eitaa logo
تربیت فرزند نوردیده
83.4هزار دنبال‌کننده
5.6هزار عکس
1هزار ویدیو
23 فایل
کانال قصه و شعر نوردیده 👇 eitaa.com/joinchat/2079785181Cb3e7c100b0 نظرات و پیشنهادات نوردیده .مشاوره نداریم @nasman تبلیغات @nooredid نوجوان @nooredideh_nojavan کانال مدیر نوردیده حسین دارابی👇 eitaa.com/joinchat/443940864Cf192df24f0
مشاهده در ایتا
دانلود
مقابله با باجگیری کودکان این خود شما هستید که بچه‌ها را به باج‌گرفتن عادت می‌دهید. اگر دوست دارید کودک خود را با پاداش دادن به انجام کارهای بهتر تشویق و ترغیب کنید، نباید به هیچ‌وجه این کار را قبل از انجام اقدام پسندیده‌ای انجام بدهید چون در این صورت به او پاداش نمی‌دهید بلکه باج می‌دهید تا کاری را که باید انجام دهد. به علاوه، نباید برای ساکت کردن جیغ و داد و بدرفتاری فرزندتان به او باج بدهید. میتوانید پیشگیری کنید، قبل از بدرفتاری فرزندتان او را تشویق کنید! @nooredideh
بحث وام و قسط و قرض را از زندگی هاتون حذف کنید و اجازه ندهید که بچه ها هم یاد بگیرند چون قسطی خریدن و وام گرفتن از چیزهایی هستند که زندگی را تباه می کنند. بلکه بچه ها باید یاد بگیرند که همیشه پس انداز داشته باشند و نیازهایشان را نقد خریداری کنند، اگر ندارند، صبوری کنند.  ما اول می خریم بعد قسط می پردازیم حال ما می گوییم که اول قسط ها را جمع کنید بعد خرید کنید با این کار کودک هم می آموزد که صبوری کند و عمرش را پیش فروش نکند.قسط دادن یعنی پیش فروش کردن عمر، یعنی با ارزش ترین چیزی که داریم را به حراج گذاشته ایم. تفکر انفاق، خیریه و زکات داشته باشیم البته با زیربنای ایجاد جریان نه گداپروری.  ما مسئول رشد خودمان هستیم و در مقابل رشد دیگران مسئولیت داریم، انفاق یعنی عمل به مسئولیت. (نعوذباا...)انفاق برای خرید خدا نیست، ما با انفاق بهشت و جهنم نمی خریم. انفاق یک بخشی از بهای چیزی است که قبلاً گرفته ایم، به همین دلیل انفاق باید بی منت باشد، وظیفه برای ما باشد و احساس مسئولیت باشد. من یک بخش کوچکی از آن چیزی که قبلاً دریافت کرده ام را به دیگری می دهم پس چه منتی می توانم داشته باشم. چیزی از خودم نمی دهم بلکه از چندین برابری که به من داده شده را یک کوچولو به دیگران می دهم و این به خاطر این است که دیگران هم رشد کنند.  انفاق در مسیر رشد انسان ها باید باشد، انفاق در راه خدا باید باشد نه برای خدا. انفاق برای معامله کردن نیست. پول دست بچه ندهید و بگید که ثواب داره این رو بده به گدا بعد روز قیامت بالاخره یه چیزی بابتش می گیری! نخیر هیچ خبری نیست چیزی نمی گیریم چون از چیزی که قبلاً گرفته ایم انفاق کرده ایم. راه خدا راه رشد است. تفکر انفاق را به عنوان یک تفکر والا ببینیم نه به عنوان گداپروری و صدقه دادن. اگر از غذای خودمان می خواهیم انفاق کنیم روایت است که اولِ دیگ را انفاق کنید نه این که خودمان بخوریم و ته مانده ی دیگ را ببخشیم، خداوند مرشد چلویی را رحمت کند، ایشان در بازار چلو کبابی داشتند و هروقت درب دیگ ها را باز می کردند اول چهارده تا غذا کنار می گذاشتند به نیت چهارده معصوم و می آمدند و غذاها را می بردند، ایشان اول غذا را می گذاشتند نه مانده ی آن را. بحث انفاق را به عنوان یک ارزش وارد خانواده کنیم، به عنوان یک باید، یک مسئولیت و یک وظیفه و یک تعهد و عامل رشد نه عامل تکبر. (ادامه دارد...) {قسمت47} [مباحث کودک متعادل ] @nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده
امام صادق علیه السلام: 🔻چشمهایت را جز از روی دلسوزی و مهربانی با پدر و مادر خیره مکن 🔻وصدایت را بلندتر از آنها نکن 🔻دستهایت را بالای دستهای آنها مبر 🔻جلوتر از آنان راه مرو. Join @nooredideh
کودکان به مرزبندی‌ها نیاز دارند بدون وجود مرزبندی‌های مشخص، هیچ گونه راهنما و اصولی هم برای زندگی وجود نخواهد داشت. زندگی کردن بدون اصول و راهنما نیز احساس ناامنی را در زندگی کودکان به‌وجود می‌آورد. والدین، مهم‌ترین و اصلی‌ترین مرجع امنیت در زندگی کودک هستند و اگر رفتار والدین طوری باشد که نشان بدهد هیچ کنترلی بر زندگی کودک ندارند، روند بی‌اعتمادی‌ها و بی‌اطمینانی‌ها نیز در زندگی کودک آغاز می‌شود. توجه داشته باشید که کودکان ذاتا به سمت محدودیت‌ها حمله می‌برند، ‌چون نیاز دارند بدانند که محدودیت‌هایی هم وجود دارند و افرادی هم هستند که می‌خواهند امنیت آنان را تامین کنند. @nooredideh
به جای تذکر و امر و نهی های پی در پی در خانه، فرزند خود را به همکاری دعوت کنید. مثلا وقتی که اتاق او به هم ریخته می بینید یا می بینید که کف اتاق را رنگی کرده است به جای اینکه به او بگویید‌‌‌؛ "چه کسی این همه ریخت و پاش کرده؟!" یا "چه کسی این رنگ ها را کف اتاق مالیده؟!" می توانید این گونه مطرح کنید. 👇 1. مشکل را تشریح کنید. "میبینم که کف اتاق پر از رنگ شده!" 2. آگاهی بدهید. "پاک کردن رنگ قبل از اینکه خشک شود آسان تر است. 3. یک راهی را پیشنهاد کنید. "می شود آن را با تکه ای پارچه یا اسفنج خیس تمیز کرد. 4. با یک کلمه یا حالت آن را ادا کنید. "رنگ" 5. احساس خود را بروز دهید: " دوست ندارم کف زمین را پوشیده از رنگ ببینم" 6. نوشته ای ارائه دهید: " قابل توجه نقاشان، لطفاً قبل از ترک اتاق کف زمین را به حالت اول خود در آورید با تشکر" 👇 Join @nooredideh
نوازش تشويق نيست، نوازش نياز بچه هاست مثل غذا، ما بايد بچه را نوازش كنيم، بچه هميشه بايد نوازش بگيرد، چه كار خوب بكند و چه كار بد بكند. 👇 Join @nooredideh
بال‌های کودک‌تان را نبندید وظیفه کودک نوپای شما در زندگی به دست آوردن حس استقلال است. بنابراین به او اجازه دهید تا عروسک‌هایش را سر جایشان بگذارد، بشقابش را از روی میز بردارد و خودش لباس‌هایش را بپوشد. سپردن مسئولیت به کودکان، اعتماد به نفس آن‌ها و آسودگی خیال شما را تقویت می‌کند. سعی نکنید همه چیز را درست کنید به کودکان اجازه دهید تا راه‌حل‌های خودشان را پیدا کنند. زمانی که شما از روی محبت، کودک خود را به اشتباه کوچکش آگاه می‌کنید، بدون این‌که به سرعت آن را اصلاح کنید، به او حس اعتماد به نفس و انعطاف‌پذیری می‌دهید. @nooredideh
اجازه بدهید حسّ کنجکاوی کودکانِ با خراب کردن اسباب‌بازی ها یشان، پاسخ داده شود تا آرام آرام، جذّابیت این کار برای آنها از بین برود. برخی معتقدند باید مراقبت از وسایل شخصی را از همان ابتدا به فرزند یاد داد؛ امّا این دسته از دو نکته غافل‌اند که اوّلاً کودک، بویژه در سنین دو یا سه سالگی و پایین‌تر از آن، مراقبت از اشیای شخصی را در سالم نگه‌داشتن آنها نمی‌داند. او دوست دارد از وسایلش استفاده کند و خراب کردن اسباب‌بازی را هم نوعی استفاده از آن می‌داند ثانیاً کودکان هر اندازه به هفت سالگی نزدیک‌تر می‌شوند، حسّ مراقبت از وسایل در درونشان قوی‌تر می‌شود. Join @nooredideh
پیشرفت و موفقیت فرزندت را با خودش مقایسه کن، گاهی اوقات چه بسا فرزند درمقایسه با کودکان دیگر هنوز عقب باشد ولی نسبت به عملکرد قبل خودش پیشرفت کرده است او را بایدتشویق کنید کاری به دیگران نداشته باشید
وقتی فرزندتان کار اشتباهی انجام میدهد، به او بگویید؛ به خاطر راستگویی اش، در مجازات او تخفیف قائل می‌شوید به او یاد دهید که راستگویی در هر حال، بهتر از دروغگویی است، حتی اگر عواقبی در پی داشته باشد. 👇 Join @nooredideh
لحظه ای را که "دیوید" پسرم به دنیا آمد به خاطر دارم. پنج ثانیه از تولدش گذشته بود و هنوز نفس نکشیده بود. وحشت زده شدم. پرستار با کف دست به پشتش میزد. پاسخی نبود. وضع بحرانی بود. پرستار گفت: از اون کله شق هاست! باز هم پاسخی نبود. لحظه‌ای بعد سرانجام گریه کرد. "صدای تیز یک نوزاد" آرامشی که به من دست داد غیر قابل توصیف بود. ولی پس از آن در شگفت بودم که آیا او واقعاً کله شق است؟ تا زمانی که او را از از بیمارستان به خانه آوردم نظر پرستار را خوب حلاجی کردم ونتیجه گرفتم آنها فقط کلمات مضحکی از یک زن معمولی بود. تصور کنید آدم برچسبی بزند روی موجودی که کمتر از یک دقیقه سن دارد! هنوز هم که سالها به از آن زمان می‌گذرد، هر وقت "علیرغم ناز و نوازش ای که به او می کنم" در گریه کردن لجاجت می ورزد یا حاضر نمی‌شود غذای جدیدی را بخورد یا از خوابیدن طفره می‌رود یا از سوارشدن به اتوبوس کودکستان خودداری می کند یا گرمکن اش را در روزهای سرد نمی پوشد، این فکر به سرعت از مغزم می گذرد که به راستی آن پرستار حق داشت و کله شق است. من باید بهتر می‌دانستم زیرا تمام دوره های روانشناسی را که گذرانده بودم، درباره خطرات تلقین به نفس آگاهی‌های لازم را داده بودند. اگر شما به کودکی بر چسب" کند ذهن" بزنید، ممکن است خود راکند ذهن تصور کند. اگر کودکی را بد جنس تصور کنید، این فرصت را برای او فراهم آورده اید تا به شما نشان دهد می‌تواند تا چه اندازه بدجنس باشد. به هر قیمتی که شده از انگ زدن به کودک خودداری کنید. من هم کاملاً با این امر موافق بودم ولی هنوز نمی دانستم از فکر کردن به فرزندم به عنوان "بچه ای کله شق" دست بکشم. تنها آرامشی که داشتم این بود که می‌دیدم من تنها مادری نیستم که چنین می‌کنم. دست کم هفته‌ای یکبار از برخی والدین چیز هایی نظیر اینها را می‌شنیدم. "بچه ی بزرگم مرتب برایم دردسر درست میکنه؛ اما کوچیکه همونی است که دلم میخواهد." " بابی قلدر به دنیا اومده." "بیلی ساده‌لوحه، همه میتونن گولش بزنن." "میشل توی خونه مشاور ماست. برای هر چیزی جوابی داره." "دیگه نمیدونم غذا به جولی چی بدم. خیلی مشکل پسنده." "برای ریکی چیز خریدن، پول تلف کردنه. دستش به هر چی بخوره ضایع میشه. پسر واقعاً مخربیه." من از اینکه می دیدم این کودکان چگونه خودشان را با برچسب های شان وفق می‌دهند، تعجب می کردم و حالا پس از سال‌ها با شنیدن آنچه که در خانواده ها می گذرد، پی برده‌ام این برچسب زدن ها به کودکان می توانند از یک نقش کاملا بی ضرر شروع شود. از کتاب "به بچه ها گفتن، از بچه ها شنیدن " کانال تربیتی نوردیده 👇 Join @nooredideh
زمانی که پیرترمیشویم بیشتر وبیشتر درمی یابیم که مهم نیست چه ظاهری داریم یا مالک چه هستیم! مهم انسانی ست، که به آن مبدل گشته ایم! @nooredideh
به جای فریاد زدن بر کودک، اطلاعات را در اختیارش قرار دهید. وقتی اطلاعات را در اختیار کودکان قرار می‌دهید معمولا آنها خودشان متوجه می شوند چه باید بکنند... ❌ اگه یه بار دیگه روی دیوار چیزی بنویسی کتک مفصل میخوری. ✅ دیوار برای نوشتن نیست بلکه کاغذو درست کردن که روش چیزی بنویسی. ❌هیچ وقت شده یه بار توی کار خونه به من کمک کنی؟ ✅ خیلی خوب میشد اگه میز برای شام آماده می شد. @nooredideh
وقتي فرزندتان از انجام كاري لذت ميبرد، دستور دادن شما براي توقف كار بي نتيجه خواهد بود. مثلا وقتی کودک در حال بازی رایانه ای یا تماشای تلویزیون است؛ اگر مادر بیست بار هم بگوید: _ بسه دیگه _ پاشو دیگه _ درس هات مونده _ چشم هات آسیب می بینه _ بیام خاموشش کنم و... ولی کودک حاضر نیست، ادامه ندهد و لذتش را متوقف کند. پس بهتر است به جای این حرف ها یا تهدیدها به او پیشنهاد یک جایگزین جذاب بدهید، یا به او زمان اتمام بدهید. مثلا بگویید: بیا با هم کیک بپزیم. بریم فوتبال بازی کنیم. وقتی عقربه بزرگ ساعت به عدد سه رسید، تلویزیون را خاموش کن. بریم با رنگ انگشتی روی دیوار حمام نقاشی کنیم. بسته به علایق فرزندتان جایگزین در نظر بگیرید و مدام تذکر ندهید. 👇 join @nooredideh
انتقادکردن، به نوعی جراحی شخصیت است. وقتی جراحی می خواهد توموری را از بدن بیمار خارج کند، مواظب است تابه رگ و پی های سالم اطراف تومور آسیب نزند. والدین نیز وقتی که تیغ انتقاد را در دست میگیرند لازم است مواظب قسمتهای سالم شخصیت فرزندشان باشند، مثلا وقتی میخواهند از نوجوان به خاطر عدم مسئولیت پذیری انتقاد کنند نباید کل شخصیت او را زیر سوال ببرند. پس جملاتی مثل:«کلا از تو ناامید شدم، تو هیچی نمیشه و ...» آسیب زننده است. بهتراست بعد از گفتن بعضی نکات مثبتش که مطمئنا دارد، فقط از عدم مسولیت پذیری او انتقاد کنند Join @nooredideh_nojavan
اگر در رفتار با کودک از تنبیه بدنی، تهدید کلامی، ایجاد ترس و وحشت استفاده شود کودک پیوسته خود را در معرض خطر احساس می کند و دچار می شود 👇 join @nooredideh
نکته ی بعد در مهارت ها اقتصادی، ازرش افزوده است. ارزش افزوده یعنی سود. یعنی من یک چیزی خریدم یک سودی روی آن کشیدم و فروختم. با تفکر سود و سودآوری و بهره وری آشنا شویم. ما هر کاری که می کنیم باید در آن سود کنیم. ما باید سودآور فکر کنیم نه سود محور.  ما هر کاری که می کنیم در مقابل آن یک چیزی پرداخت می کنیم. چی پرداخت می کنیم؟ عمرمان را پرداخت می کنیم. تفکر سودآوری یعنی حالا که من نصف روز، عمرم را از دست دادم، چی به دست آوردم؟ سود کردم یا زیان؟ تفکر جامع سود و زیان باید داشته باشیم و البته در اقتصاد جنبه ی مالی آن. بچه ها باید با بهره وری آشنا شوند. بهره وری خیلی مهم است و من گاهی دلم می خواهد که آن را در رده ی ارزش ها بگذارم. چگونه می توانیم همین کیفیت را با هزینه ی کمتر در زندگی داشته باشیم؟ چگونه می توانیم یک ناهار عالی بخوریم ولی با پول کمتر؟ 🔻یک مثال از ژاپن می زنم، ژاپنی ها یک جایزه ای دارند به نام کایزن، کایزن معادل بهره وری است. این جایزه که رقم خیلی بزرگی هم هست به کسی می دهند که در آن سال بیشترین بهره وری را داشته باشد، چند سال پیش این جایزه به دو مستخدم تعلق گرفت که اگر اشتباه نکنم در کمپانی نیسان بودند، این دو نفر مسئول چایی بودند، کارمندها که غذا می خوردند این دو نفر به آن ها یک قوری چایی و یک فنجان و شکر می دادند بعدها این دو نفر به شرکت پیشنهاد کردند که چایی را به ما کنتراکت بدهید که ببینیم می توانیم هزینه ی تمام شده ی آن را پایین بیاوریم یا نه، یکسال این شرکت تهیه ی چایی را به این دونفر سپرد و این دو دیگر دست کسی قوری چایی نداند و گفتند که هر کسی چایی می خواهد از یکی تا ده تا ما برای شما می آوریم، چون مثلاً هر قوری اگر سه نفر چایی می داد بعضی قوری ها کاملاً تمام نمی شد، یک سال روند بدون قوری ادامه پیدا کرد و بعد آمار گرفتند و متوجه شدند که هزینه ی چایی 20 درصد کاهش پیدا کرده است و میزان رضایت کارمندان از صرف چایی 25 درصد افزایش پیدا کرده بود و در نهایت این جایزه ی بزرگ را به این دو نفر دادند چون با این دو نفر با حفظ کیفیت، رضایتمندی را بالا برده بودند و باعث کاهش قیمت شده بودند این یعنی بهره وری. (ادامه دارد....) {قسمت48} [مباحث کودک متعادل ] @nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده
کارهایی که نباید جلوی کودکان انجام دهید 🔸بکار بردن الفاظ نامناسب در حضور کودک 🔸بی‌احترامی به دیگران 🔸ایجاد تنش و درگیری با اطرافیان 🔸عدم مدیریت و برنامه‌ریزی در امور روزانه 🔸بی‌اعتنایی به معنویات و واجبات دینی 🔸عدم ابراز علاقه به درس و مطالعه @nooredideh
🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸بچه را آزاد بگذارید؛ روحیه و ارادۀ او را خرد نکنید!🔸 ▫️انبیاء، فرزندانشان را بیشتر از ما آزاد می‌گذاشتند! روزی خلیفۀ اول بالای منبر بود. امام مجتبی (ع) نیز طفلی چهار‌پنج‌ساله بود. از منبر بالا رفت تا دست او را بکشد و پایین بیاورد. به او گفته بود: «از منبر جدم بیا پایین». این را به حضرت گفتند. حضرت فرمود: والله من یادش ندادم، این خودش این‌گونه است! سپس شاهد آوردند و فرمودند: شما می‌دانید وقتی پیغمبر در حال نماز بود، حسن از وسط صف‌ها رد می‌شد و خودش را به پیغمبر می‌رساند. سوار گردنِ پیغمبر می‌شد، درحالی‌که ایشان در سجده بود. پیامبر سر از سجده برنمی‌داشت تا او پایین بیاید. همچنین وقتی حضرت می‌خواست بایستد، یک دستش روی زانویش بود و یک دستش بر شانۀ حسن. پیامبر نمی‌گفت این بچه مشغولم می‌کند. نمی‌گفت این است. ▫️چرا حضرت، اینطور می کرد؟ زیرا دورۀ طبیعت فرزندش است. می‌خواهد او کند، نمی‌خواهد بچه . می‌خواهد واهمۀ بچه از مردم، از بین برود. می‌خواهد این بچه در بزرگسالی مشرک نشود، عابد و مقلد مردم نباشد. بر اثر همین رفتارها است که وقتی امام حسن (ع) می‌بیند مصلحت اسلام در صلح با معاویه است، دریغ نمی‌کند؛ درحالیکه مخالف‌ها که هیچ، دوستانش هم به او معترض بودند. چه‌کسی می‌تواند جلوی این موج بایستد؟ آن‌که در بچگی اینچنین رشدش داده باشند. ▫️ما بچه‌های خود را می‌کنیم. او چگونه جلوی استعمار بایستند؟! ما فکر می‌کنیم او بی‌ادب و بی‌تربیت است؛ لذا با خشونت‌هایمان، تمام و عصارۀ را در بچه می‌شکنیم. @haerishirazi
کودکان زمانی که آزادند و بازی میکنند، توانایی ذاتی خارق العاده درخلاق بودن دارند. متاسفانه افراط در وظایف پدر و مادری باعث خفگی ونابود شدن این توانایی ذاتی می شود. Join @nooredideh
اسباب بازی برای کودک، مثل ابزار آزمایشگاهی برای یک دانشمند است. به این شرط که، قابل دستکاری و ساخت مجدد برای کودک باشد، متناسب با سن او باشد، کودک ترسی از خراب شدن آن نداشته باشد و بتواند در نحوه استفاده از وسیله بازی خلاقانه عمل کند. @nooredideh
تحقیقات ثابت کرده که تنبیه بدنی کودکان آنها را نافرمان تر کرده و احتمال ایجاد بیماریهای روانی در سنین بالاتر را در آنها افزایش می دهد. این پژوهش شامل بررسی 160 هزار کودک طی 50 سال بوده است. طفل کتک خورده از زمان طفولیت می آموزد که راه حل مشکلات، منازعه و ابزار خشم به دیگران است. 👇 Join @nooredideh
زماني كه از فرزندانمان فعل يا حرف اشتباه و منفي اما بامزه سر ميزند، به شوخي نگيريم و با خنده انتقاد نكنيم. تكليف او را روشن كنيم! بالاخره حرف يا كارش بد بوده يا خوب و بامزه؟ اگر بد بوده چرا مي خنديم؟ گاها رويمان را بر مي گردانيم و مي خنديم كه مثلا نبيند! البته كه متوجه مي شود! اين تعارض رفتاريِ والدين سر درگمي كودك در انتخاب و ادامه ي رفتار را به دنبال دارد، و معمولا اين خنده ها اثري بسيار قوي تري از آن انتقاد دارد و باعث تثبيت رفتار نامطلوب مي شود. نه خودمان را گول بزنيم نه فرزندمان را! قاطع باشيم! اين خنده هاي بي جا، كار دست آينده ي كودكان مي دهد! 👇 join @nooredideh
دنياي كودكان با دنياي بزرگسالان متفاوت است. دنياي كودكان، بازي، خلاقيت، تخيل، فعاليت، پر انرژي بودن و كشف دنياي پر راز و رمز اطراف و قوانين طبيعت است. دنياي بزرگسالان اما پر از بايدها و نبايدها، قوانين خشك و پيچيده است. ما كودكانمان را به دنياي خودمان ميبريم و انتظار داريم تمام قوانين ما را درك و اجرا كنند، در حاليكه در بيشتر مواقع ما هيچ دركي از دنياي كوچك آنها نداريم. 👇 Join @nooredideh
کودک موجودی است استثنایی که باید به آن عشق دادوعشق بزرگترین نیاز او نیاز به محبت است از کنارخواسته های کوچکش نبایدآسان گذشت پاسخ به این نیازها, پاسخ به امنیت کودک است فراتر از آن چیزی که فکرمیکنید میفهمد وراحتر از آن چیزی که فکرمیکنید آرام میگیرد با او حرف بزن هرچند که زبان تو را نفهمد و او را لمس کن هرچندکه پاسخی نگیری مطمئن باش پاسخ نگاه ها و مهربانی هایت را روزی به تو خواهد داد زیباتر و حساستر از آن چیزی است که می اندیشی او را دریاب چرا که او...."‌"تنها یک کودک است 👇 join @nooredideh