🛑 امام على عليه السلام: راضى باش، تا به آسايش دست يابى غررالحكم حدیث 2243 @nooredideh

کودک موجودی است استثنایی که باید به آن عشق دادوعشق بزرگترین نیاز او نیاز به محبت است از کنارخواسته های کوچکش نبایدآسان گذشت پاسخ به این نیازها, پاسخ به امنیت کودک است فراتر از آن چیزی که فکرمیکنید میفهمد وراحتر از آن چیزی که فکرمیکنید آرام میگیرد با او حرف بزن هرچند که زبان تو را نفهمد و او را لمس کن هرچندکه پاسخی نگیری مطمئن باش پاسخ نگاه ها و مهربانی هایت را روزی به تو خواهد داد زیباتر و حساستر از آن چیزی است که می اندیشی او را دریاب چرا که او...."‌"تنها یک کودک است #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 join @nooredideh

سن مناسب برای  آموزش صبر به کودکان 👇 ١۴ ماه اول زندگی کودک زمانی است که باید به کودک حس اطمینان و امنیت داد.بنابراین در این زمان خواسته‌های او را بلافاصله پس از درخواست و حداکثر با تأخیر چندثانیه‌ای برآورده کنید. از بعد از این زمان تا دوسالگی علی‌رغم اینکه نباید در برآورده کردن خواسته‌های کودک کوتاهی کرد، اما گاه گاهی می‌توان در چند ثانیه تا یک دقیقه آن‌ها را منتظر گذاشت 🍀 دو تا پنج سالگی بعد از پایان دوسالگی والدین باید در هنگام درخواست کودک، برآورده کردن خواسته او را کمی به تعویق انداخته و از او بخواهند صبر کند. مثلاً؛ اول دستمو بشورم بعد بهت آب بدم. اول به بابا زنگ بزنم بعد بهت بستنی بدم. بذار چایی‌مو بخورم بعد توپتو می‌دم.بذار لیوانمو بذارم سرجاش بعد دستتو می‌شورم و …   گام به گام ۲۰ ثانیه شروع می‌کنیم و این زمان را بالا و بالاتر می‌بریم تا بچه‌ها به مرور بتوانند مثلاً یک روز صبر کنند. مثلاً به بچه سه ساله میگیم: “امروز پارک نمی‌ریم، فردا میریم.” یا به بچه ۵ ساله میگیم: “آخر هفته می‌تونیم خانه مادربزرگ بریم.” تا وقتی بچه۱۲ سالش شد میگیم: ” تو یک سال باید صبر کنی تا برایت دوچرخه بخریم. 🍀 یک نکته اگر فرزند شما ۱۲ سال، یا ۷ سال، یا ۴ سالش است و شما فرایند آموزش و تقویت صبر را آغاز نکرده‌اید، اشکال ندارد. از همان پله ابتدایی شروع کنید. یعنی از همان ۱۵- ۲۰ ثانیه آغاز کرده و گام به گام و پله پله زمانش را اضافه کنید.  بعد از پایان دوسالگی والدین باید در هنگام درخواست کودک، برآورده کردن خواسته او را کمی به تعویق انداخته و از او بخواهند صبر کند 🍀 راهکارهایی برای صبور شدن فرزندان :👇👇👇 🍀 خرما بخورید در روایات بیان شده اگر مادر ماه آخر بارداری و نیز اولین چیزی که بعد از زایمان می‌خورد خرما باشد، فرزندش صبور خواهد شد. (مکارم الأخلاق، ج ۱ ، ص ۳۶۵ ، حدیث ۱۲۰۲. بحارالأنوار، ج ۶۶ ، ص ۱۴۱ ، حدیث ) 🍀 خودتان صبور باشید رفتار پدر و مادر در مسیر تربیت فرزند بسیار مهم است چراکه کودک در یادگیری مسائل زندگی از آن‌ها الگوبرداری می‌کند. مهم‌ترین گام در آموزش صبر به کودکان این است که والدین خود صبور بوده و از برخورد منفی با کودک خودداری کنند. وقتی با خراب شدن وسیله ای در خانه یا پیش آمدن مشکلی والدین لب به اعتراض باز کرده و کم طاقتی خود را ابراز می کنند، قطعاً کودک به جای صبر، اعتراض و غُرغُر کردن را یاد می‌گیرد. اگر کودک گریه می‌کند، پا می‌کوبد و عصبی است خونسردی خودتان را حفظ کرده و از جیغ و دادزدن خودداری کنید. شما باید خواسته او را تأمین کنید اما این اجابت نباید بلافاصله بعد از گریه‌های او باشد و آن را به تعویق بیاندازید.  اگر فرزند شما ۱۲ سال، یا ۷ سال، یا ۴ سالش است و شما فرایند آموزش و تقویت صبر را آغاز نکرده‌اید، اشکال ندارد. از همان پله ابتدایی شروع کنید. یعنی از همان ۱۵- ۲۰ ثانیه آغاز کرده و گام به گام و پله پله زمانش را اضافه کنید 🍀 بگذارید خودش کارهایش را انجام دهد به تناسب سن و توان کودک وظایفی مثل «تمیز کردن اتاق خودش» یا «جمع کردن اسباب بازی‌ها» برای او مشخص کنید و در این مسیر صبور بوده و خودتان به انجام آن‌ها اقدام نکنید. باید کودک عادت کند که برخی از کارها لذّت‌بخش نیستند و سختی دارند. لذا برای او در انجام کارها و وظایفش زمان تعیین کرده  و در انتها او را تحسین کنید 🍀 در مواجهه کودک با مشکلات نترسید اگر کودکتان زمین افتاد یا دستش بُرید، خونسردی خود را حفظ کنید. به آرامی کارهای لازم را انجام داده و اجازه دهید کودک کمی درد را تحمل کند چراکه به گفته بزرگان “هیچ چیز به اندازه رنج و سختی، روح انسان را بزرگ نمی‌کند 🍀 بگذارید کمی انتظار بکشد کودک هرچیزی را خواست، بلافاصله به او ندهید! اجازه بدهید فرزند احساس ناخوشایند انتظار را تجربه کرده و شرایط را مدیریت کند.  اگر کودک در مدت زمانی که باید صبر کند تا به خواسته‌اش برسد بی‌قراری و گریه و .. کرد به رفتارهایش کاملاً بی‌توجه باشید و سعی کنید با آرامش و خونسردی صبر را به او آموزش داده و الگوی مناسبی برای او باشید. یکی از مشکلاتی که والدین در نوجوانی با فرزندانشان مواجه می‌شوند این است که وقتی به هر دلیلی نمی‌توانند خواسته فرزندرا برآورده کنند با خشم، پرخاش و حتی رفتارهای تهدیدآمیز نوجوان مواجه می‌شوند که متأسفانه منشأ این ناهنجاری ها در این است که پدر و مادر اجازه نداده‌اند این نوجوان در کودکی با “درد” و واقعیاتی در کودکی مواجه شده و آن را تجربه کند. مثلاً اسباب‌بازی دوستشو می‌خواهد اما دوستش بهش نمیده. دلش چیپس می‌خواد ولی دیروز خورده و … 🍀 به حرف‌هایش گوش کنید @nooredideh

ویژگی والدین خوب ۲. شما از هم پشتیبانی می‌کنید. توافق والدین روی هر تصمیمی مهم‌ترین چیز است، بله، ولی به همین جا ختم نمی‌شود. اگر همسرتان همیشه تنها کسی است که برنامه‌ها و تصمیمات‌ مشترک‌تان را اجرا می‌کند، برای کودکان‌تان یک طرفه به نظر می‌رسد. هر دو باید در نقش مجری مشارکت کنید، یا با هم انجام دهید یا به نوبت. ۳. شما با انجام کار به روشی دیگر موافقت می‌کنید. همیشه شما چگونگی مراقبت از کودکتان را از نزدیک و چشم به چشم نمی‌بینید. با این وجود هرگاه تصمیم می‌گیرید در مورد نحوه ی مراقبت از او مصالحه کنید، فقط اطمینان حاصل ‌کنید هر دو به یک راه‌حل رسیده‌اید که می‌توانید با آن کنار بیایید. برای بعضی‌ از تیم های والدین، همیشه این کار را کسی انجام می‌دهد که بهترین و قوی‌ترین اقدام را احساس می‌کند (به عنوان مثال، همسرتان ممکن است بگوید، «نمی‌دانم که درست است، ولی حس‌ام می‌گوید درست است- ممکن است اجازه بدهی به این روش انجام بدم») برای بعضی دیگر، فقط باید مرور شود آخرین بار چه کسی آن مراقبت را انجام داده است و حالا فقط باید جاها عوض شود. @nooredideh

🎥 حرکت زیبا و تربیتی از امام جمعه همدان👌 بچه ها نزدیک به مبدءاند ... @nooredideh

یه وقتایی هم هست که صدای گریه، شادترین آواز زندگیه. 😍😍 #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 @nooredideh

♦️کار زیبای یک دانش از سوره تکویر که به شکلی جالب آن را نقاشی کرده است @nooredideh

علت خشونت کودکان چیست؟ کودکان خود به خود خشونت را بروز نمی دهند ، ما در شکل گیری آن دخیل هستیم مسلما هیچ کس دوست ندارد که فرزندی خشن و پرخاشجو تربیت کند و کودکش در آینده به‌خاطر این عصبی مزاج بودن، لطمات شدیدی را متحمل شود. اما متأسفانه برخی از والدین خواسته یا ناخواسته با عملکرد تربیتی خود، فرزندشان را به سمت پرخاشگری و خشونت‌طلبی سوق می‌دهند و گاهی این والدین چشم باز کرده و می‌بینند نوجوانی عصبی و ناآرام روبه‌رویشان قرار دارد که دیگر قابل تغییر و کنترل نیست. اگر شما به‌عنوان یک والد خوب بتوانید خشم‌های غیرمنطقی و غیرقابل کنترل را از صحنه زندگی خود حذف کنید، می‌توانید خلاقیت و شادابی و رضایت از زندگی را به وی هدیه دهید. راهكارهایی برای والدین در مقابل عصبانیت و خشونت فرزندان👇 1⃣ابتدا بر رفتارها و برخوردهای خودتان دقت كنید. با شخصیت و ویژگی‌های رفتاری خود آشنا شوید و اگر نیاز به بهبودی دارند، آنهارا بهبود بخشید. 2⃣در كنار فرزند خود باشید، نه در مقابل او. این را بدانید كه هر رفتاری دلیلی دارد پس هنگام بروز رفتارهای عصبی با حفظ آرامش خود سعی كنید علت را بیابید. 3⃣ تلاش كنید مساله را از دریچه ذهن فرزند خود ببینید. این یك رفتار همدلانه است. با او همدلی كنید. 4⃣زمان بروز خشم و عصبانیت اصلا زمان مناسبی برای نصیحت نیست. وقتی رابطه مطلوب است با فرزند خود صحبت كنید و ارتباطی صمیمانه را بین خودتان شكل دهید حالا در خلال این رابطه صمیمی بیشتر می‌توانید بر او تاثیر بگذارید. 5⃣وقتی عصبانیت و پرخاشگری بروز می‌كند سعی كنید با لحنی آرام و در عین حال قاطع با او صحبت كنید. این گونه خشم او نیز كنترل می‌شود. 6⃣ در برخورد با فرزندان خود چه در تشویق و چه در تنبیه، منصفانه و عادلانه برخورد كنید. 7⃣اطلاعات و آگاهی‌های خود را در مورد مراحل رشد فرزندان و ویژگی‌های هر دوره افزایش دهید تا بهتر بتوانید با فرزند خود ارتباط برقرار كنید. Join @nooredideh

مطمئن باشید که بازی، مهم ترین کاری است که هر کودکی باید انجام دهد. هیچ کلاس آموزشی، ابزار آموزشی و چیزهای دیگر نمی تواند اهمیت ساعات بازی آزاد کودکان را در یک محیط امن و غنی پر کند. کودکان به ساعات بازی نیاز دارند که به طور آزادانه و خلاق به تجربه دنیای اطراف خود مشغول باشند. به جای ثبت نام کودک در کلاسهای مختلف ریاضی، زبان و یا نقاشی، او را با مکعب ها و پازل های اعداد و حروف، شکل های رنگی و جعبه گواش و قلمو سرگرم کنید. Join @nooredideh

به دلیل داشتن تفکر مالکیت، این حق را به خودمان می دهیم که هر چه دلم بخواد می توانم انباشت کنم. هستی، یک سفره ی باز است، ما هم بر سر این سفره نشسته ایم، در این سفره می گذاریم و از آن برمی داریم؛ تفکر مالکیت به ما می گوید که فقط از این سفره بردار و هیچ چیز هم در آن نگذار. مالک به انباشت فکر می کند و خیلی جالب است که نه تنها به انباشت برای خودمان فکر می کنیم بلکه به انباشت برای وارث هم فکر می کنیم « این بچه ها خونه می خوان زندگی می خوان بعداز من چی میشه؟». در نهایت وقتی این تفکر بر جامعه غالب می شود و انباشت زیاد می شود، منابع طبیعی از بین می روند و همون بچه ها که این قدر نگرانشان هستیم دیگر چیزی برای زندگی نخواهند داشت! مالک به خودش فکر می کند و حداکثر به خانواده اش، به غیر از این دو نمی تواند فکر کند چون غرق در منیت است و فقط به «من» و به «بچه های من» می تواند فکر کند. (ادامه دارد....) #کودک_و_تفکراقتصادی {قسمت6} [مباحث کودک متعادل ] @nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده