وقتی فرزندتان عصبانیت است: 1. به او بگویید که چرا عصبانی است. (تو عصبانی هستی چون علی خرطوم فیلت رو کنده) 2. احساسات او را تایید کنید. (اگر این اتفاق برای وسایل منم می‌افتاد، ناراحت می‌شدم) 3. توضیح دهید که کارهایی مانند لگد زدن و... راه‌های مناسبی برای مقابله با عصبانیتش نیست. 4. از او سوال کنید که فکر می‌کند واکنشش چه حسی را در دیگران ایجاد می‌کند. 5. پیامدهایی مانند محرومیت از بازی و ... را به او تاکید کنید. 6. از او بخواهید زمانی که آرام‌تر شد حتما از طرف مقابلش عذرخواهی کند. @nooredideh

باید با بچه ها بازی کرد و وقتی که برنده می شویم اصلا بردن خودمان را مهم نکنیم. باید با آنها بازی کرد و وقتی که می بازیم، کاملا وانمود کنیم که هیچ اتفاقی نیفتاده است، بلکه تاکید بر این باشد که: چه اندازه کوشش کردیم، با چه سرعتی دویدیم، چقدر عرق کردیم، چقدر تشنه شدیم، چقدر راه آمدیم. باید به محتوای بازی توجه داشت نه به جنبه رقابتی بازی. Join @nooredideh

از زیاد حرف زدن برای فرزندتان جداً خودداری کنید. اگرچه حرف زدن با کودک لازم و مفید است اما زیاد حرف زدن تاثیر سازنده ای ندارد. ◻️ آنچه را قبلا گفته اید تکرار نکنید! ◻️ چیزی را که کودک خود می داند، به او نگویید (بیشترمواقع کودک از اشتباهش آگاه است، پیامد طبیعی رفتار، خود بهترین آموزگار است)! ◻️ تکرار موجب اختلال در ارتباط سالم، اوقات تلخی، بگو مگو و استیصال می شود! ◻️ گاهی هنگام خطای کودک سکوت کنید! « زیاده گویی » مقدمه نشنیدن است .

🔸هدیه دادن به محارم و بوسه بر فرزند #استادعالی 💠@masoudaali_ir

نکته ی بعد، تغییر نگاه از نداشته ها به داشته ها است. بعضی آدم ها با داشته هایشان زندگی می کنند و بعضی با نداشته هایشان، شما جزو کدام گروه هستید؟ بیشتر به چه چیزی نگاه می کنید؟ پاسخ حاضرین: نداشته ها. داشته های من در مقابل نداشته های من مثل قطره در مقابل اقیانوس است. هر چیزی که در دنیا هست و من آن را ندارم مسلم است که جزو نداشته های من حساب می شود. وقتی با نداشته هایم زندگی می کنم یعنی در جهنم زندگی می کنم. ما انسان هستیم و لحظه به لحظه در حال انتخاب هستیم. اگر با داشته هایمان زندگی کنیم و لذت ببریم و کِیف کنیم پس در بهشت خواهیم بود و اگر با نداشته هایمان زندگی کنیم، در حسرت و آتش و دوزخ خواهیم بود. بیاییم ببینیم چی داریم؟ لذت ببریم و شکرگزاری کنیم و سپاسگزار باشیم. یکی از ارزش های زندگی سپاسگزاری است. سپاسگزاری های ما در مقابل حسرتهایمان بسیار ناچیز است و آن قدر در حسرت به سر می بریم که فرصت سپاسگزاری پیدا نمی کنیم و اصلاً داشته هایمان را نمی بینیم. بچه ها را با تفکر مشارکت بار آورید و در کل خانواده باید مشارکتی اداره شود. در خانواده ی مولد تحکیم نقش ها صورت می گیرد. در حالی که امروزه پدر وقتی از خانه بیرون می رود اعضای خانه او را نمی بینند و وقتی هم که برمی گردد همه خوابند، 🔸این تعریف نقش پدر است، فقط یک ماشین پول سازی است 🔸 و تعریف نقش مادر، دویدن با تمام وجود چه شاغل باشند و چه نباشند و در کل تعریف نقش والدین در دنیای امروز سرویس دادن به یک الف بچه شده است. (ادامه دارد...) #کودک_و_تفکراقتصادی {قسمت21} [مباحث کودک متعادل ] @nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده

مهمترین وظیفه پدر و مادر این است که خودشان نمونه‌ای عملی از رفتار و کردار نیک باشند. زیرا یادگیری مشاهده‌ای در تعلیم و تربیت کودک، تاثیری به مراتب بیشتر از پند و اندرز دادن دارد. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 @nooredideh

💠هفت رفتاری که فرزندت را با آن فلج میکنی ✅ دستش نباشید 🔸از همون بچگی عادتش بدین که چیزی رو دستش ندین و روی میز یا جای دیگه ای بزارین تا خودش بیاد برداره اگر نمیاد نزدیکش بذارید تا اینجوری مسئولیت‌پذیر بشه. ✅ زبانش نباشید 💥به جاش سلام نکنید، خداحافظی نکنید، شعر نخونید و اجبارش نکنید که این کارا رو انجام بده و اگه دوست نداشت انجام بده، سرزنشش نکنید. ✅ حامی افراطی نباشید 🔸درسته که بعضی مواقع باید از کودکان حمایت کنیم ولی اگه همیشه و همه جا بخواهیم این کار رو بکنیم خیلی اشتباهه؛ برای این که یاد بگیره از حقش دفاع کنه با بازی و نمایش بهش یاد بدین. ✅ بلندش نکن 🔸وقتی زمین می خوره یا یه آسیب خیلی کوچیک می بینه فوراً بلندش نکنید و بذارید خودش تلاش کنه و از جا بلند شه ولی باهاش همدردی کنید. (البته اگه به شدت زمین نخوره) ✅ کنترلگر نباش 🔸اگه همه کارا و رفتارهای کودک‌ مثل بازی کردن، تمیزی اتاقش، رفت و آمدش و.... رو بیشتر از حد کنترل کنید از خودش ناامید میشه. ✅ پاهاش نباش 🔸بچه بالای دوسال رو نباید مرتب حمل کنید و اینطرف و اونطرف ببرید بلکه باید به راه رفتن تشویقش کنید. ✅ به جاش تصمیم نگیر 💥توی نیمی از تصمیم گیری ها اجازه بدین کودک انتخاب گر باشه مخصوصاً کودک بالای ۳ سال؛ مثلاً میتونی تو انتخاب غذا و رنگ لباس و.... از کودک نظرخواهی کنید. @nooredideh

💠 از هر پدر و مادری چه نوع فرزندی بوجود می آید؟ یونگ اعتقاد داشت که برخی از انسانها دو چهره دارند: چهره ای که به دیگران (و حتی خودشان) نشان می دهند، که یونگ آن را "ماسک" یا "نقاب" (پرسونا persona)  می نامید و چهره ای که در پشت این نقاب پنهان است که یونگ آنرا سایهshadow می‌نامد. اما بازی زندگی گاهی بازی پیچیده ای است! وقتی پدر یا مادری دچار چنین نمایشی است در فرزند او تمایلی برای مقاومت در برابر این افراط شکل می گیرد. مثلا در مقابل پدر یا مادری که بیش از حد منظم یا وسواسی است فرزندی بزرگ می شود که شلخته و بی نظم است! در برابر پدر یا مادری که بیش از حد درویش مسلک و پارسا نماست، کودکی رشد می کند که پول دوست و حسابگر است" و این همان چیزی است که یونگ می‌گوید : 🔸هیچ چیز بیش از زندگی نزیسته والدین بر فرزندانشان تاثیر نمی‌گذارد! به همین خاطر یونگ توصیه می کند که هنگامی که با فرزندانتان بر سر موضوعی اختلاف نظر شدید و درگیری دارید و نمی توانید همدیگر را تحمل کنید زمانی را به این اندیشه و پرسش اختصاص دهید؛   "آیا این افراط فرزندم پاسخی به افراط من در جهت معکوس نمی باشد؟" همچنان که در قانون سوم نیوتن می خوانیم: "هر عملی را عکس العملی است مساوی و در خلاف جهت آن" ✅ دکتر حسن شفیعی-استادیار روان شناسی @nooredideh

هرس کردن درخت، باعث رشد بیشتر آنها می شود.اما هیچ باغبانی نهال تازه جوانه زده را هرس نمی کند. چند سال اول زندگی کودک هم زمان پرورش کودک است نه تربیت او!! والدینی که در سال های اول زندگی فرزندشان را تنبیه می کنند، یا داد می زنند در حقیقت باغبانانی هستند که نهال تازه جوانه زده را هرس می کنند. @nooredideh

کریگ رمی، پروفسور روانشناسی کودک می گوید: «واقعا لازم است والدین بدانند که چقدر داده هایشان به فرزندان مهم و سرنوشت ساز است و کودک از سنین بسیار پایین و بدو تولد تحت تأثیر تربیت والدین قرار می گیرد.» تحقیقات دانشمندان روی دو گروه شاهد و آزمایشی از کودکان نشان داده است که تجارب و تعالیم دوران کودکی روند رشد و تکامل فکری را تسریع و تقویت می کند. دو سال اول زندگی به نوعی دوره طلایی رشد مغزی کودک است و این زمان دوران ایجاد ارتباطاط مغزی به حساب می آید. در این سن در مغز بیش از ۳۰۰ تریلیون ارتباط وجود دارد و در همین زمان سلولهایی که هنوز مرتبط نشده اند و مورد استفاده قرار نگرفته اند غیر قابل استفاده می شوند. @nooredideh

شکل گیری شخصیت از یکسالگی است و باید از وقتی کودک شروع به چهاردست و پا رفتن می کند به اندازه ی توانش به او مسئولیت بدهیم. بگردید و ببینید کودک یک ساله که دیگر توانایی راه رفتن دارد را چه کاری می توانید به او محول کنید، مسئولیت پذیری از همین جا شروع می شود. دوستی می گفتند که ما شش تا بچه بودیم هر روز هفته وظیفه ی یکی از ما بود که دستشویی خانه را بشوید و امروز ایشان از افراد موفق جامعه هستند. کار خانه باید تقسیم شود. در مقابل غذایی که می خورم، امکاناتی که دارم و از نعمت ها بهره می برم، من چی در سفره ی خانواده می گذارم. عالم هستی یک سفره ی بزرگ است ما از آن چی برمی داریم و چی می گذاریم. جامعه ای خوشبخت است که بیشترین آورده را در سفره داشته باشد و کمترین برداشت، بلکه برداشت به اندازه ی نیاز باشد و گذاشتن در سفره به اندازه ی توان باشد. بچه ها این گونه زندگی و عقل معاش را از ما یاد می گیرند. بچه های امروز سر پدر و مادر منت دارند که ما فرزند شما هستیم و حتی ادعا دارند که شما باید به ما افتخار کنین که بچه دارین و باید دست به سینه باشید. بله ما همه به هم افتخار می کنیم اما هرکسی هم وظیفه ی خودش را دارد و باید انجام دهد. این آماده خریدن های همه چیز به خانواده ها و تربیت بچه ها آسیب وارد می کند چرا ما سزیجات و حبوبات را آماده و پاک کرده می خرید؟ در حالی که بچه ها هستند و می توانیم به آن ها محول کنیم. مشارکت، همکاری و احساس مسئولیت هرسه جزو ارزش های زندگی هستند. همه ی خانواده ها درگیر این تفکر هستیم که فرزندمان بزرگ شد چه کاره شود؟ به خصوص خانواده هایی که پسر دارند درگیر تفکر اشتغال هستند. به نظر من ما در ایران مشکلی به نام بیکاری نداریم و این فقط بازی های ذهن ما است که کار نیست. ما مشکلی به نام اشتغال نداریم بلکه ما تفکر اشتباه در مورد اشتغال داریم. در ایران اشتغال یعنی چی؟ یعنی ما شغل می خواهیم برای درآمد و در کل اشتغال را فقط در درآمد آن می بینیم؛ تحصیل می کنیم برای شغل بهتر و درآمد بیشتر. در حالی که در همه ی جای دنیا و کشورهای پیشرفته، اولین هدف اشتغال، خدمت است بعد درآمد. و از بچگی این تفکر را به وجود می آورند که « من چی کار می توانم کنم که در مقابلش دستمزد دریافت کنم» اما ما با این تفکر بزرگ می شویم که « چقدر می تونم بگیرم در مقابلش حالا یه کاری می کنم! چطوری می تونم بخرم یا بفروشم و پول به جیب بزنم» و اسم این تفکر را هم زرنگی گذاشتیم. در حالی که روش درست، اول القاء تفکر خدمت است. من به جامعه چه خدمتی می توانم کنم بعد در مقابل آن پول بگیرم. وقتی کودک در خانه کار می کند به مسئولیتش در مقابل خانواده عمل می کند و یاد می گیرد و الگو می گیرد و بعدها به مسئولیتش در مقابل جامعه عمل می کند و بزرگ تر که شد به مسئولیتش در مقابل کائنات و جهان هستی عمل می کند. حال وقتی ما نمی گذاریم که فرزندانمان دست به سیاه و سفید بزنند و خودمان را موظف می دانیم که بهترین و بیشترین سرویس را به بچه ها بدهیم در واقع داریم در موردشون خشونت اعمال می کنیم و بدین صورت بچه ها تلاش را یاد نمی گیرند. (ادامه دارد...) #کودک_و_تفکراقتصادی {قسمت22} [مباحث کودک متعادل ] @nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده

دنیای دختر پدری😍 @nooredideh

مادر که میشوی نمیدانی از کجا ، کی ، چطور اینهمه تغییر ، اینهمه صــــبر ، اینهمه عشق  پیدا می شود.... مادر که میشوی همه چیز به یکباره خودش را تمام قد به تو نشان میدهد و تو دیگر خود قبل نیستی که نیستی. تمام وجودت سرشار از خنده های بی دلیل و با دلیل او میشود.... مادر که باشی اصلا مهربان تر می شوی. دلت حتی برای مورچه های کنار دیوار هم می لرزد. مبادا پا رویشان بگذاری. مبادا مادری منتظرشان باشد.. مادر که باشی دل نازک تر می شوی. join @nooredideh

💠 حضرت امام صادق عليه ‏السلام ياد مرگ... خواهش هاى نفس را مى ميراند و رويشگاه هاى غفلت را ريشه كن مى كند و دل را با وعده هاى خدا نيرو مى بخشد و طبع را نازك مى سازد و پرچم هاى هوس را درهم مى شكند و آتش حرص را خاموش مى سازد و دنيا را در نظر كوچك مى كند. @nooredideh

یکی از توصیه های همیشگی من این است که تولید خانگی داشته باشیم یک مورد همین سبزی پاک کردن، حبوبات پاک کردن است. کودک یا نوجوان داریم چه اشکالی دارد حبوبات بدهیم پاک کنند و بفروشند و یا هدیه بدهید. دوستی می گفتند که وقتی در سن نوجوانی بودند مادرشان مرتب سبزی و حبوبات می خریدند که دخترها پاک کنند و مرتب ترشی می گذاشتند و دائم کار می تراشیدند و دخترها مشغول بودند و همیشه هم برای فامیل و همسایه سبزی خشک و ترشی هدیه می دادند، ایشان گفتند بزرگ که شدیم منظور مادر را از این کارها فهمیدیم چون به سن بلوغ رسیده بودیم و برای این که به فکر شیطنت نیفتیم مادر این گونه سر ما را گرم می کردند. چه اشکالی داره که بچه های ما هم حبوبات پاک کنند و بفروشند؟ یا چه اشکالی داره که اسباب بازها یا کتاب های خوانده شده را بفروشند و کار کنند؟ در کشورهای غربی این موضوع اجرا میشه ولی در کشور ما غیرقابل تصوره! تمام بچگی خود من (سلطانی) به کار در مغازه ها گذشته البته قبول دارم که الآن جامعه ناامن تر است اما بچگی ما اول صبح باید پیاده رو را آب و جارو می کردیم و اگر هم تعلل می کردیم دوتا پس گردنی می خوردیم. ما کار می کردیم الآن می فهمم که برای پول نبوده بلکه برای درک زندگی و تلاش بوده. حالا روزگار عوض شده باید نوع این تلاش ها را عوض کرد مثل جشنواره ها و بازارچه ها که برگزار می شوند شما هم دنبال کنید و استفاده کنید از این فضاها. این اصلاً افتخار نیست که همه چیز را آماده می خریم. دوستی در امریکا تعریف می کنند که در آن جا بچه ها جلوی درب منزلشان میز می گذارند و لیموناد می فروشند. تفکر تولید باید در بچه ها به وجود آید. (ادامه دارد....) #کودک_و_تفکراقتصادی {قسمت23} [مباحث کودک متعادل ] @nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده

اگر به شما بگویند از یک روز رفتارتان با فرزندتان فیلم تهیه شده، از دیدن آن به شما حسی خوبی دست می دهد وبه خود افتخار می کنید؟ یا خجالت زده می شوید و احساس گناه می کنید؟ مغز کودک شما هر روز از رفتار شما فیلم تهیه می کند ودر مغز خود ذخیره می کند و در آینده این فیلم ها را در مسیر زندگی خود تکرار می کند. آگاهانه انتخاب کنید چه رفتاری را تا آخر عمر می خواهید در ذهن فرزندتان حک کنید. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 join @nooredideh

نحوه شکل گرفتن جنین در رحم مادر @nooredideh

روش‌های بازی با کودک  برای والدین  پرمشغله ! 📺 اکثر والدین زمانی که ازسر کار به منزل برمی‌گردند ،اولین کاری که برایت سرگرم  کردن کودک خود انجام می دهند روشن کردن تلویزیون است. 📺 ما به شما چند روش می‌آموزیم  که بسیار بهتر از تلویزیون است و فعالیت کودک را بیش‌تر و رابطه  کودک  با خانواده را محکم‌تر می کند. 🛡۱) پازل: پازل‌های مناسب با سن کودک را تهیه کنید و یا تصویر یا عکسی را که خیلی به آن علاقه مند است به صورت پازل درآورید و از او بخواهید آن را برای شما درست کند. 📚۲) بلند خوانی : یک کتاب از کتابهای کودک را انتخاب کنید . به او کمک کنید تا یک استودیو کوچک برای خود درست کند مثلا با انداختن یک پتو یا یک ملافه می‌توان این کار را انجام داد. حالا از کودک  بخواهید که زیر پتو رفته و با نور چراغ قوه کوچک خود، مانند یک گوینده رادیو برای شما این قصه را بلند بخواند. 📊۳) نقشه خوانی: یک نقشه جلوی کودک  بگذارید و از او بخواهید بر اساس نوع نقشه، جاده اصلی ؛ بزرگراه‌ها ، کوه‌ها ، پل‌ها ؛ رودخانه‌ها و یا پارک‌ها را مشخص کند. 📩۴) نامه نویسی: اگر در سنین بالاتر است از او بخواهید که برای دوستان، فامیل یا اعضای خانواده نامه‌ای بنویسد و تمام کارهایی را که در طول هفته انجام داده به همراه اتفاقات جالب آن در نامه‌اش ذکر کند و اگر در سنین پایین‌تر است از او بخواهید تا نقاشی آن را بکشد. 🇧🇴۵) مرتب کردن کمد: از کودک بخواهید در مرتب کردن کمد و یا کشو لباس به شما کمک کند و یا اگر برزگتر است به او بگویید کشو میز و یا کمد خود را مرتب کند. 🚪۶) کاردستی درست  کنید: از او بخواهید تا برای شما یک کاردستی مثلا کلاه و یا کارت تبریک درست کند وسایلی مثل قیچی در اختیار او قرار ندهید. اگر کوچکتر است خودتان به کمک او بروید. - از شب قبل برای روزهایی که مشغله زیادی دارید، فکر کنید. توجه به نیازهای بچه جزو وظایف ماست  پس برای او هم برنامه‌ریزی مخصوص به خود را داشته  باشید. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 @nooredideh

وقتی صبر مادر تمام می‌شود😅 #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

اگر می‌خواهید فرزندان شاکر و قدردانی داشته باشید، باید دائما مقابل بچه‌ها زحمات همسرتون رو یادآور شوید و از هم تشکر کنید .... یادتون باشه هرگز بدگویی خاله، دایی، عمه، عمو ، بابابزرگ و مامان بزرگ رو جلوی بچه ها نکنید ... تضادهایی که بر اثر این رفتارها توی کودک ایجاد میشه می‌تونه روابط آینده شو تحت تاثیر قرار بده .... @nooredideh

💠 اینکه فرزندتان را در شلوغی به یکباره گم کنید،حس وحشتناکی است. ⭕️ این ویدئو از صلیب سرخ جهانی واکنش پدر و مادرها را به گم شدن بچه‌هایشان در شلوغی نشان می‌دهد . #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 @nooredideh

سؤال: اگر در منزل در عوض کاری که بچه ها انجام می دهند، به آن ها پول بدهیم عادت به این کار نمی کنند و برای هرکاری پول از ما بخوان؟ پاسخ : من ابتدا مشارکت را توضیح دادم و گفتم که یک سری کارها در خانه را باید بچه ها به عنوان مشارکت انجام بدهند و قرار نیست که دیگه ریز به ریز کارهای خانه را پولی کنیم این دیگه معامله گری می شود. ما کار مشترک انجام می دهیم مثل غذا خوردن و چیدن و بردن وسایل آن؛ سهم مادر و سهم پدر و سهم کودک در انجام آن مشخص می شود. یا مثلاً بچه مهد می رود یا مدرسه می رود و درس می خواند این ها همه شغل و وظیفه ی او حساب می شود. اما یک جاهایی بعضی کارها اضافه است. این دو باید از هم تفکیک شوند و اول مشارکت انجام شود بعد کارهای اضافه. مثل، می خواهیم دیوارها را تمیز کنیم، پسر بزرگ هم در منزل داریم، کارگر پانزده هزار تومان می گیرد مثلاً ما می گیم من بیست هزار تومان به تو پسرم میدم اما باید تمیز بشوری! بشوره تمیز کنه پولش را بگیره چه اشکالی داره؟! حتی چه خوبه که بچه ها برن و کوچه را تمیز کنند و کمک رفتگر کنند. یا کفش های همه ی اعضاء خانه را واکس بزند و در مقابلش دستمزد بگیرد. حالا ممکنه که به خاطر دستمزد بیان هی تند تند واکس بزنند حواستون باشه مثلاً فقط هفته ای یک بار دستمزد داره. بازی های زندگی را دقت کنید که درست انجام بدهید و درست هدایت کنید روح کلام و مطلب را دریافت کنید، با کتاب و جزوه بچه بزرگ نکنید. مسئله ی مهم این است که بچه ها تلاش برای پول درآوردن را یاد بگیرند. من در این جا کلیات را مطرح کردم. هر خانواده ای باید با باورها و ارزش های خودش عمل کند. روح کلام من این است که بچه ها را برای تلاش تربیت کنید نه برای آماده خواهی. بچه ها باید بدانند که باید تلاش کنند. یکی از مسائلی که در جامعه ی ما ندیده گرفته شده، تلاش است. تلاش فکری، جسمی، ذهنی و غیره. بیگاری در فرهنگ ما کلمه ی بدی است ولی باور کنید که چیز خوبی است. بچه ها خصوصاً کوچکترها عاشق بیگاری هستند، بیگاری یعنی کار بدون دستمزد، کار مجانی، بچه ها عاشق بیگاری هستند به خصوص تا زمانی که خیلی کوچک هستند. اما والدین به خاطر نظم و نظافت و میندازه و میشکنه و مخصوصاً به خاطر عجول بودن مانع کار بچه ها می شوند. ما می خواهیم که زود و تند و سریع همه چیز را ببندیم و درست کنیم. اجازه بدهید بچه ها کار کنند، می دونم خراب می کنند، می شگنند و گند می زنند ولی رشد می کنند. خوب تا این جا در زمینه ی تولید صحبت کردیم، در بخش بعد در زمینه ی مصرف و تفکر مصرف صحبت خواهیم کرد. #کودک_و_تفکراقتصادی {قسمت24} [مباحث کودک متعادل ] @nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده

اخطار قبلی ندهید گاهی حساسیت والدین به رفتار بد بچه ها در مهماني ها دامن می‌زند. آنها به خاطر نگرانی‌های خودشان، قبل از آنکه اتفاقی بیفتد بچه را از بعضی از کارها منع می‌کنند و می‌گویند مبادا فلان کار را انجام دهی. اما کودکی که از این طریق به حساسیت والدینش پی برده، مخصوصا آن کار را می‌کند. اگر والدین از قبل به او اخطار دهند و بگویند حق انجام چنین رفتاری را نداری، ذهن کودک به محض ورود به جمع، به سمت آن رفتار می‌رود. @nooredideh