر داشته باشيم از يك زمانى بايد به فرزند اجازه ى تصميم گيرى داده شود زندگى فرزندمان تلوزيون نيست كه ما بنشينيم و با ريموت كانال دلخواه خود را انتخاب كنيم.
فرزندانمان قلب دارن، درك دارند، آنها همچون ما داراى افكار و عقيده هستند، به افكار و عقايد فكرى و احساسى آنها احترام بگذاريم و فقط در حد يك راهنما و مشاور در كنارشان باشيم.
بگذاريم فرزندانمان زندگى كنند
Join 🔜 @nooredideh
اگر رفتار شما با نوجوانتان محترمانه ، اصیل ، بی پرده و صادقانه باشد ، او نیز با شما به همین شکل رفتار خواهد کرد . شما همان را که می دهید ، می گیرید
بسیاری از بزرگ ترهای خانواده انتظار دارند که کوچک ترها مطیع خواسته های آن ها باشند . چنین ادراکی از مفهوم روابط اجتماعی و روابط خانوادگی ، نابود کننده ی اعتماد بین اعضای خانواده وجامعه است. یادتان باشد ، هدف شما برقرار کردن ارتباط است نه سلطه یابی . فهماندن اصل مطلب به فرزندانتان از راه ارتباط ، اهمیتی بیشتر از مهار کردن آنان دارد . در این باره چنین بیندیشید : اگر شما سلطه پیدا کنید و به او دستور بدهید ، می توانید تا زمانی که نزدیک و روبه روی فرزندتان قرار دارید بر او تسلط داشته باشید ، اما بعد چی ؟
پدر و مادر هوشمند و درستکار و دقیق به راحتی می توانند از حالت ها و رفتار فرزندشان به وضع وی پی ببرند و در صورتی که احتمال مشکلی وجود داشت ، با تعقل و تدبیر و رفتار سنجیده به کمک او بشتابند ، نه این که با وی به مشاجره ودعوا بپردازند و وی را تنبیه کنند . چرا که این کار حس اعتماد فرزندان را به والدین نابودخواهد کرد.
@nooredideh
كودك سالم و كنجكاو دوست داره آزاد باشه بدوه و كشف كنه، پس طبيعيه اگر تو خيابون دست والدينش رو رها كنه يا بدون اجازه درو باز كنه و بره بيرون
كودكان چون فرقي بين تخيل و واقعيت نميدونند، ترسوندن يا اگاهي دادن به كودكان در مورد بچه دزد يا آزار جنسي تنها باعث وحشت و ترس شديد و اضطراب و عدم اطمينان كودك ميشه.
آموزش، تنها در حدی است كه كودك بدونه قسمت شخصي بدنش رو به كسي نبايد نشون بده يا نبايد همراه غريبه ها جايي بره.
اما پدر و مادر حتي یك دقيقه هم و فقط يك دقيقه هم نبايد كودكشون رو در شرايطي قرار بدن كه خطر اين اتفاق وجود داشته باشه.
كودكان توانايي براي درك خطر و مراقبت از خود ندارند. البته بعضي از بچه ها جسورتر و عده اي ديگه محتاط ترند اما براي تصميم گيري درست بايد صبور باشيم تا مغز بچه ها به رشد لازم برسد.
#کانال_تربیتی_نوردیده 👇
Join @nooredideh